بهادرشاه دوم
 | |
| جایگاه پادشاهی | هندوستان |
| دودمان | گورکانی |
| لقب | «ظفر» به معنای پیروز |
| زادروز | ۲۴ اکتبر ۱۷۷۵ میلادی دهلی، گورکانیان هند 
|
| درگذشت | ۷ نوامبر ۱۸۶۲ میلادی(۸۷سالگی) یانگون، برمه .svg){kind=small}
|
| نام پدر | اکبرشاه دوم |
| شاهنشاه پیشین | اکبرشاه دوم |
| شاهنشاه پسین | دودمان گورکانیان منقرض شد. |
| دین | تصوف،[۱] اسلام |
| همسران | زینت محل |
بَهادُرشاه دوم (به اردو: بہادر شاہ دوم) معروف به «بَهادُرشاه پیروز» و با نام کامل «ابوالمظفر سراج‌الدین محمد بهادرشاه ظفر» آخرین امپراتور مغول از دودمان گورکانی در هندوستان بود. وی فرزند اکبرشاه دوم بود. از وی به عنوان آخرین پادشاه مسلمان هندوستان و از پویندگان جنبش استقلال هند از سوی امپراتوری بریتانیا یاد می‌شود.
بهادرشاه بسیار به ادبیات و خطاطی علاقه داشت و به زبان اردو و زبان فارسی شعرهایی به «شکل غزل» می‌سرایید.[۲] پس از وقایع منجر به شورش‌های سال ۱۸۵۷ میلادی در هندکه به شکل شدید و خشونت باری توسط قوای حکومت بریتانیا مستقر در هندوستان سرکوب گردید، بریتانیا وی و باقی‌مانده خانواده‌اش را دستگیر، محاکمه و نهایتاً از دهلی به یانگون در برمه که تحت قیومیت امپراتوری بریتانیا بود، تبعید کرد.
نگارخانه[ویرایش]
شعری فارسی به دست خط بهادر شاه دوم
مینیاتوری از بهادر دوم در حال قلیان کشیدن
نشان رسمی بهادرشاه دوم
پانویس[ویرایش]
- ↑ William Dalrymple, The Last Mughal, p. 78
- ↑ بهادرگورکانی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
