پرش به محتوا

جنگ کابل (۱۹۹۶–۱۹۹۲)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جنگهای داخلی افغانستان از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵
بخشی از جنگ افغانستان

در طول این جنگ‌ها زیر ساخت شهر کابل کاملاً از بین رفت و شهر عموماً تخریب گشت.
تاریخ۳۰ آوریل ۱۹۹۲ تا ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۶
(۴ سال، ۴ ماه و ۴ هفته)
موقعیت
نتایج

بیش از ۵۰ هزار نفر تلفات غیرنظامی

طرف‌های درگیر

افغانستان دولت اسلامی افغانستان

پشتیبانی از سوی
ایران ایران

روسیه روسیه[۱]

حزب اسلامی گلبدین حکمتیار (تا اواخر ۱۹۹۴)
پشتیبانی از سوی
پاکستان پاکستان


حزب وحدت اسلامی افغانستان (پس از دسامبر ۱۹۹۲)


افغانستان جنبش ملی اسلامی افغانستان (۱۹۹۴)
پشتیبانی از سوی
ازبکستان ازبکستان


رهبران شبه نظامی قندهار

طالبان (از اواخر ۱۹۹۴)
پشتیبانی از سوی
پاکستان پاکستان


القاعده (از سال ۱۹۹۶)
فرماندهان و رهبران
افغانستان برهان‌الدین ربانی
افغانستان احمد شاه مسعود
افغانستان سید حسین انوری
افغانستان صبغت‌الله مجددی
عبدالحق
افغانستان رسول سیاف
افغانستان
عبدالعلی مزاری افغانستان
کریم خلیلی
افغانستان عبدالرشید دوستم

گلبدین حکمتیار


عبدالعلی مزاری
کریم خلیلی


افغانستان عبدالرشید دوستم


گل‌آغا شیرزی
محمد عمر
اسامه بن لادن
ایمن الظواهری
تلفات و خسارات
نامعلوم نامعلوم ۲۵ هزار نفر اعضای طالبان
حزب وحدت با دولت اسلامی افغانستان تا اواخر ۱۹۹۲ کار می‌کرد. پس از آن به حزب اسلامی پیوست. دوستم که پیشتر با احمدشاه مسعود کار می‌کرد در سال ۱۹۹۴ به نیروهای گلبدین حکمتیار پیوست. حکمتیار همراه با جمعیت همزمان بر ضد وحدت و اتحاد می‌جنگید. در سال ۱۹۹۵ مسعود و نیروهای ISA قادر به کنترل بیشتر قسمت‌های کابل شدند.

جنگ کابل به مجموعه‌ای از نبردها در جریان جنگ داخلی افغانستان بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ میلادی گفته می‌شود که بر سر شهر کابل، پایتخت کشور افغانستان صورت گرفت.

در شهر کابل پیش از آن در طول جنگ شوروی در افغانستان از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ میلادی و سپس در جنگ داخلی بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲ میلادی درگیری‌های اندکی رخ داده بود. سقوط دولت محمد نجیب‌الله، جمهوری دموکراتیک افغانستان باعث شد که دولت اسلامی افغانستان طبق توافقنامه پیشاور تأسیس شود.[۲] هدف این پیمان توافق صلح و تقسیم قدرت بود که تمام احزاب افغانستان در سال ۱۹۹۲ با آن توافق کردند و متحد شدند، به غیر از حزب اسلامی گلبدین حکمتیار که آن را نپذیرفت. اگرچه در این زمان به حکمتیار پیشنهاد نخست‌وزیری داده شد[۳] اما او درصدد حاکمیت کامل در افغانستان بود.[۴] حکمتیار سریعاً بمباران شهر کابل را آغاز نمود[۵] که باعث شروع دورهٔ جدیدی از جنگ در افغانستان شد.[۶] در همین حال گروه‌های دیگر کمونیستی و جهادی با پشتیبانی کشورهایی همچون پاکستان، عربستان، ایران و ازبکستان به حمایت گروه‌های مختلف این جنگ پرداختند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Hunter, Shireen; Thomas, Jeffrey L.; Melikishvili, Alexander (2004). Islam in Russia: The Politics of Identity and Security. M.E. Sharpe. p. 409. ISBN 978-0-7656-1282-3.
  2. Directorate of Intelligence (2001). "CIA -- The World Factbook -- Afghanistan". Archived from the original (mirror) on 19 اكتبر 2012. Retrieved 2012-06-06. note - the self-proclaimed Taliban government refers to the country as Islamic Emirate of Afghanistan {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  3. Sifton, John (6 July 2005). Blood-Stained Hands: Past Atrocities in Kabul and Afghanistan’s Legacy of Impunity (Report). Human Rights Watch.
  4. Saikal (2004), p. 215.
  5. «عفو بدون عدالت؟ افغانستان در آستانه برگشت «قصاب کابل»». دویچه وله دری. ۱۵ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱ مه ۲۰۱۷.
  6. "Archived copy". Archived from the original on 2016-10-18. Retrieved 2016-10-16.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)