دی‌فباربامات

دی‌فباربامات
داده‌های بالینی
روش مصرف دارو	خوراکی
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (5-ethyl-2,4,6-trioxo-5-phenyldihydropyrimidine-1,3(2H,4H)-diyl)bis-3-butoxypropane-1,2-diyl dicarbamate;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	15687-09-9;
پاب‌کم CID	71880;
کم‌اسپایدر	64896;
UNII	7EE4K616KK;
ChEMBL	ChEMBL2105563;
ECHA InfoCard	100.036.147
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C28H42N4O9
جرم مولی	۵۷۸٫۶۶۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C1N(C(=O)N(C(=O)C1(c2ccccc2)CC)CC(OC(=O)N)COCCCC)CC(OC(=O)N)COCCCC;
	InChI InChI=1S/C28H42N4O9/c1-4-7-14-38-18-21(40-25(29)35)16-31-23(33)28(6-3,20-12-10-9-11-13-20)24(34)32(27(31)37)17-22(41-26(30)36)19-39-15-8-5-2/h9-13,21-22H,4-8,14-19H2,1-3H3,(H2,29,35)(H2,30,36); Key:GJJRIOLBUILIGK-UHFFFAOYSA-N;

دی‌فباربامات (INN) یک آرام بخش از خانواده باربیتورات‌ها و کاربامات‌ها است که در اروپا به عنوان جزئی از فرمولاسیون دارویی ترکیبی به نام تترابامات ( آتریوم ، سوریوم ) استفاده می شود.^[۱]^[۲]^[۳]

همچنین ببینید[ویرایش]

↑ Index nominum 2000: international drug directory. Taylor & Francis US. 2000. p. 333. ISBN 978-3-88763-075-1. Retrieved 26 November 2011.
↑ World Health Organization (2004). "The use of stems in the selection of International Nonproprietary Names (INN) for pharmaceutical substance" (PDF).
↑ Vachta J, Valter K, Siegfried B (1990). "Metabolism of difebarbamate in man". European Journal of Drug Metabolism and Pharmacokinetics. 15 (3): 191–8. doi:10.1007/BF03190203. PMID 2253648. S2CID 2916646.