نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحه است که توسط Mhb01(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۰۵ توسط Mhb01(بحث | مشارکتها)
این جدایی در قطعنامهٔ استقلال هند ۱۹۴۷ ذکر شد و به انحلال امپراطوری هند بریتانیا انجامید. این جدایی باعث آوارگی بیش از ۱۲٫۵ میلیون نفر شد و تخمین کشتهشدهها از ۱۰۰ها هزار نفر تا ۱ میلیون است.[۱] طبیعت خشن این جدایی و وقایعی که در حین آن اتفاق افتاد، جوی از نفرت و شک را در روابط میان هند و پاکستان به وجود آورد که هنوز ادامه دارد.
چندپارگی، شامل تقسیم استان بنگال هند بریتانیا به پاکستان شرقی و بنگال غربی (هند)، و تقسیم استان پنجاب به پنجاب غربی (بعداً پنجاب پاکستان و سرزمین پایتخت اسلامآباد) و پنجاب شرقی (بعداً پنجاب هند، هاریانا و هیماچال پرادش) شد. این قرارداد شامل تقسیم مالکیتهای دولتی نیز میشد، از آنها میتوان به ارتش هند و بریتانیا، خدمات عمومی هند و دیگر خدمات مدیریتی، راهآهن هندوستان و خزانهٔ مرکزی اشاره کرد.
پس از این جدایی، ایالتهای راجنشین هندوستان این انتخاب را داشتند که به هند یا پاکستان بپیوندند[۲]، یا اینکه خود خارج از این دو مستقل بمانند. در نهایت تمام آنها با هند متحد شدند. البته این انتخابها باعث درگیریهایی نیز شد که از آنها میتوان به جنگ هند-پاکستان سال ۱۹۴۷ اشاره کرد که بر سر جامو و کشمیر بود. در عین حال پس از آن نیز بر سر مناطق مختلف درگیریهای گوناگونی رخ داد.[۳]