ایان مک‌کلن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سر
ایان مک‌کلن
CH CBE
مک‌کلن در کامیک-کان سن دیگو ۲۰۱۳
نام هنگام تولدایان موری مک‌کلن
زادهٔ۲۵ مهٔ ۱۹۳۹ ‏(۸۴ سال)[۱]
برنلی، لانکاشر، انگلیس
محل تحصیلکالج سنت کاترین، کمبریج
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۵۸–اکنون
شریک(های)
زندگی
وبگاه

سِر ایان موری مک‌کلن CH CBE (انگلیسی: Sir Ian Murray McKellen؛ زادهٔ ۲۵ مه ۱۹۳۹) بازیگر انگلیسی است. او در طول شش دهه فعالیت حرفه‌ای، در ژانرهای گوناگون تئاتر مربوط به شکسپیر و مدرن تا فانتزی و علمی-تخیلی عامه‌پسند ایفای نقش کرده‌است. او در طول حرفهٔ خود جوایز متعددی از جمله هفت جایزهٔ لورنس اولیویه، یک جایزهٔ تونی، یک جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ انجمن بازیگران فیلم دریافت کرده‌است. او علاوه بر این نامزد دو جایزهٔ اسکار، پنج جایزهٔ امی ساعات پربیننده و چهار بفتا شده‌است. مک‌کلن برای ایفای نقش ریچارد سوم در ریچارد سوم (۱۹۹۵)، جیمز ویل در خدایان و هیولاها (۱۹۹۸)، مگنیتو در فیلم‌های مردان ایکس و گندالف در سه‌گانه‌های ارباب حلقه‌ها و هابیت به شهرت جهانی رسید.

به گفتهٔ بی‌بی‌سی، «نقش‌آفرینی‌هایش به او تضمین کرده‌است تا بتواند در معیار بازیگران تئاتر و فیلم انگلیسی جایگاهی داشته باشد».[۲][۳] مک‌کلن دریافت‌کنندهٔ هر جایزهٔ بزرگ سینمایی در پادشاهی متحده است و به عنوان نماد فرهنگی بریتانیا در نظر گرفته می‌شود.[۴][۵] او فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۶۱ در تئاتر بلگرید آغاز کرد. در سال ۱۹۶۵، مک‌کلن برای نخستین بار در تئاتر وست اند حضور یافت. در سال ۱۹۶۹، او برای پیوستن به گروه تئاتر پروسپکت دعوت شد تا نقش‌های اصلی ریچارد دوم شکسپیر و ادوارد دوم مارلو را بازی کند و او خود را به عنوان یکی از برجسته‌ترین بازیگران کلاسیک کشور ثابت کرد. در دهه ۱۹۷۰، مک‌کلن یکی از وفاداران رویال شکسپیر کامپنی و تئاتر ملی بریتانیای کبیر شد. در سال ۱۹۸۱، او برای بازی در آمادئوس ساختهٔ آنتونیو سالییری برای نخستین بار نامزد دریافت جایزهٔ تونی و برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر در یک نمایش‌نامه شد.

مک‌کلن در سال ۱۹۹۱ به‌پاس خدماتش به هنرهای نمایشی نشان شوالیه دریافت کرد. در سال ۲۰۰۸، او برای خدماتش در زمینهٔ نمایشی و برابری نشان همنشین افتخار را دریافت کرد.[۶][۷][۸][۹] او همجنس‌گرا است و از سال ۱۹۸۸ در مورد جنسیت خود آشکارسازی می‌کند و همچنان از جنبش‌های اجتماعی دگرباشان جنسی در سراسر جهان حمایت می‌کند. او در اکتبر ۲۰۱۴، نشان آزادی شهر لندن را دریافت کرد.[۱۰]

زندگی شخصی[ویرایش]

مک کلن یک آتئیست است. در اواخر دهه ۱۹۸۰، او اشتهای خود را برای هر نوع گوشت به جز ماهی از دست داد و از آن زمان به طور عمده از رژیم غذایی آفت خوار پیروی کرد. در سال ۲۰۰۱، یان مک کلن جایزه شهروند هنرمند جهان (فرانسه) را دریافت کرد.

مک‌کلن یک خالکوبی از الگوی شماره نه دارد که با استفاده از فیلمنامه ساخته شده توسط جی آر آر تالکین از تنگوار نوشته شده است. یاران حلقه . سایر بازیگران «همراهی» ( الیجا وود ، شان آستین ، اورلاندو بلوم ، بیلی بوید ، شان بین ، دومینیک موناگان و ویگو مورتنسن ) همین خالکوبی را دارند. جان ریس دیویسکه شخصیت او نیز یکی از ۹ همراه اصلی بود، این خالکوبی را انجام نداد، به جای آن دو بدلکاری او پیشنهاد شد.

سِر ایان موری مک‌کلن در سال ۲۰۰۶ به سرطان پروستات مبتلا شد. در سال ۲۰۱۲، او در وبلاگ خود اظهار داشت که "هیچ دلیلی برای هشدار وجود ندارد. من به طور منظم معاینه می شوم و سرطان مهار می شود. من به هیچ درمانی نیاز ندارم."

مک‌کلن در اوایل سال ۲۰۱۳ به عنوان وزیر کلیسای زندگی جهانی منصوب شد تا ریاست ازدواج دوستش و همبازی مردان ایکس پاتریک استوارت با خواننده سانی اوزل را بر عهده بگیرد .

مک‌کلن در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۴ دکترای افتخاری ادبیات را از سوی دانشگاه کمبریج دریافت کرد . او در روز پنج‌شنبه ۳۰ اکتبر ۲۰۱۴ به عنوان آزادگان شهر لندن انتخاب شد. این مراسم در گیلدهال لندن برگزار شد. او توسط لرد شهردار لندن، فیونا وولف ، نامزد شد که گفت او یک "بازیگر استثنایی" و "مبارز خستگی ناپذیر برای برابری" است. او همچنین عضو بازنشسته کالج سنت کاترین، آکسفورد است.

بخشی از فیلم‌شناسی و بازیگری در تئاتر[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Monitor". انترتینمنت ویکلی. No. 1208. شرکت تایم. 25 May 2012. p. 21.
  2. Jackson, George (4 February 2013). "Nesbitt does the honours as fellow actor McKellen gets Ulster degree". Irish Independent. Independent News & Media. Archived from the original on 24 October 2017. Retrieved 4 February 2013. McKellen is recognised as one of the greatest living actors.
  3. "Sir Ian McKellen receives award from University of Ulster". BBC News. BBC. 3 February 2013. Archived from the original on 6 February 2013. Retrieved 3 February 2013. [O]ne of the greatest actors on stage and screen [...] Sir Ian's performances have guaranteed him a place in the canon of English stage and film actors
  4. "British Actor Ian Mckellen in China for Shakespeare on Film". British Council. 13 November 2016. Archived from the original on 14 November 2016. Retrieved 13 November 2016.
  5. "Thirty of the very best of British". The Telegraph. 13 November 2016. Archived from the original on 9 April 2018. Retrieved 3 April 2018.
  6. The London Gazette: (Supplement) no. 47888. p. . 26 June 1979.
  7. The London Gazette: (Supplement) no. 52382. p. . 28 December 1990.
  8. "Sir Ian McKellen". Cinema.com. Archived from the original on 1 July 2011. Retrieved 18 July 2011.
  9. The London Gazette: (Supplement) no. 58557. p. . 29 December 2007.
  10. "Ian McKellen receives Freedom of the City award for gay rights activism". The Independent. 31 October 2014. Archived from the original on 27 August 2018. Retrieved 26 August 2018.

پیوند به بیرون[ویرایش]