سرجوخه

سرجوخه
سرجوخه;
	نشانه درجه سرجوخه
کشور	ایران
شاخه خدمات	نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران; نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران; نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران; سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
درجه ناتو	OR-4
شکل گرفته	۱۳۱۳
رتبه بالاتر بعدی	گروهبان سوم
رتبه پایین‌تر بعدی	سرباز یکم
درجه‌های معادل	رزم‌یار; سرناوی; سرناوی پاسدار

درجه‌های ارتش ایران
نیروها
زمینی و هوایی	دریایی
ارتشبد	دریابد
سپهبد	دریاسالار
سرلشکر	دریابان
سرتیپ	دریادار
سرتیپ دوم	دریادار دوم
سرهنگ	ناخدا یکم
سرهنگ دوم	ناخدا دوم
سرگرد	ناخدا سوم
سروان	ناوسروان
ستوان ۳، ۲ و ۱	ناوبان ۳، ۲ و ۱
استوار ۲ و ۱	ناواستوار ۲ و ۱
گروهبان ۳، ۲ و ۱	مهناوی ۳، ۲ و ۱
سرجوخه	سرناوی
سرباز ۲ و ۱	ناوی ۲ و ۱
سرباز	ناوی

سرجوخه از درجه‌های ارتش است و به فرمانده چهار یا پنج سرباز گفته می‌شود.

سرجوخه در نیروهای مسلح معمولاً سمت فرماندهی جوخه را دارد، که یگانی راهکنشی و کوچكی است که در ساختار سلسله‌مراتبی کوچكتر از رسد و بزرگ‌تر از گروه است و معمولاً از ۷ تا ۱۰ سرباز تشكیل می‌شود^[۱].

پیش از دوره رضاشاه به سرجوخه «سرجوقه» می‌گفتند. درجه سرجوخه بر روی دوش نصب نمی‌شود. در ارتش ایران بر روی قسمت پایین آستین و در سپاه بر روی بازو قرار می‌گیرد.

اخیراً در ارتش ایران کلیه درجات سربازان و سرجوخگان بر روی بازو نصب می‌گردد.