پپن کهتر

پپن کهتر
پادشاه فرانک‌ها
پِپَنِ کِهتر
دوران	۷۵۱-۷۶۸
لقب(ها)	پپن سوم یا پپن کوتاه
زادروز	۷۱۴
درگذشت	۲۴ سپتامبر ۷۶۸ (میلادی)
محل درگذشت	سن‌دنی در حوالی پاریس
آرامگاه	کلیسای سن-دنی
پیش از	شارلمانی کارلمان یکم
پس از	شیلدریک سوم
دودمان	کارولنژی‌ها
پدر	شارل مارتل
مادر	شروترود
فرزندان	شارلمانی

دودمان کارولنژی

پپنی‌ها پپن مهتر (درگذشت ۶۴۰ میلادی) گریمولد مهتر (درگذشت ۶۶۲) شیلدبرت تعمیدی (پس از ۶۶۲)

آرنولفنژی‌ها آرنولف متزی (درگذشت ۶۴۰ میلادی) کلودولف متزی (درگذشت ۶۹۶) آنزگیزل (درگذشت پیش از ۶۷۹) پپن میانه (درگذشت ۷۱۴) گریمولد دوم (درگذشت ۷۱۴) دروگو شامپانی (درگذشت ۷۰۸) تئودولد (درگذشت ۷۱۴)

کارولنژی‌ها شارل مارتل (درگذشت ۷۴۱) کارلمان پسر شارل مارتل (درگذشت ۷۵۴) پپن کهتر (درگذشت ۷۶۸) کارلمان یکم (درگذشت ۷۷۱) شارلمانی (درگذشت ۸۱۴) لویی پارسا (درگذشت ۸۴۰)

پس از پیمان وردون(۸۴۳) لوتار یکم (فرانک میانی) شارل کچل (فرانک غربی) لویی ژرمن (فرانک خاوری)

پِپَنِ کِهتَر (در فرانسوی:Pépin le Bref؛ هلندی:Pepijn de Korte، آلمانی:Pippin der Kleine, Pippin der Kurze، یا Pippin der Jüngere) (زاده ۷۱۴ - درگذشت ۲۴ سپتامبر ۷۶۸ (میلادی)) پادشاه فرانک‌ها از ۷۵۱ تا سال مرگش بود. وی را گاه پپن سوم یا پپن کوتاه‌اندام نیز می‌خوانند. وی نخستین پادشاه دودمان کارولنژی است.

او در بلژیک کنونی که آن زمان بخشی از اوسترازیا بود و زیر فرمان دودمان کارولنژی‌ها بود زاده شد. پدرش شارل مارتل خوانسالار و دوک فرانکها بود و مادرش شروترود نام داشت.

پپن پسر شارل مارتل، یعنی پسر کسی بود که در ۷۳۲م، در پواتیه در مرزهای جنوبی فرانسه، نیروهای عرب به فرماندهی عبدالرحمان را درهم کوبید؛ پپن، بی‌آنکه حقوق دربار کنستانتین امپراتور هردو روم را در شمار آورد، برابر بخشش‌نامه‌ای، استان راون (راونا) را به پاپ بخشید؛ در پی این بخشش، کلیساییان رم، سندی دست و پا کردند تا بخشش پپن را قانونی وا نمایند؛ در این سند «جعلی» آورده شد: از آنجا که کنستانتین «رم نو» [کنستانتینوپل] را بنیان نهاد «رم کهن» با همه قلمروهای باختری آن را به پاپ بخشیده است؛ بدین سان راه بر کلیسا باز می‌گشت که یک امپراتوری کلیسایی را بنیاد نهد.

به پادشاهی رسیدن پپن

شارل مارتل پدر پپن پس از مرگ تئودریک چهارم پادشاه مروونژی‌ها کسی را بر تخت ننشاند و تاج و تخت دودمان مروونژی تا مرگ او بی پادشاه ماند.

پپن و برادرش کارلمان شیلدریک سوم را به تخت نشاندند. البته او پادشاهی نمادین بود و نیروی فرمانروایی نداشت.

هنگامی که کارلمان از قدرت کناره گرفت پپن کنترل همه مرزهای فرانکها را به دست گرفت. در این هنگام پپن در اندیشه پادشاهی افتاد، پس به پاپ زکریا؛ پاپ آن زمان؛ نامه نوشت و از او پرسید که چه کسی باید پادشاه باشد؟ آنکه لقب شاه را دارد یا انکه نیرو دارد؟ پاپ که نیاز مند یاری او همانند پدرش شارل مارتل در برابر دشمنانی چون لومباردها بود به خواست پادشاهی او پاسخ مثبت داد. بدینسان با بدست آوردن پشتیبانی پاپ پپن مخالفانش را نومید ساخت.

انجمنی از بزرگان فرانک برپا گشت و این انجمن رای به پادشاهی پپن داد. آیین ویژه پادشاهی در شهر سواسون برپا گشت. شیلدریک سوم واپسین پادشاه مروونژی را از تخت به زیر کشیدند، سرش را تراشیدند و او را به صومعه‌ای فرستادند و بدینسان دوره پادشاهی مروونژیان به سر آمد و پادشاهی دودمان کارولنژی آغاز گشت.

مرگ

پپن در ۷۶۸ در سن‌دنی در حوالی پاریس درگذشت و در کلیسای سلطنتی سن‌دُنی در کنار همسرش برترادا به خاک سپرده شد.

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخه ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶