مهندسی ژئوتکنیک

مهندسی ژئوتکنیک (نام علمی: Geotechnical engineering) شاخه‌ای از مهندسی عمران است که به بررسی رفتار مهندسی مصالح زمین و مخاطرات محتمل در رابطه با احداث ابنیه می‌پردازد.

ابزارهای علمی مورد استفاده در مهندسی ژئوتکنیک علوم پایه‌ای نظیر مکانیک خاک، مکانیک سنگ، زمین‌شناسی مهندسی و علوم کاربردی مرتبط نظیر پی سازی، تونل سازی، و سدسازی است. در ابتدای هر پروژه عمرانی، با برنامه‌ریزی و انجام شناسایی‌های محلی ژئوتکنیکی، ویژگی‌های فیزیکی، مکانیکی، و شیمیایی زمین ساختگاه پروژه ارزیابی شده و مخاطرات محتمل از قبیل زمین لرزه، زمین لغزش، و روانگرایی در ارتباط با پروژه مد نظر قرار می‌گیرد. سپس، انواع پی‌ها، سازه‌های نگهبان، عملیات خاکی، و روسازی‌های پروژه تحلیل و طراحی می‌گردند. رادیه‌ها، شمع‌ها، و کیسون‌ها، نمونه‌هائی از پی‌ها، دیوارهای حائل و سدهای خاکی نمونه‌هائی از سازه‌های نگهبان، و احداث خاکریزها، گودها، تونل‌ها، کانال‌ها، مخازن، و مدفن‌های زباله نمونه‌هائی از عملیات خاکی می‌باشند.

جستارهای وابسته

• ژئومکانیک
• مکانیک خاک
• مکانیک سنگ
• ژئوتکنیک

منابع

• مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن
• Journal of the Geotechnical Enineering Division-American Society of Civil Engineers
• U.S.Department of Navy:NAVFAC DM-7 U.S. Gaverment Printing office Washington D.C