استقلال خطی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Mojtabakd (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

در جبر خطی، گردایه‌ای از بردارها را مستقل خطی گویند اگر هیچ‌کدام را نتوان به صورت ترکیب خطی متناهی از دیگر بردارهای این مجموعه نوشت. چند بردار مستقل خطی هستند هرگاه اگر ترکیب وزن دار آن‌ها را برابر صفر قرار دهیم الزاماً وزن‌ها برای برقراری تساوی برابر با صفر باشند. به عبارت دیگر نتوانیم هیچ‌کدام از بردارها را بر حسب دیگر بردارها بنویسم در حالی که وزن‌های مذکور در ترکیب برداری غیر صفر، باشند در صورتی که این شرایط برقرار نباشد گوییم دو بردار وابسته خطی هستند.[۱] به زبان ریاضی استقلال خطی مجموعه بردارهای را می توان با عبارت ریاضی پایین توضیح داد:

جستارهای وابسته

منابع

  1. H., Friedberg, Stephen (2003). Linear algebra (به انگلیسی) (4th ed ed.). Upper Saddle River, N.J.: Pearson Education. pp. 48–49. OCLC 50424308. {{cite book}}: |edition= has extra text (help)
  • Strang, Gilbert (July 19, 2005), Linear Algebra and Its Applications (4th ed.), Brooks Cole, ISBN 978-0-03-010567-8