نودادا
دادای نو یا نئودادا (به انگلیسی: Neo-Dada) یک جنبش هنری‌ای بود که شباهت زیادی به جنبش دادائیسم داشت. نئودادا از جنسهای مدرن، علامتهای محبوب و کنتراست پوچ استفاده می‌کند. فکرهای مختلف آن زمان را در مورد زیبایی هم قبول نمی‌کرد و می‌شود گفت که جنبش نئودادا بر ضد زیبایی بود. کلمه نئودادا را باربارا روز در دهه ۱۹۶۰ معروف کرد و آثار هنری این جنبش عموماً در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ خلق شده‌اند.
جسپر جونز، ایوس کلین، روبرت راشنبرگ، کلیس ولدنبرگ و جیم داین از جمله هنرمندان مهمی می‌باشند که در سبک نئودادا آثار هنری خلق کرده‌اند.[۱]
نئودادا دلیلی شد که هنر پاپ به وجود بیاید و خیلی وقت‌ها هنر پاپ با نئودادا اشتباه می‌شود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
جنبش‌های پیشرو | ||
|---|---|---|
| هنرهای تجسمی | هیجان‌نمایی انتزاعی • هنر نو • هنر مفهومی • ساخت‌گرایی • حجم‌گری • د استایل • هیجان‌نمایی • فوویسم • دریافتگری • پسادریافتگری • کاملاًرنگی • منتاقض‌ها • انتزاع تغزلی • هنر پستی • هنر اسلوونیایی جدید • هنر عامه • ساختارگری ناب |  |
| موسیقی | ||
| شعر و ادبیات | پنگوئن‌های عصبانی • آسِمیک رایتینگ • سایبرپانک • شعر پسانوگرا • شعر فلارف • شاعران کلامی • نئوتریک • اُبریو • اولیپو | |
| سینما و تئاتر | ||
| عام | باوهاوس • دادا • فلاکسوس • آینده‌گری • لتریسم • نودادا • نئوایسم • ساده‌گرایی • پساساده‌گرایی • بدویت‌گرایی • موقعیت‌گرایان بین‌المللی • سوسیال‌رئالیسم • فراواقع‌گرایی • نمادگرایی | |
