موپیروسین

موپیروسین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Bactroban
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a688004
داده‌ها	US سازمان غذا و دارو (آمریکا): Bactroban;
روش مصرف دارو	topical
کد ATC	D06AX09 R01AX06 (WHO)‎;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	Rx Only (US);
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی	97%
نیمه‌عمر حذف	20 to 40 minutes
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 9-[(E)-4-[(2S,3R,4R,5S)-3,4-dihydroxy-5-[[(2S,3S)-3- [(2S,3S)-3-hydroxybutan-2-yl]oxiran-2-yl]methyl] oxan-2-yl]-3-methylbut-2-enoyl]oxynonanoic acid;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	12650-69-0 ;
پاب‌کم CID	446596;
دراگ‌بنک	DB00410 ;
کم‌اسپایدر	393914 ;
UNII	D0GX863OA5;
KEGG	D01076 ;
ChEMBL	ChEMBL719 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0046438 ;
ECHA InfoCard	100.106.215
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C26H44O9
جرم مولی	500.622 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C(O)CCCCCCCCOC(=O)\C=C(/C)C[C@@H]2OC[C@H](C[C@@H]1O[C@H]1[C@@H](C)[C@@H](O)C)[C@@H](O)[C@H]2O;
	InChI InChI=1S/C26H44O9/c1-16(13-23(30)33-11-9-7-5-4-6-8-10-22(28)29)12-20-25(32)24(31)19(15-34-20)14-21-26(35-21)17(2)18(3)27/h13,17-21,24-27,31-32H,4-12,14-15H2,1-3H3,(H,28,29)/b16-13+/t17-,18-,19-,20-,21-,24+,25-,26-/m0/s1 ; Key:MINDHVHHQZYEEK-HBBNESRFSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

موپیروسین (به انگلیسی: Mupirocin)

رده درمانی: آنتی بیوتیک

اشکال دارویی: پماد

موارد مصرف[ویرایش]

موپیروسین در درمان موضعی زرد زخم ناشی از استرپتوکوک پیوژن و استافیلوکوک اورئوس کاربرد دارد.

مکانیسم اثر[ویرایش]

یک آنتی‌بیوتیک طبیعی بوده که در اثر واکنش‌های تخمیری در سوش پسودوموناس فلوروسنس تولید می‌شود. موپیروسین با اتصال به آنزیم ایزولوسیل ترنسفر ـ RNA سنتتاز اثر می‌نماید که اثری منحصر بفرد می‌باشد از این رو به ندرت در برابر موپیروسین مقاومت دیده می‌شود. موپیروسین علیه سوش‌های استافیلوکوک اورئوس و استرپتوکوک پیوژن مؤثر بوده‌است.

عوارض جانبی[ویرایش]

واکنش‌های موضعی از قبیل سوزش یا درد، خارش، لکه‌های پوستی، تهوع، خشکی پوست، حساسیت موضعی، ورم، درماتیت تماسی ذکر شده‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
شرکت کاسپین تامین تولیدکننده دارو، ویرایش ۱۳۹۱
شرکت ایران ناژو تولیدکننده دارو، ویرایش ۱۳۹۱