باستانژنتیک خاور نزدیک: تفاوت میان نسخهها
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک |
برچسب: متن دارای ویکیمتن نامتناظر |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
رایجترین رده [[دیانای میتوکندریایی]] در ایران، موسوم به U3b3، محدود به جمعیتهای ساکن ایران و قفقاز است، در حالی که زیرخوشه U3b1a با کل ناحیه خاورمیانه مشترک است. <ref name="plosone.org">{{cite web|url=http://www.plosone.org/article/info:doi/10.1371/journal.pone.0080673|title=Complete Mitochondrial DNA Diversity in Iranians|accessdate=2 January 2015}}</ref> |
رایجترین رده [[دیانای میتوکندریایی]] در ایران، موسوم به U3b3، محدود به جمعیتهای ساکن ایران و قفقاز است، در حالی که زیرخوشه U3b1a با کل ناحیه خاورمیانه مشترک است. <ref name="plosone.org">{{cite web|url=http://www.plosone.org/article/info:doi/10.1371/journal.pone.0080673|title=Complete Mitochondrial DNA Diversity in Iranians|accessdate=2 January 2015}}</ref> |
||
بر اساس پژوهشی که در قالب پایان نامه دکترا در پژوهشگاه ملی مهدسی ژنتیک و زیست فناوری انجام گرفته است، سهم هاپلوگروپ منتسب به اقوام آریایی در کل جمعیت ایران ده و دو دهم درصد بدست آمده است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= لشگری|نام= زهرا|کتاب= بررسی تنوع ژنتیکی کروموزوم Y در جمعیت ایران| ناشر= پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری|سال= ۱۳۸۹|مکان= |شابک=}}</ref> |
|||
=== مردم گیلان و مازندران === |
=== مردم گیلان و مازندران === |
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۴۵
باستانژنتیک خاور نزدیک، به بررسی دی.ان.آ یا دی.ان.آ باستانی میپردازد، و تکگروه و هاپلوتایپ مادری و پدری اسکلتهای برجای مانده از جمعیتهای خاور نزدیک باستان ( حوزه دریای مدیترانه: مصر، عربستان، شام، میانرودان و آناتولی) را پیدا میکند. پروژه ژنوگرافیک نشنال جئوگرافیک یکی از این پژوهشهاست.
شام
مصر
بررسی ژنتیکی مصریان
ایران
بتازگی در سال 2013 پژوهشی در خصوص پراکندگی ژنتیکی اقوام ساکن ایران شامل فارس ها، کردها، آذری ها، سیستانی ها و ...) انجام شدهاست. طبق این بررسی فارس ها، ارمنیها و قشقایی ها قرابت زیادی با یکدیگر دارند. طبق این پژوهشها آذریهای ایران بیشتر با گرجی ها قرابت دارند تا دیگر اقوام ساکن ایران. حال آنکه آذریهای ناحیه قفقاز ویژگی ژنتیکی متفاوتی از آذریهای ساکن ایران دارند و موقعیتی میان آذری ها/گرجیها از یک سو و ایرانی ها/ترکها از سوی دیگر دارند. [۱]
این مقاله یک ترجمه از ویکیپدیای انگلیسی است. یادکردها و منابع توسط مترجم بررسی نشدهاست و از مقالهٔ ویکیپدیای انگلیسی کپی شدهاند. شیوهٔ ارجاع این مقاله ارجاع دست دوم است. |
رایجترین رده دیانای میتوکندریایی در ایران، موسوم به U3b3، محدود به جمعیتهای ساکن ایران و قفقاز است، در حالی که زیرخوشه U3b1a با کل ناحیه خاورمیانه مشترک است. [۲]
بر اساس پژوهشی که در قالب پایان نامه دکترا در پژوهشگاه ملی مهدسی ژنتیک و زیست فناوری انجام گرفته است، سهم هاپلوگروپ منتسب به اقوام آریایی در کل جمعیت ایران ده و دو دهم درصد بدست آمده است.[۳]
مردم گیلان و مازندران
پژوهش دیگری که در خصوص جمعیتهای مردم گیلکی و مازندرانی شمال ایران انجام شده است، بررسی کروموزوم Y نشان می دهد که آنان با مردم قفقاز جنوبی اشتراک ژنتیکی دارند. نشانههای زبان شناختی شباهت زبان مازندرانی و زبان گیلکی با زبانهای قفقازی نیز مؤید این فرضیه است. اما اما دیانای میتوکندریایی گیلکی و مازندرانیها مشابه دیگر اقوام ساکن ایران است. سناریوی محتمل آن است که مردانی از ناحیه قفقاز جنوبی به سواحل جنوبی دریای خزر آمده و با زنانی از جمعیتهای ساکن در این ناحیه وصلت کردهاند.[۴]
آذریها
مطالعات ژنتیکی نشان داده که آذربایجانیهای قفقاز هم از نظر میتوکندری دیانای، که فقط از مادر منتقل میشود و هم از نظر کروموزوم ایگرگ، که فقط از پدر به ارث میرسد، به همسایگان جغرافیایی خود یعنی اقوام قفقازی (گویشوران به زبانهای قفقازی) شبیه ترند تا به خویشان زبانی خود یعنی اقوام ترکتبار در نقاط دیگر. مطالعات ژنتیکی دیگر در مورد ارمنیها قوم همسایه هندواروپایی زبان آذربایجانیها هم نشان داده که شباهت ژنتیکی آنها هم در نسب مادری و هم در نسب پدری به همسایگان قفقازی بیشتر از همزبانان هندواروپایی است. خصوصیات ژنتیکی قفقازیها نیز در مجموع چیزی بین اروپائیها و ساکنان خاورمیانهاست که نسب مادری شباهت بیشتری را به اروپائیها و نسب پدری شباهت بیشتری را به خاورمیانهایها نشان میدهد. این نتایج ایده جابجایی زبانی آذربایجانیها را تقویت میکند و نشان میدهد که گروههای مهاجر آن قدر کوچک بودهاند که سهم ژنتیکی آنها در جمعیت فعلی قابل مشاهده نیست.[۵][۶][۷][۸] بر مبنای یک مقاله منتشر شده در سال ۲۰۱۳، که مقایسهای است در مورد ساختار ژنتیکی ۳۵۲ ایرانی، با وجود اینکه تنوع ژنتیکی کل ایرانیان بسیار بالا است، اما آذریهای ایران قرابت ژنتیکی نزدیکتری بامردم گرجی در مقایسه با گروههای ایرانی و همچین آذریهای قفقاز دارند. این مقاله همچنین اشاره میکند که آذریهای ساکن جمهوری آذربایجان با وجود منشأ مشترک با آذریهای ایران نسبت به آذریهای ایران شباهت بیشتری به گروههای ایرانی دارند و بین فارسیزبانان و اهالی ترکیه از یک طرف وآذریهای ایران ومردم گرجی از طرف دیگر قرار میگیرند.[۹] باور غالب دانشمندان بر این است که آذربایجانیهای امروز از نسل آلبانیای قفقاز[۱۰][۱۱]
آناتولی
پانوشت
- ↑ Derenko, M., Malyarchuk, B., Bahmanimehr, A., Denisova, G., Perkova, M., Farjadian, S., & Yepiskoposyan, L. (2013). Complete Mitochondrial DNA Diversity in Iranians. PloS one, 8(11), e80673.
- ↑ "Complete Mitochondrial DNA Diversity in Iranians". Retrieved 2 January 2015.
- ↑ لشگری، زهرا (۱۳۸۹). بررسی تنوع ژنتیکی کروموزوم Y در جمعیت ایران. پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری.
- ↑ "Concomitant Replacement of Language and mtDNA in South Caspian Populations of Iran". Retrieved 4 April 2014.
- ↑ http://web.archive.org/web/20041030073607/http://www.eva.mpg.de/genetics/pdf/Y-paper.pdf
- ↑ "Azerbaijani (people)" Encyclopædia Britannica
- ↑ An Introduction to the History of the Turkic Peoples by Peter B. Golden. Otto Harrasowitz (1992), ISBN 3-447-03274-X. Retrieved 8 June 2006.
- ↑ »Turkic Peoples", Encyclopedia Americana, volume 27, page 276. Grolier Inc. , New York (1998) ISBN 0-7172-0130-9. Retrieved 8 June 2006.
- ↑ Derenko, M. , Malyarchuk, B. , Bahmanimehr, A. , Denisova, G. , Perkova, M. , Farjadian, S. , & Yepiskoposyan, L. (2013). Complete Mitochondrial DNA Diversity in Iranians. PloS one, 8(11), e80673.
- ↑ Kobishchanov, Yuri et al. Axum. Pennsylvania State University Press, 1979; p. 89
- ↑ Ronald G. Suny: What Happened in Soviet Armenia? Middle East Report, No. 153, Islam and the State. (Jul. – Aug. , 1988), pp. 37–40.
منابع
- Cruciani، F.; La Fratta، R.، Torroni، A.، Underhill، P. A.، Scozzari، R. (۲۰۰۶). "Molecular Dissection of the Y Chromosome Haplogroup E-M۷۸ (E۳b۱a): A Posteriori Evaluation of a Microsatellite-Network-Based Approach Through Six New Biallelic Markers." Human Mutation ۹۱۶ April ۲۰۰۶.
- King، R. J.; Ozcan، S. S.، Carter، T.، Kalfoglu، E.، Atasoy، S.، Triantaphyllidis، C.، Kouvatsi، A.، Lin، A. A.، Chow، C-E. T.، Zhivotovsky، L. A.، Michalodimitrakis، M.، Underhill، P. A.، (۲۰۰۸). "Differential Y-chromosome Anatolian Influences on the Greek and Cretan Neolithic." Annals of Human Genetics ۷۲ Issue ۲ March ۲۰۰۸: ۲۰۵-۲۱۴.
- Shen، P; Lavi T، Kivisild T، Chou V، Sengun D، Gefel D، Shpirer I، Woolf E، Hillel J، Feldman MW، Oefner PJ (۲۰۰۴). "Reconstruction of Patrilineages and Matrilineages of Samaritans and Other Israeli Populations From Y-Chromosome and Mitochondrial DNA Sequence Variation." Human Mutation ۲۴: ۲۴۸-۲۶۰
- Zalloua، P.، Wells، S. (۲۰۰۴) “Who Were the Phoenicians?” National Geographic Magazine، October ۲۰۰۴.
- جدول تک گروهها بر اساس اقوام ساکن خاورمیانه