چفیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Yemeni Arab man wearing a keffiyeh in turban-style and a shal on his shoulder

چَفیه (عربی :کوفية، بالغترة، الشماغ، الحطّة، المشدة، القضاضة) (کُردی : جه‌مه‌دانی،جامانه)،يا گاهی چپیه یک نوع سربند رایج در پوشاک سنتی مردم کُرد و کشورهای عربی و بعضا کشورهای دیگر است که بر روی سطح سر و زیر عقال قرار میگیرد. چفیه میتواند به اشکال مختلفی بسته شود.

چفیه بعنوان سربند استفاده می‌شود تا از سر و چشم دهان آنان در برابر آفتاب و شن محافظت کند. در مواقعی بستن کوفیه فقط برای تکمیل بودن لباس فرد استفاده می‌شود. چفیه را با رشته‌ای به نام عقال بر سر می‌بندند که در مجموع چفیه و عقال نامیده می‌شود.[۱] یا چفیه به صورت عمامه که در کشور های مختلف به صورت های مختلف بسته می شود.

با وجود رواج بیشتر واژهٔ «چفیه»، برخی مانند ابوالحسن نجفی، «چفیه» را شکل غلط کلمه می‌دانند و اصرار دارند که حتماً باید واژهٔ «کوفیه» به کار رود.[۲] همچنین چفیه در زمان دفاع مقدس به عنوان یک نشانه ی مقاومت و ایثار شناخته شده و تا کنون افرادی همچون بسیجیان و جانباز های دفاع مقدس از استفاده میکنند. بعضی منشأ اصطلاح کوفیه را شهر کوفه دانسته‌اند حال آنکه به نظر می‌رسد از پوشاک‌های بسیار قدیمی و همه‌گیر سرزمین عرب بوده‌است.[نیازمند منبع]

گونه‌ها[ویرایش]

  • شماغ: همان چفیه سرخ رنگ شطرنجی که در اکثر نقاط عربی کاربرد دارد.
  • فلسطینی: بیشتر در عراق، خوزستان ایران، سوریه، فلسطین و اردن رایج است.
  • سفید و ساده: چفیه رایج در بین عرب‌های منطقهٔ جنوب خلیج فارس.
  • مصار: نوعی چفیه طرح دار که بیشتر در عمان، یمن، امارات، عربستان سعودی، قطر و جزایر و سواحل خلیج فارس و درمیان عرب های خوزستان رایج است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ویکی‌پدیای انگلیسی
  2. «کوفیه و عقال را گاهی به غلط به صورت کَفیه و عقال یا چپیه ارگال یا چپیه عگال می‌نویسند و تلفظ می‌کنند.» ابوالحسن نجفی (۱۳۷۳غلط ننویسیم: فرهنگ دشواریهای زبان فارسی، تهران: مرکز نشردانشگاهی، ص. ص ۳۱۷