در حضور باد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''''در حضورِ باد''''' |
'''''در حضورِ باد''''' مضحکهای تک پردهای از [[بهرام بیضایی]] است که در سال [[۱۳۴۷]] نوشته شده است.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه شش.</ref> |
||
== متن == |
== متن == |
||
این نمایشنامه نخستین بار در دفتر دوّم ''دفترهای روزن'' برای بهار و تابستان [[۱۳۴۷]] چاپ شد.<ref>''دفترهای روزن''. دفتر دوّم: بهار و تابستان [[۱۳۴۷]]. زیر نظر [[احمدرضا احمدی]]. صفحه ۴۹ تا ۶۱.</ref> سپس شکل بازنگری |
این نمایشنامه نخستین بار در دفتر دوّم ''دفترهای روزن'' برای بهار و تابستان [[۱۳۴۷]] چاپ شد.<ref>''دفترهای روزن''. دفتر دوّم: بهار و تابستان [[۱۳۴۷]]. زیر نظر [[احمدرضا احمدی]]. صفحه ۴۹ تا ۶۱.</ref> سپس شکل بازنگری شدهای از آن در ''[[دیوان نمایش]]'' در سال [[۱۳۸۲]] به چاپ رسید.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه شش تا هشت.</ref> |
||
== داستان == |
== داستان == |
||
{{خطر لوث شدن}} |
{{خطر لوث شدن}} |
||
مرد چاق و مرد دراز و میانجی از در آشتی بر |
مرد چاق و مرد دراز و میانجی از در آشتی بر میآیند و در کارِ کشف آن ماجرا و عاملش میشوند که از قِبَلش همهٔ اهل دنیا مردهاند. خلاصه اسلحه محکوم میشود. تفنگها را که از جیب مرد چاق و مرد دراز بیرون زده در چاه میاندازند و گم و گور میکنند و برای کشتگان فجایع اندوهبار گذشته سوگواری میکنند و آشتی را سرلوحه زندگانی بشر قرار میدهند و در انساندوستی و شرافت بر هم پیشی میجویند . . . تا آنجا که سبقتجویی سبب میشود که نزاع دربگیرد و مرد چاق و مرد دراز میانجی را با تفنگهایی بزرگتر از آن تفنگهای پیشین میکُشند. سپس همدیگر را میکشند.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه ۳۸۱ تا ۴۰۸.</ref> |
||
{{پایان خطر لوث شدن}} |
{{پایان خطر لوث شدن}} |
||
== |
== بازی == |
||
این نمایشنامه بارها اجرا شده است. امّا نه به وسیلهٔ نویسنده.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه شش.</ref> |
این نمایشنامه بارها اجرا شده است. امّا نه به وسیلهٔ نویسنده.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه شش.</ref> |
||
== |
== نوشتههای دیگر == |
||
در همان سال [[۱۳۴۷]] که ''در حضور باد'' نوشته و چاپ شد، دفتر شعری از [[محمدرضا شفیعی کدکنی]] در [[انتشارات توس]] چاپ شد با نام ''[[از زبان برگ]]''. در این دفتر نیز شعر کوتاهی با همین |
در همان سال [[۱۳۴۷]] که ''در حضور باد'' نوشته و چاپ شد، دفتر شعری از [[محمدرضا شفیعی کدکنی]] در [[انتشارات توس]] چاپ شد با نام ''[[از زبان برگ]]''. در این دفتر نیز شعر کوتاهی با همین نامِ «در حضور باد» هست.<ref>http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/841344</ref> |
||
== منابع == |
== منابع == |
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۳:۴۵
در حضورِ باد مضحکهای تک پردهای از بهرام بیضایی است که در سال ۱۳۴۷ نوشته شده است.[۱]
متن
این نمایشنامه نخستین بار در دفتر دوّم دفترهای روزن برای بهار و تابستان ۱۳۴۷ چاپ شد.[۲] سپس شکل بازنگری شدهای از آن در دیوان نمایش در سال ۱۳۸۲ به چاپ رسید.[۳]
داستان
الگو:خطر لوث شدن مرد چاق و مرد دراز و میانجی از در آشتی بر میآیند و در کارِ کشف آن ماجرا و عاملش میشوند که از قِبَلش همهٔ اهل دنیا مردهاند. خلاصه اسلحه محکوم میشود. تفنگها را که از جیب مرد چاق و مرد دراز بیرون زده در چاه میاندازند و گم و گور میکنند و برای کشتگان فجایع اندوهبار گذشته سوگواری میکنند و آشتی را سرلوحه زندگانی بشر قرار میدهند و در انساندوستی و شرافت بر هم پیشی میجویند . . . تا آنجا که سبقتجویی سبب میشود که نزاع دربگیرد و مرد چاق و مرد دراز میانجی را با تفنگهایی بزرگتر از آن تفنگهای پیشین میکُشند. سپس همدیگر را میکشند.[۴] الگو:پایان خطر لوث شدن
بازی
این نمایشنامه بارها اجرا شده است. امّا نه به وسیلهٔ نویسنده.[۵]
نوشتههای دیگر
در همان سال ۱۳۴۷ که در حضور باد نوشته و چاپ شد، دفتر شعری از محمدرضا شفیعی کدکنی در انتشارات توس چاپ شد با نام از زبان برگ. در این دفتر نیز شعر کوتاهی با همین نامِ «در حضور باد» هست.[۶]
منابع
- ↑ بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه شش.
- ↑ دفترهای روزن. دفتر دوّم: بهار و تابستان ۱۳۴۷. زیر نظر احمدرضا احمدی. صفحه ۴۹ تا ۶۱.
- ↑ بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه شش تا هشت.
- ↑ بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه ۳۸۱ تا ۴۰۸.
- ↑ بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه شش.
- ↑ http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/841344