تاریخ عرب‌ها در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Omid Quraish (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ۱۲ ویرایش از Omid Quraish (بحث) به آخرین نسخه توسط Jeeputer برگردانی شد برچسب: خنثی‌سازی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Kabul - Mausoleum of Tamim Ansar.jpg|بندانگشتی|آرامگاه |
[[پرونده:Kabul - Mausoleum of Tamim Ansar.jpg|بندانگشتی|آرامگاه یک [[مردم عرب|عرب]] ناشناخته که در [[تاریخ افغانستان (پس از اسلام)|حمله اعراب]] در [[کابل]] [[شهید]] شده‌است.]] |
||
'''تاریخ عرب‌ها در افغانستان''' دارای بیش از یک [[هزاره|هزار سال]] قدمت از سده یازدهم میلادی و [[تاریخ افغانستان (پس از اسلام)|حمله اعراب]] برای [[تبلیغ اسلامی|تبلیغ اسلام]]<ref name="Ferishta">{{Cite web|url=http://persian.packhum.org/persian/pf?file=06901021&ct=10|title=''History of the Mohamedan Power in India''|author=[[محمدقاسم فرشته|Muhammad Qasim Hindu Shah]] (1560–1620)|publisher=[[Packard Humanities Institute]]|work=Persian Literature in Translation|access-date=2010-09-12|archive-url=https://web.archive.org/web/20090211200506/http://persian.packhum.org/persian/pf?file=06901021&ct=10|archive-date=2009-02-11|url-status=dead}}</ref><ref name="Owens">{{Cite book|title=Arabic as a minority language|last1=Owens|first1=Jonathan|year=2000|publisher=Walter de Gruyter |isbn= 978-3-11-016578-4|page=181|url=https://books.google.com/books?id=Ih6b9iupT6oC&q=Arabic%20As%20a%20Minority%20Language&pg=PA181|access-date=2010-09-12}}</ref> تا چندی پیش که باشندگان [[جهان عرب]] برای دفاع از [[مسلمان]]ان از [[جنگ شوروی در افغانستان|شوروی]] و [[جنگ در افغانستان (۲۰۰۱ تاکنون)|نیروهای ناتو]] بدانجا رفتند، است. بیشتر [[مردم عرب|عرب‌های]] نخستین [[هژمونی]] خود را به مرور از دست دادند و در پایان با [[جمعیت افغانستان|جمعیت محلی]] مخلوط شدند، گرچه آنها هنوز هم از نظر [[قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان|قانون اساسی]] و [[سرود ملی افغانستان]] یک گروه قومی متمایز شناخته میشوند. افغانستانی‌هایی که دارای نام‌های [[سادات]] یا [[قریشی]] هستند بیشتر از نوادگان همین عرب‌ها هستند. |
|||
اولین لشکرکَشی عرب ها در جغرافیای افغانستان کنونی و دیگر بخش های خراسان به دلیل پخش دین اسلام در اواخر خلافت عمر بن الخطاب آغاز گردیده و در پهلوی آن مسکن گزینی عرب ها در این سرزمین به قسم نیروهای نظامی و یا مبلغین دینی صورت گرفته است. |
|||
بعدها در زمان خلافت عثمان بن عفان لشکر کشی و مستقر شدن قبایل عربی در افغانستان و دیگر مناطق خراسان وسعت بیشتری یافت. و پس از آن در زمان حکومت امویان خصوصاً در اواخر این حکومت، عرب ها به جای هجوم نظامی در خراسان مهاجرت و پناه گزین شدند و برای ناراضی های دولت اموی، خراسان آن زمان محیط مساعد برای مبارزه بر ضد دولت اموی بوده. همچنان با گذشت يك مدت طولانی که شاید مهاجرت های دسته جمعی و گریخته جریان داشته در زمان امیر تیمور گورگانی نیز عده یی از عرب ها به قسم تبعیدی یا نظر بند در بخارا و سمرقند آورده می شوند و بعداً در دیگر مناطق ماورأ النهر و سمت شمال افغانستان پخش و جایگزین می گردند. در زمان خلافت های اسلامی خصوصاً دوره عباسی و اموی امور ریاست تمام افغانستان و خراسان به دوش قبیله های عربی بوده. موج اول ورود عرب ها به افغانستان همزمان با شروع دین اسلام بود. در سال 22 هجری لشکری از مسلمانان عرب در تعقیب یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی وارد افغانستان شدند. رهبری این لشکر بیست هزار نفری را احنف بن قیس بر عهده داشت. عرب ها در پهلوی لشکرکشی نظامی بیشتر از راه تبلیغ به نشر دین اسلام می پرداختند. و در سوقیات خود فقهای اسلامی و مبلغین دینی را نیز غرض تبلیغ دین اسلام با خود می آوردند. درعین حال قبایلی از عرب را نیز مثل بنی تمیم و بنی بکر در بین مردم اسکان نمودند. در صفحات شمال افغانستان نیز عرب ها به سیاست اسکان گزینی قبایل عرب دست زدند در سال (٦۷)هـ نزدیک به پنجاه هزار عسکر عرب به صورت خانه کوچ به قیادت ربیع بن زیاد وارد افغانستان شد و تا بلخ مسکن گزین شدند. این اسکان باعث نزديك شدن مردم خراسان با عرب ها برای شناخت، ارتباط و خویشاوندی با همدیگر گردید. و در نشر دین اسلام به تدریج سودمند بود، در زمان حکومت زیاد بن ابیه که در دورۀ خلیفهٔ چهارم علی بن ابی‌طالب حکومت بر فارس و در زمان معاویه بن ابی صفیان حکومت بر کوفه و بصره را داشت از قبایل عربی در ایران و خراسان مهاجرت کردند. مؤثریت این سیاست عرب را نویسنده کتاب تاریخ بخارا " در آن شهر تصریح نموده چنین مینویسد که قتیبه بن مسلم سردار بزرگ عرب به دلیل سرکشی نمودن مردم بخارا بار دیگر آنجا را تصرف کرد و تعدادی از خانواده های عرب را در آنجا مسکن گزین نمود. تا آنها از نزديك ناظر و مراقب احوال مردم بخارا باشند و مردم بخارا در کنار عرب ها دین اسلام و عبادت بیاموزند. |
|||
مردمانیکه در افغانستان با پسوند و پیشوند قریشی هاشمی عرب سادات سیدی زیجانی شیبانی جزاعی مجددی جیلایی/گیلانی عباسی خواجه میر انصاری تمیمی ایلبیگی میاخیل صاحب زاده ایشان موسوی کاظمی آقا زاده و چند شاخه دیگر عرب ها که در دسترس ما قرار ندارند مربوط به قوم عرب افغانستان میشوند. |
|||
همچنان بیشتر عرب های افغانستان از تخلص خانوادگی و منطقوی شان یا هم قبیلوی کوچک که خودشان ساخته اند بیشتر در بخش تخلص خانوادگی شان استفاده میکنند، و پر کاربرد ترین پسوند در میان عرب های افغانستان عرب زاده عرب زی و یا هم عرب است که بیشتر مورد استفاده این قوم قرار میگیرد. |
|||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۰
تاریخ عرب‌ها در افغانستان دارای بیش از یک هزار سال قدمت از سده یازدهم میلادی و حمله اعراب برای تبلیغ اسلام[۱][۲] تا چندی پیش که باشندگان جهان عرب برای دفاع از مسلمانان از شوروی و نیروهای ناتو بدانجا رفتند، است. بیشتر عرب‌های نخستین هژمونی خود را به مرور از دست دادند و در پایان با جمعیت محلی مخلوط شدند، گرچه آنها هنوز هم از نظر قانون اساسی و سرود ملی افغانستان یک گروه قومی متمایز شناخته میشوند. افغانستانی‌هایی که دارای نام‌های سادات یا قریشی هستند بیشتر از نوادگان همین عرب‌ها هستند.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Muhammad Qasim Hindu Shah (1560–1620). "History of the Mohamedan Power in India". Persian Literature in Translation. Packard Humanities Institute. Archived from the original on 2009-02-11. Retrieved 2010-09-12.
- ↑ Owens, Jonathan (2000). Arabic as a minority language. Walter de Gruyter. p. 181. ISBN 978-3-11-016578-4. Retrieved 2010-09-12.
