سوسیالیسم اقتدارگرا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سوسیالیسم اقتدارگرا، سوسیالیسم مستبد، جامعه‌گرایی اقتدارگرا، جامعه‌محوری سلطه‌خواه، جامعه‌خواهی استبدادی (به انگلیسی: Authoritarian socialism) یا سوسیالیسم از بالا[۱] (به انگلیسی: Socialism from above) یک سیستم اقتصادی و سیاسی است که از نوعی اقتصاد سوسیالیستی حمایت‌کرده و از سوی دیگر لیبرالیسم سیاسی را رد می‌کند.

سوسیالیسم اقتدارگرا در اصطلاح، مجموعه‌ای از نظام‌های اقتصادی–سیاسی را نشان می‌دهد که خود را سوسیالیست توصیف می‌کنند و به دلیل هراس از ضد انقلاب و یا به‌عنوان وسیله‌ای برای اهداف سوسیالیستی، مفاهیم لیبرال–دموکراتیک، سیاست چندحزبی، آزادی اجتماع، فراخواندن بازداشتی و آزادی بیان را رد می‌کنند.

چندین کشور به‌ویژه اتحاد جماهیر شوروی، جمهوری خلق چین و متحدان آن‌ها توسط روزنامه‌نگاران و دانشمندان به‌عنوان دولت‌های سوسیالیستی اقتدارگرا توصیف شده‌اند.[۲][۳][۴]

سوسیالیسم اقتدارگرا برخلاف جناح ضد اقتدارگرا، ضد دولت‌گرا و جناح لیبرترینیسم جنبش سوسیالیستی، برخی از اشکال سوسیالیسم آفریقایی،[۵][۶] عربی[۷] و آمریکای لاتین[۸] را در بر می‌گیرد. اگر چه منتقدان آن را شکلی اقتدارگرا یا غیرلیبرال از سوسیالیسم دولتی می‌دانستند و اغلب آن‌ها را سوسیالیست می‌نامیدند اما منتقدان چپ آن‌ها را به‌عنوان شکلی از سرمایه‌داری دولتی استنباط می‌کردند. آن دولت‌ها از نظر ایدئولوژیک مارکسیست–لنینیست بودند و خود را دموکراسی کارگری و دهقانی یا مردمی اعلام می‌کردند.[۹]

دانشگاهیان، مفسران سیاسی و دیگر محققان تمایل دارند بین دولت‌های سوسیالیست اقتدارگرا و سوسیالیست دموکراتیک تمایز قائل شوند که اولی نماینده بلوک شرق و دومی نماینده کشورهای بلوک غرب است که به‌طور دموکراتیک توسط احزاب سوسیالیستی مانند پادشاهی بریتانیا، جمهوری فرانسه، سوئد و سوسیال دموکرات‌های غربی اداره می‌شوند.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]

سوسیالیسم تخیلی توسط ادوارد بلامی[۱۴] مورد حمایت قرار گرفت و هال دریپر آن را سوسیالیسمی از بالا[۱] شناسایی کرد اما این مدل به شدت با مدل شوروی در تضاد یا در مقایسه با سرمایه‌داری اقتدارگرا بوده‌است.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸] سوسیالیسم اقتدارگرا هم از نظر تئوریک و هم در عمل مورد انتقاد چپ و راست قرار گرفته‌است.[۱۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Draper, Hal (1970) [1963]. Two Souls of Socialism (revised ed.). Highland Park, Michigan: International Socialists. Archived from the original on 20 January 2016. Retrieved 20 January 2016.
  2. Huntington، Samuel (۱۹۷۰). Authoritarian Politics in Modern Society: The Dynamics of Established One-party Systems. Basic Books. شابک ۹۷۸-۰۴۶۵۰۰۵۶۹۷.
  3. Lowy, Michael (1986). "Mass organization, party, and state: Democracy in the transition to socialism". Transition and Development: Problems of Third World Socialism (94): 264.
  4. Amandae، Sonja (۲۰۰۳). Rationalizing Capitalist Democracy: The Cold War Origins of Rational Choice Liberalism. University of Chicago Press. شابک ۹۷۸-۰۲۲۶۰۱۶۵۴۲.
  5. Mushkat, Marion (June 1972). "African Socialism Reappraised and Reconsidered". Istituto Italiano per l'Africa e l'Oriente. 2: 151–153.
  6. Gregor، James (۱۹۶۷). African Socialism, Socialism and Fascism: An Appraisal The Review of Politics. doi:10.1017/s0034670500032745.
  7. Posusney، Marsha Pripstein (۲۰۰۵). Authoritarianism in the Middle East: Regimes and Resistance. Boulder. Lynne Rienner Publishers. شابک ۹۷۸-۱-۵۸۸۲۶-۳۱۷-۹.
  8. Rogers, Tim (11 April 2014). "Does Ecuador's Leader Aspire to a Perpetual Presidency?". The Christian Science Monitor. Retrieved 22 April 2020.
  9. Nation، Craig (۱۹۹۲). Black Earth, Red Star: A History of Soviet Security Policy, 1917-1991. Cornell University Press. ص. pp٫ ۸۵–۶. شابک ۹۷۸۰۸۰۱۴۸۰۰۷۲.
  10. Barrett, William, ed. (1 April 1978). "Capitalism, Socialism, and Democracy: A Symposium". Commentary. Retrieved 14 June 2020. "If we were to extend the definition of socialism to include Labor Britain or socialist Sweden, there would be no difficulty in refuting the connection between capitalism and democracy."
  11. Heilbroner, Robert L. (Winter 1991). "From Sweden to Socialism: A Small Symposium on Big Questions". Dissident. Barkan, Joanne; Brand, Horst; Cohen, Mitchell; Coser, Lewis; Denitch, Bogdan; Fehèr, Ferenc; Heller, Agnès; Horvat, Branko; Tyler, Gus. pp. 96–110. Retrieved 17 April 2020.
  12. Kendall, Diana (2011). Sociology in Our Time: The Essentials. Cengage Learning. pp. 125–127. شابک 9781111305505. "Sweden, Great Britain, and France have mixed economies, sometimes referred to as democratic socialism—an economic and political system that combines private ownership of some of the means of production, governmental distribution of some essential goods and services, and free elections. For example, government ownership in Sweden is limited primarily to railroads, mineral resources, a public bank, and liquor and tobacco operations."
  13. Li, He (2015). Political Thought and China's Transformation: Ideas Shaping Reform in Post-Mao China. Springer. pp. 60–69. شابک 9781137427816. "The scholars in the camp of democratic socialism believe that China should draw on the Sweden experience, which is suitable not only for the West but also for China."
  14. Lipow، Arthur (۱۹۹۱). Authoritarian Socialism in America: Edward Bellamy and the Nationalist Movement. Berkeley. University of California Press. شابک ۹۷۸-۰۵۲۰۰۷۵۴۳۶.
  15. Berger، Mark (اوت ۱۹۹۷). "Singapore's Authoritarian Capitalism: Asian Values, Free Market Illusions, and Political Dependency by Christopher Lingle". "Book Reviews". The Journal of Asian Studies. Cambridge University Press. doi:10.1017/S0021911800035129.
  16. Lingle, Christopher; Owens, Amanda J.; Rowley, Charles K., eds. (Summer 1998). "Singapore and Authoritarian Capitalism". The Locke Luminary. I (1).
  17. Budhwar، Pawan (۲۰۰۴). Managing Human Resources in Asia-Pacific. Psychology Press. ص. p٫ ۲۲۱. شابک ۹۷۸۰۴۱۵۳۰۰۰۶۳.
  18. Bhasin, Balbir B. (2007). "Fostering Entrepreneurship: Developing a Risktaking Culture in Singapore". New England Journal of Entrepreneurship. 10 (2): 39–50. ISSN 1550-333X. Retrieved 23 April 2020.
  19. Barrett, William, ed. (1 April 1978). "Capitalism, Socialism, and Democracy: A Symposium". Commentary. Archived PDF. Retrieved 17 July 2020.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

  • مارکز، لوریانو (۲۰۱۸). تاریخ ونزوئلا: از ماکورو تا مادورو (ویراست یکم). پدراسا گرافیک، مادرید. شابک ۹۷۸-۱-۷۳۲۸۷۷۷-۱-۹.

مطالعه بیشتر[ویرایش]

  • آراتو، اندرو (۱۹۸۲). جامعه‌شناسی انتقادی و سوسیالیسم دولتی اقتدارگرا. انتشارات انستیتوی تکنولوژی ماساچوست. شابک ۹۷۸-۰-۳۳۳-۲۷۵۵۱-۱.
  • آراتو، اندرو (۱۹۸۳). نقد درونی و سوسیالیسم اقتدارگرا. ژورنال کانادایی نظریه سیاسی و اجتماعی.
  • آراتو، اندرو (۱۹۹۱). نظریه اجتماعی، جامعه مدنی و تحول سوسیالیسم اقتدارگرا. نیوبرانزویک، نیوجرسی، انتشارات ترانسکشن. شابک ۹۷۸۱۴۱۲۸۲۰۶۷۷.
  • آراتو، اندرو (۲۰۱۶). از نئومارکسیسم تا نظریه دموکراتیک: نظریه انتقادی جوامع از نوع شوروی: نظریه انتقادی جوامع از نوع شوروی. انتشارات روتلج. شابک ۹۷۸۱۳۱۵۴۸۷۷۱۷.
  • بارنز، ایان (۲۰۰۳). یک اسب تروای فاشیست: موریس باردگراچه، فاشیسم و سوسیالیسم اقتدارگرا. الگوهای تعصب.
  • لینگل، کریستوفر (۱۹۹۰). استراتژی‌های اصلاح ساختاری سوسیالیسم اقتدارگرا: نقش مالکیت خصوصی و بازارها. اقتصاد کمونیستی.
  • مایجر، رول (۲۰۰۲). جست‌وجوی مدرنیته: اندیشه سیاسی سکولار لیبرال و چپ در مصر. انتشارات روانشناسی. شابک ۹۷۸۰۷۰۰۷۱۲۴۷۲.
  • ویلینگ، مارک (۱۹۹۲). سوسیالیسم، دموکراسی و جامعه مدنی: موردی برای سوسیالیسم انجمن‌گرا. ژورنال تئوری اجتماعی و سیاسی.

پیوند بیرونی[ویرایش]