رزان زیتونه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رزان زیتونه
رزان زیتونة
تصویر بدون تاریخ از رزان زیتونه
نام بومیرزان زیتونة
زادهٔ۲۹ آوریل ۱۹۷۷ ‏(۴۶ سال)
سوریه
ناپدیدشدن۹ دسامبر، ۲۰۱۳ (۳۶ سالگی) [۱]
دوما[۱]
وضعیت پیداییگمشده به مدت ۱۰ سال، ۴ ماه و ۱۷ روز[۲]
ملیتسوریه
تحصیلاتدیپلم قانون
پیشهوکیل حقوق بشر
سازمانکمیته‌های محلی هماهنگی سوریه،[۱] مرکز اسناد نقض حقوق بشر در سوریه[۱]
شناخته‌شده برایفعال حقوق بشر در طول خیزش مدنی و مراحل اولیه شورش جنگ داخلی سوریه[۱]

رزان زیتونه (عربی: رزان زيتونة؛ زادهٔ ۲۹ آوریل ۱۹۷۷) یک فعال حقوق بشر اهل سوریه است که در سال ۲۰۱۱ در انقلاب این کشور شرکت کرد. او مدیر سایت اطلاع‌رسانی حقوق بشر سوریه بود و به دلیل این که مقامات سوریه اقدام به دستگیری هر آن کس که در ارتباط با انقلاب فعالیت داشت کردند مخفی شد؛ و تا پایان سال۲۰۱۳ که توسط گروه‌های افراط‌گرای اسلامی ربوده شد همچنان به فعالیت‌های خودش در جهت افشا نقض حقوق بشر توسط رژیم سوریه ادامه می‌داد. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه ساخاروف و جایزه بین‌المللی زنان شجاع شده‌است.[۳]

فعالیت‌ها[ویرایش]

رزان زیتونه از سال ۲۰۰۴ ده‌ها مقاله و گزارش در زمینه حقوق بشر در سوریه و آزادی بیان در سایت‌های اینترنتی و در مطبوعات مختلف منتشر کرده‌است.

زیتونه در سال ۱۹۹۹ از دانشکده حقوق دمشق فارغ‌التحصیل شد و در سال ۲۰۰۱ کار خود را به عنوان وکیل آغاز کرد.

همچنین عضو گروه دفاع از زندانیان سیاسی و زندانیان عقیدتی بود و در سال ۲۰۰۵ سایت اطلاعات حقوق بشر سوریه (vdc-sy.org) را برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به نقض حقوق بشر توسط رژیم اسد راه اندازی کرد و به فعالیت‌هایش در کمیته کمک به خانواده‌های زندانیان سیاسی در سوریه نیز ادامه داد.[۴]

رزان بخاطر ارسال گزارش‌هایی از جنایت‌های رژیم اسد در حق مردم سوریه، در ۶ اکتبر ۲۰۱۱ موفق به دریافت جایزه آنا پولیتکوفسکایا از جمعیت حقوق بشری انگلستان بنام (RAW in War) گردید و در تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱ پارلمان اروپا او و چهار شهروند عرب دیگر را برای دریافت جایزه «آزادی اندیشه ساخاروف» کاندید کرد.[۵]

او به عنوان یک فعال حقوق بشر به‌همراه تعداد دیگری از فعالان حقوق بشر، کمیته‌های هماهنگی محلی در سوریه برای جمع‌آوری اسناد نقض حقوق بشر رژیم سوریه را تأسیس و خودش نقش اصلی را در برنامه‌ریزی اقدامات این کمیته‌ها ایفا می‌کرد.[۶]

رزان دوره‌های عملی وکالتش را در دفتر وکیل هیثم المالح بپایان رساند و فعالیت‌های انسانیش را در «دوما» در حومه دمشق ادامه داد.

جوایز[ویرایش]

  • جایزه ساخاروف برای آزادی اندیشه ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱
  • جایزه سال آنا پولیتکوفسکایا ۶ اکتبر ۲۰۱۱
  • جایزه ابن رشد برای آزادی اندیشه در برلین ۲۰۱۲[۷][۸]

ناپدیدشدن در ۲۰۱۳[ویرایش]

وب‌سایت‌های طرفدار اپوزیسیون گزارش دادند که زیتونه در ۹ دسامبر ۲۰۱۳ به همراه همسرش وائل حماده و دو همکارش سمیرا خلیل و ناظم حمادی در شهر دوما در شمال دمشق ربوده شده‌اند.[۹][۱۰][۱۱][۱] تا دسامبر ۲۰۱۵، محل نگهداری آنها هنوز نامشخص و هویت آدم‌ربایان ناشناخته بود، اگرچه گمان می‌رفت که گروه شورشی اسلامگرای سلفی جیش الاسلام مسئول این عملیات باشد.[۱۲][۱۳]

در ۱۷ فوریه ۲۰۲۰، یکی از سازمان‌های اطلاعاتی سوریه اعلام کرد که یک گور دسته جمعی را در العوب در اطراف غوطه شرقی کشف کرده‌است که حاوی حدود ۷۰ جسد است. یکی از آنها به نظر می‌رسید که رزان زیتونه باشد.[۱۴][منبع نامعتبر؟]

در سال ۲۰۲۰، مقامات فرانسوی مجدی مصطفی نامه (اسلام الدوش) را در ارتباط با ناپدید شدن زیتونه دستگیر کردند.[۱۵]

در مارس ۲۰۲۱، یک شکایت کیفری در فرانسه توسط فدراسیون جهانی جامعه‌های حقوق بشر (FIDH) و مرکز رسانه‌ها و آزادی بیان سوریه ثبت شد که جیش الاسلام را مسئول ربودن او می‌دانست.[۲]

در ژوئیه ۲۰۲۲، سرنخی که دویچه وله گزارش داد این بود که دو ماه پس از ربوده شدن، یکی از اعضای جیش الاسلام از رایانه زیتونه برای ورود به حساب‌های رسانهٰهای اجتماعی خود استفاده کرده‌است. این رایانه از طریق پروژه ای که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا تأمین مالی شده بود، در اختیار زیتونه قرار گرفته بود و امکان تعیین موقعیت جغرافیایی و شناسایی کاربر را فراهم می‌کرد. تحقیقات دویچه وله نشان می‌دهد که این آدم‌ربایی توسط دو رهبر محلی جیش الاسلام، ابوقصی الدرانی و سمیر کاکه طراحی و انجام شده‌است. هنگامی که زهران علوش، رهبر وقت جیش‌الاسلام، از آدم‌ربایی مطلع شد، سعی کرد برای آزادی او و سه ربوده شده دیگر مذاکره کند. اما زهران علوش در حمله هوایی روسیه کشته شد. جانشین و پسر عموی او، محمد علوش، از ادامه پیشنهادها برای توافق خودداری کرد.[۱۵]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ Mroue, Bassem (2018-08-13). "Clues But No Answers in One of Syrian War's Biggest Mysteries". Bloomberg News/AP. Archived from the original on 2019-05-01. Retrieved 2019-05-01.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Sanders IV, Lewis; Schülke-Gill, Birgitta; Albadry, Wafaa; Bayer, Julia (2021-03-15). "Razan Zaitouneh — The missing face of Syria's revolution". Deutsche Welle. Retrieved 2021-10-21.
  3. ↑ "Syrian Activist In Hiding: 'If We Didn't Believe We Will Win, We Couldn't Bear All This'". RadioFreeEurope/RadioLiberty (به انگلیسی). Retrieved 2021-09-25.
  4. ↑ «رزان زیتونة». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۷.
  5. ↑ «اختطاف الناشطة رزان زیتونه فی دوما بریف دمشق». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۷.
  6. ↑ «ماذا یعنی اختفاء رزان زیتونة؟!». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۷.
  7. ↑ «Syria: abduction of human rights lawyer Razan Zaitouneh». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۷.
  8. ↑ "Abducted human rights lawyer Razan Zaitouneh and her three colleagues must be released unharmed | Reporters without borders". RSF (به انگلیسی). 2013-12-11. Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved 2021-09-25.
  9. ↑ "اختطاف الناشطة رزان زیتونه فی دوما بریف دمشق" [The abduction of activist Razan Zeitouneh in Douma suburb of Damascus]. DayPress (به عربی). 10 December 2013. Archived from the original on 29 March 2019. Retrieved 4 February 2015.
  10. ↑ Alwasl, Zaman (10 December 2013). "Human Rights advocate Razan Zaitouneh kidnapped near Damascus". zamanalwsl.net. Archived from the original on 13 December 2013.
  11. ↑ "Syrian opposition activist Razan Zaitouneh kidnapped at gunpoint". Financial Times. Retrieved 4 February 2015.
  12. ↑ Pizzi, Michael (4 February 2014). "The Syrian Opposition Is Disappearing From Facebook". The Atlantic. Retrieved 8 February 2014.
  13. ↑ Hourani, Noura; Adely, Tariq; Clark, Justin (29 April 2018). "'A person who believed': Remembering Razan Zaitouneh on her 41st birthday". Syria Direct. Archived from the original on 5 August 2020. Retrieved 22 March 2019.
  14. ↑ @WithinSyriaBlog (17 February 2020). "The Syrian intellgince have recovered a body believed to be of opposition activists Razan Zituna" (Tweet) – via Twitter.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Exclusive: How Syria's hard-line rebels turned against a human rights activist, 17.07.2021, Lewis Sanders IV, Birgitta Schülke, Maria Chehadeh, Deutsche Welle, بایگانی‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۲۶ توسط Wayback Machine

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=رزان_زیتونه&oldid=38653021»