قانون ثورسون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون ثورسون (به نام گونار تورسون توسط SA Mileikovsky در سال ۱۹۷۱ نام‌گذاری شد)[۱] یک قانون بوم‌شناختی است که بیان می‌کند که بی‌مهرگان دریایی اعماق دریا در عرض‌های جغرافیایی پایین تمایل به تولید تعداد زیادی تخم دارند که به سمت لجه (اغلب پلانکتوتروف [تغذیه پلانکتون)] می‌شوند. لاروهای پراکنده، در حالی که در عرض‌های جغرافیایی بالا، چنین جاندارانی تمایل دارند که تخم‌های لسیتوتروف (تغذیه با زرده) کمتر و بزرگ‌تر و فرزندان بزرگتر تولید کنند، اغلب با زنده‌زایی یا تخم‌زنده‌زایی، که اغلب زاییده می‌شوند.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. Mileikovsky, S. A. 1971. Types of larval development in marine bottom invertebrates, their distribution and ecological significance: a reevaluation. Marine Biology 19: 193-213
  2. Thorson, G. 1957 Bottom communities (sublittoral or shallow shelf). In "Treatise on Marine Ecology and Palaeoecology" (Ed J.W. Hedgpeth) pp. 461-534. Geological Society of America.