شرکت

قانون شرکت‌ها
شرکت کسب‌وکار
نهادهای کسب‌وکار
مالکیت انحصاری شرکت تضامنی ابرشرکت شرکت تعاونی
اتحادیه اروپا
انجمن تعاونی اروپا مقررات شرکت اروپایی شرکت خصوصی اروپایی
کشورهای مشترک المنافع
شرکت خصوصی محدود شرکت عمومی محدود شرکت نامحدود
ایالات متحده
شرکت با مسئولیت محدود قانون شرکت عمومی دلاور ماساچوست بیزنس تراست شرکت نوادا
سازمان‌های اضافی
AB آکتسینگزلشافت شرکت مسئولیت محدود کابوشیکی گایشا N.V. Oy S.A.
دکترین
قانون قضاوت کسب و کار راهبری شرکتی مسئولیت محدود اصول مکتب شرکت‌های تعاونی راچدیل
زمینه‌های مرتبط
آئین دادرسی مدنی قرارداد

شرکت به معنای یک انجمن یا بنگاه تجاری و یا یک شخص حقیقی یا حقوقی و یا ترکیبی از هر دوی آنها است. بنا بر تعریف قانون مدنی ایران، شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شیء واحد به نحو اشاعه. ولی این تعریف در برگیرنده مشاعات نیز می‌باشد. بنابر مفهومی که از قانون تجارت استنباط می‌شود، شرکت، قراردادی است که بر اساس آن اعضا یا شرکا سود حاصل از سرمایه را تقسیم می‌کنند. شرکت‌ها در قوانین ایران شخصیت حقوقی دارند.

انواع شرکت

بطور کلی در قانون تجارت هفت گونه شرکت تجاری وجود دارد.

1. شرکت سهامی.(شامل شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص)
2. شرکت با مسئولیت محدود.
3. شرکت تضامنی.
4. شرکت مختلط غیر سهامی.
5. شرکت مختلط سهامی.
6. شرکت نسبی.
7. شرکت تعاونی تولید و مصرف.

سهام

سهم (مفرد سهام) اجزایی است، که سرمایه هر شرکت را تشکیل می‌دهد. داشتن سهم، مالکیت مشاعی بر سرمایه ایجاد نمی‌کند، مگر در هنگام انحلال شرکت.

سهام‌دار

به اعضای شرکت، در شرکت‌های سهامی و تعاونی، سهامدار گفته می‌شود. اعضای شرکت، مالکین دارایی آن شناخته نمی‌شوند. بلکه صرفاً به نسبت سهام خود، دارای حقوقی نسبت به شرکت خواهند بود. سهام‌دار نسبت به شرکت، حقوق و تعهداتی دارد. میزان این مسئولیت بسته به نوع شرکت، متفاوت است.

هیئت مدیره

هیئتی حداقل ۳ نفره، که کار اداره شرکت را بر عهده دارند، هیئت مدیره نامیده می‌شوند. اعضای هیئت مدیره، الزامأ نباید سهام‌دار شرکت باشند. مدیر عامل توسط هیئت مدیره؛ عزل و نصب می‌شود.

پیوند به بیرون

• سامانه معرفی شرکت ها