داروهای تثبیت‌کننده خلق
داروهای تثبیت‌کننده خُلق گروهی از داروها هستند که برای درمان اختلالات خُلقی بکار میروند.اختلال خلقی (به انگلیسی: mood disorder) به نوعی از اختلالات روانی اطلاق می‌شود که با تجربه افسردگی یا شیدایی (یا هر دو) تعریف می‌شود.
داروها
لیتیوم داروی استاندارد برای اختلال دوقطبی است و مانع نوسان‌های شاخص خلق می‌شود، اما عوارض جانبی خطرناکی دارد. از این رو گاه به جای داروی لیتیم از دو دارو یکی برای حالت شیدایی و دیگری برای حالت افسردگی استفاده می‌شود (مانند اُلانزاپین و لاموتریژین).
برای افرادی که از اختلالات دو قطبی رنج می‌برند، داروهای تثبیت‌کنندهٔ خُلق مانند ریسپریدُن (Risperidone) برای حالت شیدایی و لاموتریژین برای حالت افسردگی به کار برده می‌شود تا چرخهٔ افسردگی - شیدایی شان از بین برود.
داروهای ضدتشنج مانند والپروئیک اسید، لاموتریژین، کاربامازپین، توپیرامات و گاباپنتین سایر داروهای این گروه هستند.
جستارهای وابسته
منابع
- روان‌شناسی عمومی (از نظریه تا کاربرد) جلد دوم شابک: ۹۶۴-۶۳۸۹-۰۱-۵
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «stabilizer&oldid=503899284 Mood stabilizer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
