امیرحسین ربیعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| honorific_prefix = [[تیمسار]] |
| honorific_prefix = [[تیمسار]] |
||
| caption = |
| caption = |
||
| birth_date = |
| birth_date = اکتبر ۱۸ ۱۳۰۹ |
||
| death_date = ۲۰ فروردین ۱۳۵۸ ({{سن|۱۳۰۹|۱۲|۱۱|۱۳۵۸|۱|۲۱|از تاریخ=خورشیدی}}){{-}}[[تیرباران]] |
| death_date = ۲۰ فروردین ۱۳۵۸ ({{سن|۱۳۰۹|۱۲|۱۱|۱۳۵۸|۱|۲۱|از تاریخ=خورشیدی}}){{-}}[[تیرباران]] |
||
| birth_place = [[کرمانشاه]]، [[ایران]] |
| birth_place = [[کرمانشاه]]، [[ایران]] |
||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۷
امیرحسین ربیعی | |
|---|---|
 | |
| زاده | اکتبر ۱۸ ۱۳۰۹ کرمانشاه، ایران |
| درگذشته | ۲۰ فروردین ۱۳۵۸ (۴۸ سال)تیرباران زندان قصر، تهران |
| مدفن | (قطعه: ۸۲، ردیف: ۴۷، شماره: ۱۰) |
| وفاداری | ایران |
| شاخه نظامی | ارتش شاهنشاهی ایران |
| درجه | سپهبد خلبان |
| یگان | نیروی هوایی شاهنشاهی ایران |
| فرماندهی |
|
| نشان‌ها |
|
| همسر(ان) | گرتا هایرل |
_-_Imperial_Iran.svg){kind=small}
_-_Imperial_Iran.svg){kind=small}
_-_Imperial_Iran.svg){kind=small}
_-_Imperial_Iran.svg){kind=small}
_-_Imperial_Iran.svg){kind=small}
_-_Imperial_Iran.svg){kind=small}
_-_Imperial_Iranian.svg){kind=small}
امیرحسین ربیعی (زاده ۱۱ بهمن ۱۳۰۹ – درگذشته ۲۰ فروردین ۱۳۵۸) سپهبد خلبان در ارتش شاهنشاهی ایران بود. او خلبان جنگنده‌های اف-۸۶ سیبر و اف-۴ فانتوم ۲ و آخرین فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی از ۱۹ بهمن ۱۳۵۵ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بود؛ که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران دستگیر و محاکمه و سرانجام در زندان قصر اعدام شد.[۱][۲][۳][۴]
زندگی‌نامه
ربیعی از خلبانان تیم آکروجت تاج طلایی و نیروی هوایی شاهنشاهی بود. در سال ۱۳۵۵ پس از مرگ ارتشبد فضائل تدین فرمانده وقت نیروی هوایی در جریان یک سانحه هوایی، به دستور شاه به مقام فرماندهی نیروی هوایی ایران رسید.
ربیعی از دبیرستان هدایت تهران مدرک دیپلم خود را دریافت کرد، سپس وارد دانشکده خلبانی گردید. در دوران خدمت، به پایگاه‌ها و مراکز شرکت‌های هوایی معتبر جهان سفر نمود که از آن جمله می‌توان به پایگاه‌های هوایی فورستنفلدبروک در مونیخ آلمان غربی در سال ۱۹۵۸، ویلیامز، نلیس، تراویس، ادواردز در ایالات متحده و کمپانی‌های هواپیماسازی بوئینگ و شرکت نورتروپ در سال ۱۹۷۴ اشاره کرد. او همچنین با ژنرال‌های سرشناس آمریکایی: براون، کارلتون و رایان آشنا شد و ارتباط برقرار کرد. ربیعی در جریان بازدید از پایگاه هوایی تراویس از فرماندهی تاکتیکی هوایی ایالات متحده بازدید نمود و یک فروند هواپیمای غول‌پیکر ترابری لاکهید سی-۵ گالکسی را به پرواز درآورد.
او با دختری آلمانی به نام گرتا (Greta Hierl، متولد ۲۹ ژانویه ۱۹۳۸) ازدواج کرده و در سال ۱۳۵۷ دو پسر به نام‌های آریان ۱۹ ساله و آرمان ۱۳ ساله داشت.[۵]
چهار روز پیش از رفتن شاه (۲۲ دی ۱۳۵۷) ژنرال آمریکایی رابرت هایزر در گزارشی به واشینگتن خبر می‌دهد که سپهبد امیرحسین ربیعی (فرمانده نیروی هوایی) و ارتشبد حسن طوفانیان می‌گویند که ارتش باید به محض رفتن شاه، دست به کودتا بزند. او می‌نویسد: «آن‌ها بازگشت خمینی را به کشور فاجعه می‌دانند؛ فکر می‌کنند بختیار موفق نخواهد شد و معتقدند که با گذشت زمان، ارتش توان کودتا را از دست خواهد داد.» هایزر در ادامهٔ گزارش خود، خبر می‌دهد که سپهبد ربیعی به شدت به شاه وفادار است.[۶][۷] ۳ روز پیش از رفتن شاه از ایران، شاه از ربیعی و سایر فرماندهان ارتش می‌خواهد که از دولت شاپور بختیار، حمایت کنند.[۸] در جریان درگیری‌های انقلابیون و نیروهای وفادار به شاه، ربیعی به نیروهای خود دستور می‌دهد که از کشتن انقلابیون، خودداری کنند.[۹] زمانی که بختیار، به ربیعی دستور بمباران کارخانهٔ اسلحه‌سازی تهران را می‌دهد، ربیعی از این دستور، سرپیچی کرد.[۱۰][۱۱] خمینی پس از ورود به ایران، از ربیعی می‌خواهد که استعفا دهد.[۱۲] پس از استعفای ربیعی، سعید مهدیون، فرماندهی نیروی هوایی را بر عهده گرفت.[۱۳][۱۴]
دستگیری و اعدام
ربیعی یکی فرماندهانی بود که با پیشنهاد عباس قره‌باغی پس از جلسه شورای عالی نیروهای مسلح در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ که در صبح همان روز برگزار شد نامه اعلام بی‌طرفی ارتش شاهنشاهی ایران در برابر انقلابیون به رهبری سید روح‌الله خمینی را امضاء کردند. پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ وی توسط نیروهای انقلابی به اتهام کودتا علیه انقلاب مردمی و نظام جمهوری اسلامی ایران دستگیر شد و به دادگاه انقلاب سپرده شد که در پایان، پس از برگزاری دادگاه، برای او حکم اعدام صادر شد.[۱۵]
وی در جلسه دادگاه در جواب صادق خلخالی و احمد آذری (که او را متهم به افساد فی‌الارض می‌کردند) گفته بود: من «مفسد فی‌الارض» نیستم، من «مفسد فی‌السماء» هستم. گفتند چرا؟ او گفت: «چون روزی که جنگ اکتبر میان مصر و اسرائیل شروع شد، من از پایگاه وحدتی دزفول، هواپیما به مصر بردم و فرودگاه مصر را بمباران کردم و مجروحین اسرائیلی را به خرمشهر آوردم تا در بیمارستان این شهر بستری شوند. پس به این جهت من مفسد فی‌السماء هستم.» … وقتی که شاه در حال فرار از ایران بود، روی پله‌های هواپیما رفتم و به او گفتم: «قربان! شما به ایران برگردید، من ایران را حمام خون می‌کنم.» و گریه کردم.[۱۶]
ربیعی سرانجام پس از محکومیت در دادگاه انقلاب، مفسد فی‌الارض شناخته و در ۲۰ فروردین ۱۳۵۸ در زندان قصر به حکم صادق خلخالی، تیرباران شد.[۱۷]
تحصیلات و دوره‌های نظامی
- ۱۳۲۹ – ۱۳۳۰: دانشجوی دانشکده خلبانی
- ۱۳۳۰ – ۱۳۳۱: آموزش خلبانی در پایگاه‌های Reese ویلیامز نیروی هوایی ایالات متحده[۱۸]
- ۱۳۳۸: دوره استاد خلبانی در پایگاه هوایی فورستنفلدبروک آلمان غربی[۱۹]
- ۱۳۳۹: دوره عالی مدرسه افسران اسکادران، پایگاه هوایی ماکسول، آلاباما ایالات متحده
- ۱۳۴۳: مدرسه استاد خلبانی اف-۵ پایگاه هوایی ویلیامز، آریزونا ایالات متحده
- ۱۳۵۲: دوره عالی مدیریت ۵ هفته‌ای مدرسه عالی نیروی دریایی ایالات متحده، مونتری کالیفرنیا
- دوره آموزش خلبانی جت آلمان غربی
- دوره آموزش استاد خلبانی جت آلمان غربی
- کالج فرماندهی و ستاد ایالات متحده
- دوره آموزش استاد خلبانی آلمان غربی
- دوره مدیریت ADC
- دوره عملیات هوا زمین A/G و CAS/BAI آلمان غربی
مدال‌ها
- نشان افتخار درجه ۲ و ۳
- نشان لیاقت درجه ۲ و ۳
- مدال خدمت درجه ۲ و ۳
- نشان پاس درجه۲
- نشان همایون درجه۳
- مدال ۲۵۰۰ ساله سلطنتی
- تشویق در دستور همگانی ارتش
- تشویق بار دوم، تشویق بار سوم، تشویق نامه ۵ بار
مسئولیت‌ها
- رئیس باشگاه هوایی
- عضو باشگاه شاهنشاهی کشور
- ۱۳۳۵ – ۱۳۳۸: خلبان شکاری در گردان یکم شکاری مهرآباد تهران
- ۱۳۳۶ – ۱۳۳۸: دوره استاد خلبان جت در نیروی هوایی ایالات متحده در محل پایگاه هوایی فورستنفلدبروک
- ۱۳۴۱ – ۱۳۴۴: فرمانده اسکادران در گردان دوم شکاری
- ۱۳۴۵ – ۱۳۴۶: مدیر عملیات گردان یکم شکاری تهران
- ۱۳۳۷ – ۱۳۴۱: عضو تیم آکروجت تاج طلایی با هواپیمای اف-۸۴
- ۱۳۴۱ – ۱۳۴۸: فرمانده تیم پروازی تیم آکروجت تاج طلایی
- دو ماه خدمت در سمت فرماندهی اسکادران حافظ صلح سازمان ملل متحد در کنگو
- خلبان، گروه دوم، اسکادران هوایی، گردان شکاری، پایگاه سوم شکاری
- خلبان اول، گروه دوم، اسکادران هوایی، گردان شکاری، پایگاه سوم شکاری
- فرمانده گروه دوم اسکادران هوایی، گردان شکاری، پایگاه سوم شکاری
- فرمانده اسکادران سوم جت اف-۸۴، گردان شکاری
- فرمانده اسکادران چهارم شکاری بمب‌افکن پایگاه دوم شکاری
- فرمانده اسکادران سوم شکاری بمب‌افکن پایگاه دوم شکاری
- فرمانده اسکادران ۱۱۰ شکاری تاکتیکی پایگاه یکم شکاری
- رئیس عملیات پایگاه یکم شکاری
- جانشین فرمانده پایگاه یکم شکاری
- فرمانده، فرماندهی تاکتیکی هوایی
- ۱۳۵۴ – ۱۳۵۷: فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی
منابع
- ↑ Sepehr Zabir (23 April 2012). The Iranian Military in Revolution and War (RLE Iran D). CRC Press. p. 10. ISBN 978-1-136-81270-5. Retrieved 30 July 2013.
- ↑ «Commemorates of the IMPERIAL IRANIAN AIR FORCE». www.iiaf.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۶.
- ↑ «۲۲ فروردین ۱۳۵۸ | سران رژیم شاه تیرباران شدند». تاریخ ایرانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.[پیوند مرده]
- ↑ Welle (www.dw.com)، Deutsche. «آخرین فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی ایران به روایت تصویر | DW | 14.02.2017». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
- ↑ «The Deseret News - Google News Archive Search». news.google.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۹.
- ↑ آیا آخرین ارتشبد به شاه خیانت کرد؟، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ «Magiran | روزنامه کیهان (1388/07/18): گزارش ویژه دربارهٔ تیمسار ربیعی». www.magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
- ↑ Gholam Reza Afkhami (13 December 2008). The Life and Times of the Shah. University of California Press. p. 503. ISBN 978-0-520-94216-5.
- ↑ «The Deseret News - Google News Archive Search». news.google.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۹.
- ↑ Cyrus Kadivar (March 2003). "History photos". The Iranian. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 30 July 2013.
- ↑ "Former leaders facing charges". The Calgary Herald. Tehran. UPI. 14 February 1979. Retrieved 31 July 2013.
- ↑ Khosrow Fatemi (Winter 1982). "Leadership by Distrust: The Shah's Modus Operandi". Middle East Journal. 36 (1): 59. JSTOR 4326355.
- ↑ Mark J. Roberts (1996). Khomeini's Incorporation of the Iranian Military. Institute for National Strategic Studies, National Defense University.
- ↑ Nikola B. Schahgaldian; Gina Barkhordarian (March 1987). The Iranian Military Under the Islamic Republic (PDF). RAND. p. 111. ISBN 0-8330-0777-7. Retrieved 9 August 2021.
- ↑ «۲۲ فروردین ۱۳۵۸ | سران رژیم شاه تیرباران شدند». تاریخ ایرانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.[پیوند مرده]
- ↑ «سپهبد ربیعی: آمریکا دم شاه را گرفت و مثل یک موش مرده بیرونش انداخت!». ایران گلوبال. ۲۰۲۰-۰۲-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
- ↑ «امیر حسین ربیعی: یک سرگذشت». بنیاد عبدالرحمن برومند. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
- ↑ «IIAF GOLDEN CROWN HISTORY». www.iiaf.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۹.
- ↑ «THE IRANIAN: Historical pictures». iranian.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۹.
- [۱]
- گزارش ویژه روزنامه کیهان در سال ۱۳۵۳ درباره تیمسار ربیعی
- تیمسار خلبان امیرحسین ربیعی
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امیرحسین ربیعی موجود است. فرماندهان نیروی هوایی شاهنشاهی ایراننادر جهانبانی • احمد نخجوان • میر محمد مهنا • محمدحسین فیروز • محمدحسین عمیدی • هدایت‌الله گیلانشاه • میر محمد مهنا • مهدی سپه‌پور (۱۷ مرداد ۱۳۲۹- آبان ۱۳۲۹) • نوری علائی (۳ آبان ۱۳۲۹–۸ مرداد ۱۳۳۰) • مهدی سپه‌پور (۸ مرداد ۱۳۳۰–۱۶ بهمن ۱۳۳۰) • هدایت‌الله گیلانشاه (۱۶ بهمن ۱۳۳۰–۱۲اسفند ۱۳۳۱) • محمود معینی (۱۲ اسفند ۱۳۳۱–۲۹ اسفند ۱۳۳۲) • هدایت‌الله گیلانشاه (۲۹ اسفند ۱۳۳۲–۱۳۳۳) • محمد خاتمی (۱۵ مهر ۱۳۳۷–۲۱ شهریور ۱۳۵۴) • فضائل تدین (۲۱ شهریور ۱۳۵۴–۱۹ بهمن ۱۳۵۵) • امیرحسین ربیعی (۱۹ بهمن ۱۳۵۵–۲۲ بهمن ۱۳۵۷)
همچنین ببینید: الگو:فرماندهان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (۱۳۵۷–)
.svg)
- اعدام‌شدگان اهل ایران در زمان جمهوری اسلامی
- اعدام‌شدگان اهل ایران
- اعدام‌شدگان به حکم خلخالی
- افراد اعدامشده توسط جنگافزار گرم اهل ایران
- افراد مربوط به انقلاب ۱۳۵۷ ایران
- اهالی کرمانشاه
- تاج طلایی
- خاکسپاریها در بهشت زهرا
- خلبانان نظامی اهل ایران
- خلبانان نیروی هوایی ارتش ایران
- درگذشتگان ۱۳۵۸
- درگذشتگان ۱۹۷۹ (میلادی)
- دریافتکنندگان نشان افتخار
- دریافتکنندگان نشان همایون
- رهبران نظامی اعدامشده
- زادگان ۱۳۰۹
- زادگان ۱۹۳۰ (میلادی)
- سپهبدهای ارتش شاهنشاهی ایران
- سیاستمداران سده ۲۰ (میلادی) اهل ایران
- فرماندهان نظامی اهل ایران
- فرماندهان نیروی هوایی شاهنشاهی ایران
- معلم خلبان
- نظامیان اعدامشده در جریان انقلاب ایران
- نظامیان اهل کرمانشاه
- نظامیان کشته شده توسط جمهوری اسلامی ایران
- وزیران دولت ایران
- مسلمانان اهل ایران