جان ماتر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| جان ماتر | |
|---|---|
 |
|
| متولد | ۷ اوت ۱۹۴۶ (۶۷ سال) رونوک، ویرجینیا |
| ملیت |  آمریکایی |
| رشته فعالیت | فیزیک , ستاره‌شناسی |
| محل کار | ناسا |
| دلیل شهرت | تحقیقاتش بر روی پرتوهای زمینه‌ای کیهان |
| جوایز |  جایزه نوبل فیزیک (۲۰۰۶) |
جان کرومول ماتر (به انگلیسی: John Cromwell Mather) (متولد ۱۹۴۶ در رونوک، ویرجینیا)، فیزیکدان و ستاره‌شناس آمریکایی است.
او تحصیل‌کردهٔ دانشگاه برکلی است و تقریباً تمام زندگی‌اش را برای ناسا کار کرده است.
سال ۲۰۰۶، او همراه با یک فیزیکدان دیگر آمریکایی به نام جورج اسموت، موفق به کسب جایزه نوبل فیزیک به خاطر تحقیقاتش بر روی پرتوهای زمینه‌ای کیهان شد. آنها اثبات کردند که پرتوهای زمینه‌ای از قانون پرتویی پلانک برای ماده‌های تاریک تبعیت می‌کنند. این نظریه بر وجود و علت مهبانگ دلالت می‌کند.
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جان ماتر موجود است. |
 |
این یک نوشتار خُرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
ردهها:
- زادگان ۱۹۴۶ (میلادی)
- افراد زنده
- استادان دانشگاه مریلند در کالج پارک
- اعضای آکادمی ملی دانش آمریکا
- افراد عضو جامعه فیزیک نور آمریکا
- اهالی رونوک، ویرجینیا
- برندگان جایزه نوبل اهل آمریکا
- برندگان جایزه نوبل فیزیک
- دانشآموختگان دانشگاه برکلی
- دریافتکنندگان جایزه دنی هینمن در اخترفیزیک
- ستارهشناسان اهل آمریکا
- فیزیکدانان اهل ایالات متحده آمریکا
- کارکنان ناسا
- مرکز پرواز فضایی گادرد
