پویایی‌شناسی جمعیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقشهٔ روند جمعیت گونه‌های بومی و مهاجم عروس دریایی[۱]
  افزایش (با اطمینان بالا)
  افزایش (با اطمینان پایین)
  ثابت/در حال تغییر
  کاهش
  اطلاعات موجود نیست

پویایی‌شناسی جمعیت شاخه‌ای از علوم زیستی است که تغییرات کوتاه‌مدت و بلندمدت را در اندازه و سن ترکیب جمعیتها و فرایندهای زیست‌شناسی و محیطی مؤثر بر تغییرات جمعیت را بررسی می‌کند. پویایی‌شناسی جمعیت با عواملی که بر جمعیت تأثیرگذارند (مانند میزان زاد و ولد، میزان مرگ‌ومیر و مهاجرت) و موضوع‌های مطالعاتی جمعیت (مانند جمعیت‌های سالخورده یا کاهش جمعیت) سروکار دارد.

یکی از مدل‌های رایج ریاضی برای پویایی‌شناسی جمعیت مدل رشد نمایی است.[۲] با مدل نمایی، میزان تغییرات هر جمعیت خاص، متناسب با جمعیت موجود در حال حاضر است.[۲] یک فرمول بندی مدل عمومی‌تر توسط اف جی ریچاردز در سال ۱۹۵۹ پیشنهاد گردید[۳] که بعدا توسط سیمون هاپکینز گسترش یافت، که در آن مدل‌های گومپرتز، ورهولست و همچنین لودویگ ون برتلنفی به عنوان موارد خاص فرمول بندی عمومی پوشش داده می شوند.

معادله لوتکا-ولتررا یک مثال مشهور دیگر است.[۴][۵] همچنین معادلات جایگزین مربوطه به اردیتی - گینزبرگ.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Brotz, Lucas; Cheung, William W. L. ; Kleisner Kristin; Pakhomov, Evgeny; Pauly, Daniel (2012). "Increasing jellyfish populations: trends in Large Marine Ecosystems". Hydrobiologia. 688.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)[پیوند مرده]
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Khamsi, Mohamed Amine. "Population Dynamics". Sosmath.com. Retrieved 26 January 2013.
  3. RICHARDS, F. J. (1959). "A Flexible Growth Function for Empirical Use". Journal of Experimental Botany. 10 (29): 290–300. ISSN 0022-0957.
  4. Hoppensteadt, Frank (2006-10-16). "Predator-prey model". Scholarpedia (به انگلیسی). 1 (10): 1563. doi:10.4249/scholarpedia.1563. ISSN 1941-6016.
  5. Lotka, Alfred J. (1909-01-01). "Contribution to the Theory of Periodic Reactions". doi:10.1021/j150111a004. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  6. "Trends (journals)". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-01-01.

پیوند به بیرون[ویرایش]