ماریا کولسنیکووا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در این رسم نام‌گذاری اسلاوی شرقی، Aleksandrovna / Alyaksandrauna / Alaksandraŭna پدرنامی است. و نام خانوادگی Kalesnikava است
Maria Kalesnikava
Марыя Калеснікава
Мария Колесникова
کولسنیکووا در ۲۰۲۰
نام بومیМарыя Калеснікава
Мария Колесникова
زادهٔ۲۴ آوریل ۱۹۸۲ ‏(۴۲ سال)
مینسک، جمهوری شوروی سوسیالیستی بلاروس، اتحاد جماهیر شوروی (امروزه بلاروس)
ملیتبلاروسی
محل تحصیلدانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی اشتوتگارت
فرهنگستان موسیقی بلاروس
پیشهفلوت نواز، سیاستمدار، رهبر ارکستر، معلم موسیقی

ماریا کالسنیکاوا[الف] (ماریا اَلیکساندرائونا کالسنیکاوا،[ب] بلاروسی: Марыя Аляксандраўна Калеснікава, IPA: [maˈrɨja alʲakˈsandrawna kaˈlʲɛsʲnʲikava]; ماریا اَلیکساندراونا کولسنیکووا، روسی: Мария Александровна Колесникова, IPA: [mɐˈrʲijə ɐlʲɪkˈsandrəvnə kɐˈlʲesʲnʲɪkəvə]; متولد ۲۴ آوریل ۱۹۸۲) فلوت نواز و فعال سیاسی بلاروسی است. در سال ۲۰۲۰، او در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ بلاروس، ستاد انتخاباتی ویکتار باباریکا را رهبری کرد.[۱] کالسنیکووا نماینده ستاد مشترک انتخاباتی سوتلانا تیخانوفسکایا بود، سپس به عضویت هیئت رئیسه شورای هماهنگی [انتقالی] بلاروس درآمد؛ این شورا در طول اعتراضات مردم بلاروس علیه الکساندر لوکاشنکو تشکیل شد.[۲] او همچنین بنیانگذار حزب سیاسی «رَزَم» است.

اوایل صبح روز ۸ سپتامبر ۲۰۲۰، او را به زور به مرز اوکراین بردند. کولسنیکووا در حالی که مرعوب و تحت فشار قرار گرفته بود تا بلاروس را ترک کند، هنگامی که در زمین بی‌طرف بود از شیشه عقب ماشین بیرون پرید، پاسپورت خود را پاره کرد و با پای پیاده به سمت مرز بلاروس برگشت. هنگام بازگشت به مرز بلاروس بلافاصله دستگیر شد. روز بعد، ماکسیم زناک، وکیل کولسنیکووا نیز بازداشت شد.

در ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۰، عفو بین‌الملل کولسنیکووا را به عنوان زندانی عقیدتی به رسمیت شناخت.[۳] او در سال ۲۰۲۱ جایزه بین‌المللی زنان شجاع را دریافت کرد.[۴]

در ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، کالسنیکووا به دلیل فعالیت‌های سیاسی به ۱۱ سال زندان در یک تبعیدگاه (penal colony) محکوم شد.[۵][۶]

اوایل زندگی و حرفه موسیقی[ویرایش]

ماریا کولسنیکووا متولد ۲۴ آوریل ۱۹۸۲ در مینسک است. پدر و مادر او مهندس بودند. او یک خواهر به نام تاتیانا خومیچ دارد.[۷] به گفته تاتیانا، والدین آنها علاقه عمیقی به موسیقی داشتند. آنها این علاقه را در دختران خود برانگیختند به نحوی که بر انتخاب حرفه ماریا در آینده تأثیر عمیقی گذاشت.[۸][۹] ماریا در یک مدرسه موسیقی تحصیل کرد، سپس از آکادمی دولتی موسیقی بلاروس به عنوان نوازنده فلوت و رهبر ارکستر فارغ‌التحصیل شد.[۱۰][۱۱]

کالسنیکووا در ۱۷ سالگی تدریس فلوت را در یک مدرسه خصوصی در مینسک آغاز کرد. او همچنین در ارکستر کنسرت ملی آکادمیک جمهوری بلاروس به سرپرستی میخائیل فینبرگ فلوت نواخت.[۷][۱۲] او در تورهای زیادی از جمله ایتالیا، لهستان و لیتوانی حضور داشت.[۱۱]

وی در سن ۲۵ سالگی به آلمان رفت و در دانشگاه دولتی موسیقی و هنرهای نمایشی اشتوتگارت ثبت نام کرد. او در سال ۲۰۱۲ دو مدرک کارشناسی ارشد در زمینه موسیقی اولیه و موسیقی نو (Neue Musik) دریافت کرد.[۱۳][۱۴][۱۱]

دهه ۲۰۱۰، کالسنیکووا در کنسرت‌ها اجرا کرد و به‌طور فعال در سازماندهی پروژه‌های فرهنگی بین‌المللی در بلاروس و آلمان مشارکت داشت،[۱۵][۱۶] به عنوان مثال، او یکی از خالقان جشنواره موسیقی "Eclat" بود.[۱۷] پروژه‌های دیگر او شامل «موسیقی و هولوکاست»، برنامه مدرسه «ارکستر روبات‌ها» و مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها تحت عنوان «درس‌های موسیقی برای بزرگسالان» بود.".[۱۸][۱۹]

در سال ۲۰۱۷، ماریا در یکی از اولین کنفرانس‌های TEDxNiamiha در بلاروس شرکت کرد.[۸] او همچنین در ایجاد جامعه هنری «Artemp» که میزبان رویدادهای هنر معاصر بود، مشارکت کرد.[۲۰] در همان سال، او مدیر هنری مرکز فرهنگی "OK16" در مینسک شد.[۱۱][۸]

فعالیت سیاسی[ویرایش]

مقاله‌های اصلی: انتخابات ریاست جمهوری بلاروس (۲۰۲۰) و اعتراضات ۲۰۲۰–۲۰۲۱ بلاروس
حضور کالسنیکووا در کمپین انتخاباتی سویاتلانا تیخانوفسکایا، بابرویسک ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۰

در ماه مه سال ۲۰۲۰، کولسنیکووا رئیس ستاد انتخاباتی «ویکتار باباریکا» نامزد مستقل ریاست جمهوری شد که جدی‌ترین رقیب الکساندر لوکاشنکو در انتخابات ریاست جمهوری بلاروس محسوب می‌شد. باباریکا در ماه ژوئن دستگیر و از حضور در انتخابات منع شد.[۲۱][۲۲][۲۳] در ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۰، کالسنیکووا و نمایندگان دو نامزد مستقل دیگر - سوتلانا تیخانوفسکایا (همسر سرگئی تیخانوفسکی) و ورونیکا تسپکالو (همسر والری تسپکالو) - ایجاد اتحاد سه‌گانه را اعلام کرد.[۲۴][۲۵][۲۶] تیخانوفسکایا نامزد مشترک و واحد هر دو گروه شد و حمایت گسترده‌ای را در سراسر کشور به دست آورد.[۲۷] هنگامی که لوکاشنکو با ۸۰٫۱ درصد آرا خود را برنده اعلام کرد،[۲۸] مخالفان از تأیید نتایج خودداری کردند و لوکاشنکو را به تقلب گسترده متهم کردند.[۲۹][۳۰] ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، کانادا و ۸ کشور اتحادیه اروپا نتایج انتخابات را غیرقانونی اعلام کردند.[۳۱] راهپیمایی خیابانی و میتینگ‌های اعتراضی در سراسر کشور به وقوع پیوست. معترضان خواستار انتخابات مجدد و برکناری لوکاشنکو شدند.[۳۲] اعتراضات به‌طور وحشیانه توسط نیروهای امنیتی سرکوب شد.[۳۳][۳۴][۳۵]

کالسنیکووا در مصاحبه‌های خود همواره تأکید می‌کرد که او «رهبر اعتراضات» نیست و هرگز در سازمان‌دهی میتینگ‌ها نقشی نداشته‌است. در آن زمان اپوزیسیون بلاروس این ایده را ترویج می‌کرد که تمام شهروندان رهبر اعتراضات و مسئول آینده کشور هستند.[۳۶][۳۷] او به عنوان یک شخص خصوصی در تجمعات اعتراضی شرکت کرد و از طریق رسانه‌های جمعی از شهروندان و مقامات دولتی خواست تا از ماهیت صلح آمیز این اقدامات حمایت کنند.[۳۸][۳۹][۴۰]

در ۱۸ اوت ۲۰۲۰، کالسنیکووا به شورای هماهنگی پیوست.[۴۱][۴۲] در ۱۹ اوت، او به عنوان یکی از اعضای اصلی هیئت رئیسه این شورا انتخاب شد.[۴۳][۴۴][۴۵]

در اواسط اوت، تیخانوفسکایا و تسپکالو توسط مقامات مجبور به ترک کشور شدند.[۴۶][۴۷] در همین حال، کولسنیکووا به رسانه‌ها گفت که به هیچ وجه بلاروس را ترک نخواهد کرد، زیرا احساس می‌کند در برابر همکاران و دوستانش که با اتهامات غیرقانونی مواجه و در زندان به سر می‌برند، مسئولیت شخصی دارد.[۸][۴۸]

در ۳۱ اوت ۲۰۲۰، کالسنیکووا از آغاز به کار یک حزب سیاسی جدید به نام «رَزَم» خبر داد که هدف از تأسیس آن را ایجاد ابزاری دموکراتیک برای حمایت از حقوق بشر در بلاروس اعلام کرد.[۴۹][۵۰]

بازداشت و سرکوب[ویرایش]

در ۷ سپتامبر ۲۰۲۰، رسانه‌های بلاروس خبر ربوده شدن کالسنیکووا را در مرکز شهر مینسک منتشر کردند. دوستان و همکارانش نتوانستند تلفنی با او تماس بگیرند. بعداً شاهدان اظهار داشتند که یک زن توسط چند مرد ناشناس با صورت‌های پوشیده که لباس شخصی به تن داشتند به زور سوار مینی ون مشکی شده‌است.[۵۱] در صبح روز ۸ سپتامبر ۲۰۲۰، خبری منتشر شد مبنی بر اینکه مقامات تلاش کردند تا ماریا را برخلاف میل او از کشور اخراج کنند بنابراین او را به گذرگاه مرزی الکساندروفکا با اوکراین فرستادند. بعداً، آنتون گراشنکو، معاون وزیر کشور اوکراین، در صفحه فیسبوک خود نوشت «این خروج داوطلبانه نبود. این اخراج اجباری از کشور مادری‌اش بود».[۵۲] کمیته مرزی دولتی بلاروس گزارش داد که کالسنیکووا در ساعت ۴ صبح به همراه ایوان کراوتسوف و آنتون رودننکوف از بلاروس خارج شدند و به سمت اوکراین رفتند.[۵۳] کانال‌های تلویزیونی تحت کنترل دولت داستانی را منتشر کردند مبنی براینکه کالسنیکووا در گذرگاه مرزی هنگام تلاش برای ترک کشور و دیدار با خواهرش که در اوکراین زندگی می‌کند بازداشت شده‌است.[۵۴] رودننکوف و کراوتسوف که شاهد واقعه بودند اظهار داشتند که در منطقه بی‌طرف کالسنیکووا موفق شد از طریق شیشه عقب ماشینی که در آن محبوس بود فرار کند و پس از آن گذرنامه خود را پاره کرد سپس به سمت مرز بلاروس برگشت.[۵۵][۵۶][۵۷][۵۸] او بلافاصله پس از ورود به مرز بلاروس دستگیر شد.[۵۲] پس از این وقایع، نایب رئیس بوندستاگ، کلودیا راث، قول داد از کالسنیکووا حمایت کند و از طریق سازمان لیبراِکو (Libereco) به او کمک کند.[۵۹]

در ۹ سپتامبر ۲۰۲۰، ماکسیم زناک همکار کالسنیکووا در شورای هماهنگی دستگیر شد.[۶۰] در همان روز پلیس به الکساندر کولسنیکووا پدر ماریا اطلاع داد که دخترش در بازداشتگاه تحقیقاتی شماره ۱ مینسک زندانی شده‌است.[۶۱][۶۲][۶۳][۶۴] ماریا از طریق وکلای خود شکایتی را به کمیته تحقیقات دولتی تقدیم کرد. او در این شکایت اظهار داشت افسران کا گ ب و اداره اصلی مبارزه با جرایم سازمان یافته و فساد (GUBOPiK) کیسه‌ای روی سر او کشیده‌اند و او را تهدید به قتل کرده‌اند در ادامه آنها به او گفتند «اگر به‌طور داوطلبانه بلاروس را ترک نکند، آنها به هر حال او را اخراج خواهند کرد زنده یا به صورت تکه‌تکه شده».[۶۵][۶۶] گنادی کازاکویچ، معاون رئیس وزارت امور داخله شخصاً به کالسنیکووا گفت که در صورت امتناع از خروج «به مدت ۲۵ سال بدون دندان در زندان خواهد بود تا برای نیروهای امنیتی لباس بدوزد».[۶۷]

در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰، دوازده سازمان، از جمله مرکز حقوق بشر ویاسنا، انجمن روزنامه نگاران بلاروس، کمیته هلسینکی بلاروس، مرکز قلم بلاروس، با انتشار بیانیه‌ای مشترک از کالسنیکووا به عنوان یک زندانی سیاسی نام بردند.[۶۸][۶۹] در ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۰، عفو بین‌الملل کولسنیکووا را به عنوان یک زندانی عقیدتی به رسمیت شناخت.[۷۰]

در ۲۰ اوت، الکساندر کونیوک، دادستان کل بلاروس، با استناد به ماده ۳۶۱ قانون کیفری بلاروس از آغاز تحقیقات کیفری علیه اعضای شورای هماهنگی به دلیل تلاش برای به به‌دست گرفتن قدرت و تضعیف امنیت ملی خبر داد.[۷۱][۷۲]

در ۱۲ سپتامبر، کالسنیکووا از مینسک به زندان شماره ۸ ژودزینا منتقل شد.[۷۳] در ۱۶ سپتامبر، کمیته تحقیقات بلاروس، کالسنیکووا را طبق قسمت ۳ ماده ۳۶۱ قانون جزایی به «اقداماتی با هدف تضعیف امنیت ملی بلاروس» از طریق از رسانه و اینترنت متهم کرد.[۷۴]

در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۰، کانال تلگرامی باباریکا اعلام کرد که لوکاشنکو درخواست ملاقات با کولسنیکووا برای گفتگو در مورد تغییراتی در قانون اساسی را کرده‌است، اما او برای ابراز همبستگی با سایر زندانیان از ملاقات خودداری کرده‌است.[۷۵] در ۸ نوامبر ۲۰۲۰، دفتر مطبوعاتی باباریکا اعلام کرد که مقامات دوره بازداشت کالسنیکووا را تا ۸ ژانویه ۲۰۲۱ تمدید کرده‌اند.[۷۶]

در ۸ ژانویه ۲۰۲۱، کولسنیکووا دوباره از ژودزینا به یک بازداشتگاه پیش از محاکمه در مینسک منتقل شد، دوره بازداشت او تا ۸ مارس تمدید شد.[۷۷][۷۸][۷۹] در ۲۷ ژانویه، کمیته تحقیق از باز کردن پرونده جنایی علیه مأموران امنیتی که او را تهدید به قتل کرده بودند، خودداری کرد.[۶۶]

در ۱۲ فوریه، کالسنیکووا و ماکسیم زناک به «توطئه برای به دست گرفتن قدرت دولتی به‌طور غیرقانونی» و «تأسیس و رهبری یک سازمان افراطی» متهم شدند.[۸۰] لیودمیلا کازاک وکیل کولسنیکووا در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۰ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد سپس در ۱۹ فوریه ۲۰۲۱ مجوز وکالت او توسط وزارت دادگستری بلاروس باطل شد.[۸۱] در ۹ مارس ۲۰۲۱، کانال تلگرامی باباریکا گزارش داد که بازداشت موقت کالسنیکووا تا ۸ مه تمدید شده‌است.[۸۲] ایلیا سالی دیگر وکیل کالسنیکووا و عضو شورای هماهنگی تا ۱۶ آوریل در حصر خانگی به سر برد.[۸۳] اتهامات نهایی در ماه مه ۲۰۲۱ اعلام شد که شامل سه اتهام اقدام علیه امنیت ملی، توطئه برای به دست گرفتن قدرت به روشی غیرقانونی، و ایجاد یک تشکیلات افراطی بود.[۸۴][۸۵][۸۶] کولسنیکووا در دفاع از خود تمام اتهامات را رد کرد و خواستار رد همه اتهامات وارده به دلیل عدم وقوع جرم شد.[۸۷] تحقیقات و محاکمه پشت درهای بسته برگزار شد و متهمان از مطالعه پرونده منع شدند.[۸۸][۸۹]

در مدت یک سالی که او در بازداشت به سر برد از ملاقات محروم بود و نتوانست با پدرش ملاقات کند.[۹۰] به گفته تاتیانا خومیچ، کولسنیکووا ماهانه بین ۱۵۰ تا ۱۷۰ نامه از بازداشتگاه ارسال می‌کرد که حداکثر ۲۰ نامه به مخاطبان می‌رسید او افزود از ابتدای آوریل تا اواسط مه ۲۰۲۱ دیگر هیچ نامه‌ای به دست آنها نرسیده‌است. نامه‌هایی که خود ماریا دریافت می‌کرد سانسور می‌شد به طوری که بیش از ۵ درصد از نامه‌های که برایش فرستاده شده بود را دریافت نکرد. او همچنین در بازداشتگاه از داشتن فلوت منع شد؛ یک سال تمرین نکردن می‌تواند برای همیشه باعث از بین رفتن مهارت او به عنوان یک نوازنده حرفه‌ای شود.[۸۹]

محکومیت[ویرایش]

در ۴ اوت ۲۰۲۱، پس از تقریباً ۱۱ ماه بازداشت، کالسنیکووا و ماکسیم زناک پشت درهای بسته در دادگاه منطقه ای مینسک محاکمه شدند. دادستان خواستار ۱۲ سال زندان برای هردوی آنها شد. ماریا اظهار بی گناهی کرد و هرگونه اتهامی علیه خودش و زناک را «پوچ» خواند. در طول تحقیقات و محاکمه، جزئیات اتهامات فاش نشد. وکلای کالسنیکووا و زناک مجبور به امضای یک قرارداد عدم افشا شده بودند.[۹۱][۹۲][۹۳] اگرچه مقامات قول دادند که جزئیات اتهامات و دادگاه را علنی کنند، اما قبل از برگزاری محاکمه سالن دادگاه مملو از افراد غریبه‌ای که توسط مقامات سازماندهی شده بودند، بود. سفرای خارجی که می‌خواستند از کالسنیکووا و زناک حمایت کنند، اجازه ورود به دادگاه را پیدا نکردند.[۹۴]

در ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، کالسنیکووا به ۱۱ سال زندان محکوم شد.[۹۵] او هم‌اکنون در حال گذراندن دوران محکومیت خود در کلونی کیفری شماره ۴ (روسی: ИК №۴) در گومل است.[۹۶] هم او و هم زناک از درخواست عفو خودداری کردند زیرا معتقد بودند که بی گناه هستند. وکلای آنها خبر از درخواست تجدید نظر نسبت به حکم صادره دادند.[۹۷]

در یک مصاحبه مکتوب، کالسنیکووا به رسانه‌ها گفت که در زندان بارها به او پیشنهاد شده که همانند رومن پروتاسویچ اعترافات تلویزیونی انجام دهد و به گناهان خود اعتراف کند.[۹۸] کولسنیکووا در اولین مصاحبه خود پس از حکم زندان، که از طریق تلفنی با سارا رینزفورد، خبرنگار بی‌بی‌سی انجام داد از وضعیت زندان شکایت کرد و گفت همه جا سیگار می‌کشند و این موضوع به علاوه تمرین نکردن طولانی مدت تمام شانس او را برای بازگشت به عنوان یک نوازنده حرفه‌ای فلوت از بین می‌برد.[۹۹][۱۰۰] با این حال، او گفت که از هیچ چیز پشیمان نیست و معتقد است که اعتراضات سال ۲۰۲۰ آغاز یک دوره جدید در کشور بود.[۱۰۱]

در ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، کالسنیکووا با شرایطی بحرانی در بیمارستان بستری شد. بر اساس گزارش سرویس مطبوعاتی باباریکا او تا ۲۲ نوامبر و به مدت ۱۰ روز در شینرو (نوعی سلول انفرادی) قرار داشت.[۱۰۲] در بیمارستان گومل تشخیص داده شد که او دچار زخم سوراخ کننده معده یا پرفوراسیون زخم معده (perforated ulcer) شده‌است و تحت عمل جراحی فوری قرار گرفت. همان‌طور که خواهر ماریا گفت او قبل از اینکه زندانی شود هرگز مشکل گوارشی نداشته‌است. او در سلول انفرادی از ملاقات با وکیلش محروم شد و در روزهای پایانی که در سلول انفرادی به سر می‌برد فشار خون بالا داشت و در نهایت بیهوش شد. در بیمارستان اجازه ملاقات ۱۰ دقیقه ای با پدرش و با حضور سه افسر پلیس به او داده شد.[۱۰۳] در ۹ دسامبر ۲۰۲۲، مجوز وکالت یکی دیگر از وکلای کالسنیکووا به نام ولادیمیر پولچنکو باطل شد.[۱۰۳]

واکنش‌ها به دستگیری کولسنیکووا[ویرایش]

فعالان حقوق بشر و جامعه بین‌المللی حکم زندان کالسنیکووا را محکوم کردند و به اتفاق آرا این پرونده را ساختگی خواندند.[۱۰۴][۱۰۵] آنها این حکم را سرکوبگرانه خواندند و از آن به عنوان انتقام سیاسی لوکاشنکو یاد بردند.[۱۰۶][۱۰۷]

  • اتحادیه اروپا کمیسیون اروپا دستگیری او را محکوم کرد و آن را غیرقابل قبول دانست.[۱۰۸]
  • آلمان آلمان خواستار مشخص شدن محل زندگی کولسنیکووا شد و خواستار آزادی کلیه زندانیان سیاسی در بلاروس شد.[۱۰۹]
  • لیتوانی لیتوانی دستگیری کولسنیکووا را شرم آور خواند و آن را با کاری که پلیس مخفی دوره استالین انجام می‌داد مقایسه کرد و خواستار آزادی فوری او شد.[۱۱۰]
  • لهستان لهستان ربودن کولسنیکووا را اقدامی پست خواند و خواستار آزادی فوری کلیه زندانیان سیاسی در بلاروس شد.[۱۱۱][۱۱۲]
  • بریتانیا انگلستان در مورد وضع سلامت ماریا کولسنیکووا ابراز نگرانی کرد و اعلام کرد که آزادی او باید بالاترین اولویت باشد.[۱۱۳]
  • ایالات متحده آمریکا ایالات متحده از تلاش مقامات بلاروس برای اخراج کولسنیکوا ابراز نگرانی کرد.[۱۱۴]
  • عفو بین‌الملل کالسنیکووا را به عنوان یک زندانی عقیدتی به رسمیت شناخت و خواستار آزادی فوری او شد.[۱۱۵]
  • کوزوو ویوسا عثمانی، رئیس مجلس کوزوو به همراه ۹ نماینده دیگر پارلمان با امضای نامه ای خواستار آزادی فوری کالسنیکووا شدند.[۱۱۶][۱۱۷]

جوایز[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Belarusian opposition leader Maria Kalesnikava: 'The international community should not stand aside'". atlanticcouncil.org. 22 اوت 2020.
  2. ↑ "Сябры Каардынацыйнай Рады" [Members of the Coordinating Council]. rada.vision (به بلاروسی). Archived from the original on 21 August 2020. Retrieved 18 August 2020.
  3. ↑ "Заявление. Беларусь: "Похищают лучших из нас". Произвольные аресты и принудительные высылки из страны ведущих оппозиционеров". eurasia.amnesty.org (به روسی). 11 سپتامبر 2020. Retrieved 20 September 2020.
  4. ↑ "2021 International Women of Courage Award Recipients Announced". US Department of State. 4 مارس 2021. Retrieved 5 March 2021.
  5. ↑ "Belarus opposition leader jailed in Lukashenko 'purge'". The Guardian (به انگلیسی). 6 سپتامبر 2021. Retrieved 6 September 2021.
  6. ↑ "Belarusian opposition leader smiles as she is sentenced to 11 years in prison for challenging Lukashenko" (به انگلیسی). The Telegraph. 6 سپتامبر 2021. Retrieved 6 September 2021.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Мария Колесникова рассказала о советах Алексиевич, об истории лозунгов кампании и совместном шопинге с Цепкало и Тихановской" [Maria Kalesnikava on Advice of Alekseevich, Campaign Slogans and Shopping with Tsepkalo and Tikhanovskaya] (به روسی). “Nasha Niva”. 4 اوت 2020. Retrieved 12 September 2021.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ "Женщина в оркестре. Как Мария Колесникова стала лидером белорусского протеста" [Woman from Orchestra: How Maria Kalesnikava Became Leader of Belarusian Protests] (به روسی). BBC. 17 سپتامبر 2020. Retrieved 12 September 2021.
  9. ↑ ""Маша – крепкий орешек, и всегда была такой". Сестра Марии Колесниковой рассказывает о ее семье, характере и взглядах" [“Maria is a Tough Nut, She Always Was”: Tatiana Kalesnikava on Her Family, Character and Opinions] (به روسی). “Nastoyashee Vremya”. 10 سپتامبر 2020. Retrieved 12 September 2021.
  10. ↑ Soŭś, Hanna (4 اوت 2020). "Марыя Калесьнікава пра мову, гвалт, шопінг утрох і парады Алексіевіч". Радыё Свабода (به بلاروسی). Retrieved 8 September 2020.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ "Кто такая Мария Колесникова: флейтистка, арт-директор, глава штаба Бабарико" [Who is Maria Kalesnikava: Flutist, Art Director, Head of Babariko Campaign] (به روسی). Office Life. 2021-08-04. Archived from the original on 7 اكتبر 2021. Retrieved 2021-09-12. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  12. ↑ "Мария против Лукашенко: как флейтистка Колесникова возглавила оппозицию" [Maria vs Lukashenko: How Flutist Became Leader of Opposition] (به روسی). Moskovskij Komsomolets. 5 سپتامبر 2020. Retrieved 12 September 2021.
  13. ↑ "Maria Kalesnikava: TRIO vis-à-vis". triovisavis.com (به آلمانی). Retrieved 8 September 2020.
  14. ↑ "Немецкая коллега о Колесниковой: Политик был в ней всегда" [German Colleague about Kalesnikava: She Always Was a Politician] (به روسی). Deutsche Welle. 5 اوت 2021. Retrieved 12 September 2021.
  15. ↑ "Музыкант и серфингист. Кто такая Мария Колесникова — представитель штаба Виктора Бабарико" [Musician and Surfer: Who is Maria Kalesnikava]. TUT.BY (به روسی). 20 ژوئیه 2020. Archived from the original on 21 July 2020. Retrieved 18 August 2020.
  16. ↑ "Кто такая Мария Колесникова — представитель штаба Виктора Бабарико. Что о ней известно?" [Who Is Maria Kalesnikava — Representative of Babariko’s Campaign. What Do We Know About Her?]. belaruspartisan.by (به روسی). Archived from the original on 8 October 2020. Retrieved 19 August 2020.
  17. ↑ "Испорченный паспорт из Беларуси - в немецком городе Марии Колесниковой" [Torn Belarusian Passport in Kalesnikava’s German City] (به روسی). Deutsche Welle. 5 فوریه 2021. Retrieved 12 September 2021.
  18. ↑ "Ноты для Марии Колесниковой" [Printed Music for Kalesnikava] (به روسی). Novaya Gazeta. 6 سپتامبر 2021. Archived from the original on 6 September 2021. Retrieved 12 September 2021.
  19. ↑ "Gismart будет обучать школьников программировать роботов-музыкантов" [Gismart Launches Educational Course for School: Students will Programm Robots-Musicians] (به روسی). Dev.by. 4 ژوئن 2019. Retrieved 12 September 2021.
  20. ↑ "Гульня ў класіку – інтэрв'ю з Марыяй Калеснікавай". 34mag.net.
  21. ↑ Демидова, О. (14 ژوئیه 2020). "ЦИК Беларуси не зарегистрировал Виктора Бабарико кандидатом в президенты" (به روسی). Deutsche Welle. Retrieved 13 September 2021.
  22. ↑ "В Минске задержан главный оппонент Лукашенко Что стало причиной и помешает ли это его участию в кампании" (به روسی). РБК. 18 ژوئن 2020. Retrieved 13 September 2021.
  23. ↑ "Бывший кандидат в президенты Беларуси Виктор Бабарико выступил в суде с последним словом" (به روسی). BBC. 28 ژوئن 2021. Retrieved 13 September 2021.
  24. ↑ "Время женщин" [Time for Women]. Novayagazeta.ru (به روسی). Retrieved 19 August 2020.
  25. ↑ "Белорусская оппозиция заключила тройственный союз" [Triple Alliance of Belarusian Opposition]. Kommersant. 16 ژوئیه 2020.
  26. ↑ "В Беларуси оппозиционные кандидаты объединились против Лукашенко" [Opposition Unites Against Lukashenko]. Ukrayinska Pravda (به روسی). Retrieved 19 August 2020.
  27. ↑ "Белорусское чудо - объединение штабов. Что было год назад и что будет дальше" [Belarusian Miracle: Triple Alliance of Opposition. What We Had Last Year and What Future Holds] (به روسی). Deutsche Welle. 16 ژوئیه 2021. Retrieved 13 September 2021.
  28. ↑ "Лукашенко опроверг фальсификации на выборах" [Lukashenko Denies Falsifications Accusations] (به روسی). Izvestiya. 16 اوت 2020. Retrieved 13 September 2021.
  29. ↑ ""Люди не проглотят нарисованную победу Лукашенко"" [No One Believes He Won] (به روسی). Meduza. 7 اوت 2020. Retrieved 13 September 2021.
  30. ↑ "Сколько голосов могла в реальности набрать Светлана Тихановская" [Estimate of Votes for Tsikhanouskaya] (به روسی). Vedomosti. 17 سپتامبر 2020. Retrieved 13 September 2021.
  31. ↑ "Госдепартамент США заявил о непризнании Лукашенко законным президентом" [US State Department Refuses to Acknowledge Lukashenko as Elected President] (به روسی). Deutsche Welle. 23 سپتامبر 2020. Retrieved 13 September 2021.
  32. ↑ Kozenko, A. (9 اوت 2021). "Революция несбывшихся надежд" [Revolution of Failed Dreams]. BBC Russia. Retrieved 4 September 2021.
  33. ↑ "Протесты в Белоруссии после выборов президента" [Belarusian Protests After Presidential Elections] (به روسی). Kommersant. 10 اوت 2020. Retrieved 13 September 2021.
  34. ↑ Perova, A. "Вы видели этого человека? Запускаем сервис для поиска пропавших после акций" [Did You See This Person? New Service to Find Missing People]. TUT.BY (به روسی). Archived from the original on 8 December 2020. Retrieved 29 December 2020.
  35. ↑ Shumanskaya, O. (17 اوت 2020). "Поисковый отряд: "Каждый день поступают сотни звонков о пропавших без вести. Раньше был один-два звонка в день"" [Search Volunteers: ‘More than 100 calls about missing people, usually we have 1-2 per day’]. Komsomolskaya Pravda (به روسی). Retrieved 29 December 2020.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)[پیوند مرده]
  36. ↑ Azar, I. (2020-08-23). ""Я каждое утро беру лопату и копаю"" [‘Every Morning I Get Up and Start Digging’] (به روسی). Novaya Gazeta. Archived from the original on 7 اكتبر 2021. Retrieved 2021-09-13. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  37. ↑ ""Сцена большая, места хватит всем". Мария Колесникова – о том, будет ли она новым лидером протеста в Беларуси" [‘The Stage is Big, Everyone Can Get His Part’. Maria Kalesnikava Tells What She Thinks About Being Protests’ Leader] (به روسی). Nastoyashee Vremya. 1 سپتامبر 2020. Retrieved 13 September 2021.
  38. ↑ "Протесты в Беларуси, дни 3—5" [Protests in Belarus, days 3-5] (به روسی). Novaya Gazeta. 11 اوت 2020. Archived from the original on 19 August 2020. Retrieved 13 September 2021.
  39. ↑ "Колесникова призвала белорусов сохранять мирный характер протестов" [Kalesnikava Asks People to Preserve Peace] (به روسی). Interfax. 22 اوت 2020. Retrieved 13 September 2021.
  40. ↑ Shuvaev, E. (16 اوت 2020). "Соратница Тихановской Мария Колесникова приехала на митинг оппозиции в Минске" [Tikhanovskaya’s Supporter Maria Kalesnikava Joins Opposition Meeting in Minsk]. Izvestiya (به روسی). Retrieved 18 August 2020.
  41. ↑ "В основной состав Координационного совета белорусской оппозиции вошли 70 человек". ТАСС. Retrieved 27 October 2021.
  42. ↑ Dobysh, A. (18 اوت 2020). "Прошла первая пресс-конференция Координационного совета: "Светлана Тихановская планирует вернуться в Беларусь"" [Coordination Council to Give First Press-Conference: ‘Tikhanovskaya Plans to Come Back to Belarus’]. Komsomolskaya Pravda. Retrieved 19 August 2020.
  43. ↑ "Мария Колесникова — РБК: "Белорусы ощутили силу самим разобраться"" [Kalesnikava — ‘Belarusians Feel They Can Handle It’] (به روسی). RBC. Retrieved 19 August 2020.
  44. ↑ "Оппозиция Белоруссии избрала президиум Координационного совета" [Belarusian Opposition Selects Coordination Council Main Board]. TASS. Retrieved 19 August 2020.
  45. ↑ "В президиум белорусской оппозиции вошли нобелевский лауреат и экс-министр" [Ex-Minister and Nobel Prize Winner to Join Coordination Council Main Board] (به روسی). RBC. Retrieved 19 August 2020.
  46. ↑ "Представитель Тихановской заявила, что ее вывезли из страны власти Белоруссии" [Tikhanovskaya’s Representative Claims She Was Forced to Leave by Authorities] (به روسی). Interfax. 11 اوت 2020. Retrieved 13 September 2021.
  47. ↑ "Год с начала протестов в Белоруссии. Что стало с противниками Лукашенко" [Year Since Protests: What Happened to Lukashenko’s Opponents?] (به روسی). RBC. 9 اوت 2021. Retrieved 13 September 2021.
  48. ↑ ""Это будет последняя ошибка Лукашенко": Мария Колесникова о новых целях оппозиции, переговорах с бизнесом и тревожном звонке в Москву" [That Would Be His Last Mistake: Kalesnikava Explains Opposition’s New Goals, Negotiations and Lukashenko’s Anxious Call to Moscow]. Forbes (به روسی). 16 اوت 2020. Retrieved 13 September 2021.
  49. ↑ Shuvaev, E. (31 اوت 2020). "Белорусская оппозиция объявила о создании партии "Вместе"" [Belarusian Opposition Launches New Party Named ‘Razam’]. Izvestiya (به روسی). Retrieved 31 August 2020.
  50. ↑ "Белорусская оппозиция объявила о создании политической партии" [Belarusian Opposition Announced New Political Party]. TASS. Retrieved 31 August 2020.
  51. ↑ "СМИ сообщили о похищении в Белоруссии Колесниковой" [Kalesnikava Kidnapped in Belarus] (به روسی). RBC. 7 سپتامبر 2020. Retrieved 13 September 2021.
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ "Марию Колесникову задержали на границе с Украиной" [Maria Kalesnikava Arrested at Ukraine Border] (به روسی). Meduza. 8 سپتامبر 2020.
  53. ↑ "Погранкомитет Беларуси заявил о пересечении границы с Украиной членами КС Кравцовым и Родненковым. Колесникову задержали" [State Border Committee Reports that Kolesnikova, Rodnenkov, and Kravtsov Crossed Border]. Novaya Gazeta (به روسی). Archived from the original on 19 اكتبر 2020. Retrieved 2020-09-11. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  54. ↑ "Колесникова обратилась в СК по факту похищения и угроз" [Kalesnikava Complaints on Abduction and Threats to the Investigating Committee] (به روسی). BelNovosti. 10 سپتامبر 2020. Retrieved 12 September 2021.
  55. ↑ "Та, которую не смогли запугать. За что судят Марию Колесникову?" [The One They Couldn’t Scare. Why Is Maria Kalesnikava Facing Charges?] (به روسی). Deutsche Welle. 4 اوت 2021. Retrieved 12 September 2021.
  56. ↑ "Колесникова при попытке насильственного вывоза из Беларуси порвала свой паспорт - источник" [Source Claims Kalesnikava Tore Her Passport to Avoid Deportation] (به روسی). Interfax Ukraine. 8 سپتامبر 2020. Retrieved 12 September 2021.
  57. ↑ ""Через другое окно она выбралась и пошла в сторону белорусской границы". Как Мария Колесникова не дала вывезти себя из страны" [‘She Escaped through Window and Headed Back to Belarus’. How Maria Kalesnikava Didn’t Let Herself Be Deported] (به روسی). Nastoyashee Vremya. 8 سپتامبر 2020. Retrieved 12 September 2021.
  58. ↑ ""Она выкинула паспорт за окно". Что происходило с Марией Колесниковой на границе с Украиной" [‘She Threw Away Her Passport’. What Really Happened to Maria Kalesnikava at Ukraine Border] (به روسی). BBC. 8 سپتامبر 2020. Retrieved 13 September 2021.
  59. ↑ "Известный немецкий политик готова взять "шефство" над Колесниковой в случае ее заключения" [German Politician Ready to Patronage Kalesnikava in Case of Detainment] (به روسی). Deutsche Welle. 8 سپتامبر 2020. Retrieved 13 September 2021.
  60. ↑ "Белорусский юрист и оппозиционер Максим Знак в письме Би-би-си: думаю о суде, а не о тюремном заключении" [Belarusian Lawyer and Oppositionist Maxim Znak Writes to BBC: ‘I think about court hearings, not about detainment’] (به روسی). BBC. 8 اوت 2021. Retrieved 13 September 2021.
  61. ↑ "Police in Belarus jail Maria Kolesnikova, the last opposition leader who was still free and in the country". Meduza (به انگلیسی). 9 سپتامبر 2020. Retrieved 9 September 2020.
  62. ↑ Written at Minsk. "Belarusian opposition member Kolesnikova arrested in Minsk" (به انگلیسی). Moscow: TASS. 9 سپتامبر 2020. Retrieved 9 September 2020.
  63. ↑ "Отец назвал местонахождение Колесниковой" [Kalesnikava’s Father Says She Is Jailed] (به روسی). RBC. 9 سپتامبر 2020. Retrieved 13 September 2021.
  64. ↑ "Колесникова — подозреваемая по уголовному делу о "захвате власти"" [Kalesnikava Faces Criminal Charges]. TUT.BY (به روسی). 9 سپتامبر 2020. Archived from the original on 10 September 2020. Retrieved 9 September 2020.
  65. ↑ ""Меня все равно вывезут: живой или по частям". Колесникова рассказала о поступающих ей угрозах и попытке выдворения из страны" [‘They Threatened to Deport Me in Pieces’. Kalesnikava Tells How She Was Threatened] (به روسی). Fontanka. 10 سپتامبر 2020. Retrieved 12 September 2021.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ "Белорусской оппозиционерке Колесниковой отказали в возбуждении дела о похищении" [Kalesnikova Cannot Sue Policemen Who Kidnapped Her] (به روسی). Interfax. 2 فوریه 2021. Retrieved 12 September 2021.
  67. ↑ "Та, которую не смогли запугать. За что судят Марию Колесникову?" [The One Whom They Couldn’t Scare. Why Is Maria Kalesnikava in Jail?] (به روسی). MSN. 4 اوت 2021. Retrieved 13 September 2021.
  68. ↑ "Патрабуем неадкладнага вызвалення Марыі Калеснікавай, Максіма Знака і Іллі Салея" (به بلاروسی). Правозахисний центр «Вясна». 10 سپتامبر 2021. Archived from the original on 10 October 2021. Retrieved 10 October 2021.
  69. ↑ "Калеснікава, Знак і Салей прызнаныя палітвязнямі" (به بلاروسی). Радіо «Рація». 10 سپتامبر 2020. Archived from the original on 10 October 2021. Retrieved 10 October 2021.
  70. ↑ "Заявление. Беларусь: "Похищают лучших из нас". Произвольные аресты и принудительные высылки из страны ведущих оппозиционеров" (به روسی). Amnesty International. 11 سپتامبر 2021. Archived from the original on 25 November 2020. Retrieved 20 September 2020.
  71. ↑ "МАЯ КРАІНА БЕЛАРУСЬ". Telegram (به روسی). 20 اوت 2020. Retrieved 8 September 2020.
  72. ↑ Irfan, Muhammad (20 اوت 2020). "Belarus Opens Criminal Probe Against Oppositions Coordination Council- Prosecutor General". UrduPoint. Retrieved 8 September 2020.
  73. ↑ "Марию Колесникову перевели из минского СИЗО в Жодино". Vedomosti (به روسی). 12 سپتامبر 2020. Retrieved 14 September 2020.
  74. ↑ Vasilyeva, Nataliya; Crisp, James (17 سپتامبر 2020). "Belarus protest leader Maria Kolesnikova charged with incitement to undermine national security". The Telegraph. Telegraph Media Group Limited. Retrieved 15 October 2020.
  75. ↑ "Мария Колесникова отказалась участвовать во встрече с Лукашенко" (به روسی). Interfax.ru. 13 اکتبر 2020. Retrieved 15 October 2020.
  76. ↑ "Belarus Extends Pretrial Detention Of Opposition Figure Kalesnikava" (به انگلیسی). Radio Free Europe/Radio Liberty. 6 نوامبر 2020. Retrieved 7 November 2020.
  77. ↑ "Belarus Extends Pretrial Detention Of Opposition Figure Kalesnikava". Radio Free Europe/Radio Liberty. 6 ژانویه 2021. Retrieved 27 January 2021.
  78. ↑ Deutsche Welle (9 ژانویه 2021). "Лукашенко оставил Колесникову под арестом: близкие о ее судьбе". YouTube (به روسی). Retrieved 27 January 2021.
  79. ↑ "Колесникову перевели из Жодино в СИЗО в Минске" [Kalesnikava Transferred Back to Minsk]. TUT.BY (به روسی). 11 ژانویه 2021. Retrieved 21 January 2021.
  80. ↑ Mylnikov, Pavel (12 فوریه 2021). "В Беларуси предъявлены новые обвинения Марии Колесниковой и Максиму Знаку" [New charges brought against Maria Kolesnikova and Maxim Znak in Belarus] (به روسی). Deutsche Welle. Retrieved 5 May 2021.
  81. ↑ Tolkacheva, Elena (9 مارس 2021). "Мария Колесникова остается в СИЗО до 8 мая" [Maria Kolesnikova remains in jail until 8 May]. news.tut.by (به روسی). Archived from the original on 18 April 2021. Retrieved 5 March 2021.
  82. ↑ Tolkacheva, Elena (9 مارس 2021). "Максим Знак остается в СИЗО до 9 мая" [Maxim Znak remains in jail until 9 May]. news.tut.by (به روسی). Archived from the original on 18 April 2021. Retrieved 5 May 2021.
  83. ↑ ""Продление незаконно". Адвокат Колесниковой Илья Салей остается под домашним арестом до апреля" ["Renewal is illegal." Kolesnikova's lawyer Ilya Salei remains under house arrest until April]. news.tut.by (به روسی). 3 مارس 2021. Archived from the original on 18 April 2021. Retrieved 5 May 2021.
  84. ↑ "Члену совета белорусской оппозиции Колесниковой предъявили окончательное обвинение" [Coordination Council Oppositionist Kalesnikava Receives Final Charges] (به روسی). TASS. 13 مه 2021. Retrieved 13 September 2021.
  85. ↑ Deutsche Welle (www.dw.com). "В Беларуси оппозиционерке Марии Колесниковой предъявлены обвинения" [Maria Kalesnikava Faces Criminal Charges]. DW.COM (به روسی). Retrieved 14 May 2021.
  86. ↑ "Генпрокуратура: в суд направлено уголовное дело в отношении Марии Колесниковой и Максима Знака" [Belarus General Prosecutor Office Sends Kalesnikava’s Case in Court] (به روسی). Belarus General Prosecutor Office. 25 ژوئن 2021. Archived from the original on 19 August 2021. Retrieved 12 September 2021.
  87. ↑ "В Беларуси дело оппозиционеров Колесниковой и Знака поступило в суд" [Kalesnikava and Znak Cases Sent to Court] (به روسی). Deutsche Welle. 5 ژوئیه 2021. Retrieved 13 September 2021.
  88. ↑ "Белорусские оппозиционеры Колесникова и Знак предстанут перед судом" [Belarusian Oppositionists Kalesnikava and Znak Stand Trial] (به روسی). Interfax. 25 ژوئن 2020. Retrieved 13 September 2021.
  89. ↑ ۸۹٫۰ ۸۹٫۱ ""Мне можно присылать ноты – они так классно звучат в голове". О чем пишет Мария Колесникова из минского СИЗО" [‘You Can Send Me Printed Music’. Kalesnikava’s Letters From Jail] (به روسی). Current Time. 5 ژوئیه 2021. Retrieved 13 September 2021.
  90. ↑ ""Я готова к любому приговору". В Минске начался суд над Марией Колесниковой, ей грозит до 12 лет" [‘I’m Ready to Anything’. Kalesnikava Stands Trial in Minsk] (به روسی). BBC. 4 اوت 2021. Retrieved 12 September 2021.
  91. ↑ "'Tearing up my passport was the right decision' Belarusian oppositionist Maria Kolesnikova talks to Dozhd ahead of trial in Minsk" (به انگلیسی). Meduza. 4 اوت 2021. Retrieved 25 August 2021.
  92. ↑ "Belarus Protest Leader Kolesnikova Goes on Trial" (به انگلیسی). The Moscow Times. 4 اوت 2021. Retrieved 25 August 2021.
  93. ↑ "Belarus crackdown fails to crush opposition spirit" (به انگلیسی). BBC. 7 اوت 2021. Retrieved 25 August 2021.
  94. ↑ "У Александра Лукашенко длинные сроки" [Hard Sentences by Lukashenko] (به روسی). Kommersant. 7 سپتامبر 2021. Retrieved 13 September 2021.
  95. ↑ "Belarus protest leader Kolesnikova jailed for 11 years" (به انگلیسی). 6 سپتامبر 2021. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  96. ↑ ""She's alive, she's lost weight and doesn't yet have much strength": Maria Kalesnikava's father visits her in prison". The Insider (به انگلیسی). 5 دسامبر 2022. Retrieved 6 December 2022.
  97. ↑ "Приговор Максиму и Маше: когда дети будут свободны, поклонюсь тем, кто поддержал" [Sentence to Misha and Masha: When They’re Free, I’ll Deeply Thank All Who Supported us]. Euroradio.fm (به روسی). Retrieved 6 September 2021.
  98. ↑ "Мария Колесникова рассказала о попытках склонить ее к интервью на госканале "а-ля Протасевич"" [Maria Kalesnikava Says She Was Offered to Make Movie Like Protasevich] (به روسی). TV Rain. 3 اوت 2021. Retrieved 13 September 2021.
  99. ↑ ""Весь год они делали все, чтобы я пожалела": Колесникова дала первое интервью после приговора" [‘They Try Hard to Make Me Regret Staying’: Kalesnikava’s First Interview After 11 Year Sentence] (به روسی). The Village Belarus. 30 سپتامبر 2021. Retrieved 18 October 2021.
  100. ↑ Rainford, S. (30 سپتامبر 2021). "Мария Колесникова: "Тюрьма - это отвратительное место, но здесь я особенно чувствую себя свободной"" [Maria Kalesnikava: ‘Prison Is Disgusting, But I Fell Especially Free Here’] (به روسی). BBC Russia. Retrieved 18 October 2021.
  101. ↑ Александровская, Б. (2 دسامبر 2021). "Мария Колесникова из СИЗО: Режим выбрал для Беларуси путь в никуда" (به روسی). Deutsche Welle. Retrieved 7 December 2021.
  102. ↑ "'Critical but stable' Jailed Belarusian opposition leader Maria Kalesnikava is in the ICU. Here's what we know" (به انگلیسی). Meduza. 1 دسامبر 2022. {{cite web}}: Missing or empty |url= (help)
  103. ↑ ۱۰۳٫۰ ۱۰۳٫۱ Valkauskas, T. (12 دسامبر 2022). ""Не могла спать и теряла сознание". Cестра Колесниковой рассказала о здоровье, условиях содержания и письмах Марии" ['She couldn't sleep and fainted': Kalesnikava's sister on prison conditions, health and letters from Maria] (به روسی). Lietuvos nacionalinis radijas ir televizija. Retrieved 30 December 2022.
  104. ↑ Халип, И. (6 سپتامبر 2021). "Незабытая мелодия для флейты" [Flute Melody that Won’t Be Forgotten] (به روسی). Novaya Gazeta. Retrieved 12 September 2021.
  105. ↑ "Госдеп назвал обвинения против Колесниковой в Белоруссии возмутительными" [USA Condemns Charges Against Kalesnikava] (به روسی). RIA Novosti. 14 مه 2021. Retrieved 13 September 2021.
  106. ↑ "Требуем освобождения! Реакция ЕС и ФРГ на приговоры Колесниковой и Знаку" [We Demand Her Release! Kalesnikava’s Sentence Condemned by US and Germany] (به روسی). Deutsche Welle. 6 سپتامبر 2021. Retrieved 12 September 2021.
  107. ↑ "Реакция Запада на приговоры Колесниковой и Знаку: Это олицетворяет жестокость режима" [West Calls Kalesnikava and Znak Sentences Repressive] (به روسی). Deutsche Welle. 7 سپتامبر 2021. Retrieved 12 September 2021.
  108. ↑ "Germany seeks answers over Belarus opposition figure 'kidnap'". Channel News Asia. AFP. 7 سپتامبر 2020. Archived from the original on 7 September 2020. Retrieved 7 September 2020.
  109. ↑ Davlashyan, Naira (7 سپتامبر 2020). "Belarus: Germany demands answers on 'kidnapped' dissident Kolesnikova". euronews (به انگلیسی). Retrieved 7 September 2020.
  110. ↑ Osborn, Andrew; Vasilyeva, Maria (7 سپتامبر 2020). "Belarusian protest leader disappears after being detained by masked men". independent.ie. Retrieved 7 September 2020.
  111. ↑ ""Działania poniżej jakichkolwiek standardów". Wiceminister spraw zagranicznych o porwaniu Kalesnikawej" (به لهستانی). Polskie Radio 24. 7 سپتامبر 2020. Retrieved 8 September 2020.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  112. ↑ Przydacz, Marcin [@marcin_przydacz] (7 سپتامبر 2020). "The kidnapping of M. Kalesnikava is unacceptable. Treating opposition leaders in such an unlawful & contemptible manner is below any standards. We expect that all political prisoners in #Belarus are promptly released from custody. Dialogue is the solution, not force!" (Tweet) (به انگلیسی). Retrieved 8 September 2020 – via Twitter.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  113. ↑ Sky News (7 سپتامبر 2020). "Belarus protests: UK says release of 'abducted' Maria Kolesnikova must be 'highest priority'". Yahoo! News UK. Retrieved 7 September 2020.
  114. ↑ "US Considering Sanctions Against Belarus After 'Unjustified Violence and Repression' Pompeo Says" (به انگلیسی). Voice of America. 9 سپتامبر 2020. Retrieved 9 September 2020.
  115. ↑ "BELARUS: FREE OPPOSITION LEADER MARYIA KALESNIKAVA". Amnesty International. 23 سپتامبر 2020. Retrieved 30 September 2020.
  116. ↑ Osmani, Vjosa [@VjosaOsmaniMP] (4 اکتبر 2020). "Together with 9 other Kosovo MP colleagues, we joined Members of U.S. Congress @WilliamKeating, @Marcy_Kaptur and more than 300 transatlantic legislators from 30+ countries, in signing a letter to the illegitimate President of Belarus, #Lukashenko..." (Tweet) (به انگلیسی). Retrieved 4 October 2020 – via Twitter.
  117. ↑ Osmani, Vjosa [@VjosaOsmaniMP] (4 اکتبر 2020). "...demanding the immediate release of opposition leader Marya Kalesnikava and all other political prisoners. #Kosovo stands with the people of Belarus and supports efforts against human rights offenders in Belarus. @HouseForeign @EP_President" (Tweet) (به انگلیسی). Retrieved 4 October 2020 – via Twitter.
  118. ↑ "The democratic opposition in Belarus - 2020, Belarus". Europäisches Parlament.
  119. ↑ zeit.de: Belarussische Opposition erhält Sacharow-Preis
  120. ↑ "Belsat wins Global Belarusian Solidarity Award". Belsat.
  121. ↑ "Госдеп присудил белорусской оппозиционерке Колесниковой награду за гражданское мужество". tass (به Rus). Retrieved 5 March 2021.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
  122. ↑ "Lew-Kopelew-Preise gehen nach Belarus und Russland". Zeit Online. 16 آوریل 2021.
  123. ↑ "Maria Kolesnikowa: Belarussische Bürgerrechtlerin erhält Stuttgarter Friedenspreis". Stuttgarter Zeitung. 13 ژوئیه 2021.
  124. ↑ "Fritz-Csoklich-Preis: Auszeichnung für Frauen-Trio". Die Presse. 16 ژوئیه 2021.
  125. ↑ "Belarus-Aktivistin Maria Kalesnikowa ausgezeichnet". SWR. 8 فوریه 2021. Archived from the original on 11 October 2021.
  126. ↑ "2021 Václav Havel Prize awarded to Belarusian human rights activist Maria Kalesnikava".
  127. ↑ "Preisverleihung 2022". www.esslingen.de. Archived from the original on 8 March 2023. Retrieved 8 March 2023.
  128. ↑ Nyblom, Sofia (21 مه 2022). "Sofia Nyblom: Belarusiska aktivisten Maryja Kalesnikava får Stig Dagerman-priset". DN.SE (به سوئدی). Retrieved 6 June 2022.
  129. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. "Belarusian opposition figures win Charlemagne Prize | DW | 26.05.2022". DW.COM (به انگلیسی). Retrieved 8 August 2022.

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ This is the name she chose to be identified with. Note that the first name (Maria) is Russian, and the surname (Kalesnikava) is Belarusian. It is unknown whether she prefers the Russian patronymic (Aleksandrovna) or one of the two Belarusian patronymics (Alyaksandrauna and Alaksandraŭna).
  2. ↑ Also Maryja Alaksandraŭna Kalesnikava in the Belarusian Latin alphabet.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ماریا_کولسنیکووا&oldid=38194824»