انتزاع تغزلی
انتزاع تَغَزُلی[۱] (lyrical abstraction) شیوه‌ای از نقاشی وابسته به هیجان‌نمایی انتزاعی در دو دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ است. به این شیوه «انتزاع‌گرایی غِنایی» هم گقته شده‌است. از ویژگی‌های این مکتب شور شاعرانه و بهره‌گیری از رنگ‌های تابناک است.
انتزاع‌گرایی تغزلی نه تنها با جنبش‌های حجم‌گرایی (کوبیسم) و فراواقع‌گرایی (سوررئالیسم) که قدیمی‌تر از آن بودند در تقابل بود بلکه با انتزاع‌گرایی هندسی نیز تقابل داشد.
البته اصطلاح انتزاع‌گرایی تغزلی در برخی متون معنایی تقریباً مبهم دارد و در نوشته‌های مختلف با مفاهیم متفاوتی به کار رفته است ولی به‌طور کل به جنبه‌های عمدتاً شهودی (در مقابل هندسی) فرم‌های نقاشی انتزاعی به ویژه آثار مربوط به هیجان‌نمایی (اکسپرسیونیسم) انتزاعی و هواخواهان آن اطلاق می‌شود. از این اصطلاح غالباً برای توصیف کاربرد آزادانه و افراطی و پرتجمل رنگ استفاده می‌شود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- رنگ‌افشانی (تاشیسم)
منابع[ویرایش]
- Carmean، E.A. Toward Color and Field، Exhibition Catalogue، Houston Museum of Fine Arts، 1971.
- ↑ برابرنهاده فرهنگستان زبان فارسی.
جنبش‌های پیشرو | ||
|---|---|---|
| هنرهای تجسمی | هیجان‌نمایی انتزاعی • هنر نو • هنر مفهومی • ساخت‌گرایی • حجم‌گری • د استایل • هیجان‌نمایی • فوویسم • دریافتگری • پسادریافتگری • کاملاًرنگی • منتاقض‌ها • انتزاع تغزلی • هنر پستی • هنر اسلوونیایی جدید • هنر عامه • ساختارگری ناب |  |
| موسیقی | آرس سابتیلیتور • جاز آوانگارد • متال آوانگارد • جاز آزاد • موسیقی الکترونیک • موسیقی الکتروآکوستیک • موسیقی مینیمال • موسیقی اینداستریال • راک تجربی • پراگرسیو راک • موسیقی نویز • موسیقی درون • پست‌راک • موسیقی کانکریت • نو وِیو • کراوت‌راک • راک مخالف • دومین مکتب موسیقی وین • موسیقی دوازده‌نغمه‌ای • سریالیسم | |
| شعر و ادبیات | پنگوئن‌های عصبانی • آسِمیک رایتینگ • سایبرپانک • شعر پسانوگرا • شعر فلارف • شاعران کلامی • نئوتریک • اُبریو • اولیپو | |
| سینما و تئاتر | ||
| عام | باوهاوس • دادا • فلاکسوس • آینده‌گری • لتریسم • نودادا • نئوایسم • ساده‌گرایی • پساساده‌گرایی • بدویت‌گرایی • موقعیت‌گرایان بین‌المللی • سوسیال‌رئالیسم • فراواقع‌گرایی • نمادگرایی | |