لوتار یکم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لوتار یکم (به آلمانی: Lothar)(به فرانسوی: Lothaire)(به ایتالیایی: Lotario)(به هلندی: Lotharius) امپراتور مقدس روم از ۸۱۷ تا ۸۵۵ میلادی (حکمرانی مشترک با پدرش تا ۸۴۰ میلادی)، شاه باواریا (۸۱۵–۸۱۷)، شاه ایتالیا (۸۱۸–۸۵۵) و شاه فرانک میانی (۸۴۰–۸۵۵) بود. وی بزرگترین پسر امپراتور لویی پارسا و ارمنگارد (دختر دوک هسبای) بود.[۱]
پانویس[ویرایش]
- ↑
متن مقاله‌ای مرتبط در 1911 Encyclopædia Britannica در ویکی‌نبشتهٔ انگلیسی موجود است.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لوتار یکم موجود است. |
 |
متن مقاله‌ای مرتبط در 1911 Encyclopædia Britannica در ویکی‌نبشتهٔ انگلیسی موجود است. |
- Surviving letters of Lothar I، in Latin with English translation by Richard Matthew Pollard.
1911 منابع دانشنامه بریتانیکا[ویرایش]
- Annales Fuldenses
- Nithard، Historiarum Libri، both in the Monumenta Germaniae Historica Scriptores، Bände i. and ii. (هانوفر and برلین، 1826 fol.)
- E. Mühlbacher، Die Regesten des Kaiserreichs unter den Karolingern (اینسبروک، 1881)
- E. Dümmler، Geschichte des ostfränkischen Reichs (لایپزیگ، 1887–1888)
- B. Simson، Jahrbücher des deutschen Reiches unter Ludwig dem Frommen (لایپزیگ، 1874–1876)
|
