گهرو
| گهرو | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | چهارمحال و بختیاری |
| شهرستان | کیار |
| بخش | شلمزار |
| نام(های) پیشین | گوهر رود |
| سال شهرشدن | ۱۳۷۸ |
| مردم | |
| جمعیت | ۶٬۲۶۳ نفر(۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۵٪+ (۵سال) |
| تراکم جمعیت | ۲۵ نفر بر کیلومتر مربع |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۹۸۵۶ |
| ارتفاع | ۲۱۴۰ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۱۸درجه سلسیوس |
| میانگین بارش سالانه | ۷۰۰ میلی‌متر |
| روزهای یخبندان سالانه | زمستان |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | ... |
| ره‌آورد | انگور |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۳۸۳۲۶۸ |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۲۳۵۸ |
  گهرو | |
گَهرو، شهری در شهرستان کیار و استان چهارمحال و بختیاری است. گهرو در فاصله ۸کیلومتری شلمزار، مرکز شهرستان کیار و در فاصلهٔ ۴۳ کیلومتری شهرکرد واقع شده‌است.
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۶٬۲۶۳ نفر (۱٬۸۹۴ خانوار) بوده‌است.[۱]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۸۵ | ۶٬۰۹۳ | — |
| ۱۳۹۰ | ۵٬۹۴۹ | ۲٫۴٪− |
| ۱۳۹۵ | ۶٬۲۶۳ | ۵٫۳٪+ |
موقعیت جغرافیایی
این شهر در ۴۳ کیلومتری شهرکرد مرکز استان و ۱۹۰ کیلومتری شهر ایذه در استان خوزستان و در ۳۹۵ کیلومتری شهر اهواز قرار دارد. از محصولات مهم کشاورزی این شهر انگور و بادام و گردو است. این شهر از سمت غرب به روستای جعفرآباد و شهر شلمزار و از سمت شرق به روستاهای حاجی‌آباد و قلعه ممکا و شهر بلداجی و از سمت شمال به ارتفاعات زاگرس و از سمت جنوب به روستای زوردگان محدود می‌باشد.
شهرستان گهرو طبق سر شماری سال ۱۳۹۱، ۷۸۵۶ نفر جمعیت دارد اما همچون قسمت‌های دیگر استان از منطقه‌های دافع جمعیت بوده و بسیاری از مردم این شهر، به شهرهایی نظیر اصفهان، ایذه و مسجدسلیمان در استان خوزستان مهاجرت کرده‌اند. این شهرستان دارای خاک مناسب و بارندگی کافی و زمین‌های وسیع و حاصل‌خیز است و در آن امکان تولید محصولات کشاورزی و مرکبات وجود دارد. این منطقه همچنین مستعد توسعه در زمینه‌های گوناگون از جمله گردشگری، تولید و صادرات محصولات باغی، پرورش دام و طیور، تولید گوشت و مرغ و بسیاری از صنایع و کارخانجات است.
تاریخچه
نام «گهرو» به معنای جای پردرخت است. این شهر یکی از اولین سکونت گاه‌ها در استان چهارمحال و بختیاری بوده و از نظر موقعیت جغرافیایی یکی از بهترین نقاط در چهارمحال است.[نیازمند منبع] هنگام انقلاب مشروطه و قیام ایل بختیاری که از ایذه به طرف تهران راه افتادند اولین محل استراحت آنان پس از ۲روز حرکت در گردنه‌ها از ایذه شهر گهرو بود که در آنجا چند تن از افراد گهرو با سردار اسعد و علیمردان خان بختیاری دست یاری داده و به آن‌ها پیوستند.
مردم شهر گهرو از ایل زراسوند دورکی می‌باشند.[۲]
دیدنی‌ها
جاذبه‌های گردشگری گهرو عبارت اند از: چشمه گهرو، استخر مینو، تفریحگاه دره بید، باغات و رود واقع در تنگه گهرو - کوهستان زردگله، چشمه سرچاییلی در ارتفاع ۲۰۰۰ متری -دره ته تنگ- مزرعه همایی، مسیر گهرو به زوردگان (دالان بهشت). امامزاده گهرو نیز که اکنون بازسازی شده‌است، از نقاط دیدنی این شهرستان است.[۳]
دالان بهشت
این دره در مسیر جاده خوزستان بین گهرو تا زوردگان می‌باشد. کل مسیر این دره پوشیده از درختان انگور می‌باشد که منظره فوق‌العاده زیبایی را به وجود آورده‌است. گهرو در فصل‌های بهار و تابستان روزانه پذیرای هزاران نفر گردشگر و مسافر است.
منابع
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ بختیاری در جلوه‌گاه فرهنگ، عبدالعلی خسروی، ۱۳۸۴
- ↑ خبرگزاری مهر، ۱۳۸۷/۰۸/۲۱
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small} | این یک مقالهٔ خرد ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |