مقیاس کارداشف
مقیاس کارداشِف (انگلیسی: Kardashev scale) مقیاسی برای طبقه‌بندی تمدن‌های هوشمند کیهانی است، که در سال ۱۹۶۴ توسط ستاره‌شناس روس نیکلای کارداشف ارائه شد. وی در سال ۱۹۶۳ پژوهش بر روی اختروش سی‌تی‌ای-۱۰۲ را آغاز کرد. این پژوهش سرآغازی بر فعالیت‌های اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی در جستجوی زندگی هوشمند فرازمینی محسوب می‌گردد. در سال ۱۹۶۴ و در طول این پژوهش‌ها بود که کارداشف نظریهٔ مشهور مقیاس کارادشف خود را ارائه داد.
تمدن‌ها بر پایهٔ مقیاسِ کارداشِف[ویرایش]
کارداشف، تمدن‌های هوشمند را به سه گونه تقسیم می‌کند. کارداشف معتقد بود که سطحِ ۳، اوجِ یک تمدن خواهد بود و پیشرفتِ بیشتر، ممکن نیست. پس از کارداشفِ، دانشمندانِ دیگر، این نظریه را گسترش دادند و چهار ردهٔ تمدنِ دیگر نیز به آن افزودند.
تمدن گونهٔ ۱[ویرایش]
تمدن گونهٔ ۱ تمدنی است که تمامی گونه‌های انرژی موجود در سیارهٔ خود را تحت کنترل درآورده و از آن استفاده می‌کند.
تمدن گونهٔ ۲[ویرایش]
تمدن گونهٔ ۲ تمدنی است که به تمام انرژی تولید شده توسط ستارهٔ خود (مانند خورشید) تسلط یافته و از آن بهره می‌گیرد.
تمدن گونهٔ ۳[ویرایش]
تمدن گونهٔ ۳، تمدنی است که تمامی انرژی کیهانی قابل دسترس (دور و نزدیک) را مهار کرده و از آن استفاده می‌کند. این تمدن به تکنولوژیِ ضدّ جاذبه دست یافته‌است و از کرم‌چاله‌ها برای حرکت در کهکشان استفاده می‌کند اما نمی‌تواند کرم‌چاله را ایجاد کند. هدفِ غاییِ این سطح، غلبه بر طول عمر طبیعیِ انسان و استخراج آگاهی از پیکر و دستیابی به جاودانگی است اما هنوز برای آن این هدف، ممکن نیست.
تمدن گونهٔ ۴[ویرایش]
تمدن گونهٔ ۴ یا تمدّنِ جهانی می‌تواند کرم‌چاله را ایجاد کرده و از آن برایِ حرکت در فضا استفاده کند. منبعِ انرژیِ این سطح از تمدن، سوپرنواها هستند. تمدن ۴ به جاودانگی دست یافته‌است. این تمدن قادر به آفرینشِ موجوداتِ هوشمند است. سطحِ ۴ این توان را دارد که تمدن‌های سطحِ صفر را ایجاد کند. خدایان و آفرینشگران در مذاهب می‌توانند از دستهٔ تمدن گونهٔ ۴ و بالاتر باشند.
تمدن گونهٔ ۵[ویرایش]
تمدن گونهٔ ۵ یا تمدّنِ چندجهانی می‌تواند میانِ جهان‌ها حرکت کند. این سطح، از سفیدچاله‌ها برای دریافت انرژی بهره می‌برد.
تمدن گونهٔ ۶[ویرایش]
تمدن گونهٔ ۶ یا تمدّنِ چندبُعدی به ابعادی بیش از سه‌بُعد دسترسی می‌یابد و می‌تواند خود را به فضایِ بیش از سه‌بُعدی نیز منتقل کند. بدونِ آنکه پیکرش در پیِ این انتقال، از بین برود. این سطح، از سفیدچاله‌ها و انرژیِ جهان‌های دیگر، برای دریافِ انرژی بهره می‌برد. این سطح می‌تواند در خطِ زمان به عقب و جلو حرکت کند.
تمدن گونهٔ ۷[ویرایش]
تمدن گونهٔ ۷ یا تمدّنِ آفرینشگر در ادامهٔ تمدنِ گونهٔ ۶ نیست. تمدن گونهٔ ۶ می‌داند که این تمدنِ برتر نیز وجود دارد اما هیچگاه قادر نخواهد بود به این سطح از تمدن برسد. این تمدن، آفرینشگرِ انرژی، ماده، قوانینِ طبیعی، زمان، فضا و ابعاد است.
جایگاهِ زمین در طبقه بندیِ کارداشِف[ویرایش]
بر اساس این طبقه‌بندی، تمدن کنونی زمین، تمدن گونهٔ صفر محسوب می‌شود؛ زیرا ما بیشتر انرژی مورد استفادهٔ خود را از سوزاندن بقایای گیاهان و حیوانات مرده مانند نفت، گاز و زغال‌سنگ تهیه می‌کنیم. دانشمندان با بررسی رشد مصرف انرژی در سیارهٔ زمین و با توجه به توسعهٔ فناوری و بهره‌وری از انرژی‌های بازیافتی، زمان تقریبی مورد نیاز برای تبدیل تمدن زمینی به تمدن گونه ۱ و ۲ و ۳ را محاسبه کرده‌اند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kardashev scale». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵.
