سرتیپ
| سرتیپ | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| شاخه خدمات | نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران |
| درجه | تک‌ستاره |
| درجه ناتو | OF-6 |
| شکل گرفته | دوران قاجار |
| رتبه بالاتر بعدی | سرلشکر |
| رتبه پایین‌تر بعدی | سرتیپ دوم |
| درجه‌های معادل | سرتیپ پاسدار دریادار |
سرتیپ درجه‌ای در نیروهای مسلح است، که جایگاهی بالاتر از سرتیپ دوم و پایین‌تر از سرلشکر دارد و معادل درجه دریادار در نیروی دریایی است.
واژه‌شناسی[ویرایش]
اصطلاح «سرتیپ» از دو واژه ساخته شده‌است: «سر» + «تیپ»[۱].
درجه «سرتیپ» در سال ۱۳۱۴ در ارتش شاهنشاهی ایران با پیشنهاد انجمن واژه‌گزینی و تصویب فرهنگستان زبان ایران برای «فرمانده تیپ» به کار گرفته شد[۲].
ایران[ویرایش]
در نیروهای مسلح ایران، درجه سرتیپی در مجموعه‌های نیروی زمینی ارتش، نیروی هوایی ارتش، نیروی پدافند هوایی ارتش، نیروی زمینی سپاه، نیروی هوافضای سپاه و فرماندهی انتظامی بکار می‌رود. در نیروی دریایی ارتش و نیروی دریایی سپاه نیز از درجه معادل دریادار استفاده می‌شود.
نشان سرتیپ نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران
نشان سرتیپ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
نشان دریادار نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
نشان سرتیپ نیروی پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
نشان سرتیپ پاسدار و دریادار پاسدار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
نشان سرتیپ فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
نشان سرتیپ نیروی زمینی شاهنشاهی ایران
نشان سرتیپ نیروی هوایی شاهنشاهی ایران
نشان دریادار نیروی دریایی شاهنشاهی ایران
سرتیپ های حاضر[ویرایش]
سپاه[ویرایش]
- سرتیپ پاسدار مجید خادمی (رئیس سازمان حفاظت اطلاعات سپاه)
- سرتیپ پاسدار محمد پاکپور (فرمانده نیروی زمینی سپاه)
- سرتیپ پاسدار امیرعلی حاجی‌زاده (فرمانده نیروی هوافضای سپاه)
- سرتیپ پاسدار علیرضا تنگسیری (فرمانده نیروی دریایی سپاه)
- سرتیپ پاسدار اسماعیل قاآنی (فرمانده نیروی قدس سپاه)
- سرتیپ پاسدار غلامرضا سلیمانی (رئیس سازمان بسیج مستضفهین)
- سرتیپ پاسدار غلامرضا جلالی (رئیس سازمان پدافند غیرعامل)
- سرتیپ پاسدار امیر حیات مقدم (رئیس پژوهشکده امنیت ملی کشور)
ارتش[ویرایش]
- سرتیپ ستاد یوسف قربانی (فرمانده هوانیروز ارتش کشور)
نگارخانه[ویرایش]
.svg)
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ حسن‌دوست، محمد (۱۳۹۳). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۵۵-۲. جلد سوم: «ر - ق»، ص. ۱۷۱۳
- ↑ روستایی، محسن، واژگان نظامی مصوب فرهنگستان ایران (۱۳۱۴–۱۳۲۰)، فصلنامهٔ «گنجینهٔ اسناد»، زمستان ۱۳۷۳، شمارهٔ ۱۶، ص ۳۸
- دادگستری جمهوری اسلامی ایران، مجموعه قوانین سال ۱۳۵۸، تصویب‌نامه‌ها، ص۲۷۹.
| نظامی |
|  | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| انتظامی |
| |||||||||||||||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |