جان ماتر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان ماتر
زادهٔ۷ اوت ۱۹۴۶ ‏(۷۷ سال)
رونوک، ویرجینیا
ملیتایالات متحده آمریکا آمریکایی
محل تحصیلکالج سوارثمور
دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
شناخته‌شده برایتحقیقاتش بر روی پرتوهای زمینه‌ای کیهان
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۲۰۰۶)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک ، ستاره‌شناسی
محل کارناسا ، دانشگاه مریلند


جان کرومول ماتر (به انگلیسی: John Cromwell Mather) ‏ (متولد ۱۹۴۶ در رونوک، ویرجینیا) فیزیکدان و ستاره‌شناس آمریکایی و برنده جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۰۶ است.

او تحصیل‌کرده دانشگاه برکلی است و تقریباً تمام زندگی‌اش را برای ناسا کار کرده‌است.

سال ۲۰۰۶ او همراه با یک فیزیکدان دیگر آمریکایی به نام جورج اسموت موفق به کسب جایزه نوبل فیزیک به خاطر تحقیقاتش بر روی پرتوهای زمینه‌ای کیهان شد. آن‌ها اثبات کردند که پرتوهای زمینه‌ای از قانون پرتویی پلانک برای ماده‌های تاریک تبعیت می‌کنند. این نظریه بر وجود و علت مهبانگ دلالت می‌کند.

منابع[ویرایش]