آنتی‌بیوتیک پلی‌پپتید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آنتی‌بیوتیک پلی‌پپتید
کلاس دارویی
باسیتراسین، یک آنتی‌بیوتیک پلی‌پپتیدی که از باسیلوس سوبتیلیس به دست می آید.
شناسه‌های دسته‌بندی
موارد مصرفمتنوع
کد ای‌تی‌سیD06A
هدف زیستیدیواره سلول، پپتیدوگلیکان
طبقه‌بندی شیمیاییپپتید
داده‌های بالینی
در وبگاه دراگزDrug Classes
در ویکی‌داده

آنتی‌بیوتیک‌های پلی‌پپتید یا پلی‌پپتیدی کلاس شیمیایی از آنتی‌بیوتیک‌ها و آنتی تومورها هستند که حاوی زنجیر پلی‌پپتیدی غیر پروتئینی می‌باشند. نمونه‌هایی از این کلاس شامل اکتینومایسین، باسیتراسین، کولیستین و پلی میکسین B است. اکتینومایسین-D در شیمی درمانی سرطان کاربرد دارد. اکثر آنتی‌بیوتیک‌های پلی‌پپتیدی برای تجویز سیستمیک بسیار سمی هستند، اما می‌توانند به راحتی به شکل موضعی بر روی پوست به عنوان ضد عفونی کننده بریدگی و سایش سطحی تجویز شوند.[۱]

اعتقاد بر این است که اکتینومایسین-D با اتصال به DNA و مهار سنتز RNA، اثرات سمیت سلولی (سیتوتوکسین) خود را ایجاد می‌کند.[۲] تصور می‌شود مکانیسم اثر سایر آنتی‌بیوتیک‌های پلی‌پپتیدی به تأثیر آن‌ها بر غشای باکتری‌ها مربوط می‌شود، اما جزئیات آن تا حد زیادی ناشناخته است.[۳]

مطالعات حیوانی نشان داده‌است که اکتینومایسین-D برای پوست خورنده است، برای چشم و مخاط دستگاه تنفسی تحریک کننده است و به شکل خوراکی بسیار سمی است. همچنین مشخص شده‌است که این ماده سرطان‌زا، جهش‌زا، مضر برای جنین و تراتوژن است.[۲] عوارض جانبی سایر آنتی‌بیوتیک‌های پلی پپتید شامل آسیب کلیه و عصبی هنگام تزریق است.

منابع[ویرایش]

  1. The University of Mississippi - Antibiotics بایگانی‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Cosmegen (dactinomycin for injection) Prescribing Information.Revised: 05/2010, Lundbeck Inc.
  3. Axelsen, PH (1 March 2008). "A chaotic pore model of polypeptide antibiotic action". Biophysical Journal. 94 (5): 1549–50. Bibcode:2008BpJ....94.1549A. doi:10.1529/biophysj.107.124792. PMC 2242772. PMID 18065456.