سید محمدباقر درچه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از سید محمدباقر درچه ای)
سید محمدباقر درچه‌ای

سید محمدباقر درچه‌ای
اطلاعات شخصی
زاده
سید محمدباقر درچه‌ای

۱۲۶۴ قمری
درگذشته۱۳۴۲ قمری
درچه اصفهان، ایران
محل دفنتخت فولاد
محل اقامتدرچه اصفهان
تحصیلاتاصفهان، نجف

سید محمدباقر درچه‌ای، فقیه و اصولی شیعی قرن سیزدهم و چهاردهم قمری بود.

در سال ۱۲۶۴ قمری در درچه از توابع اصفهان به دنیا آمد. و از اولاد «موسی الثانی»[۱] محسوب می‌شود. بدین سبب او را «موسوی» لقب دادند.[۲] وی از سلسله سادات موسوی میرلوحی سبزواری می‌باشد که از نسل میرلوحی سبزواری در زمان شاه عباس اول به دعوت او در اصفهان ساکن شد. سید محمدباقر درچه‌ای برادر سید مهدی درچه‌ای و سید محمد حسین درچه‌ای از فقهای شیعه قرن چهاردهم قمری است.[۳]

تحصیل[ویرایش]

پس از فراگیری مراحلی از فقه و اصول از پدرش، در ۱۳ سالگی به تحصیل در حوزه علمیه اصفهان روی آورد.[۴] در سال ۱۲۹۱ به نجف رفت و ۱۴ سال در آنجا ماند.[۵] سید محمدباقر نزد اساتیدی همچون میرزای شیرازی، سید حسین کوه‌کمری و میرزا حبیب‌الله رشتی به تحصیل پرداخت و پس تکمیل تحصیلات، در سال ۱۳۰۳ به اصفهان بازگشت و در مدرسه نیم‌آور به تدریس پرداخت.[۴] از شاگردان ایشان می‌توان به سید حسین بروجردی و سید ابوالحسن اصفهانی و رحیم ارباب اشاره کرد.[۶]

درگذشت[ویرایش]

در نحوه درگذشت او اختلاف است. عده‌ای معتقدند که فوت نموده و برخی دیگر قائلند که کشته شده‌است. وی در تخت فولاد اصفهان دفن شده‌است.[۷]

آثار[ویرایش]

  • یک دوره فقه و اصول (۱۶ مجلد موجود و ۲ جلد مفقود شده است).
  • حاشیه بر متاجر شیخ انصاری
  • حاشیه بر مناسک
  • رساله‌ای در جبر و تفویض
  • حواشی بر رساله عملیه
  • حاشیه‌ای بر مکاسب شیخ انصاری
  • رساله عملیه
  • حاشیه بر اصول دین[۸]
  • تقریرات اصولیه
  • میزان الفقاهه ۲۶ جلد شامل تقریرات و تحقیقات و مقالات در فقه و کلام و تفسیر است.

پانویس[ویرایش]

  1. معروف به ابی سبحه.
  2. مکارم الآثار، ج ۵، ص ۷۶۶؛ نقباء البشر، ج ۱، ص ۲۲۴.
  3. موحد بطحی، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع و حوزه علمیه اصفهان در طول تاریخ، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۵۲۸.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ شرح حال رجال ایران، ج ۵، ص ۲۱۸.
  5. کاروان علم و عرفان، ص ۲۲۵، غلامرضا گلی زواره.
  6. درچه‌ای، ستاره‌ای از شرق، ۱۳۸۳ش، ص۶۵۸-۶۷۰.
  7. تذکرة القبور یا بزرگان اصفهان، ص ۱۹۲؛ تخت فولاد، ص ۱۳.
  8. تألیف شیخ جعفر شوشتری.

منابع[ویرایش]

  • جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم. گلشن ابرار. ج ۳، چ ۱، نشر معروف، قم: ۱۳۸۲.
  • موحد بطحی، سید حجت، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع و حوزه علمیه اصفهان در طول تاریخ، اصفهان، دفتر تبلیغات المهدی، ۱۴۱۸ق.
  • درچه‌ای، سید تقی، ستاره‌ای از شرق(شرح احوال و وقایع عصر سید محمدباقر درچه‌ای)، تهران، اطلاعات، ۱۳۸۳ش.

پیوند به بیرون[ویرایش]