فلات تبت
مختصات: ۳۳° شمالی ۸۸° شرقی / ۳۳° شمالی ۸۸° شرقی
فلات تَبَّت فلاتی گستره و بلند در آسیای خاوری است که بیشتر جاهای خودگردان تبت و استان چینگهای در جمهوری مردمی چین و لدخ در کشمیر را دربر می‌گیرد. فلات تبت پهنه‌ای در حدود ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر را فراگرفته‌است و میانگین بلندی آن برابر ۴۵۰۰ متر می‌باشد. به آن در زبانزد «سقف جهان» می‌گویند، چرا که بلندترین و گسترده‌ترین فلات در جهان است که پهنه‌ای برابر ۲/۵ میلیون کیلومتر مربع (کمابیش برابر ۴بار اندازهٔ ایالت تگزاس آمریکا یا کشور فرانسه) دارد.
جایگاه[ویرایش]
فلات تبت را رشته‌کوه‌های بلندی فراگرفته‌است. از شمال باختری به رشته‌کوه‌های کولون (که آن را از حوضه آبریز تاریم جدا می‌سازد) محدود می‌شود و از شمال با رشته‌کوه‌های کیلیان که فلات را از بیابان گوبی جدا می‌سازد. در نزدیکی جنوب، فلات با درهٔ رود یارلونگ سانگپو که در بستر رشته‌کوه هیمالیا جریان دارد و با صفحهٔ گستردهٔ جلگه سند و گنگ برش خورده‌است. در خاور و جنوبی‌ترین جا، فلات به گلوگاه جنگلی و جغرافیایی برآمدهٔ سرچشمه‌های کوهی رودهای سالوین، مِکنگ و یانگتزه در سیچوآن باختری و جنوب باختری چینگهای، راه می‌دهد. در باختر نیز پیچش رشته‌کوه‌های ناهموار قره‌قروم در شمال کشمیر را در بر می‌گیرد.
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tibetan Plateau». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ، بازبینی‌شده در ۴ مارس ۲۰۰۸.
|
 |
این یک مقالهٔ خرد زمین‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
