شهرستان دشت آزادگان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: افزودن الگوی ویکی‌سفر
DbBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز به‌روزرسانی الگوی دیگر کاربردها، گام ۳، پارامتر نالازم حذف شد
خط ۱: خط ۱:
{{بدون منبع}}
{{بدون منبع}}
{{کاربردهای دیگر}}
{{دیگر کاربردها|دشت آزادگان}}
{{جعبه شهرستان ایران
{{جعبه شهرستان ایران
|نام‌رسمی= شهرستان دشت آزادگان
|نام‌رسمی= شهرستان دشت آزادگان

نسخهٔ ‏۱۴ آوریل ۲۰۱۵، ساعت ۰۵:۳۱

شهرستان دشت آزادگان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانخوزستان
مرکز شهرستانسوسنگرد
بخش‌هابخش هویزه , بخش بستان , بخش مرکزی
سال تأسیس١٣٢٣[۱]
نام‌های پیشیندست میسان یا سهل میان
,بنی طرف , دشت میشان
مردم
جمعیتنفر[۲]
مذهبشیعه


شهرستان دشت آزادگان یکی از شهرستانهای استان خوزستان در جنوب غربی ایران است.

نام گذاری

دشت آزادگان در ابتدا به دست میسان یا سهل میان و بعد از آن به بنی طرف معروف بود.

در سال ۱۳۱۴ خورشیدی بنا به تصویب هیأت وزیران به دشت میشان تغییر نام یافت و بعد از جنگ ایران و عراق، نام آن به دشت آزادگان تغییر یافت.

دشت آزادگان از نخستین مناطق ایران است که به اشغال نیروهای عراقی در آمده‌است.

جغرافیا

مرکز این شهرستان شهر سوسنگرد است.

این شهرستان از شرق با شهرستانهای شوش و اهواز هم مرز است.

تقسیمات کشوری

این شهرستان در سال ۱۳۲۳ تشکیل شده‌است و دارای سه بخش است:

  • بخش هویزه به مرکزیت هویزه
  • بخش بستان به مرکزیت شهر بستان
  • بخش مرکزی به مرکزیت شهر سوسنگرد

این شهرستان تا سال ۱۳۲۳ خورشیدی جزء شهرستان اهواز بود و بعد از آن با پیوستن به بخش بستان به شهرستان دشت میشان و دشت آزادگان تبدیل شد.[۱]

  • بخش مرکزی
    • دهستان الله اکبر
    • دهستان حومه شرقی
    • دهستان حومه غربی

شهرها: سوسنگرد

شهرها: بستان

  • بخش هویزه
    • دهستان بنی صالح
    • دهستان نیسان
    • دهستان هویزه

شهرها: هویزه و رفیع

پیوند به بیرون

  1. «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وب‌گاه رسمی وزارت کشور ایران. دریافت‌شده در آبان ۱۳۸۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  2. «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی بر حسب سواد». وب‌گاه رسمی مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در آبان ۱۳۸۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  • دشت آزادگان وب‌گاه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، بازدید ۱۷ خرداد ۱۳۸۶