اریک زمور
اریک زمور | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۳۱ اوت ۱۹۵۸ (۶۳ سال) مونتروی سن-سن-دنی |
| پیشه | نویسنده، روزنامه‌نگار و مقاله‌نویس |
| ملیت | فرانسوی  |
| دانشگاه | مؤسسه علوم سیاسی پاریس |
| همسر(ها) | Mylène Chichportich |
اریک زمور (به فرانسوی: Éric Zemmour) (تلفظ فرانسوی: [eʁik zemuʁ]; متولد ۳۱ اوت ۱۹۵۸) نویسنده، روزنامه‌نگار سیاسی، کارشناس برنامه‌های تلویزیونی و مقاله‌نویس فرانسوی است. از او در سازمان‌های رسانه‌ای به کرات به عنوان یک راست تندرو یاد شده‌است. او که در کشورش یک سلبریتی، با انتشار خودکشی فرانسه (فرانسوی: Le Suicide français) , کتاب پرفروشی که در سال ۲۰۱۴ بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ نسخه فروخت و در سال ۲۰۱۵ او به خاطر آن جایزه کومبورگ-شاتوبریان را برنده شد، توجه بین‌المللی را به خود جلب کرده‌است.[۱][۲] زمور همچنین جایزه ریشیلیو را در سال ۲۰۱۱ به خاطر عمر فعالیت خود به عنوان یک روزنامه‌نگار دریافت کرد.
اریک زمور از خانواده‌ای با تبار یهودی-الجزایری است.
زندگی‌نامه
اریک زمور که متولد مونتروی، سن-سن-دنی است، در مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس تحصیل کرده‌است. او از ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۶ برای Le Quotidien de Paris به عنوان گزارشگر و تا زمان اخراج در سال ۲۰۰۹ بر سر مجادله ای که پیرامون اظهاراتش درگرفت برای فیگارو کار کرد[۳]اظهاراتی که به خاطر آنها محکوم به تبعیض نژادی شد.[۴] او از سوی دادگاه €۲٬۰۰۰ جریمه شد.[۵] او بعد از آن به مقاله نوشتن برای مجله له فیگارو ادامه داد.[۶] زمور به عنوان یک چهره تلویزیونی در برنامه‌هایی چون ما نمی‌خوابیم در فرانسه ۲ (۲۰۰۶–۲۰۱۱), Ça se dispute در I-Télé (۲۰۰۳–۲۰۱۴) و Face à l'Info در CNews (2019–2021) حضور یافت. او همچنین در Zemmour et Naulleau از ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۱, یک برنامه گفتگومحور شبانه هفته ای به میزبانی Anaïs Bouton در پاریس پریمایر، به همراه منتقد ادبی Éric Naulleau حضور یافت.[۷] زمور به‌طور موازی در RTL از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹, ابتدا با میزبانی برنامه رادیویی Z comme Zemmour, و سپس پیوستن به Yves Calvi به برنامه صبحگاهی به عنوان تحلیلگر کار کرد.
در یک مقاله سال ۲۰۱۱, نیویورک تایمز زمور را «شاید شناخته شده‌ترین تحریک گر حرفه ای فرانسه که به همان میزان مورد علاقه بیگانه هراسان راست تندرو است که مورد نفرت مهاجران، زنان و همجنسگرایان» خواند.[۸] او به‌طور مشروح نظریه توطئه جایگزینی بزرگ و برخورد تمدن‌ها را بحث کرده،[۹][۱۰] و همچنین از اصلاحات وسیع در نظام سیاسی فرانسه دفاع کرده. زمور که از نظر سیاسی خود را بین گلیسم و بناپارتیسم شناسایی می‌کند،[۱۱] در رسانه‌هایی خبری از او به عنوان یکی از نامزدهای راست تندرو ضد حاکمیت در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه (۲۰۲۲) یاد شده. او هنوز به‌طور علنی تصمیمی برای رقابت نگرفته.[۱۲][۱۳]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ S, Par; à 19h38, rine Bajos Le 27 septembre 2018 (27 September 2018). "Zemmour, numéro 1 des ventes de livres, détrône Nothomb". leparisien.fr.
- ↑ "Zemmour bat tous les records de vente !", لو پوان (in French), 21 October 2014.
- ↑ ""Le Figaro" lance une nouvelle formule et veut faire payer plus d'articles sur le Net". لو موند. 2013-03-28.
- ↑ "Éric Zemmour condamné pour provocation à la discrimination raciale". Le Point (به فرانسوی). 2011-02-18. Retrieved 2021-08-27.
- ↑ "Eric Zemmour condamné pour provocation à la discrimination raciale", 20 minutes.fr (به فرانسوی), February 18, 2011
- ↑ Zerofsky, Elisabeth (6 February 2019). "The Right-Wing Pundit 'Hashtag Triggering' France". The New York Times. Retrieved 7 September 2021.
- ↑ (به فرانسوی) Zemmour et Naulleau : les snipers du PAF à l'antenne le 23 septembre, tele.premiere.fr.
- ↑ Sayare, Scott (11 February 2011). "'French Provocateur Enters Battle Over Comments". The New York Times. Retrieved 7 September 2021.
- ↑ ""Enclaves étrangères" : la Seine-Saint-Denis n'exclut pas de porter plainte contre Eric Zemmour", LCI (in French), 10 September 2021.
- ↑ "Samuel Huntington au cœur des débats dans la prochaine élection présidentielle ?", Atlantico (in French), 16 September 2021.
- ↑ "Éric Zemmour: Je suis gaullo-bonapartiste", فیگارو (in French), 13 October 2014.
- ↑ "Élection Présidentielle : Eric Zemmour sera-t-il candidat ?", www.francetvinfo.fr (in French), 7 March 2021.
- ↑ "Présidentielle 2022 : l'hypothèse Éric Zemmour", لو پوان (in French), 7 June 2019.
- "Auteurs contemporains: rassembler le discours critique". Retrieved 4 May 2012.
- افراد زنده
- افراد فرانسوی الجزایری-بربرتبار
- افراد فرانسوی الجزایریتبار
- اهالی مونتروی سن-سن-دنی
- بربرهای یهودی
- دانشآموختگان مدرسه علوم سیاسی پاریس
- روزنامهنگاران اهل فرانسه
- زادگان ۱۹۵۸ (میلادی)
- ستوننویسان اهل فرانسه
- سیاستهای راست تندرو در فرانسه
- فرانسویهای الجزایری-یهودیتبار
- کارشناسان سیاسی خبره اهل فرانسه
- مردان مخالف فمنیسم
- منتقدان اتحادیه اروپا
- منتقدان اسلام
- منتقدان فمینیسم
- نویسندگان سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه
- نویسندگان سیاسی اهل فرانسه
- نویسندگان مرد اهل فرانسه
- نویسندگان مرد غیر داستانی اهل فرانسه
- یهودیان اهل فرانسه