موسیقی الکتروآکوستیک (به انگلیسی: Electroacoustic music) از موسیقی هنری غربی در عصر مدرن[نیازمند منبع] و به دنبال تلفیق صداسازی الکتریک با ساختار موسیقایی٬ سرچشمه گرفته است. توسعهٔ اولیه در ساختار موسیقی الکتروآکوستیک در قرن بیستم٬ به فعالیت‌های گروپ دو روشاقشه موزیکاله در شبکه تلویزیونی اوآرتی‌اف در پاریس٬ خانهٔ موسیقی کانکریت٬ استودیوی رادیو و تلویزیون آلمان شمال غربی (ان‌دابلیودی‌آر) در شهر کلن٬ جایی که تمرکز بر ساخت موسیقی الکترونیک قرار دارد٬ و در مرکز موسیقی الکترونیک کلمبیا-پرینستون واقع در نیویورک٬ جایی که موسیقی نواری٬ موسیقی الکترونیک و موسیقی رایانه‌ای کشف شدند٬ وابسته است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Electroacoustic music»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۳۰ مرداد ۱۳۹۳).
|
جنبش‌های پیشرو
|
|
| هنرهای تجسمی |
|
|
|
| موسیقی |
|
|
| شعر و ادبیات |
|
|
| سینما و تئاتر |
|
|
| عام |
|
|
