موسیقی الکتروآکوستیک
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| موسیقی الکترونیک |
|---|
موسیقی الکتروآکوستیک (به انگلیسی: Electroacoustic music) از موسیقی هنری غربی در عصر مدرن[نیازمند منبع] و به دنبال تلفیق صداسازی الکتریک با ساختار موسیقایی، سرچشمه گرفته‌است. توسعهٔ اولیه در ساختار موسیقی الکتروآکوستیک در قرن بیستم، به فعالیت‌های گروپ دو روشاقشه موزیکاله در شبکه تلویزیونی اوآرتی‌اف در پاریس، خانهٔ موسیقی کانکریت، استودیوی رادیو و تلویزیون آلمان شمال غربی (ان‌دابلیودی‌آر) در شهر کلن، جایی که تمرکز بر ساخت موسیقی الکترونیک قرار دارد، و در مرکز موسیقی الکترونیک کلمبیا-پرینستون واقع در نیویورک، جایی که موسیقی نواری، موسیقی الکترونیک و موسیقی رایانه‌ای کشف شدند، وابسته است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Electroacoustic music». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ مرداد ۱۳۹۳.
جنبش‌های پیشرو | ||
|---|---|---|
| هنرهای تجسمی | هیجان‌نمایی انتزاعی • هنر نو • هنر مفهومی • ساخت‌گرایی • حجم‌گری • د استایل • هیجان‌نمایی • فوویسم • دریافتگری • پسادریافتگری • کاملاًرنگی • منتاقض‌ها • انتزاع تغزلی • هنر پستی • هنر اسلوونیایی جدید • هنر عامه • ساختارگری ناب |  |
| موسیقی | ||
| شعر و ادبیات | پنگوئن‌های عصبانی • آسِمیک رایتینگ • سایبرپانک • شعر پسانوگرا • شعر فلارف • شاعران کلامی • نئوتریک • اُبریو • اولیپو | |
| سینما و تئاتر | ||
| عام | باوهاوس • دادا • فلاکسوس • آینده‌گری • لتریسم • نودادا • نئوایسم • ساده‌گرایی • پساساده‌گرایی • بدویت‌گرایی • موقعیت‌گرایان بین‌المللی • سوسیال‌رئالیسم • فراواقع‌گرایی • نمادگرایی | |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون موسیقی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
