ایل بیگزاده شیربیگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایل بیگ‌زاده شیربیگی یا باریک یکی از شاخه‌های ایل مکری در مکریان به‌شمار می‌روند که نسبِ آن‌ها به اردشیربیگ مکری بابامیری ملقب به ایلخان مکری و خانِ باریک می‌رسد.[۱]

این ایل عمدتاً در میاندوآب و حومهٔ آن سکونت داشتند و از ایل‌های کُرد مُکری به‌شمار می‌روند. اردشیربیگ مکری در سال ۱۲۵۶ هجری قمری (۱۲۱۵ شمسی) به جهت نزدیکی با دربار قاجار، از جانب محمدشاه قاجار با لقب «سلطان و حاکم السلطنه» به حکم‌رانی نواحی میاندوآب انتخاب می‌شود و بعدها به شیر سلطان بیگ معروف می‌شود.

بخش بزرگی از نواحی شامات مهاباد، رودخانهٔ مجیدخان و نواحی از بوکان تا دریاچه ارومیه تحت تملک ایل بیگ‌زاده مکری بود.[نیازمند منبع]

پیشینهٔ تاریخی[ویرایش]

طوایف[ویرایش]

بر اساس شجره‌نامه‌های به‌جای مانده اردشیر سلطان بیگ ۲۴ فرزند ذکور داشت که هم‌اکنون تمامی طوایف و نوادگان اردشیر سلطان بیگ ایلخان مکری از جمله: بیگ زادگان باریک، طوایف آقا بیگی، قاسملو، سێله‌که و حسنخالی، علی پاشایی و شیربیگی، به ایل بیگزاده شیربیگی یا باریک معروف هستند.

نوادگان پسران دیگر عمدتاً در ارومیه، ترکیه، آذربایجان، گرجستان و روسیه به‌سر می‌برند. بیگ زادگان شیربیگی هم‌اکنون در تمامی شهرهای مکریان (اشنویه، نقده، مهاباد، بوکان، میاندوآب، شاهین دژ، پیرانشهر، و سردشت، ارومیه) شهرهای کردستان عراق (اربیل، صلاح الدین، سوران، سلیمانیه، قلادزه) و شمزینان و آذربایجان، گرجستان و روسیه سکونت دارند.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. «بگ زاده | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۲۶.
  2. مکری خانده رش خلیل بیگ، نوادگانی از نسل شیر و حیدری هوشنگ، امرای مکری و بابان و شجره نامه هزارساله بیگ زادگان مکری و باریکی محمد، آریامنش امید، ایل بیگزاده شیربیگی و راد پرویز، تاریخ جامع ایل زرزا
  • آریامنش، امید، مێژووی عه‌شیره‌تی کۆن