بیانیه بالفور
بیانیه بالفور (به انگلیسی: Balfour Declaration)، نامه‌ای تاریخی بود که در تاریخ ۲ نوامبر ۱۹۱۷ میلادی، توسط آرتور جیمز بالفور، وزیر خارجه وقت بریتانیا، خطاب به والتر روتشیلد، سیاست‌مدار یهودی‌تبار و عضو مجلس عوام بریتانیا نوشته شد و در آن از «موضع مثبت» دولت بریتانیا برای «ایجاد خانه ملی برای یهودیان در فلسطین» خبر داده‌شد.[۱]
بیانیه بالفور، سرآغاز تلاش در عرصه بین‌المللی برای تاسیس کشور اسرائیل بشمار می‌رود.[۲]
پیش‌زمینه تاریخی[ویرایش]
جامعه ملل، در پایان جنگ جهانی اول و پس از سقوط امپراتوری عثمانی، قیمومیت بریتانیا بر فلسطین را به پادشاهی متحده اعطا کرد[۳]، با این هدف که قیمومیت بریتانیا «پیش‌زمینه‌های مطلوب سیاسی، اقتصادی و امنیتی برای تاسیس خانه ملی یهودیان را عهده‌دار شود و هم‌چنین برای حفاظت از حقوق مدنی و حقوق مذهبی از همه ساکنان سرزمین فلسطین، صرف‌نظر از نژاد و مذهب» بکوشد.[۴]
افراد موثر[ویرایش]
بیانیه بالفور، مدیون تلاش و لابی‌گری حییم وایزمن، رئیس وقت سازمان جهانی صهیونیسم، والتر روتشیلد، عضو مجلس عوام بریتانیا و بانک‌دار بریتانیایی[۵] و هم‌چنین ناحوم سوکولوف روزنامه‌نگار و زبان‌شناس لهستانی بود که در مذاکراتی که منجر به صدور بیانیه بالفور شد، نقشی کلیدی داشت.[۶][۷]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Balfour Declaration, Encyclopædia Britannica
- ↑ "The Balfour Declaration (۱۹۱۷)". Retrieved ۲۰۱۱-۰۱-۰۲.
- ↑ «یوم النکبه»؛ روایت روزهای آغازین تاسیس یک کشور، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ The Palestine Mandate, The Yale University
- ↑ صهیونیسم: از رویا تا واقعیت، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ Nahum Sokolow, Jewish Virtual Library
- ↑ Balfour Declaration. (2007). In Encyclopædia Britannica. Retrieved August 12, 2007, from Encyclopædia Britannica.
|
|||||||||||||||
- آثار ۱۹۱۷ (میلادی)
- اسناد تاریخی
- اسناد رسمی پادشاهی متحده
- اسناد قیومیت بریتانیا بر فلسطین
- بریتانیا در ۱۹۱۷ (میلادی)
- تاریخ اسرائیل
- تاریخ بریتانیا
- تاریخ فلسطین
- روابط بینالملل در ۱۹۱۷ (میلادی)
- سوریه عثمانی در ۱۹۱۷ (میلادی)
- صهیونیسم
- صهیونیسم در بریتانیا
- قیمومیت بریتانیا بر فلسطین در ۱۹۱۷ (میلادی)
- مرزهای سرزمین‌های فلسطین
- منشور استقلال اسرائیل
- نزاع اعراب و اسرائیل
- یهودیان و یهودیت در اردن
