علم مواد

شبیه‌سازی پروفایل دمایی بدنهٔ شاتل بعد از ورود دوباره به جو زمین.

دانش و مهندسی مواد (به انگلیسی: Materials Science and Engineering) یک حوزهٔ میان رشته‌ای است که در آن رابطهٔ بین ساختار و خواص مواد به منظور طراحی مواد جدید برای پاسخگویی به نیازهای روزافزون فناوری مواد مورد بررسی قرار می‌گیرد. امروزه با افزایش تحقیقات در زمینهٔ نانو، مهندسی مواد به یکی از رشته‌های پیشرو در عرصه دانش بدل شده‌است. به‌طور خلاصه یک مهندس مواد در نخستین گام به‌کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری، پراش پرتوهای ایکس و یا روش‌ها و تجهیزات مشابه به شناسایی و بررسی ساختار میکروسکوپی مواد گوناگون می‌پردازد. در گام بعدی خواص مختلف مواد مورد اندازه‌گیری قرار می‌گیرند تا روش‌های تولید مواد جدید یا بهبود خواص مواد قبلی فرا گرفته شود.

حوزه‌های پژوهشی در مهندسی مواد

در یک دسته‌بندی کلی، مواد مورد مطالعه در مهندسی مواد به شش گروه اصلی فلزات (متالورژی)، سرامیک‌ها، پلیمرها، مواد مرکب (کامپوزیت‌ها)، بیومتریال (مواد زنده) و نیمه‌هادی‌‌ها تقسیم می‌شوند.

گرایش‌های اصلی

• نانو مواد (Nano material)
• بیومتریال (Bio material)
• شناسایی و انتخاب مواد مهندسی (Materials selection for engineering design)
• سرامیک (Ceramics)
• شکل‌دهی فلزات (Metalworking)
• ریخته‌گری (Casting)
• جوشکاری (Welding)
• استخراج فلزات (Extraction of metals)
• حفاظت و خوردگی (Corrosion and protection)
• مهندسی مواد مرکب (Composite material engineering)
• مهندسی سطح (Surface engineering)

در ایران

نظام آموزش عالی ایران تمام گرایش‌های رشتهٔ مهندسی مواد را در دانشگاه‌های دولتی و دانشگاه آزاد اسلامی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا ارائه می‌دهد. دانشگاه‌های علم و صنعت ایران، صنعتی شریف و صنعتی اصفهان از قطب‌های علمی مهندسی مواد کشور محسوب می‌شوند.

نگارخانه

• 
• 
• 

جستارهای وابسته

• متالورژی
• نانوتکنولوژی
• خواص مواد
• ساختار مواد
• عملیات حرارتی
• متالورژی پودر

پیوند به بیرون

• سایت اتحادیه انجمن‌های مهندسی و علم مواد
• سایت پایگاه مهندسی و علم مواد
• مرکز پژوهش متالورژی رازی