یوجین ویگنر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یوجین ویگنر
زادهٔ۱۷ نوامبر ۱۹۰۲
بوداپست، امپراتوری اتریش - مجارستان
درگذشت۱ ژانویهٔ ۱۹۹۵ (۹۲ سال)
پرینستون، نیوجرسی، ایالات متحده آمریکا
ملیتمجاری-آمریکایی
محل تحصیلدانشگاه فنی برلین
شناخته‌شده برایفیزیک نظری
فیزیک کوانتمی
فیزیک هسته‌ای
فیزیک حالت جامد
جایزه(ها)مدال فرانکلین (۱۹۵۰)
مدال ماکس پلانک (۱۹۶۱)
جایزه نوبل فیزیک (۱۹۶۳)
نشان ملی علوم (۱۹۶۹)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک
محل کاردانشگاه گوتینگن
دانشگاه ویسکانسین
دانشگاه پرینستون
پروژه منهتن
استاد راهنمامایکل پولانی
دانشجویان دکتریجان باردین
ویکتور وایسکاپف
آبنر شیمونی
ادوین توماس جینز
فریدریش سیتز
کانیرز هرینگ
ژوزف او. هیرشفلدر

یوجین پال ویگنر (به مجاری: Wigner Jenő Pál) (به انگلیسی: Eugene Paul "E. P." Wigner) فیزیک‌دان مجاریتبار آمریکایی بود. او کارهای مهمی در فیزیک کوانتمی انجام داده‌است.

او در سال ۱۹۶۳ به همراه ماریا ژئوپرت مایر و جی.هانس.دی جنسن آلمانی به‌طور مشترک و بخاطر تحقیقات و فعالیتشان برای توضیح هسته اتم و همچنین بابت گسترش تئوری مکانیک کوانتوم در مورد طبیعت ذرات پروتون و نوترون برنده جایزه نوبل فیزیک شدند. وی تا روزهای آخر زندگیش استاد دانشگاه پرینستون بود.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. «The Princeton Mathematics Community in the 1930s (PMC44)». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ آوریل ۲۰۱۰.

پیوند به خارج[ویرایش]