پراکندگی فراوانی نسبی
در زمینهٔ بوم‌شناسی، پراکندگی فراوانی نسبی (به انگلیسی: Relative abundance distribution) یا پراکندگی فراوانی گونه رابطه بین تعداد گونه‌های دیده‌شده در یک مطالعه میدانی را به عنوان تابعی از فراوانی دیده‌شده آن‌ها توصیف می‌کند. نمودارهایی که به این روش به دست می‌آیند، معمولاً با قانون زیف-مندلبرو هماهنگی دارند، که توان آن به عنوان شاخصی از تنوع زیستی در اکوسیستم مورد مطالعه عمل می‌کند.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ Mouillot, D; Lepretre, A (2000). "Introduction of relative abundance distribution (RAD) indices, estimated from the rank-frequency diagrams (RFD), to assess changes in community diversity". Environmental Monitoring and Assessment. Springer. 63 (2): 279–295. doi:10.1023/A:1006297211561. Retrieved 24 Dec 2008.