تیمسار لقبی احترام‌آمیز است که فرهنگستان ایران آن را بجای واژه‌های ژنرال،حضرت اجل ٬ والاحضرت و حضرت برگزید. این لقب در ارتش ایران برای دارندگان درجهٔ نظامیسرتیپ و بالاتر از آن بکار می‌رفت.
در سال ۱۳۷۸ و اندکی پس از کشته‌شدن علی صیاد شیرازی، واژهٔ عربی «امیر» جایگزین تیمسار شد. از روند به‌کارگیری واژه‌ها در اخبار رسانه‌های آن زمان چنین برمی‌آید که دلیل این تغییر، ناخرسندی از تکرار عبارت "تیمسار سپهبد" برای یادکرد از صیاد شیرازی بود. صیاد شیرازی در بهار آن سال، با درجه سرلشگری به‌دست سازمان مجاهدین خلق کشته‌شد و برابر سنت ارتش، یک درجه تشویقی (سپهبدی) دریافت کرد. پس از انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، تنها سرلشکر قرنی به شکل مشابه پس از ترور به درجه ی سپهبدی رسیده بود. چنین می‌نماید که تکرار عبارت "تیمسار سپهبد" در رسانه‌ها، یاد ناخوش‌آیند سران ارتش شاهنشاهی و ستیز ایشان با روحانیت حاکم را برای ایشان زنده می‌کرد.
