دهگلان
 |
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را میتوان به چالش کشید و حذف کرد. |
| دهگلان دێولان |
|
|---|---|
 |
|
| کشور |  ایران |
| استان | کردستان |
| شهرستان | دهگلان |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) دیگر | له‌یلاخ، دێولان |
| نام(های) قدیمی | چاپارخانه |
| سال شهرشدن | ۱۳۶۲[۱] |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۸۶'۴۵ نفر (سال ۱۳۹۵)[۲] |
| آب‌وهوا | |
| میانگین بارش سالانه | ۵۵۰ |
| روزهای یخبندان سالانه |
۱۲۳ دهگلان یکی از سردترین شهرهای کردستان می‌باشد. |
| اطلاعات شهری | |
| نمایندهٔ مجلس شورای اسلامی | علی محمد مرادی |
| شهردار | خالد کاکایی |
| پیش‌شماره تلفنی | ۰۸۷–۳۵۱۲[۴] |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران س ۶۱ |
| تابلوی خوش‌آمد به شهر | |
دِهگُلان یکی از شهرهای استان کردستان و مرکز شهرستان دهگلان در منطقه لیلاخ در دشتی وسیع کنار رودخانه فصلی واقع شده است. شهر دهگلان در ۴۵ کیلومتری خاور سنندج (در مسیر سنندج به همدان) قرار گرفته و ۴۵۳۸۶ نفر جمعیت دارد (برآورد۱۳۹۵خ)[۲] دشت‌های دهگلان حاصل‌خیز بوده و اکثر مردمان آن کشاورز هستند. مردم دهگلان در اکثریت مسلمان و سنی شافعی مذهب اند و زبان اکثریت مردم دهگلان کردی سورانی با لهجه لیلاخی است.
تقسیمات کشوری[ویرایش]
دهگلان در سال ۱۳۶۲ به شهر و در تابستان سال ۱۳۸۶ به شهرستان ارتقاء پیدا کرد و دهستان بلبان‌آباد نیز به بخشداری ارتقاء یافت.
وجه تسمیه[ویرایش]
اسم این شهر از اول (دێولان) بوده و در حال شهروندانش با همین نام شهرشان را به دیگران می‌شناسانند، اسم دهگلان مستعار و جدید می‌باشد. گفتنی است دیولان از ترکیب دو کلمه (دیو) به معنی خدا (دیو یکی از واژه‌های کهن و قدمت آن به دوران آریاییان می‌رسد)، و (لان) به معنی جایگاه که معنی کلی (دیولان) جایگاه خدا می‌باشد.
سطح سواد[ویرایش]
شهر دهگلان از نظر سطح سواد اولین شهر استان کردستان است. روستای قادرمرز که عنوان با سوادترین روستای کشور را دارد در این شهرستان واقع شده است.[۱]
صنعت و کشاورزی[ویرایش]
از لحاظ توسعه صنایع نیز متوان به شهرک صنعتی دهگلان که بزرگترین شهرک صنعتی در استان است اشاره کرد. دامپروری نیز در این منطقه به نحوی است که در رده برترین تولیدکننده گان استان قرار گرفته است. تولید محصولات کشاورزی در این منطقه شامل: گندم، جو، ذرت، سیب زمینی، زعفران، چغندر، یونجه و سایر محصولات دیگر است که بخش عمده تولید محصول سیب زمینی است.[نیازمند منبع]
اقلیم و گردشگری[ویرایش]
این شهر دارای زمستان‌های بسیار سرد و تابستان‌های با هوای دلنشین و معتدل است. مناطق گردشگری نیز شامل سدهای برده رشه و سورال، کوه سلطان سرج، امام زاده شیدا، روستای قادرمرز، روستای باشماق، روستای گزگزاره وسد سنگ سیاه باشماق است.
منابع[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
