بتاهیستین
 بتاهیستین | |
| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| روش مصرف دارو | خوراکی |
| گروه دارویی | آنالوگ هیستامین |
| کد ATC | |
| داده‌های فارماکوکینتیک | |
| پیوند پروتئینی | بسیار پائین |
| متابولیسم | به ۲-(۲-aminoethyl)pyridine and ۲-pyridylacetic acid |
| نیمه‌عمر حذف | ۳ تا ۴ ساعت |
| دفع | کلیوی |
| شناسه‌ها | |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| پاب‌کم CID | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.024.625 |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C8H12N۲ |
| جرم مولی | ۱۳۶٫۱۹۴ گرم در مول |
بتاهیستین (به انگلیسی: Betahistine)
طبقه بندی فارماکولوژیک: آنتی هیستامین هیستامین
اشکال دارویی: قرص ۸ میلی گرمی و ۱۶ میلی گرمی
موارد مصرف
بتاهیستین در درمان سرگیجه و در نشانگان منییر مصرف میشود. کاهش علایم در بیماری منییرکاهش سرگیجه ناشی از عمل بر روی گوش میانی
نام تجارتی: Vertilox - Betaserc - Bestin
طریقه مصرف
- کاهش علایم در بیماری منییر:
در بالغین: در ابتدا ۱۶ میلی گرم از راه خوراکی، سه بار در روز تجویز میشود. دوز نگهدارنده معمولاً بین ۲۴ تا ۴۸ میلی گرم در روز است.
مکانیسم اثر
مطالعات فارماکولوژیک در حیوانات نشان دهنده بهبود جریان خون در استریا واسکولاریس گوش داخلی از طریق سست شدن اسفنکترهای پیش مویرگی سیستم بسیار کوچک گردش خون در گوش داخلی است.
موارد منع مصرف
- فئوکروموسیتوما
موارد احتیاط
- آسم
- سابقه زخم پپتیک
- حاملگی
- دوران شیردهی
عوارض جانبی
- در سلسله اعصاب مرکزی: سردرد
- در دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ
- در پوست: بثورات جلدی
جستارهای وابسته
منابع
- راهنمای کاربرد داروهای ژنریک ایران، دکتر رامین خدّام، چاپ هفتم،۱۳۸۸، صفحات: ۱۱۵
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران و دسته بندی داروها، دکتر مصطفی صابر، چاپ اول، ویرایش چهارم، ۱۳۸۶، صفحه:۹
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Betahistine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۰.