پپن کهتر

پپن کهتر
پپن کوتاه، مینیاتور، Anonymi chronica imperatorum, ح. ۱۱۱۲–۱۱۱۴
پادشاه فرانک ها
سلطنت	۷۵۱ – ۲۴ سپتامبر ۷۶۸
پیشین	شیلدریک سوم
جانشین	شارلمانی و کارلمان یکم
شهردار کاخ نوستریا
سلطنت	۷۴۱–۷۵۱
پیشین	شارل مارتل
جانشین	در تاج‌گذاری ادغام‌شد
شهردار کاخ اوسترازیا
سلطنت	۷۴۷–۷۵۱
پیشین	کارلمان
جانشین	در تاج‌گذاری ادغام‌شد
همسر	برترادا
فرزند(ها)	شارلمانی کارلمان یکم گیزلا
دودمان	کارولنژی
پدر	شارل مارتل
مادر	شروترود
زادروز	۷۱۴
مرگ	۲۴ سپتامبر ۷۶۸ (۵۴ سال) سن دنی
خاک‌سپاری	بازیلیکای سن‌دنی
دین و مذهب	کاتولیسم رومی
امضاء

دودمان کارولنژی
پپنی‌ها پپن بزرگتر (حدود ۵۸۰–۶۴۰) گریمولد (۶۱۶–۶۵۶) شیلدبرت تعمیدی (درگذشته‌ی ۶۶۲)
آرنولفینگ‌ها آرنولف مس (۵۸۲–۶۴۰) آنسگیزل (درگذشته‌ی ۶۶۲ یا ۶۷۹) کلودلف مس (درگذشته‌ی ۶۹۶ یا ۶۹۷) پپن ارستال (۶۳۵-۷۱۴) گریمولد دوم (درگذشته‌ی ۷۱۴) دروگوی شامپانی (۶۷۰–۷۰۸) تایدولت (درگذشته‌ی ۷۴۱)
کارولنژی‌ها شارل مارتل (۶۸۶–۷۴۱) کارلمان (درگذشته‌ی ۷۵۴) پپن کوتاه (۷۱۴–۷۶۸) کارلمان یکم (۷۵۱–۷۷۱) شارلمانی (۷۴۲–۸۱۴) پپن گوژپشت (۷۶۸–۸۱۱) شارل جوانتر (۷۷۲–۸۱۱) پپن ایتالیا (۷۷۳–۸۱۰) لویی پارسا (۷۷۸–۸۴۰) پپن یکم آکیتن (۷۹۷–۸۳۸)
پس از پیمان وردون (۸۴۳) لوتار یکم، امپراتور مقدس روم (۷۹۵–۸۵۵؛ فرانک میانی) شارل تاس (۸۲۳–۸۷۷) (فرانک غربی) لویی ژرمن (۸۰۴–۸۷۶) (فرانک شرقی)

پِپَنِ کِهتَر (در فرانسوی:Pépin le Bref؛ هلندی:Pepijn de Korte، آلمانی:Pippin der Kleine, Pippin der Kurze، یا Pippin der Jüngere) (زاده ۷۱۴ - درگذشت ۲۴ سپتامبر ۷۶۸) پادشاه فرانک‌ها از ۷۵۱ تا سال مرگش بود. وی را گاه پپن سوم یا پپن کوتاه‌اندام نیز می‌خوانند. وی نخستین پادشاه دودمان کارولنژی است.

او در بلژیک کنونی که آن زمان بخشی از اوسترازیا بود و زیر فرمان دودمان کارولنژی‌ها بود زاده شد. پدرش شارل مارتل خوانسالار و دوک فرانکها بود و مادرش شروترود نام داشت.

پپن پسر شارل مارتل، یعنی پسر کسی بود که در ۷۳۲م، در پواتیه در مرزهای جنوبی فرانسه، نیروهای عرب به فرماندهی عبدالرحمان را درهم کوبید؛ پپن، بی‌آنکه حقوق دربار کنستانتین امپراتور هردو روم را در شمار آورد، برابر بخشش‌نامه‌ای، استان راون (راونا) را به پاپ بخشید؛ در پی این بخشش، کلیساییان رم، سندی دست و پا کردند تا بخشش پپن را قانونی وا نمایند؛ در این سند «جعلی» آورده شد: از آنجا که کنستانتین «رم نو» [کنستانتینوپل] را بنیان نهاد «رم کهن» با همه قلمروهای باختری آن را به پاپ بخشیده‌است؛ بدین سان راه بر کلیسا بازمی‌گشت که یک امپراتوری کلیسایی را بنیاد نهد.

به پادشاهی رسیدن پپن

شارل مارتل پدر پپن پس از مرگ تئودریک چهارم پادشاه مروونژی‌ها کسی را بر تخت ننشاند و تاج و تخت دودمان مروونژی تا مرگ او بی پادشاه ماند.

پپن و برادرش کارلمان شیلدریک سوم را به تخت نشاندند. البته او پادشاهی نمادین بود و نیروی فرمانروایی نداشت.

هنگامی که کارلمان از قدرت کناره گرفت پپن کنترل همه مرزهای فرانکها را به دست گرفت. در این هنگام پپن در اندیشه پادشاهی افتاد، پس به پاپ زکریا؛ پاپ آن زمان؛ نامه نوشت و از او پرسید که چه کسی باید پادشاه باشد؟ آنکه لقب شاه را دارد یا آنکه نیرو دارد؟ پاپ که نیازمند یاری او همانند پدرش شارل مارتل در برابر دشمنانی چون لومباردها بود به خواست پادشاهی او پاسخ مثبت داد. بدینسان با بدست آوردن پشتیبانی پاپ پپن مخالفانش را نومید ساخت.

انجمنی از بزرگان فرانک برپا گشت و این انجمن رای به پادشاهی پپن داد. آیین ویژه پادشاهی در شهر سواسون برپا گشت. شیلدریک سوم واپسین پادشاه مروونژی را از تخت به زیر کشیدند، سرش را تراشیدند و او را به صومعه‌ای فرستادند و بدینسان دوره پادشاهی مروونژیان به سر آمد و پادشاهی دودمان کارولنژی آغاز گشت.

مرگ

پپن در ۷۶۸ در سن‌دنی در حوالی پاریس درگذشت و در کلیسای سلطنتی سن‌دُنی در کنار همسرش برترادا به خاک سپرده شد.

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخه ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶