مجلس ضربت زدن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مجلس ضربت زدن
نویسندهبهرام بیضائی
شخصیت‌هانویسنده
کارگردان
دستیار کارگردان
بازیگر نقش ابن ملجم
بازیگر نقش اعرابی
بازیگر نقش اعرابیِ دوّم
بازیگر نقش قطامه
دوازده صحنه‌یار
جای نخستین نمایشسالنِ اصلیِ تئاترِ شهرِ تهران
زبان اصلیفارسی

مَجلس ضَربت زدن نمایشنامه‌ای است از بهرام بیضایی، کارِ سالِ ۱۳۷۹.

داستان[ویرایش]

نمایشنامه در دَه صحنه گروهی را نشان می‌دهد که می‌خواهند نمایشی دربارهٔ علی بن ابی‌طالب بر صحنه ببرند.

متن[ویرایش]

سالِ ۱۳۷۹[پانویس ۱] بیضایی مجلس ضربت زدن را به سفارشِ اکبر تشکّری‌نیا (رئیسِ وقتِ تئاترِ حوزهٔ هنریِ سازمانِ تبلیغاتِ اسلامی و، هم‌زمان، رئیسِ تالارِ وحدت)[۱] با نگاهی به شخصیتِ علی بن ابی‌طالب نوشت.[۲] نمایشنامه در بهمنِ سالِ ۱۳۸۱ به وسیلهٔ انتشاراتِ روشنگران و مطالعاتِ زنان منتشر شد.[۳]

نمایش[ویرایش]

بیضایی این نمایشنامه را به نمایش درنیاورده است.

محمّد رحمانیان سالِ ۱۳۹۵ این نمایشنامه را با اجازه از نویسنده بی کم‌وکاست (فقط با این تغییر که نویسنده در این نمایش زن بود، با بازی مهتاب نصیرپور، در حالی که در نمایشنامه مرد است − و این هم با اجازهٔ بیضایی و از آنجا که بازی علی عمرانی در این نقش در این زمان مقدور نشد)[۴] در سالنِ اصلیِ تئاترِ شهرِ تهران به نمایش درآورد. هم‌او در سالِ ۱۳۹۳ نمایشنامه‌خوانیِ مجلس ضربت زدن را در همین تالار کارگردانی کرده بود.

به زبان‌های دیگر[ویرایش]

گیورگی لوبژانیدزه این نمایشنامه را به زبانِ گرجی درآورده و در مجموعه‌ای با چند نمایشنامهٔ ایرانیِ دیگر منتشر کرده است.

پانویس[ویرایش]

توضیحات[ویرایش]

  1. علی خامنه‌ای سالِ امام علی نامیده بودش.

ارجاعات[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • بیضایی، بهرام (۱۳۸۶). «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». سیمیا (۲): ۲۸–۱۵.
  • بیضایی، بهرام (۱۳۸۷). مَجلس ضَربت زدن. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. شابک ۹۶۴-۶۷۵۱-۶۰-۱.
  • رحمانیان، محمّد؛ روحانی، حافظ (مرداد ۱۳۹۵). «عقب‌تر حتی از قرون گذشته». کتاب هفته خبر (۱۱۴): ۹۳-۱۰۱.
  • Talajooy, Saeed (2013). "Iranian Drama and the Aesthetics of Gender Relations and Religiosity: Mohammad Rahmanian's Ashaqeh". In Karima Laachir; Saeed Talajooy (eds.). Resiatence in Contemporary Middle Eastern Cultures. New York: Routledge. p. 98-118.

پیوند به بیرون[ویرایش]