درگاه:مهدویت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دانش  جغرافیا     تاریخ     دین     جامعه     فناوری     هنر     فلسفه   

درگاه مهدویت

شیعیان دوازده امامی معتقدند بنابه وعده الهی فردی از نسل پیامبر اسلام و هم‌نام وی، نهمین فرزند از نسل حسین بن علی، با لقب «مهدی» ظهور می‌کند و زمین را سراسر عدل و داد می‌کند.

بنابه این اعتقاد، مهدی فرزند حسن عسکری (امام یازدهم شیعه) در سال ۲۵۵-۲۵۶ (قمری) به‌دنیا آمده است و پس از دوره‌ای به‌نام غیبت صغری که به وسیله ی نائبان (جانشینان) خاص او با مردم بخصوص شیعیان در ارتباط بوده، غیبت طولانی (غیبت کبری) شروع شد که تا زمان ظهور ادامه خواهد داشت. در این دوران کسی وی را به اختیار خود نمی‌تواند ببیند.

ظهور

ظُهور به معنای «ظاهرشدن» است و در اصطلاح مذهب تشیع به ظهور مهدی موعود (امام زمان) شیعیان به‌کار می‌رود.

منظور از علائم ظهور

شیعیان، آن دسته از رخدادها, که براساس پیش بینی امامان شیعه، پیش یا در آستانه ظهور مهدی, پدید خواهند آمد را نشانه‌های ظهور می‌نامند. به اعتقاد شیعیان، تحقق هر یک از این نشانه ها, علامتی از نزدیک تر شدن ظهور مهدی (قائم) است, به گونه‌ای که با تحقق مجموعه رخدادهای پیشگویی شده و به دنبال آخرین نشانه ظهور, مهدی قیام خواهد کرد.

انتظار

انتظار کلمه‌ای عربی به معنای «چشم به راه بودن» است. انتظار مانند گرسنگی، تشنگی، خشم و بغض امری وجدانی است که هرگز با توصیفات ذهنی، حقیقت آن درک نمی‌شود.

انتظار امری است که شیعیان در زمان غیبت امام دوازدهم خود مهدی، باید به آن پایدار باشند. به این معنا که باید منتظر ظهور امام زمان باشند و این را از یاد نبرند و هر لحظه به یاد او باشند. تا جایی که یکی از شرط‌های پذیرفته‌شدن اعمال شیعیان انتظار فرج امام زمان است.

در کتب شیعه انتظار را به یک حالت قلبی و نفسانی تعریف کرده‌اند که:

معنای انتظار عبارت است از یک حالت قلبی و روحی که از آماده شدن برای چیزی که در انتظارش هستی، بر می‌آید... پس هر قدر انتظار شدیدتر باشد، آماده شدن هم بیشتر می‌شود. آیا نمی‌بینی که وقتی مسافری داشه باشی که منتظر آمدنش هستی، هر چه زمان آمدنش نزدیکتر شود، آمادگی تو هم برای این امر بیشتر می‌شود.

جدا از این‌که انتظار امری واجب است، پاداش و مقام‌هایی برای افراد منتظر در نظر گرفته شده‌است. امام اول شیعیان، پاداش منتظر را بدین گونه بیان می‌کند:

منتظر امر (ظهور) ما همچون کسی است که در راه خدا در خون خود دست و پا می‌زند.

ویکی‌پروژه‌ها

پروژه اصلی
WikiProjects

مهدویت

پروژه‌های مرتبط

اسلام - تشیع - امامزاده

زندگی‌نامهٔ برگزیده

حجت بن الحسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه. ق. در سامرا به دنیا آمد؛ او در پنج سالگی و پس از مرگ پدرش به امامت رسید. پس از مرگ حسن عسکری، مهدی تنها از طریق چهار سفیر یا نائب با شیعیان تماس می‌گرفت. البته بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که از آغاز تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن‌های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ توسی و برای تبیین غیبت صغری ایجاد شده‌است. پس از یک دوره هفتاد ساله (موسوم به غیبت صغری) و با مرگ علی بن محمد سمری، چهارمین نائب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آنها در نهایت در سده پنجم به تبیینی عقلی در کلام شیعه از غیبت امام دست یافتند. به باور شیعیان، پس از دوران سفرا، شیعیان با مهدی در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً غیبت کبری می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که از طریق وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید.

مطالعه بیشتر...

گفتاورد برگزیده

هر گاه علم و نشانه‌ای پنهان شود، علم دیگری آشکار می‌شود و هر زمان که ستاره‌ای افول کند، ستاره‌ای دیگر طلوع خواهد کرد.

نوشتارهای برگزیده

آن‌چه می‌توانید انجام دهید

آن‌چه می‌توانید انجام دهید

موضوعات

رده‌ها

درگاه‌های وابسته

درگاه‌های وابسته
اسلام محمد علی فاطمه زهرا تشیع

مهدویت در دیگر پروژه‌های ویکی‌مدیا

مهدویت در  ویکی‌خبر  مهدویت در   ویکی‌گفتآورد  مهدویت در  ویکی‌کتاب  مهدویت در  ویکی‌نبشته  مهدویت در  ویکی‌واژه  مهدویت در  ویکی‌دانشگاه  مهدویت در ویکی‌انبار
مرجع خبری با محتوای آزاد مجموعه‌ای از نقل قول‌ها متون و کتابچه راهنماهای آزاد متون پایه و مرجع آزاد فرهنگ واژه‌ها و اصطلاح‌نامه مرجع متون آموزشی منبع پرونده‌های چندرسانه‌ای عمومی