پرش به محتوا

دربندسر

مختصات: ۳۶°۱′۱۶″ شمالی ۵۱°۲۸′۳۵″ شرقی / ۳۶٫۰۲۱۱۱°شمالی ۵۱٫۴۷۶۳۹°شرقی / 36.02111; 51.47639
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط 86.57.85.71 (بحث) در تاریخ ۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

دربندسر
روستا
دربندسر در ایران واقع شده
دربندسر
دربندسر
موقعیت در ایران
دربندسر در تهران واقع شده
دربندسر
دربندسر
دربندسر (تهران)
مختصات: ۳۶°۱′۱۶″ شمالی ۵۱°۲۸′۳۵″ شرقی / ۳۶٫۰۲۱۱۱°شمالی ۵۱٫۴۷۶۳۹°شرقی / 36.02111; 51.47639{{#coordinates:}}: نمی‌توان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت
کشورایران
استانتهران
شهرستانشمیرانات
بخشرودبارقصران
دهستانرودبار قصران
جمعیت
۵۰۰۰ نفر

محله دربندسر یکی از محلات شهر "شمشک دربندسر" در بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات استان تهران است. وزیران عضو کمیسیون سیاسی و دفاعی دولت بنا به پیشنهاد وزارت کشور و به استناد ماده (۱۳) قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری -مصوب ۱۳۶۲ - در آبان ماه سال ۱۳۹۱ تصویب کردند: روستاها، مزارع و مکان‌های سفیدستان، شمشک بالا، شمشک پایین، دربندسر، درود و جیرود از توابع دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات با یکدیگر ادغام و از این پس به عنوان شهر شمشک دربندسر شناخته می‌شود.[۱]مردم بومی شمیرانات دارای اصالتی طبری و از قوم مازِنی می باشند

زبان

نقشهٔ زبانی استان تهران ،رنگ سبز تیره زبان مازندرانی ، رنگ سبز روشن گویش های فارسی-مازندرانی(تجریشی، لواسانی و دماوندی) ، رنگ زرد زبان فارسی

مردم دربندسر به گویش قصرانی زبان مازندرانی صحبت می کنند.[۱]حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده است :منطقه قصران باستانی شامل مناطق اوشان، فشم، شمشک، گاجره و روستاهای کوهپایه‌ای توچال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه‌ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشه‌ی زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تاثیر یافته است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجه‌ی مازندرانی به همان نسبت افزوده می‌شود، چنانکه در لهجه‌ی میگون و شهرستانک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر ، لهجه مازندرانی غلبه دارد[۲] .

جاذبه‌های گردشگری

منابع

  1. حبیب برجیان، گویشهای تبروید در البرز مرکزی: همگرایی زبانی بین طبری و فارسی، ۴۲۹.
  2. کریمان، حسین (۱۳۸۶). قصران (کوهسران). تهران: وزیری (کالینگور). ص. جلد دوم صفحه ۷۵۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۲۸۱۰۱۲.

پیوند به بیرون