پرش به محتوا

آستون مارتین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از استون مارتین)
استون مارتین لاگوندا
گلوبال هلدینگ پی‌ال‌سی
نوعشرکت عمومی محدود
نماد سهام شرکتLSEAML
ISINGB00BFXZC448 ویرایش در ویکی‌داده
صنعتخودروسازی
بنا نهاده۱۵ ژانویه ۱۹۱۳؛ ۱۱۱ سال پیش (۱۹۱۳-۱۵}})
بنیانگذارانلیونل مارتین
رابرت بمفورد
دفتر مرکزیگیدون، واریک‌شر، بریتانیا
محدودهٔ فعالیتجهانی
افراد کلیدی
محصولاتخودروی اسپورت
نام‌های تجاری
درآمدکاهش ۶۱۱٫۸ میلیون پوند (۲۰۲۰)[۱]
سود ناخالصکاهش –۲۲۴٫۹ میلیون پوند (۲۰۲۰)[۱]
سود خالصکاهش –۴۱۰٫۵ میلیون پوند (۲۰۲۰)[۱]
تعداد کارکنان۳٬۰۰۰ (۲۰۲۱)[۲]
شرکت‌های وابستهاستون مارتین ریسینگ
وبگاه
استون مارتین ام‌کی۲، محصول سال ۱۹۳۵

استون مارتین (به انگلیسی: Aston Martin) شرکت خودروسازی بریتانیایی است، که در زمینه مهندسی، طراحی و ساخت خودروهای اسپورت فعالیت می‌کند. این شرکت در سال ۱۹۱۳ توسط رابرت بمفورد و لیونل مارتین در شهر لندن تأسیس شد.

از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۷ استون مارتین بخشی از گروه پرمیر اتوموتیو به‌شمار می‌آمد، استون مارتین یک شرکت خودروسازی بریتانیایی می‌باشد که امروزه خودروهای اسپرت و سوپراسپرت را عرضه می‌کند.[۳]

تاریخچه

[ویرایش]
استون مارتین دی‌پی۲۱۵

استون مارتین در سال ۱۹۱۳ توسط لیونل مارتین و رابرت بمفورد تأسیس شد.[۴] این دو نفر با مشارکت یکدیگر شرکتی تحت عنوان بمفورد اند مارتین تأسیس کرده و اقدام به فروش ماشین‌هایی که توسط کمپانی سینگر از منطقه‌ای در کالو استریت، لندن نمودند. همچنین آنها در این منطقه به خودروهای تولید شده توسط کمپانی‌های جی. دبلیو. کی و کالتروپ خدمات تعمیر و نگهداری، ارائه می‌نمودند.[۵]

مارتین در مسابقهٔ ویژه‌ای در آستون هیل، در منطقه‌ای نزدیک استون کلینتون شرکت کرد، که پس از موفقیت در آن، این دو نفر تصمیم به ساخت خودروی خود گرفتند. نخستین ماشینی که تحت عنوان استون مارتین تولید شد، توسط مارتین طراحی شده بود. این خودرو از قرار دادن یک موتور چهار سیلندر کاونتری سیمپلکس، بر روی اتاق یک ایزوتا فرانچینی مدل ۱۹۰۸ تشکیل شده بود.[۶][۷]

این دو نفر مالکیت مناطقی را در هنیکر، واقع در کنزینگتون به‌دست آوردند و موفق شدند اولین اتومبیل مشترک خود را در مارس ۱۹۱۵ تولید کنند. اما به دلیل آغاز جنگ جهانی اول، فرایند ساخت این خودرو هرگز عملی نشد و با گسترش جنگ، مارتین به نیروی دریایی بریتانیا پیوست، بمفورد نیز به ارتش بریتانیا ملحق شد. تمام تجهیزات و ماشین‌آلات این کارخانه نیز به یک شرکت هواپیماسازی انگلیسی، تحت عنوان شرکت هوانوردی ساپ‌ویت فروخته شد.

پس از جنگ، آنها محل جدیدی را در خیابان آبینگدن، کنزینگتون پیدا کردند و یک ماشین جدید طراحی نمودند. در سال ۱۹۲۰ بمفورد کارخانه را ترک نمود، ولی یک سال بعد، آنها با دریافت وام و تأمین بودجه لازم از کونت لوئیس زبوروسکی، شرکت بمفورد اند مارتین را احیا کردند. در سال ۱۹۲۲ شرکت بمفورد اند مارتین، تولید اتومبیل برای رقابت در مسابقات اتومبیل‌رانی جایزه بزرگ فرانسه را آغاز نمود. تا اواسط دهه ۱۹۲۰ تقریباً ۵۵ اتومبیل، در دو پیکره شاسی بلند و شاسی کوتاه تولید شده بود. بامفورد اند مارتین در سال ۱۹۲۵ ورشکست شد و با تعطیلی کارخانه ساخت خودرو، مارتین شرکت را ترک نمود. در سال ۱۹۲۶ بیل رنویک و آگوستوس برتلی، با مشارکت چند سرمایه‌گذار همچون لیدی چارنوود کنترل شرکت را در اختیار گرفتند و اقدام به تغییر نام شرکت بمفورد اند مارتین تحت عنوان استون مارتین موتورز نمودند. در فاصله سالهای ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۷ برتلی به عنوان مدیر فنی و طراح اتومبیل‌های آستون مارتین فعالیت می‌کرد. از سال ۱۹۳۶ استون مارتین بر ساخت و تولید خودروهای جاده‌ای تمرکز نمود و تا یک سال قبل از آغاز جنگ جهانی دوم شمار ۷۰۰ دستگاه خودرو تولید کرده بود. با آغاز جنگ دوم جهانی، استون مارتین ساخت خودرو را متوقف کرد. این شرکت در طول جنگ جهانی دوم به تولید قطعات هواپیما مشغول بود.

از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۷ استون مارتین بخشی از شرکت خودروسازی فورد بود، که در سال ۲۰۰۰ به عنوان بخشی از گروه اتوموتیو پرمیر محسوب شد. در ۱۲ مارس ۲۰۰۷ این شرکت به قیمتی معادل ۴۷۹ میلیون یورو به وسیلهٔ یک کنسرسیوم مشارکتی خریداری شد. این کنسرسیوم توسط دیوید ریچاردز مدیریت می‌شد. همچنین شرکت‌های کویتی الدار و سرمایه‌گذاری ادیم، همچنین بازرگان آمریکایی؛ جان سندرز در این کنسرسیوم، سرمایه‌گذاری کردند. شرکت فورد نیز با سرمایه ۷۷ میلیون دلار، مالکیت ۱۰٪ از شرکت استون مارتین را حفظ کرد.

مدل‌های تولیدشده

[ویرایش]
استون مارتین دی‌بی۲ محصول ۱۹۵۱
استون مارتین وی۸ مدل ۱۹۹۷
استون مارتین دی‌بی۷ کوپه

خودروهای قبل از جنگ

[ویرایش]
  • ۱۹۲۱–۱۹۲۵ استون مارتین استاندارد اسپورتس
  • ۱۹۲۷–۱۹۳۲ استون مارتین سری اول
  • ۱۹۲۹–۱۹۳۲ استون مارتین اینترنشنال
  • ۱۹۳۲–۱۹۳۲ استون مارتین اینترنشنال لمانز
  • ۱۹۳۲–۱۹۳۴ استون مارتین لی مانز
  • ۱۹۳۳–۱۹۳۴ استون مارتین ۱۲/۵۰ استاندارد
  • ۱۹۳۴–۱۹۳۶ استون مارتین ام‌کی ۲
  • ۱۹۳۴–۱۹۳۶ استون مارتین الستر
  • ۱۹۳۷–۱۹۳۹ استون مارتین ۱۵/۹۸

خودروهای بعد از جنگ

[ویرایش]
استون مارتین دی‌بی۷ زاگاتو
استون مارتین برتون جت ۲

سایر مدل‌ها

[ویرایش]

مدل‌های فعلی

[ویرایش]

حمایت‌های مالی

[ویرایش]
ورزشگاه خانگی باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰

شرکت استون مارتین اسپانسر و سرمایه‌گذار اصلی مونیخ ۱۸۶۰ است، که در لیگ فوتبال بوندس‌لیگای ۲ کشور آلمان فعالیت می‌کند و تیم دوم شهر مونیخ محسوب می‌شود. این باشگاه سالها در لیگ اول بوندسلیگا و تحت حمایت‌های مالی استون مارتین فعالیت می‌نمود.[۱۰]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Annual Results 2020" (PDF). Archived from the original (PDF) on 11 May 2021. Retrieved 28 February 2020.
  2. "Aston Martin: The billionaire building 'a British Ferrari'". BBC News. Retrieved 5 March 2021.
  3. "Aston Martin sold to UK-led group" (به انگلیسی). وبگاه بی‌بی‌سی. Retrieved 26 October 2008.
  4. «Company History 1913 – 1920». Astonmartin.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۳.
  5. Inman-Hunter، E.M. (۱۹۴۴). «Notes on the Original Aston-Martin Company». Motor Sport: ۹۲. از پارامتر ناشناخته |month= صرف‌نظر شد (کمک)
  6. «Aston Martin: Car Manufacturer: Great British Design Quest». Design Museum. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۵ سپتامبر ۲۰۱۳.
  7. «Aston martin 1914–2005». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۵ فوریه ۲۰۰۹.
  8. Images of One-77 بایگانی‌شده در ۸ مارس ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine an Aston Martin Lagonda Group site
  9. «Ten-Foot Aston Martin Cygnet Gets 50 MPG, Plays Sidecar to Your DBS». PopSci.com.au. ۱ ژوئیه ۲۰۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱ ژوئیه ۲۰۰۹.
  10. «Aston Martin deal for TSV 1860 Munich».

پیوند به بیرون

[ویرایش]