ریفاپنتین

ریفاپنتین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Priftin
نام‌های دیگر	3{[(4-cyclopentyl-1-piperazinyl)imino]methyl}rifamycin
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a616011
داده‌ها	US DailyMed: Rifapentine; US سازمان غذا و دارو (آمریکا): Rifapentine;
روش مصرف دارو	خوراکی
کد ATC	J04AB05 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	US: فقط ℞ ;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	در صورت مصرف همراه غذا، افزایش می‌یابد
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (7S,9E,11S,12R,13S,14R,15R,16R,17S,18S,19E,21Z,26E)-26-{[(4-cyclopentylpiperazin-1-yl)amino]methylidene}-2,15,17,29-tetrahydroxy-11-methoxy-3,7،12,14,16,18,22-heptamethyl-6,23,27-trioxo-8,30-dioxa-24-azatetracyclo[23.3.1.14,7.05,28]triaconta-1(28),2،4,9،19,21,25(29)-heptaen-13-yl acetate;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۶۱۳۷۹-۶۵-۵ ;
پاب‌کم CID	۶۳۲۳۴۹۷;
دراگ‌بنک	DB01201 ;
کم‌اسپایدر	۱۰۴۸۲۰۷۵ ;
UNII	XJM390A33U;
KEGG	D00879 ;
ChEBI	CHEBI:۴۵۳۰۴ ;
ChEMBL	ChEMBL۱۶۶۰ ;
NIAID ChemDB	۰۰۷۶۸۶;
لیگاند بانک داده پروتئین	RPT (PDBe, RCSB PDB);
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID8041115 ;
ECHA InfoCard	100.057.021
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۴۷H۶۴N۴O۱۲
جرم مولی	۸۷۷٫۰۳۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
نقطه ذوب	۱۷۹ تا[ابزار تبدیل: یکای ناشناخته]
	SMILES CC(=O)O[C@H]3[C@H](C)[C@H](O)[C@H](C)[C@@H](O)[C@@H](C)\C=C\C=C(\C)C(=O)Nc6c(/C=N/N1CCN(CC1)C2CCCC2)c(O)c5c4C(=O)[C@@](C)(O/C=C/[C@H](OC)[C@H]3C)Oc4c(C)c(O)c5c6O;
	InChI InChI=1S/C47H64N4O12/c1-24-13-12-14-25(2)46(59)49-37-32(23-48-51-20-18-50(19-21-51)31-15-10-11-16-31)41(56)34-35(42(37)57)40(55)29(6)44-36(34)45(58)47(8,63-44)61-22-17-33(60-9)26(3)43(62-30(7)52)28(5)39(54)27(4)38(24)53/h12-14,17,22-24,26-28,31,33,38-39,43,53-57H,10-11,15-16,18-21H2,1-9H3,(H,49,59)/b13-12+,22-17+,25-14-,48-23+/t24-,26+,27+,28+,33-,38-,39+,43+,47-/m0/s1 ; Key:WDZCUPBHRAEYDL-GZAUEHORSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

ریفاپنتین(به انگلیسی: Rifapentine)، که با نام تجاری Priftin عرضه می‌شود، یک آنتی بیوتیک است که در درمان بیماری سل استفاده می‌شود.^[۲] در سل فعال همراه با سایر داروهای ضد مایکوباکتریوم و در سل نهفته به طور معمول با ایزونیازید تجویز می‌شود. این دارو به صورت خوراکی مصرف می‌شود.

عوارض جانبی شایع شامل نوتروپنی ، افزایش آنزیم‌های کبدی و پیوری است.^[۲] عوارض جانبی جدی ممکن است شامل مشکلات کبدی یا اسهال مرتبط با انتروکولیت با غشای کاذب باشد. مشخص نیست که آیا استفاده از این دارو در دوران بارداری بی خطر است. ریفاپنتین در خانواده داروهای ریفامایسین است و با مسدود کردن RNA پلی مراز وابسته به DNA عمل می‌کند.

ریفاپنتین در سال ۱۹۹۸ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شد.^[۲] همچنین این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ "Rifapentine (Priftin) Use During Pregnancy". Drugs.com. 2 December 2019. Retrieved 16 March 2020.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ "Rifapentine". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 8 December 2016.

پیوند به بیرون[ویرایش]

"Rifapentine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.

[Drugs.com_pregnancy-1] "Rifapentine (Priftin) Use During Pregnancy". Drugs.com. 2 December 2019. Retrieved 16 March 2020.

[AHFS2016-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ "Rifapentine". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 8 December 2016.

[۲]