ویتامین ب۳
نیاسین یا ویتامین ب۳ (انگلیسی: Vitamin B3) نوعی ویتامین از دسته ویتامین‌های گروه ب است که سه نوع دارد: نیکوتینامید، نیاسین و نیکوتینامید ریبوزید.[۱] هر سه نوع ویتامین یاد شده، در بدن مبدل به نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید (NAD) می‌شوند.[۱] مادهٔ NAD برای حیات بشر ضروری است و بدن انسان قادر نیست آنرا بدون حضور ویتامین ب۳ یا تریپتوفان بسازد.[۱] نیکوتینامید ریبوزید در سال ۲۰۰۴ میلادی کشف شد.[۱] به این گروه سه تایی از ویتامین‌ها، گاهی ویتامین ب۳ کمپلکس گفته می‌شود.[۲]
مکانیسم عملکرد[ویرایش]
حضور مادهٔ نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید (NAD) به همراه نوع فسفریله آن نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید فسفات (NADP) در بدن جهت فرایند بازسازی دی‌ان‌ای و انتقال یون‌های کلسیم الزامی است.[۳]
منابع ویتامین نیاسین[ویرایش]
ویتامین ب۳ موجود در انواع لوبیا، شیر، گوشت و تخم‌مرغ به‌خوبی در بدن جذب می‌شود. در آرد غنی‌شده نیز نوع غیر-کوآنزیمی این ویتامین (موسوم به نیاسین آزاد) به وفور یافت می‌شود. دانه‌های غلات چندان ویتامین ب۳ ندارند.[۳]
دوز روزانهٔ نیاسین[ویرایش]
میزان موردنیاز روزانهٔ نیاسین یا ویتامین ب۳ به شرح زیر است:[۴]
نوزادان
- از تولد تا ۶ ماه: ۲ میلی‌گرم در روز
- ۷ تا ۱۲ ماه: ۴ میلی‌گرم در روز
کودکان
- ۱ تا ۳ سال: ۶ میلی‌گرم در روز
- ۴ تا ۸ سال: ۸ میلی‌گرم در روز
- ۹ تا ۱۳ سال: ۱۲ میلی‌گرم در روز
نوجوانان و بزرگ‌سالان
- مردان ۱۴ سال به بالا: ۱۶ میلی‌گرم در روز
- زنان ۱۴ سال به بالا: ۱۴ میلی‌گرم در روز
شرایط ویژه
- زنان باردار: ۱۸ میلی‌گرم در روز
- زنان شیرده: ۱۷ میلی‌گرم در روز
کمبود نیاسین[ویرایش]
برخی از نشانه‌های کمبود نیاسین در بدن عبارت‌اند از:
- از دست دادن حافظه و پریشانی ذهنی
- بی‌حالی
- افسردگی
- سردرد
- اسهال
- مشکلات پوستی
کمبود شدید نیاسین یا ویتامین ب۳ سبب بروز بیماری پلاگر می‌شود که در افراد الکلی شایع‌تر است. علائم این بیماری شامل استفراغ، بی‌اشتهایی، شکم‌درد و خستگی عمومی است.[۳] این بیماری اغلب در کشورهای درحال‌توسعه که رژیم غذایی متنوعی ندارند، رخ می‌دهد.
مسمومیت[ویرایش]
حداکثر میزان مجاز ویتامین ب۳، ۳۵ میلی‌گرم در روز است. در دوزهای روزانه ۳۰ میلی‌گرم هم برافروختگی و قرمزی پوست گزارش شده‌است که همیشه از ناحیهٔ صورت آغاز شده و گاهی با خشکی پوست، خارش، بی‌حسی و سردرد همراه بوده‌است.[۳] مسمومیت کبدی، جدی‌ترین عارضهٔ ویتامین ب۳ است که در دوزهای بیشتر از ۲ گرم در روز رخ می‌دهد.[۵] هپاتیت ناگهانی مرگبار در دوزهای ۳ تا ۹ گرم در روز گزارش شده که نیازمند پیوند کبد است. سایر عوارض شامل پیش‌دیابت، افزایش دفع اوره در ادرار، ورم لکه زرد، و کیست لکه زرد است.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Stipanuk, Martha H.; Caudill, Marie A. (2013). Biochemical, Physiological, and Molecular Aspects of Human Nutrition - E-Book. Elsevier Health Sciences. p. 541. ISBN 978-0-323-26695-6.
Vitamin B3... potentially includes three different molecular forms: nicotinic acid, niacinamide, and nicotinamide riboside
- ↑ Silvestre, Ricardo; Torrado, Egídio (2018). Metabolic Interaction in Infection. Springer. p. 364. ISBN 978-3-319-74932-7.
Niacin or nicotinate, together with its amide form nicotinamide, defines the group of vitamin B3 complex
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Suter, Paolo; Russell, Robert (2018). "Chapter 326: Vitamin and Trace Mineral Deficiency and Excess". Harrison's Principles of Internal Medicine, 20th Ed. New York, NY: McGraw-Hill. ISBN 978-1-259-64403-0.
- ↑ https://www.mizanonline.com/fa/news/351108/نیاز-روزانه-بدن-به-ویتامین-b3-چقدر-است
- ↑ Goodman & Gilman's the pharmacological basis of therapeutics. Goodman, Louis S. (Louis Sanford), 1906-2000. , Hardman, Joel G. , Limbird, Lee E. , Gilman, Alfred Goodman, 1941-2015. (10th ed.). New York: McGraw-Hill. 2001. ISBN 0-07-135469-7. OCLC 46548349.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Vitamin B3». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ مارس ۲۰۲۰.