پرش به محتوا

تاریخ ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ebrambot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: مرتب‌سازی منابع
Damaavand (بحث | مشارکت‌ها)
بهبود بخش منابع و افزودن مطلب
خط ۳۷: خط ۳۷:


'''تاریخ ژاپن''' شامل تاریخ [[گروه-جزیره|رشته جزیره‌های]] [[ژاپن]] و مردم ژاپن می‌شود و از دوران [[پیشاتاریخ|پیش از تاریخ]]، تا تاریخ نوین این کشور را به عنوان یک [[دولت ملی|دولت-ملت]] در بر می‌گیرد. نخستین ارجاع شناخته‌شده نوشتاری به ژاپن در قرن اول [[میلادی]] و در مجموعه متن‌های [[چین]]ی [[بیست و چهار تاریخ]] دیده می‌شود. با این حال شواهد حاکی از آن است که بشر از اواخر دوران [[پارینه‌سنگی]] در جزیره‌های ژاپن زندگی می‌کرده است.<ref>[http://www.pnas.org/content/102/17/6231.full.pdfشواهد شواهد جهانی باستان‌شناسی از کشتار بی‌رویه خرطوم‌داران], Todd Surovell et al </ref>
'''تاریخ ژاپن''' شامل تاریخ [[گروه-جزیره|رشته جزیره‌های]] [[ژاپن]] و مردم ژاپن می‌شود و از دوران [[پیشاتاریخ|پیش از تاریخ]]، تا تاریخ نوین این کشور را به عنوان یک [[دولت ملی|دولت-ملت]] در بر می‌گیرد. نخستین ارجاع شناخته‌شده نوشتاری به ژاپن در قرن اول [[میلادی]] و در مجموعه متن‌های [[چین]]ی [[بیست و چهار تاریخ]] دیده می‌شود. با این حال شواهد حاکی از آن است که بشر از اواخر دوران [[پارینه‌سنگی]] در جزیره‌های ژاپن زندگی می‌کرده است.<ref>[http://www.pnas.org/content/102/17/6231.full.pdfشواهد شواهد جهانی باستان‌شناسی از کشتار بی‌رویه خرطوم‌داران], Todd Surovell et al </ref>
در پایان آخرین [[عصر یخبندان]] ژاپن از طریق خشکی با قاره [[اوراسیا]] پیوند داشت. آب شدن یخ‌ها باعث جدا شدن جزیره‌های ژاپن از خشکی‌های قاره اوراسیا شد.<ref>{{
یادکرد وب
|عنوان= اوراسیا در طول صد و پنجاه هزار سال گذشته|نشانی = http://www.esd.ornl.gov/projects/qen/nercEURASIA.html
}}</ref>





خط ۴۳: خط ۴۸:
{{اصلی|دوران پارینه سنگی ژاپن}}
{{اصلی|دوران پارینه سنگی ژاپن}}


[[پرونده:JapanesePolishedStoneAxes.JPG|180px|thumb|left|تبرهای سنگی صیقل خورده، حفاری‌های [[ناگانو]]. از دوران [[پارینه سنگی]] ,۳۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد. [[موزه ملی توکیو]].]]
[[پرونده:JapanesePolishedStoneAxes.JPG|170px|thumb|left|تبرهای سنگی صیقل خورده، حفاری‌های [[ناگانو]]. از دوران [[پارینه سنگی]] ,۳۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد. [[موزه ملی توکیو]].]]
آغاز '''[[دوران پارینه سنگی ژاپن|دوران پارینه سنگی]]''' در [[ژاپن]] را بین ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ سال [[پیش از میلاد]] در نظر گرفته‌اند. با این حال در میان صاحب‌نظران، نقطه شروع ۳۵٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، بیش از دیگر تاریخ‌ها مورد توافق قرار گرفته است.<ref>[http://www.t-net.ne.jp/~keally/palaeol.html دوره پارینه سنگی ژاپن], Charles T. Keally</ref>
آغاز '''[[دوران پارینه سنگی ژاپن|دوران پارینه سنگی]]''' در [[ژاپن]] را بین ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ سال [[پیش از میلاد]] در نظر گرفته‌اند. با این حال در میان صاحب‌نظران، نقطه شروع ۳۵٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، بیش از دیگر تاریخ‌ها مورد توافق قرار گرفته است.<ref>[http://www.t-net.ne.jp/~keally/palaeol.html دوره پارینه سنگی ژاپن], Charles T. Keally</ref>
هر گونه ادعای حضور انسان قبل از این تاریخ مناقشه‌برانگیز قلمداد می‌شود.<ref name="keally">[http://www.t-net.ne.jp/~keally/preh.html دوره باستان‌شناسی پیشاتاریخی در ژاپن], Charles T. Keally</ref>
هر گونه ادعای حضور انسان قبل از این تاریخ مناقشه‌برانگیز قلمداد می‌شود.<ref name="keally">[http://www.t-net.ne.jp/~keally/preh.html دوره باستان‌شناسی پیشاتاریخی در ژاپن], Charles T. Keally</ref>
قدیمی‌ترین استخوان‌هایی که از انسان یافت شده، متعلق به ۱۴٬۰۰۰ تا ۱۸٬۰۰۰ سال قبل است. محل این کشف در [[هاماماتسو]] در [[شیزوئوکا|شیزواوکا]] است.
قدیمی‌ترین استخوان‌هایی که از انسان یافت شده، متعلق به ۱۴٬۰۰۰ تا ۱۸٬۰۰۰ سال قبل است. محل این کشف در [[هاماماتسو]] در [[شیزوئوکا|شیزواوکا]] است.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=تاریخ هاماماتسو|نشانی =http://www.city.hamamatsu.shizuoka.jp/foreign/english/outline/history.htm
این دوره همزمان با به انتها رسیدن آخرین [[عصر یخبندان]] به پایان رسید. آب شدن یخ‌ها باعث جدا شدن جزیره‌های ژاپن از خشکی‌های قاره [[اوراسیا]] شد. ویژگی خاص دوران پارینه سنگی ژاپن در این است که اولین سنگ‌های صیقل‌خورده و قدیمی‌ترین سنگ‌های آسیاب جهان در حفاری‌های مربوط به آن یافت شده است.
}}</ref> این دوره همزمان با به انتها رسیدن آخرین [[عصر یخبندان]] به پایان رسید. جوامع در این دوره [[شکارچی-گردآورنده]] (Hunter-gatherer) بوده‌اند. آن‌ها با [[فناوری]] ابتدایی آتش‌افروزی آشنا بوده و در [[غار]]ها و پناهگاه‌های سنگی زندگی می‌کرده‌اند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ژاپن در عصر پارینه‌سنگی|نشانی = http://www.yamasa.org/history/english/paleolithic.html
}}</ref> آن‌ها در جستجوی غذا و به دنبال گله‌های چهارپایان به سرزمین ژاپن وارد شدند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=دوران پارینه‌سنگی
|نشانی = http://www.mnsu.edu/emuseum/prehistory/japan/jomon/paleolithic_jomon.html
}}</ref> ویژگی خاص دوران پارینه سنگی ژاپن در این است که بعضی از قدیمی‌ترین سنگ‌های صیقل‌خورده و سنگ‌های آسیاب جهان در حفاری‌های مربوط به آن یافت شده است.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Archaeologists find 'oldest' habitation|نشانی =http://search.japantimes.co.jp/cgi-bin/nn20001024a1.html
}}</ref> هیچ [[کوزه|ظرف سفالی]] که به پیش از دوران [[میان‌سنگی]] متعلق باشد در ژاپن پیدا نشده است. فشار حاصل از افزایش [[جمعیت]] و نیاز به ذخیره‌سازی غذا، باعث آغاز ساخت [[سفالگری|سفالینه‌ها]] در [[دوره جومون]] شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ژاپن در عصر پارینه‌سنگی|نشانی = http://www.yamasa.org/history/english/paleolithic.html
}}</ref>



=== دوره جومون ===
=== دوره جومون ===
{{اصلی|دوره جومون}}
{{اصلی|دوره جومون}}
[[پرونده:MiddleJomonVessel.JPG|170px|thumb|left|ظرفی از دورهٔ میانی [[دوره جومون|جومون]] (۳۰۰۰-۲۰۰۰ [[ق.م.]]).]]
[[پرونده:MiddleJomonVessel.JPG|170px|thumb|left|ظرفی از دورهٔ میانی [[دوره جومون|جومون]] (۳۰۰۰-۲۰۰۰ [[ق.م.]]).]]
'''[[دوره جومون]]''' به فاصلهٔ زمانی سال‌های ۱۴٬۰۰۰ [[ق.م.]] تا ۳۰۰ ق.م. گفته می‌شود. اولین نشانه‌های [[تمدن]] و الگوهای با ثبات زندگی در ۱۴٬۰۰۰ پیش از میلاد در فرهنگ جومون ظاهر شد که ویژگی آن روش زندگی نیمه‌مستقر مختص به دوران [[میان‌سنگی]] و [[نوسنگی]]، شکار دسته‌جمعی، عدم پرورش حیوانات اهلی، آلاچیق‌های بدوی و [[کشاورزی]] ابتدایی بود. بعضی از قدیمی‌ترین نمونه‌های باقیمانده از [[کوزه‌گری]] دوران کهن، در ژاپن پیدا شده است. ترکیب جومون در ژاپنی به معنی الگوهای ریسمانی است. این نامی است که [[خاورشناسی|شرق‌شناس]] آمریکایی ادوارد اس. مورس <ref>[http://www.yamasa.org/history/english/edward_morse.html "Edward S. Morse ۱۸۳۸-۱۹۲۵,"] ''تاریخ ژاپن آنلاین.'' </ref> از روی نقش و نگار [[سفالینه|ظرف‌های سفالی]] به این دوره داد.
'''[[دوره جومون]]''' به فاصلهٔ زمانی سال‌های ۱۴٬۰۰۰ [[ق.م.]] تا ۳۰۰ ق.م. گفته می‌شود. اولین نشانه‌های [[تمدن]] و الگوهای با ثبات زندگی در ۱۴٬۰۰۰ پیش از میلاد در فرهنگ جومون ظاهر شد که ویژگی آن روش زندگی نیمه‌مستقر مختص به دوران [[میان‌سنگی]] و [[نوسنگی]]، شکار دسته‌جمعی، عدم پرورش حیوانات اهلی، آلاچیق‌های بدوی و [[کشاورزی]] ابتدایی بود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=فرهنگ جومون، (حدود ۱۰,۵۰۰ تا ۳۰۰ ق.م.)|نشانی =http://www.metmuseum.org/toah/hd/jomo/hd_jomo.htm
}}</ref> بعضی از قدیمی‌ترین نمونه‌های باقیمانده از [[کوزه‌گری]] دوران کهن، در ژاپن پیدا شده است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ژاپن باستان، فرهنگ جومون و یایویی)|نشانی =http://www.wsu.edu:8080/~dee/ANCJAPAN/YAYOI.HTM}}</ref> ترکیب جومون در ژاپنی به معنی الگوهای ریسمانی است. این نامی است که [[خاورشناسی|شرق‌شناس]] آمریکایی ادوارد اس. مورس <ref>[http://www.yamasa.org/history/english/edward_morse.html "Edward S. Morse ۱۸۳۸-۱۹۲۵,"] ''تاریخ ژاپن آنلاین.'' </ref> از روی نقش و نگار [[سفالینه|ظرف‌های سفالی]] به این دوره داد.
این علامت‌ها و نقش‌ها بر اثر سایش تکه چوب‌هایی پیچیده در ریسمان به وجود آمده بود.
این علامت‌ها و نقش‌ها بر اثر سایش تکه چوب‌هایی پیچیده در ریسمان به وجود آمده بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=وقایع‌نگاری دوران جومون|نشانی =http://www.nbz.or.jp/eng/jomon.htm
}}</ref> در این دوره استفاده از تیروکمان تا بدانجا پیشرفت کرد که شکار پرندگان به امری عادی بدل شد و فن ماهیگیری نیز بهبود پیدا کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دوران جومون|نشانی =http://www.yamasa.org/history/english/jomon_jidai.html

}}</ref> شواهد [[زبان‌شناسی|زبان‌شناختی]] و فرهنگی، در کنار ظاهر فیزیکی بخشی از جمعیت این کشور، احتمال چندگانه بودن خاستگاه مردم ژاپن و پیوند [[ژنتیک|ژنتیکی]] با [[سرخپوست| بومیان قارهٔ آمریکا]] را تقویت می‌کند. قوم [[آینو]] به انسان‌های دوره جومون شباهت بسیار دارند و گروهی که بعدها از طریق کشورهای [[آسیا]]یی، به ویژه [[کره (کشور)|کره]] و [[چین]]، وارد خشکی‌های ژاپن شدند و بخش عمده جمعیت این سرزمین را تشکیل می‌دهند، شبیه به نیاکان [[دوره یایویی|یایویی]] خود هستند. <ref>{{
یادکرد وب|عنوان= Cranial Affinities of the Epi-Jomon Inhabitants in Hokkaido, Japan.
|نشانی = http://sciencelinks.jp/j-east/article/200209/000020020902A0285808.php
}}</ref>




خط ۶۱: خط ۸۱:
{{اصلی|دوره یایویی}}
{{اصلی|دوره یایویی}}


[[پرونده:YayoiJar.JPG|thumb|170px|left|کوزه‌ای از دوره یایویی, قرن اول تا سوم, [[اوتا]]، [[توکیو]], [[موزه ملی توکیو]].]]
[[پرونده:YayoiJar.JPG|thumb|160px|left|کوزه‌ای از دوره یایویی, قرن اول تا سوم, [[اوتا]]، [[توکیو]], [[موزه ملی توکیو]].]]
'''[[دوره یایویی]]''' از حدود سال ۵۰۰ [[قبل از میلاد]] تا سال ۳۰۰ میلادی را شامل می‌شود.<ref>[http://www.t-net.ne.jp/~keally/preh.html دوره باستان‌شناسی پیشاتاریخی در ژاپن], Charles T. Keally </ref>
'''[[دوره یایویی]]''' از حدود سال ۵۰۰ [[قبل از میلاد]] تا سال [[۳۰۰ (میلادی)|۳۰۰]] میلادی را شامل می‌شود.<ref>[http://www.t-net.ne.jp/~keally/preh.html دوره باستان‌شناسی پیشاتاریخی در ژاپن], Charles T. Keally </ref> فرهنگ مردم جومون هنوز در نقاط مختلف ژاپن در حال توسعه بود که عصر جدید یایویی در [[کیوشو]] آغاز شد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= نوسنگی، دوره یایویی|نشانی = http://www.yamasa.org/history/english/yayoi_jidai.html
''یایویی'' نام خود را از منطقه‌ای در همسایگی [[توکیو]] گرفته است که [[باستان‌شناسان]] برای اولین بار آثار و دست‌ساخته‌های بشری مربوط به این دوران را از خاک آن بیرون کشیده‌اند. کشت متمرکز [[برنج]] در شالیزار و نوع جدیدی از [[کوزه‌گری]] از ویژگی‌های دوره یایویی به شمار می‌رود. در این دوره به پرورش [[خوک]] و در مقیاس کمتر [[مرغ|مرغ و خروس]] پرداختند.<ref>[http://www.bookrags.com/history/yayoi-period-ema-06/ دوران یایویی],Bookrags </ref>
}}</ref> ''یایویی'' نام خود را از منطقه‌ای در همسایگی [[توکیو]] گرفته است که [[باستان‌شناسان]] برای اولین بار آثار و دست‌ساخته‌های بشری مربوط به این دوران را از خاک آن بیرون کشیده‌اند. کار با آهن‌آلات از همان آغاز نیز جزو خصوصیات این فرهنگ بود که خود در نتیجهٔ مهاجرت حاصل آمده بود. در اواخر دوره یایویی، جمعیت بسیاری از [[شبه جزیره کره|سرزمین کره]] به خاک ژاپن مهاجرت کردند و با خود [[فناوری]] کشاورزی و روش‌های [[فلزکاری]] را به این جزیره معرفی کردند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= دوره یایویی|نشانی = http://www.mnsu.edu/emuseum/prehistory/japan/yayoi/yayoi.html
}}</ref> کشت متمرکز [[برنج]] در شالیزار و نوع جدیدی از [[کوزه‌گری]] از ویژگی‌های دوره یایویی به شمار می‌رود. در این دوره به پرورش [[خوک]] و در مقیاس کمتر [[مرغ|مرغ و خروس]] پرداختند.<ref>[http://www.bookrags.com/history/yayoi-period-ema-06/ دوران یایویی],Bookrags </ref>
فرهنگ یایویی به سرعت در سرزمین اصلی [[هونشو|هون‌شو]] گسترش پیدا کرد و با فرهنگ بومی [[دوره جومون|جومون]] درآمیخت.<ref>[http://ejournal.anu.edu.au/index.php/bippa/article/viewFile/255/245 کوزه‌گری شرق ژاپن در دوران گذر از جومون به یایویی, پی دی اف],Seiji Kobayashi </ref>
فرهنگ یایویی به سرعت در سرزمین اصلی [[هونشو|هون‌شو]] گسترش پیدا کرد و با فرهنگ بومی [[دوره جومون|جومون]] درآمیخت.<ref>[http://ejournal.anu.edu.au/index.php/bippa/article/viewFile/255/245 کوزه‌گری شرق ژاپن در دوران گذر از جومون به یایویی, پی دی اف],Seiji Kobayashi </ref>
خاستگاه فرهنگ یایویی به طور کامل مشخص نیست. در سال‌های اخیر، باستان‌شناسان بیشتری مشغول مطالعه تطبیقی اشیای متعلق به این دوره با بازمانده آثار دوران اولیه سلطنت [[دودمان هان]] در چین شدند و نتیجه بررسی‌های آنان حاکی از شباهت جمجمه و اعضای بدن مردم یایویی با اهالی [[جیانگ‌سو]] بوده است.<ref>[http://www.kahaku.go.jp/special/past/japanese/ipix/5/5-14.html Long Journey to Prehistorical Japan, 日本人はるかな旅] </ref>
خاستگاه فرهنگ یایویی به طور کامل مشخص نیست. در سال‌های اخیر، باستان‌شناسان بیشتری مشغول مطالعه تطبیقی اشیای متعلق به این دوره با بازمانده آثار دوران اولیه سلطنت [[دودمان هان]] در چین شدند و نتیجه بررسی‌های آنان حاکی از شباهت جمجمه و اعضای بدن مردم یایویی با اهالی [[جیانگ‌سو]] بوده است.<ref>[http://www.kahaku.go.jp/special/past/japanese/ipix/5/5-14.html Long Journey to Prehistorical Japan, 日本人はるかな旅] </ref>
خط ۷۳: خط ۹۶:
=== دوره کوفون ===
=== دوره کوفون ===
{{اصلی|دوره کوفون}}
{{اصلی|دوره کوفون}}
[[پرونده:NintokuTomb.jpg|thumb|190px|left|[گورپشته دای‌سن‌ریو، [[اوساکا]]، قرن پنجم]]
[[پرونده:NintokuTomb.jpg|thumb|180px|left|[گورپشته دای‌سن‌ریو، [[اوساکا]]، قرن پنجم]]
'''[[دوره کوفون]]''' از سال ۲۵۰ تا سال ۵۳۸ [[میلادی]] به درازا کشید. کوفون به معنای [[گورپشته]] (تومولوس tumulus) است و دلیل این نام‌گذاری، وجود گورپشته‌های بزرگی است که از آن دوران بر جای مانده است. گورپشته‌ها شکل‌های مختلفی داشتند که ساده‌ترین‌شان [[دایره]] و [[مربع|چهارگوش]] و متمایزترین آن‌ها به شکل سوراخ کلید بود. کوفون‌ها بین قرن‌های سوم تا هفتم میلادی برای به خاک سپردن مردگان طبقه مسلط جامعه ساخته شدند.<ref>[http://www.t-net.ne.jp/~keally/kofun.html/ فرهنگ کوفون],Japanese Archaeology </ref>
'''[[دوره کوفون]]''' از حدود سال [[۲۵۰ (میلادی)|۲۵۰]] تا سال [[۵۳۸ (میلادی)|۵۳۸]] [[میلادی]] به درازا کشید.<ref>{{یادکرد وب|عنوان= Kofun Period 古墳 |نشانی = http://www.jref.com/culture/kofun_period_era.shtml
}}</ref> کوفون به معنای [[گورپشته]] (تومولوس tumulus) است و دلیل این نام‌گذاری، وجود گورپشته‌های بزرگی است که از آن دوران بر جای مانده است.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= فرهنگ کوفون|نشانی = http://www.t-net.ne.jp/~keally/kofun.html
}}</ref> گورپشته‌ها شکل‌های مختلفی داشتند که ساده‌ترین‌شان [[دایره]] و [[مربع|چهارگوش]] و متمایزترین آن‌ها به شکل سوراخ کلید بود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= گورپشته‌های شهر ساکایی|نشانی = http://www.city.sakai.lg.jp/foreigner_en/spot/spot1.html
}}</ref> کوفون‌ها بین قرن‌های سوم تا هفتم میلادی برای به خاک سپردن مردگان طبقه مسلط جامعه ساخته شدند.<ref>[http://www.t-net.ne.jp/~keally/kofun.html/ فرهنگ کوفون],Japanese Archaeology </ref>
به طور معمول، دوره کوفون به سبب تفاوت‌های فرهنگی آن از دوره آسوکا بازشناخته می‌شود. دوره کوفون با فرهنگی مبتنی بر آیین شینتو که پیش از آیین بودایی وجود داشت شناخته می‌شود. این دوره قدیمی‌ترین دوره ضبط شده در تاریخ ژاپن است. در دوره کوفون، ارتش‌های ایالتی پرتوانی پیرامون قبایل قدرتمند شکل گرفت و سیاستی حکومتی تحت عنوان [[سیاست یاماتو]] بر [[استان نارا|نارا]]، که آن زمان [[یاماتو]] خوانده می‌شد، و بخش‌هایی از شرق [[استان اوساکا]] حاکم شد. سیاست یاماتو بر سرکوب قبایل و تصاحب زمین‌های کشاورزی آنان استوار بود و با چنین روش‌هایی نفوذ خود را بر مناطق غربی ژاپن حفظ می‌کرد. در طول دوره کوفون جامعه‌ای به غایت [[آریستوکراسی|اشرافی]] با حاکمانی [[نظامی‌گری|ارتش‌سالار]] گسترش پیدا کرد. حاکمان ژاپن در این دوران، از دربار چین درخواست عنوان سلطنتی کردند.
به طور معمول، دوره کوفون به سبب تفاوت‌های فرهنگی آن از دوره آسوکا بازشناخته می‌شود. دوره کوفون با فرهنگی مبتنی بر آیین [[شینتو]] که پیش از آیین [[بودایی]] وجود داشت شناخته می‌شود. از آغاز و میانه‌های دوره کوفون هیچ تاریخ ضبط شده‌ای به جای نمانده است.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= موزه بریتانیا، ژاپن، دوره کوفون|نشانی = http://www.britishmuseum.org/explore/highlights/article_index/j/japan_kofun_period_about_3rd.aspx
}}</ref> کتاب‌های [[کوجیکی]] ([[۷۱۳ (میلادی)|۷۱۳]]) و [[نیهون‌شوکی]] ([[۷۲۰ (میلادی)|۷۲۰]]) سال‌ها بعد به این برهه از تاریخ پرداخته‌اند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= فرهنگ کوفون|نشانی = http://www.t-net.ne.jp/~keally/kofun.html
}}</ref> در دوره کوفون، ارتش‌های ایالتی پرتوانی پیرامون قبایل قدرتمند شکل گرفت و سیاستی حکومتی تحت عنوان سیاست یاماتو بر [[استان نارا|نارا]]، که آن زمان [[یاماتو]] خوانده می‌شد، و بخش‌هایی از شرق [[استان اوساکا]] حاکم شد. سیاست یاماتو بر سرکوب قبایل و تصاحب زمین‌های کشاورزی آنان استوار بود و با چنین روش‌هایی نفوذ خود را بر مناطق غربی ژاپن حفظ می‌کرد. در طول دوره کوفون جامعه‌ای به غایت [[آریستوکراسی|اشرافی]] با حاکمانی [[نظامی‌گری|ارتش‌سالار]] گسترش پیدا کرد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= دانشنامهٔ بریتانیکا|نشانی = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/300531/Japan/23123/The-Tumulus-Tomb-period-c-250-552
}}</ref> حاکمان ژاپن در این دوران، از دربار چین درخواست عنوان سلطنتی کردند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= دوره‌های کوفون و آسوکا|نشانی = http://countrystudies.us/japan/6.htm
}}</ref>


=== دوره آسوکا ===
=== دوره آسوکا ===
خط ۸۱: خط ۱۱۷:


[[پرونده:Horyu-ji06s3200.jpg|thumb|160px|left||[[پاگودا]]ی پنج طبقهٔ [[هوریوجی]] 法隆寺 ]]
[[پرونده:Horyu-ji06s3200.jpg|thumb|160px|left||[[پاگودا]]ی پنج طبقهٔ [[هوریوجی]] 法隆寺 ]]
'''[[دوره آسوکا]]''' از سال ۵۳۸ تا سال ۷۱۰ میلادی را در بر می‌گیرد. گاه از دوره آسوکا و [[دوره کوفون]] با عنوان مشترک [[دوره یاماتو]] نام می‌برند، چرا که در هر دوی این زمان‌ها، امور امپراتوری با مرکزیت [[استان نارا|نارا]]، که در آن هنگام [[یاماتو]] نام داشت، اداره می‌شد. [[حاکمیت یاماتو]] که با به هم پیوستن شماری از خاندان‌های نیرومند بر گرد کانون پادشاهی کشور شکل گرفته بود، در دوره آسوکا رشد و نمو بسیاری کرد و سران محلی یاماتو در جایگاهی قرار گرفتند که دودمان امپراتوری را شکل می‌داد. دوره آسوکا همچنین به علت دگرگونی‌های چشمگیر هنری، اجتماعی و سیاسی آن که ریشه در اواخر دوره کوفون داشت و در عین حال از آیین تازه بودایی نیز بسیار متاثر شده بود، شناخته می‌شود. در آغاز این دوره [[آیین بودایی]] از [[باکجه]]، در [[شبه جزیره کره]]، به سرزمین ژاپن معرفی شد. این آیین از سوی طبقه حاکم پذیرفته شد و شروع به رشد کرد.<ref>[http://books.google.com/books?visbn=0520225600&id=9AivK7yMICgC&pg=PA42&lpg=PA42&dq=Soga+Buddhism+intitle:History+intitle:of+intitle:Japan&sig=V65JQ4OzTFCopEoFVb8DWh5BD4Q#v=onepage&q=Soga%20Buddhism%20intitle%3AHistory%20intitle%3Aof%20intitle%3AJapan&f=false تجربه ژاپن: تاریخ کوتاه ژاپن ] ''William Gerald Beasley, ۱۹۹۹ '' </ref>
'''[[دوره آسوکا]]''' از سال [[۵۳۸ (میلادی)|۵۳۸]] تا سال [[۷۱۰ (میلادی)|۷۱۰]] میلادی را در بر می‌گیرد. گاه از دوره آسوکا و [[دوره کوفون]] با عنوان مشترک [[دوره یاماتو]] نیز نام می‌برند، چرا که در هر دوی این زمان‌ها، امور امپراتوری با مرکزیت [[استان نارا|نارا]]، که در آن هنگام [[یاماتو]] نام داشت و نام خاندان قدرتمند حاکم نیز بود<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= فرهنگ یاماتو|نشانی = http://www.angelfire.com/empire2/unkemptgoose/Yamato.html
}}</ref> اداره می‌شد. حاکمیت یاماتو که با به هم پیوستن شماری از خاندان‌های نیرومند بر گرد کانون پادشاهی کشور شکل گرفته بود، در دوره آسوکا رشد و نمو بسیاری کرد و سران محلی یاماتو در جایگاهی قرار گرفتند که دودمان امپراتوری را شکل می‌داد. هنگامی که حاکمیت یاماتو با سرکوب قبایل مبادرت به تصرف زمین‌های کشاورزی آنان کرد نام یاماتو مترادف با نام ژاپن شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان= کتابخانه کنگره، دوره‌های کوفون و آسوکا|نشانی = http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> دوره آسوکا همچنین به علت دگرگونی‌های چشمگیر هنری، اجتماعی و سیاسی آن که ریشه در اواخر دوره کوفون داشت و در عین حال از آیین تازه بودایی نیز بسیار متاثر شده بود، شناخته می‌شود. در آغاز این دوره [[آیین بودایی]] از [[باکجه]]، در [[شبه جزیره کره]]، به سرزمین ژاپن معرفی شد. این آیین از سوی طبقه حاکم پذیرفته شد و شروع به رشد کرد.<ref>[http://books.google.com/books?visbn=0520225600&id=9AivK7yMICgC&pg=PA42&lpg=PA42&dq=Soga+Buddhism+intitle:History+intitle:of+intitle:Japan&sig=V65JQ4OzTFCopEoFVb8DWh5BD4Q#v=onepage&q=Soga%20Buddhism%20intitle%3AHistory%20intitle%3Aof%20intitle%3AJapan&f=false تجربه ژاپن: تاریخ کوتاه ژاپن ] ''William Gerald Beasley, ۱۹۹۹ '' </ref>
درمیانه‌های قرن هفدهم در همین دوره، [[تائوئیسم]] نیز به سرزمین ژاپن راه پیدا کرد. باورهای تائوئیستی در نهایت با آیین‌های [[شینتو]] و بودایی در هم آمیخت و منجر به پایه‌گذاری مناسکی تازه شد. تغییرات سیاسی در دوره آسوکا بر اساس الگوی چینی بود و نیز [[خط]] چینی برای نگارش زبان ژاپنی، که به نظر می‌رسد پیش از آن دبیره بومی نداشت، برگزیده شد.
در [[سده ۵ (میلادی)|قرن پنجم]] و [[سده ۶ (میلادی)|ششم]] در همین دوره آیین [[کنفوسیوس]] و [[تائوئیسم]] نیز به سرزمین ژاپن راه پیدا کرد. باورهای تائوئیستی در نهایت با آیین‌های [[شینتو]] و بودایی در هم آمیخت و منجر به پایه‌گذاری مناسکی تازه شد. تغییرات سیاسی در دوره آسوکا بر اساس الگوی چینی بود و نیز [[خط]] چینی برای نگارش زبان ژاپنی، که به نظر می‌رسد پیش از آن دبیره بومی نداشت، برگزیده شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان= Japanese writing|نشانی = http://wsu.edu/~dee/ANCJAPAN/WRITING.HTM
}}</ref>



=== دوره نارا ===
=== دوره نارا ===
خط ۸۸: خط ۱۲۹:


[[پرونده:Narano daibutsu 1.jpg|thumb|150px|left|مجسمه [[بودا]]ی بزرگ (大仏) در معبد ([[تودای‌جی]]) در [[استان نارا|نارا]], ۷۵۲ میلادی.]]
[[پرونده:Narano daibutsu 1.jpg|thumb|150px|left|مجسمه [[بودا]]ی بزرگ (大仏) در معبد ([[تودای‌جی]]) در [[استان نارا|نارا]], ۷۵۲ میلادی.]]
'''[[دوره نارا]]''' سال‌های ۷۱۰ تا ۷۹۴ میلادی را شامل می‌شود.<ref>{{
'''[[دوره نارا]]''' سال‌های [[۷۱۰ (میلادی)|۷۱۰]] تا [[۷۹۴ (میلادی)|۷۹۴]] میلادی را شامل می‌شود.<ref>{{
یادکرد وب
یادکرد وب
|عنوان=کتابخانه کنگره
|عنوان=کتابخانه کنگره
خط ۹۴: خط ۱۳۵:
|نشانی =http://www.loc.gov/rr/readerregistration.html
|نشانی =http://www.loc.gov/rr/readerregistration.html
}}</ref>
}}</ref>
دوره نارا از هنگامی آغاز شد که [[ملکه گِم‌مه‌ی]] پایتخت خود را [[هی‌جوکیو]] قرار داد که نام قدیم [[استان نارا|نارا]] بود.<ref>{{
دوره نارا از هنگامی آغاز شد که [[ملکه گِم‌مه‌ی]] پایتخت خود را [[هی‌جوکیو]] قرار داد که نام قدیم [[استان نارا|نارا]] بود. این دوره مصادف با تقویت حکومت ژاپن بود. ژاپن روابط دوستانه‌ای با پادشاهی [[شبه جزیره کره|کره]]‌ای [[سیلا متحد|سیلا]] و روابطی رسمی با امپراتوری چین داشت. نارا از شهر «چنگ‌آن» ([[شی‌آن]] امروزی) که پایتخت [[امپراتوری تانگ]] در [[چین]] بود الگوبرداری می‌کرد. ژاپن هر بیست سالی یک مرتبه نمایندگان سیاسی خود را به دربار تانگ اعزام می‌کرد. از آنجا که ژاپن در صدد کسب مشروعیت از حکومت چین نبود، دربار تانگ به این رابطه بی‌علاقه بود و هرگز نماینده رسمی خود را به ژاپن اعزام نکرد. در این دوره بخش بزرگی از جامعه ژاپن پیرامون [[روستا]]ها شکل گرفته بود و خوی [[کشاورزی]] داشت. بیشتر روستاییان پیرو آیین [[شینتو]] بودند و روح [[طبیعت]] و ارواح گذشتگان را ستایش می‌کردند. اما طبقات بالاتر جامعه خود را با الگوهایی که از [[چین]] میآمد منطبق می‌کردند. این گروه نحوهٔ نگارش زبان [[چین]]ی ([[کانجی]]‌ها) را می‌آموختند و به [[آیین بودایی]] گرایش داشتند. آیین بودایی صمیمانه از سوی امپراتور پذیرفته شد. امپراتور و اطرافیان او باور داشتند که بودیسم نهادهای جامعه ژاپن را استحکام می‌بخشد. امپراتور دستور ساخت معبد [[تودای‌جی]] را داد و به گسترش این آیین همت گماشت. هرچند این تلاش‌ها سبب نشد تا آیین بودایی تبدیل به دین رسمی مردم گردد، اما جایگاه امپراتور و خانواده او را در میان مردم بالاتر برد. تلاش متمرکز دربار امپراتوری برای ضبط و مستند کردن [[تاریخ]]، سبب پیدایش اولین آثار ادبی ژاپن شد. آثار مهمی همچون [[کوجیکی]] و [[نیهون‌شوکی]]، در دوره نارا نوشته شده‌اند. این آثار طبیعتی سیاسی داشتند و در جهت توجیه برتری و تقویت بنیان امپراتوری بودند.
یادکرد وب|عنوان=第43代元明(げんめい)天皇||نشانی =http://inoues.net/tenno/genmei_tenno.html
}}</ref> این دوره مصادف با تقویت حکومت ژاپن بود. ژاپن روابط دوستانه‌ای با پادشاهی [[شبه جزیره کره|کره]]‌ای [[دودمان سیلا|سیلا]] و روابطی رسمی با امپراتوری چین داشت. نارا از شهر «چنگ‌آن» ([[شی‌آن]] امروزی) که پایتخت [[امپراتوری تانگ]] در [[چین]] بود الگوبرداری می‌کرد.<ref>{{
یادکرد وب
|عنوان=دوره‌های نارا و هِی‌آن ۱۱۸۵-۷۱۰ ,japan-guide.com|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2132.html
}}</ref> ژاپن هر بیست سالی یک مرتبه نمایندگان سیاسی خود را به دربار تانگ اعزام می‌کرد. دانشجویان بسیاری برای یادگیری به چین فرستاده می‌شدند و [[رهبانیت|راهبان]] چینی نیز برای آموزش [[آیین بودایی]] به ژاپن سفر می‌کردند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Relationship between Tang and Japan|نویسنده=تاریخ چین|نشانی =http://www.history-of-china.com/tang-dynasty/diplomatic-relationship-of-tang.html
}}</ref> در این دوره بخش بزرگی از جامعه ژاپن پیرامون [[روستا]]ها شکل گرفته بود و خوی [[کشاورزی]] داشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دوران نارا
|نشانی =http://wsu.edu/~dee/ANCJAPAN/NARA.HTM
}}</ref> بیشتر روستاییان پیرو آیین [[شینتو]] بودند و روح [[طبیعت]] و ارواح گذشتگان را ستایش می‌کردند. اما طبقات بالاتر جامعه خود را با الگوهایی که از [[چین]] می‌آمد منطبق می‌کردند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Buddhism|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2055.html
}}</ref> این گروه نحوهٔ نگارش زبان [[چین]]ی ([[کانجی]]‌ها) را می‌آموختند و به [[آیین بودایی]] گرایش داشتند. شهر پایتخت در این دوران به نماد تثبیت [[آریستوکرات]]‌های ژاپن تبدیل شد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=دوران نارا|نشانی =http://wsu.edu/~dee/ANCJAPAN/NARA.HTM
}}</ref> آیین بودایی صمیمانه از سوی امپراتور پذیرفته شد. امپراتور و اطرافیان او باور داشتند که بودیسم نهادهای جامعه ژاپن را استحکام می‌بخشد. امپراتور دستور ساخت معبد [[تودای‌جی]] را داد و به گسترش این آیین همت گماشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Japan: Nara period|نویسنده=موزه بریتانیا
|نشانی =http://www.britishmuseum.org/explore/highlights/article_index/j/japan_nara_period_ad_710-794.aspx
}}</ref> هرچند این تلاش‌ها سبب نشد تا آیین بودایی تبدیل به دین رسمی مردم گردد، اما جایگاه امپراتور و خانواده او را در میان مردم بالاتر برد. تلاش متمرکز دربار امپراتوری برای ضبط و مستند کردن [[تاریخ]]، سبب پیدایش اولین آثار ادبی ژاپن شد. آثار مهمی همچون [[کوجیکی]] و [[نیهون‌شوکی]]، در دوره نارا نوشته شده‌اند. این آثار طبیعتی سیاسی داشتند و در جهت توجیه برتری و تقویت بنیان امپراتوری بودند.<ref>{{
یادکرد وب
|عنوان=Culture in the Nara period
|نویسنده=موزه بریتانیا
|نشانی =http://www.britannica.com/EBchecked/topic/300531/Japan/23134/The-Nara-period-710-784
}}</ref>


=== دوره هِی‌آن ===
=== دوره هِی‌آن ===
خط ۱۰۰: خط ۱۵۹:


[[پرونده:Byodo-in Uji03bs2640.jpg|thumb|left|220px|تالار ققنوس در [[بیودو-این]] 平等院) Byodoin)، متعلق به قرن یازدهم، دوره هِی‌آن]]
[[پرونده:Byodo-in Uji03bs2640.jpg|thumb|left|220px|تالار ققنوس در [[بیودو-این]] 平等院) Byodoin)، متعلق به قرن یازدهم، دوره هِی‌آن]]
'''[[دوره هِی‌آن]]''' فاصله زمانی سال‌های ۷۹۴ تا ۱۱۸۵ میلادی را در بر می‌گیرد.<ref>{{
'''[[دوره هِی‌آن]]''' فاصله زمانی سال‌های [[۷۹۴ (میلادی)|۷۹۴]] تا [[۱۱۸۵ (میلادی)|۱۱۸۵]] میلادی را در بر می‌گیرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دوره هِی‌آن، دانشنامه بریتانیکا
یادکرد وب
|عنوان=دوره هِی‌آن، دانشنامه بریتانیکا
|نشانی =http://search.eb.com/failedlogin?target=/eb/article-9039814
|نشانی =http://search.eb.com/failedlogin?target=/eb/article-9039814
}}</ref> با دوره هِی‌آن دوران تاریخ باستانی ژاپن به پایان می‌رسد و عصر فئودالی آغاز می‌شود. نام این دوره از پایتخت آن «هِی‌آن‌کیو» می‌آید که به معنای صلح و آرامش است. «هِی‌آن‌کیو» امروز [[کیوتو]] نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Japan: Heian period |نویسنده=موزه بریتانیا|نشانی =http://www.britishmuseum.org/explore/highlights/article_index/j/japan_heian_period_ad_794-11.aspx
}}</ref>
با دوره هِی‌آن دوران تاریخ باستانی ژاپن به پایان می‌رسد و عصر فئودالی آغاز می‌شود. نام این دوره از پایتخت آن [[هِی‌آن‌کیو]] می‌آید که امروز [[کیوتو]] نامیده می‌شود. از [[دوره نارا]] به بعد، قدرت واقعی هیچگاه در دست امپراتور نبوده است و سران نظامی ([[شوگون]]‌ها) و نجبای دربار اقتدار حقیقی را در دست داشته‌اند. [[خاندان فوجی‌وارا]] قدرتمندترین خانواده در دوره هِی‌آن بود. این خاندان برای چندین قرن از طریق ازدواج با اعضای خانواده امپراتور و با تصرف مقام‌های مهم [[سیاسی]]، صحنه سیاسی کشور را اداره می‌کرد. خاندان فوجی‌وارا برای تثبیت قدرت خود ناچار بود که طبقات [[نظامی]] را تقویت کند و اینچنین بود که آرام آرام نظامی‌ها به دربار راه یافتند و طبقه [[سامورایی]] ظهور کرد. به تدریج توان خاندان فوجی‌وارا رو به افول گذاشت و آشفتگی‌هایی در نظام سیاسی کشور پدیدار شد. بسیاری از زمین‌داران برای حفاظت از اموال خود شروع به استخدام سامورایی‌ها کردند و این گونه بود که طبقه نظامی، به ویژه در شرق [[ژاپن]]، به نفوذ و اقتداری روزافزون دست یافت.<ref>{{
}}</ref> از [[دوره نارا]] به بعد، قدرت واقعی هیچگاه در دستان امپراتور نبود و سران نظامی ([[شوگون]]‌ها) و نجبای دربار اقتدار حقیقی را در دست داشتند. [[خاندان فوجی‌وارا]] قدرتمندترین خانواده در دوره هِی‌آن بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دوره هِی‌آن|نشانی =http://wsu.edu/~dee/ANCJAPAN/HEIAN.HTM
}}</ref> این خاندان برای چندین قرن از طریق ازدواج با اعضای خانواده امپراتور و با تصرف مقام‌های مهم [[سیاسی]]، صحنه سیاسی کشور را اداره می‌کرد. خاندان فوجی‌وارا برای تثبیت قدرت خود ناچار بود که طبقات [[نظامی]] را تقویت کند و اینچنین بود که آرام آرام نظامی‌ها به دربار راه یافتند و طبقه [[سامورایی]] ظهور کرد. در نیمه دوم [[سده ۱۲ (میلادی)|قرن دوازدهم]] ، توان خاندان فوجی‌وارا رو به افول گذاشت و قدرت سیاسی به زمین‌داران نظامی در استان‌ها منتقل شد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Heian Period|نشانی =http://www.metmuseum.org/toah/hd/heia/hd_heia.htm}}</ref> با تضعیف خاندان فوجی‌وارا آشفتگی‌هایی در نظام سیاسی کشور پدیدار شد. بسیاری از زمین‌داران برای حفاظت از اموال خود شروع به استخدام سامورایی‌ها کردند و این گونه بود که طبقه نظامی، به ویژه در شرق [[ژاپن]]، به نفوذ و اقتداری روزافزون دست یافت.<ref>{{
یادکرد وب
یادکرد وب
|عنوان=دوره نارا و هِی‌آن ۱۱۸۵-۷۱۰ ,japan-guide.com
|عنوان=دوره‌های نارا و هِی‌آن ۱۱۸۵-۷۱۰ ,japan-guide.com
|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2132.html
|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2132.html
}}</ref> در این دوران [[بودیسم]]، [[تائوئیسم]] و آیین بودایی، به ویژه شاخه [[مهایانه]] آن، گسترش بیشتری پیدا کرد. هر چند که [[زبان چینی]] زبان رسمی دربار بود، اما معرفی سیستم هجانمای [[کانا]] که [[هیراگانا]] و [[کاتاکانا]] از آن ریشه گرفت، سبب پیشرفت روزافزون [[ادبیات ژاپن]]ی شد.
}}</ref> در این دوران [[بودیسم]]، [[تائوئیسم]] و آیین بودایی، به ویژه شاخه [[مهایانه]] آن، گسترش بیشتری پیدا کرد. هر چند که [[زبان چینی]] زبان رسمی دربار بود، اما معرفی سیستم هجانمای [[کانا]] که [[هیراگانا]] و [[کاتاکانا]] از آن ریشه گرفت، سبب پیشرفت روزافزون [[ادبیات ژاپن]]ی شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=The Fujiwara Regenc|نویسنده=کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref>



== دوران فئودالی ==
== دوران فئودالی ==
دوره [[فئودال]]ی ژاپن از قرن دوازده تا قرن هفده میلادی به طول انجامید و در طی آن قدرت واقعی در دست امیران طایفه‌های منطقه‌ای ([[دای‌میو]]ها) و سرداران نظامی ([[شوگون]]‌ها) بود. امپراتور تنها بر حسب ظاهر حاکم کشور بود و در عمل قدرتی نداشت.
دوره [[فئودال]]ی ژاپن از قرن دوازده تا قرن هفده میلادی به طول انجامید و در طی آن قدرت واقعی در دست امیران طایفه‌های منطقه‌ای ([[دای‌میو]]ها) و سرداران نظامی ([[شوگون]]‌ها) بود. امپراتور تنها بر حسب ظاهر حاکم کشور بود و در عمل قدرتی نداشت.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Feudal Japan|نشانی =http://facts-about-japan.com/feudal-japan.html
}}</ref>
=== دوره کاماکورا ===
=== دوره کاماکورا ===
{{اصلی|دوره کاماکورا}}
{{اصلی|دوره کاماکورا}}
[[پرونده:Minamoto no Yoritomo.jpg|thumb|left|180px|[[میناموتونو یوریتومو]] (源頼朝)، بنیان‌گذار [[شوگون‌سالاری کاماکورا|استبداد نظامی کاماکورا]] و اولین [[شوگون]].]]
[[پرونده:Minamoto no Yoritomo.jpg|thumb|left|180px|[[میناموتونو یوریتومو]] (源頼朝)، بنیان‌گذار [[شوگون‌سالاری کاماکورا|استبداد نظامی کاماکورا]] و اولین [[شوگون]].]]
'''[[دوره کاماکورا]]''' از سال [[۱۱۸۵ (میلادی)|۱۱۸۵]] تا [[۱۳۳۳ (میلادی)|۱۳۳۳]] [[میلادی]] را در بر می‌گیرد. در سال [[۱۱۸۵ (میلادی)|۱۱۸۵]] [[میناموتونو یوریتومو]] پس از شکست طایفه رقیب، عنوان سردار یا [[شوگون]] را در سال [[۱۱۹۲ (میلادی)|۱۱۹۲]] از [[امپراتور]] ژاپن دریافت کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Kamakura Period|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2133.html
'''[[دوره کاماکورا]]''' از سال ۱۱۸۵ تا ۱۳۳۳ [[میلادی]] را در بر می‌گیرد. در سال ۱۱۸۵ [[میناموتونو یوریتومو]] پس از شکست طایفه رقیب، عنوان سردار یا [[شوگون]] را در سال ۱۱۹۲ از [[امپراتور]] ژاپن دریافت کرد. یوریتومو پس از آن در شهر [[کاماکورا]] [[شوگون‌سالاری کاماکورا|استبداد نظامی]] کاماکورا یا باکوفو (幕府, bakufu) را پایه گذاشت. در دوره کاماکورا، ژاپن وارد «قرون وسطای» هفتصد ساله‌ای شد که در آن امپراتور، دربار و حکومت مرکزی سنتی تبدیل به نهادهایی تشریفاتی شدند و جنگ‌سالاران و زمین‌داران بزرگ، قدرت را در دست گرفتند. موضوع‌های قضایی، نظامی و مدنی به دست جنگ‌آوران [[آریستوکراسی|آریستوکرات]] (طبقه بوشی، Bushi) اداره می‌شد و قدرتمندترین [[کاست]] در میان آنان، حاکمان واقعی جامعه، یعنی شوگون‌ها بودند. حادثه تکان‌دهنده در این دوره، حمله [[مردم مغول|مغول]] بود. مغول‌ها دو بار در سال‌های ۱۲۷۴ و ۱۲۸۱ با تکنولوژی برتر دریایی و تسلیحاتی به جزیره [[کیوشو]] در جنوب غربی ژاپن حمله کردند و هر بار توفان شدید و نیز نقصی در طراحی کشتی، لشگر مهاجم را از رسیدن به پیروزی بازداشت. توفان شدیدی که کشتی مهاجمان را در هم کوبید، باد خداوندی یا [[کامیکازه|کامی‌کازه]] نامیده شد. پیامد سال‌ها تدارک نظامی به منظور جنگ با مغولان برای حکومت کاماکورا مصیبت‌آمیز بود. بسیاری از وفادارانی که برای پاسداری از حکومت جنگیده بودند، اینک در انتظار پاداش بودند و برآورده کردن این خواسته از توان حاکمان خارج بود. این موضوع به فروپاشی حکومت کاماکورا کمک کرد.<ref>{{
}}</ref> یوریتومو پس از آن در شهر [[کاماکورا]] [[شوگون‌سالاری کاماکورا|استبداد نظامی]] کاماکورا یا باکوفو (幕府, bakufu) را پایه گذاشت.<ref>{{
یادکرد وب
یادکرد وب|عنوان=دوران‌های کاماکورا و موروماچی|نویسنده=کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html}}</ref> در دوره کاماکورا، ژاپن وارد «قرون وسطای» هفتصد ساله‌ای شد که در آن امپراتور، دربار و حکومت مرکزی سنتی تبدیل به نهادهایی تشریفاتی شدند و جنگ‌سالاران و زمین‌داران بزرگ، قدرت را در دست گرفتند.<ref>{{
|عنوان=دوره کاماکورا (۱۳۳۳-۱۱۹۲)
یادکرد وب|عنوان=Feudal Japan|نشانی =http://facts-about-japan.com/feudal-japan.html
|نویسنده= japan-guide.com
}}</ref> موضوع‌های قضایی، نظامی و مدنی به دست جنگ‌آوران [[آریستوکراسی|آریستوکرات]] (طبقه بوشی، Bushi) اداره می‌شد و قدرتمندترین [[کاست]] در میان آنان، حاکمان واقعی جامعه، یعنی شوگون‌ها بودند. پادشاه همچنان بر جای خود بود اما این حکم شوگون بود که اجرا می‌شد.<ref>{{
|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2133.html
یادکرد وب|عنوان=دوره‌های کاماکورا و نان‌بوکوچو|نشانی =http://www.metmuseum.org/toah/hd/kana/hd_kana.htm
}}</ref>
}}</ref> حادثه تکان‌دهنده در این دوره، حمله [[مردم مغول|مغول]] بود. مغول‌ها دو بار در سال‌های [[۱۲۷۴ (میلادی)|۱۲۷۴]] و [[۱۲۸۱ (میلادی)|۱۲۸۱]] با تکنولوژی برتر دریایی و تسلیحاتی به جزیره [[کیوشو]] در جنوب غربی ژاپن حمله کردند و هر بار توفان شدید و نیز نقصی در طراحی کشتی، لشگر مهاجم را از رسیدن به پیروزی بازداشت.<ref>{{
در نهایت شهر کاماکورا در یک [[جنگ داخلی]] که بر علیه حکومت شکل گرفته بود سقوط کرد و دوران حاکمیت شوگون‌ها به پایان رسید.
یادکرد وب|عنوان= Feudal Japan|نشانی = http://facts-about-japan.com/feudal-japan.html
}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان= Relics of the Kamikaze|نویسنده=James P. Delgado|نشانی = http://www.archaeology.org/0301/etc/kamikaze.html
}}</ref> توفان شدیدی که کشتی مهاجمان را در هم کوبید، باد خداوندی یا [[کامیکازه|کامی‌کازه]] نامیده شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=MONGOL INVASION OF JAPAN|نشانی = http://factsanddetails.com/japan.php?itemid=494&catid=16&subcatid=106
}}</ref> پیامد سال‌ها تدارک نظامی به منظور جنگ با مغولان برای حکومت کاماکورا مصیبت‌آمیز بود. بسیاری از وفادارانی که برای پاسداری از حکومت جنگیده بودند، اینک در انتظار پاداش بودند و برآورده کردن این خواسته از توان حاکمان خارج بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان= Mongol Invasions|نویسنده=کتابخانه کنگره|نشانی = http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html}}</ref> این موضوع به فروپاشی حکومت کاماکورا کمک کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دوره کاماکورا (۱۳۳۳-۱۱۹۲)|نویسنده= japan-guide.com|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2133.html
}}</ref> در سال [[۱۳۳۳ (میلادی)|۱۳۳۳]] هواداران [[امپراتور گودای‌گو]] در یک [[جنگ داخلی]] حکومت کاماکورا را ساقط کردند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دوره‌های کاماکورا و نان‌بوکوچو|نشانی =http://www.metmuseum.org/toah/hd/kana/hd_kana.htm
}}</ref>


=== دوره موروماچی ===
=== دوره موروماچی ===
خط ۱۲۸: خط ۱۹۷:
{{همچنین ببینید|تجدید حیات کن‌مو|دوره تجاری نان‌بان}}
{{همچنین ببینید|تجدید حیات کن‌مو|دوره تجاری نان‌بان}}
[[پرونده:Kinkaku-Snow-5.jpg|thumb|180px|left|[[کین‌کاکوجی]] (نیایشگاه کلاه فرنگی طلایی) به فرمان [[آشی‌کاگا تاکااوجی|آشی‌کاگا]] ساخته شد.]]
[[پرونده:Kinkaku-Snow-5.jpg|thumb|180px|left|[[کین‌کاکوجی]] (نیایشگاه کلاه فرنگی طلایی) به فرمان [[آشی‌کاگا تاکااوجی|آشی‌کاگا]] ساخته شد.]]
'''[[دوره موروماچی]]''' به طور تقریبی فاصله سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۵۷۳ میلادی را در بر می‌گیرد. این دوره با نام [[دوره موروماچی|دوره آشی‌کاگا]] نیز شناخته می‌شود. ویژگی دوره موروماچی استبداد نظامی [[شوگون]]‌ها بود که تحت عنوان [[شگون‌سالاری آشی‌کاگا|موروماچی باکوفو]] نیز از آن نام برده می‌شود. در دوران [[تجدید حیات کن‌مو]]، [[امپراتور گودای‌گو]] تلاش کرد با به کار گماردن نجبای دودمان امپراتوری، حکومتی غیر نظامی و سلطنتی حقیقی<ref>{{
'''[[دوره موروماچی]]''' به طور تقریبی فاصله سال‌های [[۱۳۳۶ (میلادی)|۱۳۳۶]] تا [[۱۵۷۳ (میلادی)|۱۵۷۳]] میلادی را در بر می‌گیرد. این دوره با نام [[دوره موروماچی|دوره آشی‌کاگا]] یا [[شگون‌سالاری آشی‌کاگا|موروماچی باکوفو]] نیز شناخته می‌شود. ویژگی دوره موروماچی استبداد نظامی [[شوگون]]‌ها بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان= دوره‌های کاماکورا و نان‌بوکوچو|نشانی = http://www.metmuseum.org/toah/hd/kana/hd_kana.htm
}}</ref> در دوران [[تجدید حیات کن‌مو]]، [[امپراتور گودای‌گو]] تلاش کرد با به کار گماردن نجبای دودمان امپراتوری، حکومتی غیر نظامی و سلطنتی حقیقی<ref>{{
یادکرد وب
یادکرد وب
|عنوان=(۱۸۳۴) Annales des empereurs du Japon, pp. ۲۸۱-۲۹۴, Titsingh, Isaac. |نشانی =http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&pg=PP9&dq=nipon+o+dai+itsi+ran#v=onepage&q=&f=false
|عنوان=(۱۸۳۴) Annales des empereurs du Japon, pp. ۲۸۱-۲۹۴, Titsingh, Isaac. |نشانی =http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&pg=PP9&dq=nipon+o+dai+itsi+ran#v=onepage&q=&f=false
}}</ref> بر پا کند. تلاش امپراتور گودای‌گو به نتیجه نرسید و [[آشی‌کاگا تاکااوجی]] قدرت را در دست گرفت.<ref>{{
}}</ref> بر پا کند. تلاش امپراتور گودای‌گو به نتیجه نرسید و [[آشی‌کاگا تاکااوجی]] قدرت را در دست گرفت. او در سال ۱۳۳۸ خود را فرمانده کل یا شوگون خواند و [[نارا (ژاپن)|شهر نارا]] را به عنوان پایتخت برگزید. این دوره در سال ۱۵۷۳ هنگامی که آخرین شوگون عصر موروماچی از [[کیوتو]] پایتخت کشور بیرون رانده شد، به پایان رسید. سال‌های آغازین این دوران (۱۳۳۶-۱۳۹۲) به سبب دوپاره بودن دربار پادشاهی، با نام [[دوره نان‌بوکو-چو]] یا دوره دربار شمالی و جنوبی نیز شناخته می‌شود. همچنین از سال ۱۴۶۷ تا پایان این دوره تاریخی را [[دوره سن‌گوکو]] یا دوره جنگ‌های داخلی ژاپن نیز می‌نامند. در سال ۱۵۴۳ یک [[کشتی]] [[پرتغال]]ی که به سمت آب‌های [[چین]] می‌رفت، راه خود را گم کرده و به کرانه‌های ژاپن رسید. با معرفی سلاح‌های آتشین از سوی پرتغالی‌ها، تحولات شگرفی در جنگ داخلی ژاپن پدیدار شد. در سال‌هایی که از پی می‌آمد، بازرگانان [[هلند]]ی، [[انگلیس]]ی و [[اسپانیا]]یی و میسیونرهای [[یسوعی]] هم از راه رسیدند. به این ترتیب دین تازه [[مسیحیت]] نیز در کنار [[آیین شینتو]] که با نسخه‌برداری از مراسم مقدس آیین فراگستر [[بودایی]] توجه دوباره مردم را به خود جلب کرده بود، آرام آرام راه خود را در جامعه ژاپن می‌گشود.
یادکرد وب|عنوان=دوره موروماچی|نشانی = http://www.japan-guide.com/e/e2134.html
}}</ref> او در سال [[۱۳۳۸ (میلادی)|۱۳۳۸]] خود را فرمانده کل یا شوگون خواند و [[نارا (ژاپن)|شهر نارا]] را به عنوان پایتخت برگزید. این دوره در سال [[۱۵۷۳ (میلادی)|۱۵۷۳]] هنگامی که آخرین شوگون عصر موروماچی از [[کیوتو]] پایتخت کشور بیرون رانده شد، به پایان رسید.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= Biography of Oda Nobunaga||نشانی =http://www.yourdictionary.com/biography/oda-nobunaga
}}</ref> سال‌های آغازین این دوران (۱۳۳۶-۱۳۹۲) به سبب دوپاره بودن دربار پادشاهی، با نام [[دوره نان‌بوکو-چو]] یا دوره دربار شمالی و جنوبی نیز شناخته می‌شود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان= Feudal Japan|نشانی = http://facts-about-japan.com/feudal-japan.html
}}</ref> همچنین از سال [[۱۴۶۷ (میلادی)|۱۴۶۷]] تا پایان این دوره تاریخی را [[دوره سن‌گوکو]] یا دوره جنگ‌های داخلی ژاپن نیز می‌نامند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان= دوره موروماچی
|نشانی = http://www.metmuseum.org/toah/hd/kana/hd_kana.htm
}}</ref> در سال [[۱۵۴۳ (میلادی)|۱۵۴۳]] یک [[کشتی]] [[پرتغال]]ی که به سمت آب‌های [[چین]] می‌رفت، راه خود را گم کرده و به کرانه‌های ژاپن رسید. با معرفی سلاح‌های آتشین از سوی پرتغالی‌ها، تحولات شگرفی در جنگ داخلی ژاپن پدیدار شد. در سال‌هایی که از پی می‌آمد، بازرگانان [[هلند]]ی، [[انگلیس]]ی و [[اسپانیا]]یی و میسیونرهای [[یسوعی]] هم از راه رسیدند. به این ترتیب دین تازه [[مسیحیت]] نیز در کنار [[آیین شینتو]] که با نسخه‌برداری از مراسم مقدس آیین فراگستر [[بودایی]] توجه دوباره مردم را به خود جلب کرده بود، آرام آرام راه خود را در جامعه ژاپن می‌گشود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان= Feudal Japan
|نشانی = http://facts-about-japan.com/feudal-japan.html
}}</ref>
{{همچنین ببینید|دوره نان‌بوکو-چو|دوره سن‌گوکو}}
{{همچنین ببینید|دوره نان‌بوکو-چو|دوره سن‌گوکو}}


خط ۱۳۹: خط ۲۱۹:
[[پرونده:Fushimi momoyaja jyou 1.jpg|thumb|190px|left|قصر مومویاما (قصر فوشیمی) به فرمان [[تویوتومی هیده‌یوشی]] بنا شد.]]
[[پرونده:Fushimi momoyaja jyou 1.jpg|thumb|190px|left|قصر مومویاما (قصر فوشیمی) به فرمان [[تویوتومی هیده‌یوشی]] بنا شد.]]


'''[[دوره آزوچی-مومویاما]]''' از حدود سال‌های ۱۵۶۸ تا ۱۶۰۰ [[میلادی]] را شامل می‌شود. این دوره در پایان [[دوره سن‌گوکو|جنگ‌های داخلی]] ژاپن آغاز شد. در این دوره یک بار دیگر ژاپن تحت یک فرماندهی واحد سیاسی قرار گرفت و ثبات و همبستگی به این کشور بازگشت. [[اودا نوبوناگا]] کوشید تا از لحاظ سیاسی کشور را یکپارچه کند و پس از مرگش جانشین او [[تویوتومی هیده‌یوشی]] به این آرزو جامه عمل پوشاند. عنوان دوره ''آزوچی-مومویاما'' از نام قصرهای این دو تن گرفته شده است. هنگامی که هیده‌یوشی از کار یکپارچه کردن ژاپن فارغ شد، در پی کشورگشایی برآمد. هیده‌یوشی در آغاز به کشور [[کره (کشور)|کره]] حمله کرد. هدف او تصرف کره، [[چین]] و [[هندوستان]] بود. با این حال او در نبرد اول خود شکست خورد و جنگ دوم را تنها با هدف کین‌خواهی آغاز کرد.<ref>{{
'''[[دوره آزوچی-مومویاما]]''' از حدود سال‌های [[۱۵۶۸ (میلادی)|۱۵۶۸]] تا [[۱۶۰۰ (میلادی)|۱۶۰۰]] [[میلادی]] را شامل می‌شود. این دوره در پایان [[دوره سن‌گوکو|جنگ‌های داخلی]] ژاپن آغاز شد. در این دوره یک بار دیگر ژاپن تحت یک فرماندهی واحد سیاسی قرار گرفت و ثبات و همبستگی به این کشور بازگشت.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=REUNIFICATION|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
یادکرد وب
}}</ref> [[اودا نوبوناگا]] کوشید تا از لحاظ سیاسی کشور را یکپارچه کند و پس از مرگش جانشین او [[تویوتومی هیده‌یوشی]] به این آرزو جامه عمل پوشاند.<ref>{{
|عنوان=Beyond Turtleboats
یادکرد وب|عنوان=Hideyoshi|نویسنده= Berry, Mary Elizabeth|نشانی =http://books.google.com/books?id=HQTbDphPKmoC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false
|نویسنده= Swope, Kenneth
}}</ref> عنوان دوره ''آزوچی-مومویاما'' از نام قصرهای این دو تن گرفته شده است.<ref>{{
|نشانی =http://sjeas.skku.edu/upload/200701/177-206.PDF
یادکرد وب|عنوان=REUNIFICATION|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> هنگامی که هیده‌یوشی از کار یکپارچه کردن ژاپن فارغ شد، در پی کشورگشایی برآمد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=دوره آزوچی-مومویاما|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2123.html
}}</ref> هیده‌یوشی در آغاز به کشور [[کره (کشور)|کره]] حمله کرد. هدف او تصرف کره، [[چین]] و [[هندوستان]] بود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Hideyoshi and Korea|نویسنده= Cesare Polenghi|نشانی =http://www.samurai-archives.com/hak.html
}}</ref> با این حال او در نبرد اول خود شکست خورد و جنگ دوم را تنها با هدف کین‌خواهی آغاز کرد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Beyond Turtleboats|نویسنده= Swope, Kenneth|نشانی =http://sjeas.skku.edu/upload/200701/177-206.PDF
}}</ref> در نبرد دوم نیز هیده‌یوشی موفق نبود و پس از دو بار ناکامی بر علیه نیروهای متحد کره و چین و به دنبال مرگ وی، نیروهایش در سال [[۱۵۹۸ (میلادی)|۱۵۹۸]] از [[شبه جزیره کره]] عقب‌نشینی کردند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=The History of Korea|نویسنده= Djun Kil Kim|نشانی =http://books.google.com/books?id=WBZjBPt1H8AC&pg=PA83&dq=withdrawn+from+the+Korean+peninsula+1598&hl=ja&ei=ni05TInyKoygkQW1ipijAw&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=4&ved=0CD4Q6wEwAw#v=onepage&q&f=false
}}</ref> هیده‌یوشی در بستر مرگ شورایی پنج نفره از قدرتمندترین فرمانده‌هان خود تشکیل داد. این شورا می‌بایست اداره کشور را تا به سن قانونی رسیدن پسر خردسال او به عهده بگیرد. یکی از اعضای این شورای پنج نفره [[توکوگاوا ایه‌یاسو]] بود. توکوگاوا در نبرد سکی‌گاهارا ([[۱۶۰۰ (میلادی)|۱۶۰۰]]) بر [[دای‌میو]]های بخش غربی پیروز شد و به دوران هیده‌یوشی و بخت جانشینی فرزند او پایان داد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=TOKUGAWA PERIOD|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref>
}}</ref>
در نبرد دوم نیز هیده‌یوشی موفق نبود و پس از دو بار ناکامی بر علیه نیروهای متحد کره و چین و به دنبال مرگ وی، نیروهایش در سال ۱۵۹۸ از [[شبه جزیره کره]] عقب‌نشینی کردند. هیده‌یوشی در بستر مرگ شورایی پنج نفره از قدرتمندترین فرمانده‌هان خود تشکیل داد. این شورا می‌بایست اداره کشور را تا به سن قانونی رسیدن پسر خردسال او به عهده بگیرد. اما پیش از آن در جنگ‌هایی که در گرفت، [[توکوگاوا ایه‌یاسو]] که یکی از اعضای شورای پنج نفره بود، پیروز شد و به دوران هیده‌یوشی پایان داد.


=== دوره ادو ===
=== دوره ادو ===
{{اصلی|دوره ادو}}
{{اصلی|دوره ادو}}
[[پرونده:Tokugawa Ieyasu.jpg|thumb|left|200px|[[توکوگاوا ایه‌یاسو]] پایه‌گذار [[شگون‌سالاری توکوگاوا|شوگون‌سالاری توکوگاوا]]]]
[[پرونده:Tokugawa Ieyasu.jpg|thumb|left|200px|[[توکوگاوا ایه‌یاسو]] پایه‌گذار [[شگون‌سالاری توکوگاوا|شوگون‌سالاری توکوگاوا]]]]
'''[[دوره ادو]]''' بخشی از تاریخ دوران پیشامدرن [[ژاپن]] است که از سال [[۱۶۰۳ (میلادی)|۱۶۰۳]] تا [[۱۸۶۸ (میلادی)|۱۸۶۸]] [[میلادی]] را در بر می‌گیرد. این دوره همچنین با نام ''دوره توکوگاوا'' نیز شناخته می‌شود.<ref>{{
'''[[دوره ادو]]''' بخشی از تاریخ دوران پیشامدرن [[ژاپن]] است که از سال ۱۶۰۳ تا ۱۸۶۸ [[میلادی]] را در بر می‌گیرد. این دوره همچنین با نام ''دوره توکوگاوا'' نیز شناخته می‌شود. در دوران [[شگون‌سالاری توکوگاوا]] دیگر رقیبی برای جنگسالاران و طبقهٔ بوشی (bushi) باقی نمانده بود. در پایه‌گذاری شوگون‌سالاری توکوگاوا، [[توکوگاوا ایه‌یاسو]] بیشترین بهره را از تلاش‌های [[اودا نوبوناگا]] و [[تویوتومی هیده‌یوشی]] برد و حکومتی را سامان داد که پانزده نسل قدرت را در اختیار داشت. او مرکز فرمانروایی خود را [[ادو]] ([[توکیو]]ی امروزی) قرار داد. در این دوره کشور در میان دویست [[دای‌میو]] تقسیم شده بود. توکوگاوا دستور به اتحاد دای‌میوها با دولت مرکزی داد و در مقابل به آن‌ها اجازه داد تا با میزان بالایی از خودمختاری قلمرو خود را اداره کنند. شوگون‌سالاران ادو تحت عنوان تجمل‌ستیزی قانون‌هایی را بر علیه مدل مو، لباس و آویزه‌های اضافی به تصویب رساندند. آن‌ها افراد معمولی را به گروه‌های پنج نفری تقسیم کردند و برای رفتار هر شخص، تمام اعضای گروه را پاسخ‌گو دانستند. ایه‌یاسو با رعایت جانب احتیاط، دادوستد با خارجیان را تشویق می‌کرد. آغاز دوره ادو همزمان با آخرین دهه از [[دوره تجاری نان‌بان]] بود و رابطه تجاری و مذهبی با قدرت‌های اروپایی قوی‌تر از همیشه بود. در این زمان [[شگون‌سالاری توکوگاوا|استبداد نظامی توکوگاوا]] با مشکل تازه‌ای به نام [[مسیحیت]] روبرو شد و در صدد کنترل دای‌میوهای مسیحی و روابط تجاری آن‌ها با اروپایی‌ها برآمد. رفته‌رفته تجارت خارجی با محدودیت‌های بیشتری روبرو شد و سرانجام سیاست [[ساکوکو]] (بستن مرزها) اعمال شد. در سال‌های پایانی این دوره که به نام [[باکوماتسو]] شناخته می‌شود، [[دریادار متیو پری]] با چهار کشتی جنگی وارد خلیج ادو شد و نظام سیاسی [[شوگون]]‌ها را دچار آشفتگی کرد. دوره ادو با آغاز [[تجدید حیات مِی‌جی|اصلاحات مِی‌جی]] به پایان رسید.
یادکرد وب|عنوان=TOKUGAWA PERIOD|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> در دوران [[شگون‌سالاری توکوگاوا]] دیگر رقیبی برای جنگسالاران و طبقهٔ بوشی (bushi) باقی نمانده بود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=دوره ادو|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2128.html
}}</ref> در پایه‌گذاری شوگون‌سالاری توکوگاوا، [[توکوگاوا ایه‌یاسو]] بیشترین بهره را از تلاش‌های [[اودا نوبوناگا]] و [[تویوتومی هیده‌یوشی]] برد و حکومتی را سامان داد که پانزده نسل قدرت را در اختیار داشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Edo Castle|نشانی =http://www.jcastle.info/castle/profile/35-Edo-Castle
}}</ref> او مرکز فرمانروایی خود را [[ادو]] ([[توکیو]]ی امروزی) قرار داد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Japan: Edo period|نویسنده= موزه بریتانیا|نشانی =http://www.britishmuseum.org/explore/highlights/article_index/j/japan_edo_period_ad_1600-186.aspx
}}</ref> در این دوره کشور در میان دویست [[دای‌میو]] تقسیم شده بود. توکوگاوا دستور به اتحاد دای‌میوها با دولت مرکزی داد و در مقابل به آن‌ها اجازه داد تا با میزان بالایی از خودمختاری قلمرو خود را اداره کنند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Biography of Tokugawa Ieyasu|نشانی =http://www.yourdictionary.com/biography/tokugawa-ieyasu
}}</ref> شوگون‌سالاران ادو تحت عنوان تجمل‌ستیزی قانون‌هایی را بر علیه مدل مو، لباس و آویزه‌های اضافی به تصویب رساندند. آن‌ها افراد معمولی را به گروه‌های پنج نفری تقسیم کردند و برای رفتار هر شخص، تمام اعضای گروه را پاسخ‌گو دانستند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Man in adaptation: the cultural present|نویسنده= Yehudi A. Cohen|نشانی =http://books.google.co.jp/books?id=13PoxT8kufEC&pg=PA432&dq=sumptuary+laws++tokugawa+dress,+and+accessories+groups+of+five&hl=en&ei=JEo5TJ4PzIZxs9ao-w4&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=6&ved=0CDoQ6AEwBQ#v=onepage&q&f=false
}}</ref> ایه‌یاسو با رعایت جانب احتیاط، دادوستد با خارجیان را تشویق می‌کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Handbook to life in medieval and early modern Japan|نویسنده= William E. Deal|نشانی =http://books.google.co.jp/books?id=i0ni1NmbYe0C&pg=PA14&dq=Tokugawa+supported+foreign+trade&hl=en&ei=1E05TKSRKMSHcf2ppRg&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=1&ved=0CCgQ6wEwAA#v=onepage&q=Tokugawa%20supported%20foreign%20trade&f=false
}}</ref> آغاز دوره ادو همزمان با آخرین دهه از [[دوره تجاری نان‌بان]] بود و رابطه تجاری و مذهبی با قدرت‌های اروپایی قوی‌تر از همیشه بود. در این زمان [[شگون‌سالاری توکوگاوا|استبداد نظامی توکوگاوا]] با مشکل تازه‌ای به نام [[مسیحیت]] روبرو شد و در صدد کنترل دای‌میوهای مسیحی و روابط تجاری آن‌ها با اروپایی‌ها برآمد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Seclusion and Social Control|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> رفته‌رفته تجارت خارجی با محدودیت‌های بیشتری روبرو شد و سرانجام سیاست [[ساکوکو]] (بستن مرزها) اعمال شد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=The enforcement of national seclusion|نویسنده= دانشنامه بریتانیا|نشانی =http://www.britannica.com/EBchecked/topic/300531/Japan/23166/The-bakuhan-system?anchor=ref319463
}}</ref> در سال‌های پایانی این دوره که به نام [[باکوماتسو]] شناخته می‌شود، [[دریادار متیو پری]] با چهار کشتی جنگی وارد خلیج ادو شد و نظام سیاسی [[شوگون]]‌ها را دچار آشفتگی کرد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Decline of the Tokugawa|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> دوره ادو با آغاز [[تجدید حیات مِی‌جی|اصلاحات مِی‌جی]] به پایان رسید.
{{همچنین ببینید|باکوماتسو}}
{{همچنین ببینید|باکوماتسو}}


خط ۱۵۸: خط ۲۶۴:
{{همچنین ببینید|تجدید حیات مِی‌جی}}
{{همچنین ببینید|تجدید حیات مِی‌جی}}
[[پرونده:Meiji Emperor.jpg|thumb|200px|left|[[امپراتور مِی‌جی]]]]
[[پرونده:Meiji Emperor.jpg|thumb|200px|left|[[امپراتور مِی‌جی]]]]
'''[[دوره مِی‌جی]]''' دورانی چهل‌وپنج ساله از تاریخ ژاپن را در بر می‌گیرد که در آن [[امپراتور مِی‌جی]] ([[۲۳ اکتبر]] [[۱۸۶۸ (میلادی)|۱۸۶۸]] تا [[۳۰ جولای]] [[۱۹۱۲ (میلادی)|۱۹۱۲]]) قدرت را در دست داشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=第122代明治天皇陵|نشانی =http://inoues.net/tenno/momoyama_ryo.html
'''[[دوره مِی‌جی]]''' دورانی چهل‌وپنج ساله از تاریخ ژاپن را در بر می‌گیرد که در آن [[امپراتور مِی‌جی]] ([[۲۳ اکتبر]] ۱۸۶۸ تا [[۳۰ جولای]] ۱۹۱۲) قدرت را در دست داشت. دوره [[تجدید حیات مِی‌جی]] زنجیره‌ای از رویدادها بود که به دگرگونی‌های عظیمی در ساختار سیاسی و اجتماعی ژاپن منجر شد. در این هنگام، سیاست انزوای شوگون‌سالاران بیش از دو قرن به طول انجامیده بود. ویلیام دوم پادشاه [[هلند]] در نامه‌ای از ژاپن خواست تا درهایش را به روی جهان باز کند. [[شگون‌سالاری توکوگاوا]] این درخواست را رد کرد. در [[۸ جولای]] ۱۸۵۳ [[نیروی دریایی آمریکا|ناوگان دریایی آمریکا]] به فرماندهی متیو پری وارد خلیج توکیو شد و خواستار برقراری ارتباط تجاری ژاپن با جهان غرب شد. با امضای [[عهدنامه کاناگاوا]] در سال بعد، عصر تازه‌ای در تاریخ ژاپن آغاز شد. در [[۳ فوریه]] ۱۸۶۷ موتسوهیتو در سن پانزده سالگی جانشین پدر شد و دوران امپراتوری مِی‌جی آغاز گردید. در طول این دوره، ژاپن به سوی [[نوگرایی|مدرن‌گرایی]] حرکت کرد. سرآغاز این اصلاحات [[سوگندنامه پنج‌ماده‌ای|سوگندنامه‌ای پنج‌ماده‌ای]] بود که در [[۷ آوریل]] ۱۸۶۸ و در هنگام تاج‌گذاری امپراتور مِی‌جی اعلام شد. این سوگندنامه هدف از دگرگونی‌های دوران امپراتور مِی‌جی را برپایی شورای مشورتی و دخالت همه طبقات در اداره امور مملکتی عنوان کرد و بنیانی قانونی برای مدرن‌سازی ژاپن بنا نهاد. با وجود مخالفت‌ها، رهبران مِی‌جی به نوسازی ژاپن ادامه دادند و با حمایت‌های دولتی به تمام شهرهای مهم کشور سیم تلگراف کشیدند. صنعت کشتی‌سازی، [[راه‌آهن]]، کارخانه‌های مهمات‌سازی، [[معدن]] و دیگر صنایع نیز از این حمایت‌ها برخوردار شد. نگرانی از امنیت ملی باعث توجه بسیار به نوسازی [[ارتش]] شد. به این ترتیب ارتشی کوچک با سیستم بزرگ پشتیبانی شکل گرفت و [[خدمت وظیفه عمومی|نظام سربازی]] برای همه مردان اجباری شد. سامانه‌های نظامی ارتش‌های خارجی و به ویژه سیستم [[فرانسوی]] مورد مطالعه قرار گرفت و در ساختار نظامی ژاپن به کار برده شد.
}}</ref> دوره [[تجدید حیات مِی‌جی]] زنجیره‌ای از رویدادها بود که به دگرگونی‌های عظیمی در ساختار سیاسی و اجتماعی ژاپن منجر شد. در این هنگام، سیاست انزوای شوگون‌سالاران بیش از دو قرن به طول انجامیده بود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Decline of the Tokugawa|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> ویلیام دوم پادشاه [[هلند]] در نامه‌ای از ژاپن خواست تا درهایش را به روی جهان باز کند. [[شگون‌سالاری توکوگاوا]] این درخواست را رد کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=متن نامه پادشاه هلند و پاسخ ژاپن|نشانی =http://web.jjay.cuny.edu/~jobrien/reference/ob63.html
}}</ref> در [[۸ جولای]] [[۱۸۵۳ (میلادی)|۱۸۵۳]] [[نیروی دریایی آمریکا|ناوگان دریایی آمریکا]] به فرماندهی متیو پری وارد خلیج توکیو شد و خواستار برقراری ارتباط تجاری ژاپن با جهان غرب شد. با امضای [[عهدنامه کاناگاوا]] در سال بعد، عصر تازه‌ای در تاریخ ژاپن آغاز شد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Biography of the Commodore Matthew Calbraith Perry|نویسنده= Naval Historical Center|نشانی =http://www.history.navy.mil/bios/perry_mc.htm
}}</ref> در [[۳ فوریه]] [[۱۸۶۷ (میلادی)|۱۸۶۷]] موتسوهیتو در سن پانزده سالگی جانشین پدر شد و دوران امپراتوری مِی‌جی آغاز گردید. در طول این دوره، ژاپن به سوی [[نوگرایی|مدرن‌گرایی]] حرکت کرد. سرآغاز این اصلاحات [[سوگندنامه پنج‌ماده‌ای|سوگندنامه‌ای پنج‌ماده‌ای]] بود که در [[۷ آوریل]] [[۱۸۶۸ (میلادی)|۱۸۶۸]] و در هنگام تاج‌گذاری امپراتور مِی‌جی اعلام شد. این سوگندنامه هدف از دگرگونی‌های دوران امپراتور مِی‌جی را برپایی شورای مشورتی و دخالت همه طبقات در اداره امور مملکتی عنوان کرد و بنیانی قانونی برای مدرن‌سازی ژاپن بنا نهاد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=五箇条の御誓文|نشانی =http://www.chukai.ne.jp/~masago/gokajyo.html
}}</ref> با وجود مخالفت‌ها، رهبران مِی‌جی به نوسازی ژاپن ادامه دادند و با حمایت‌های دولتی به تمام شهرهای مهم کشور سیم [[تلگراف]] کشیدند. صنعت کشتی‌سازی، [[راه‌آهن]]، کارخانه‌های مهمات‌سازی، [[معدن]] و دیگر صنایع نیز از این حمایت‌ها برخوردار شد. نگرانی از امنیت ملی باعث توجه بسیار به نوسازی [[ارتش]] شد. به این ترتیب ارتشی کوچک با سیستم بزرگ پشتیبانی شکل گرفت و [[خدمت وظیفه عمومی|نظام سربازی]] برای همه مردان اجباری شد. سامانه‌های نظامی ارتش‌های خارجی مورد مطالعه قرار گرفت و در ساختار نظامی ژاپن به کار برده شد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=The Meiji Restoration|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref>


=== دوره تای‌شو ===
=== دوره تای‌شو ===
خط ۱۶۴: خط ۲۸۰:
{{همچنین ببینید|ژاپن در جنگ جهانی اول|نظامی‌گری ژاپن}}
{{همچنین ببینید|ژاپن در جنگ جهانی اول|نظامی‌گری ژاپن}}
[[پرونده:Japan drills Boy Scouts with rifles 1916 2.jpg|thumb|240px|left|مشق نظامی پیش‌آهنگان خردسال ژاپنی با تفنگ]]
[[پرونده:Japan drills Boy Scouts with rifles 1916 2.jpg|thumb|240px|left|مشق نظامی پیش‌آهنگان خردسال ژاپنی با تفنگ]]
'''[[دوره تای‌شو]]''' از [[۳۰ جولای]] [[۱۹۱۲ (میلادی)|۱۹۱۲]] تا [[۲۵ دسامبر]] [[۱۹۲۶ (میلادی)|۱۹۲۶]] را در بر می‌گیرد و دوره‌ای است که [[امپراتور تای‌شو]] قدرت را در دست داشت. امپراتور تای‌شو از سلامتی چندانی برخوردار نبود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Japan encyclopedia|نویسنده= Louis Frédéric|نشانی =http://books.google.co.jp/books?id=p2QnPijAEmEC&pg=PA929&dq=emperor+taisho+was++frequently+ill+Genr%C5%8D&hl=en&ei=NWk5TPqLJs6XceCa9PoO&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=2&ved=0CCkQ6wEwAQ#v=onepage&q&f=false
'''[[دوره تای‌شو]]''' از [[۳۰ جولای]] ۱۹۱۲ تا [[۲۵ دسامبر]] ۱۹۲۶ را در بر می‌گیرد و دوره‌ای است که [[امپراتور تای‌شو]] قدرت را در دست داشت. امپراتور تای‌شو از سلامتی چندانی برخوردار نبود و همین موضوع سبب شد که انتقال قدرت سیاسی از سیاستمداران سالخوردهٔ وابسته به [[اولیگارشی]] کهن، به مجلس قانون‌گذاری [[ژاپن]] و احزاب [[دموکراتیک]] این کشور آسان‌تر صورت پذیرد. از همین رو، این دوره را به عنوان دوران جنبش لیبرالی ژاپن نیز می‌شناسند. ژاپن در [[جنگ جهانی اول]] به نیروهای اتفاق سه‌گانه که شامل [[بریتانیا]]، [[فرانسه]] و [[روسیه]] می‌شد پیوست. این فرصتی بود برای ژاپن تا قلمرو نفوذ خود را در [[چین]] گسترش داده و در [[جغرافیای سیاسی]] بعد از جنگ به منزله یک قدرت بزرگ به رسمیت شناخته شود. در [[۷ اوت]] ۱۹۱۴، ژاپن از دولت بریتانیا درخواستی رسمی دریافت کرد که برای انهدام نیروی دریایی مهاجم آلمان در آب‌های چین و اطراف آن وارد عمل شود. در روز [[۱۴ اوت]]، ژاپن اولتیماتومی برای آلمان فرستاد که بی‌پاسخ ماند. ژاپن در [[۲۳ اوت]] سال ۱۹۱۴ به طور رسمی به امپراتوری آلمان اعلام جنگ داد و به سرعت سرزمین‌های استیجاری آلمان در استان [[شاندونگ|شان‌دونگ]] چین و [[جزایر مارشال]] را در [[اقیانوس آرام]] اشغال کرد. بعد از جنگ، ژاپن به عنوان یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی به کنفرانس صلح در [[ورسای]] رفت و صاحب کرسی دائم در شورای [[جامعه ملل]] شد. بر اساس معاهده صلحی که به امضا رسید، تمام حقوق آلمان در استان شان‌دونگ چین به ژاپن منتقل شد. سیستم دو حزبی که پایه‌های آن از آغاز قرن بیستم گذاشته شده بود، سرانجام بعد از جنگ جهانی اول به ثمر نشست و باعث پیدایش دوره‌ای شد که از آن تحت عنوان «دموکراسی تای‌شو» یاد می‌شود. در طول دهه ۱۹۲۰، ژاپن کمابیش به سمت سیستم حکومت دموکراتیک حرکت می‌کرد. با این همه، [[دولت پارلمانی]] آنچنان ریشه ندوانده بود که بتواند در برابر فشارهای سیاسی و اقتصادی دهه بعد و رهبران نظامی پرنفوذ آن مقاومت کند. آنچه این جابجایی قدرت را بیش از پیش امکان‌پذیر می‌کرد، گنگی و بی‌دقتی در متن [[قانون اساسی]] مِی‌جی بود.
}}</ref> همین موضوع سبب شد که انتقال قدرت سیاسی از سیاستمداران سالخوردهٔ وابسته به [[اولیگارشی]] کهن، به مجلس قانون‌گذاری [[ژاپن]] و احزاب [[دموکراتیک]] این کشور آسان‌تر صورت پذیرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=نظامی‌گری و جنگ جهانی دوم|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2129.html
}}</ref> از همین رو، این دوره را به عنوان دوران جنبش لیبرالی ژاپن نیز می‌شناسند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Early Modern and Modern Japan|نشانی =http://facts-about-japan.com/modern-japan.html#edo
}}</ref> ژاپن در [[جنگ جهانی اول]] به نیروهای اتفاق سه‌گانه که شامل [[بریتانیا]]، [[فرانسه]] و [[روسیه]] می‌شد پیوست. این فرصتی بود برای ژاپن تا قلمرو نفوذ خود را در [[چین]] گسترش داده و در [[جغرافیای سیاسی]] بعد از جنگ به منزله یک قدرت بزرگ به رسمیت شناخته شود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=World War I|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> در [[۷ اوت]] [[۱۹۱۴ (میلادی)|۱۹۱۴]]، ژاپن بر اساس توافقنامه‌ای که در سال [[۱۹۰۲ (میلادی)|۱۹۰۲]] با انگلستان امضاء کرده بود،.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=World War One-Timeline|نشانی =http://www.historyonthenet.com/WW1/WW1_timeline.htm
}}</ref> از دولت بریتانیا درخواستی رسمی دریافت کرد که برای انهدام نیروی دریایی مهاجم آلمان در آب‌های چین و اطراف آن وارد عمل شود. در روز [[۱۴ اوت]]، ژاپن اولتیماتومی برای آلمان فرستاد که بی‌پاسخ ماند. ژاپن در [[۲۳ اوت]] سال [[۱۹۱۴ (میلادی)|۱۹۱۴]] به طور رسمی به امپراتوری آلمان اعلام جنگ داد و به سرعت سرزمین‌های استیجاری آلمان در استان [[شاندونگ|شان‌دونگ]] چین و [[جزایر مارشال]] را در [[اقیانوس آرام]] اشغال کرد. بعد از جنگ، ژاپن به عنوان یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی به کنفرانس صلح در [[ورسای]] رفت و صاحب کرسی دائم در شورای [[جامعه ملل]] شد. بر اساس معاهده صلحی که به امضا رسید، تمام حقوق آلمان در استان شان‌دونگ چین به ژاپن منتقل شد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=World War I|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> سیستم دو حزبی که پایه‌های آن از آغاز قرن بیستم گذاشته شده بود، سرانجام بعد از جنگ جهانی اول به ثمر نشست و باعث پیدایش دوره‌ای شد که از آن تحت عنوان «دموکراسی تای‌شو» یاد می‌شود. در طول دهه [[۱۹۲۰ (میلادی)|۱۹۲۰]]، ژاپن کمابیش به سمت سیستم حکومت دموکراتیک حرکت می‌کرد. با این همه، [[دولت پارلمانی]] آنچنان ریشه ندوانده بود که بتواند در برابر فشارهای سیاسی و اقتصادی دهه بعد و رهبران نظامی پرنفوذ آن مقاومت کند. گنگی و بی‌دقتی در متن [[قانون اساسی]] مِی‌جی جابجایی قدرت به سمت نظامیان را بیش از پیش امکان‌پذیر می‌کرد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=The Meiji Constitution|نویسنده= Written by Thomas A. Stanley and R.T.A. Irving|نشانی =http://www.nakasendoway.com/const889.xhtml
}}</ref>


=== دوره شووا ===
=== دوره شووا ===
خط ۱۷۰: خط ۲۹۸:
{{همچنین ببینید|اشغال ژاپن}}
{{همچنین ببینید|اشغال ژاپن}}
[[پرونده:Nagasakibomb.jpg|thumb|220px|left|[[بمب اتمی]] [[ناگازاکی|ناگاساکی]]]]
[[پرونده:Nagasakibomb.jpg|thumb|220px|left|[[بمب اتمی]] [[ناگازاکی|ناگاساکی]]]]
'''[[دوره شووا]]''' از [[۲۵ دسامبر]] [[۱۹۲۶ (میلادی)|۱۹۲۶]] تا [[۷ ژانویه]] [[۱۹۸۹ (میلادی)|۱۹۸۹]] که دوران پادشاهی امپراتور [[هیروهیتو]] بود، به درازا انجامید. امپراتور هیروهیتو طولانی‌ترین دوران سلطنت را در میان همه امپراتوران قبلی ژاپن داشت.<ref>{{
'''[[دوره شووا]]''' از [[۲۵ دسامبر]] ۱۹۲۶ تا [[۷ ژانویه]] ۱۹۸۹ که دوران پادشاهی امپراتور [[هیروهیتو]] بود، به درازا انجامید. امپراتور هیروهیتو طولانی‌ترین دوران سلطنت را در میان همه امپراتوران قبلی ژاپن داشت. ژاپن در مسیر [[تمامیت‌خواهی]]، ملی‌گرایی افراطی و [[فاشیسم]] گام نهاد و در نهایت، در سال ۱۹۳۷ به چین یورش برد. این موضوع در پس‌زمینه‌ای از رویارویی‌ها و ناآرامی‌های گسترده جهانی نظیر [[رکود اقتصادی]] و [[جنگ جهانی دوم]] رخ می‌داد. ورود ژاپن به جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۱، در حقیقت نقطه آغازی بر پایان امپراتوری ژاپن بود. انفجاری مشکوک در بخشی از ریل‌های متعلق به شرکت راه‌آهن جنوب منچوری، باعث خشم ژاپن و حمله این کشور به [[منچوری]] در [[چین]] شد. هنگامی که [[جامعه ملل]] به این رفتار اعتراض کرد، ژاپن این سازمان را ترک کرد. با شروع خصومت بین ژاپن و چین در سال ۱۹۳۷، گفتگوها برای اتحاد ژاپن و [[آلمان]] آغاز شد. در سال ۱۹۴۰ اتحادی سه‌جانبه بین [[رم]]، [[توکیو]] و [[برلین]] شکل گرفت. در [[۱۳ دسامبر]] ۱۹۳۷، ارتش امپراتوری ژاپن [[نانجینگ]] و سپس پایتخت چین را تصرف کرد. حاصل جنگی که ژاپن آغاز کرد، کشتار وسیع و تجاوز به زنان و کودکان بود. هنگامی که ژاپن حاضر به عقب‌نشینی از چین نشد، دولت‌های آمریکا و [[فرانسه]] ژاپن را تحریم نفتی کردند. ژاپن این موضوع را مستمسک قرار داد و در [[۷ دسامبر]] ۱۹۴۱ به [[پرل هاربر]] حمله غافلگیرکننده کرد.
یادکرد وب|عنوان=دانشنامه بریتانیکا|نشانی =http://www.britannica.com/EBchecked/topic/266804/Hirohito
در [[اوت]] [[۱۹۴۵]] شهرهای [[هیروشیما]] و [[ناگازاکی|ناگاساکی]] هدف حمله اتمی آمریکا قرار گرفت. در [[۱۴ اوت]] ۱۹۴۵، دولت ژاپن خبر تسلیم مقدماتی این کشور را به متفقین اعلام کرد و فردای آن‌روز، امپراتور [[هیروهیتو]] در یک نطق رادیویی، تسلیم بی قید و شرط ژاپن را به اطلاع مردم رساند. با شکست ژاپن، [[نیروهای متفقین]] این کشور را اشغال کردند. این نخستین و تنها باری بود که این کشور به اشغال نیروهای خارجی در می‌آمد.<ref>{{
}}</ref> ژاپن در مسیر [[تمامیت‌خواهی]]، ملی‌گرایی افراطی و [[فاشیسم]] گام نهاد و در نهایت، در سال [[۱۹۳۷ (میلادی)|۱۹۳۷]] به چین یورش برد.<ref>{{
یادکرد وب
یادکرد وب|عنوان=The Rise of the Militarists|نویسنده= کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
|عنوان=Heilbrunn Timeline of Art History: Japan, 1900 a.d.–present
}}</ref> این موضوع در پس‌زمینه‌ای از رویارویی‌ها و ناآرامی‌های گسترده جهانی نظیر [[رکود اقتصادی]] و [[جنگ جهانی دوم]] رخ می‌داد. ورود ژاپن به جنگ جهانی دوم در سال [[۱۹۴۱ (میلادی)|۱۹۴۱]]، در حقیقت نقطه آغازی بر پایان امپراتوری ژاپن بود. انفجاری مشکوک در بخشی از ریل‌های متعلق به شرکت راه‌آهن جنوب منچوری، باعث خشم ژاپن و حمله این کشور به [[منچوری]] در [[چین]] شد.<ref>{{
|نویسنده= The Metropolitan Museum of Art.
یادکرد وب|عنوان=Mukden Incident|نویسنده= Timelines|نشانی =http://timelines.com/1931/9/18/mukden-incident
}}</ref> هنگامی که [[جامعه ملل]] به این رفتار اعتراض کرد، ژاپن این سازمان را ترک کرد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Militarism and WW2|نشانی =http://www.japan-guide.com/e/e2129.html
}}</ref> با شروع خصومت بین ژاپن و چین در سال [[۱۹۳۷ (میلادی)|۱۹۳۷]]، گفتگوها برای اتحاد ژاپن و [[آلمان]] آغاز شد. در سال [[۱۹۴۰ (میلادی)|۱۹۴۰]] اتحادی سه‌جانبه بین [[رم]]، [[توکیو]] و [[برلین]] شکل گرفت. در [[۱۳ دسامبر]] [[۱۹۳۷ (میلادی)|۱۹۳۷]]، ارتش امپراتوری ژاپن [[نانجینگ]] و سپس پایتخت چین را تصرف کرد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Second Sino-Japanese War and World War II|نشانی =http://facts-about-japan.com/modern-japan.html#edo
}}</ref> حاصل جنگی که ژاپن آغاز کرد، کشتار وسیع و تجاوز به زنان و کودکان بود. هنگامی که ژاپن حاضر به عقب‌نشینی از چین نشد و در عین حال جنوب [[هندوچین]] را تصرف کرد، دولت آمریکا ژاپن را تحریم نفتی کرد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Japan's Quest for Empire|نویسنده= BBC|نشانی =http://www.bbc.co.uk/history/worldwars/wwtwo/japan_quest_empire_01.shtml
}}</ref> ژاپن این موضوع را مستمسک قرار داد و در [[۷ دسامبر]] [[۱۹۴۱ (میلادی)|۱۹۴۱]] به [[پرل هاربر]] حمله غافلگیرکننده کرد.
در [[اوت]] [[۱۹۴۵]] شهرهای [[هیروشیما]] و [[ناگازاکی|ناگاساکی]] هدف حمله اتمی آمریکا قرار گرفت. در [[۱۴ اوت]] [[۱۹۴۵ (میلادی)|۱۹۴۵]]، دولت ژاپن خبر تسلیم مقدماتی این کشور را به متفقین اعلام کرد و فردای آن‌روز، امپراتور [[هیروهیتو]] در یک نطق رادیویی، تسلیم بی قید و شرط ژاپن را به اطلاع مردم رساند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Hirohito announces unconditional surrender|نشانی =http://www.history.com/this-day-in-history/8/15
}}</ref> با شکست ژاپن، [[نیروهای متفقین]] این کشور را اشغال کردند. این نخستین و تنها باری بود که این کشور به اشغال نیروهای خارجی در می‌آمد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Heilbrunn Timeline of Art History: Japan, 1900 a.d.–present|نویسنده= The Metropolitan Museum of Art.
|نشانی =http://www.metmuseum.org/toah/ht/11/eaj/ht11eaj.htm
|نشانی =http://www.metmuseum.org/toah/ht/11/eaj/ht11eaj.htm
}}</ref>
}}</ref>
ژنرال [[داگلاس مک‌آرتور]] از سوی [[هری ترومن]]، [[رئیس‌جمهور]] ایالات متحده، به کار نظارت بر ژاپن اشغالی منصوب شد. اشغال هفت ساله این کشور باعث اصلاحات گسترده [[دموکراتیک]] شد و به منزلت امپراتور به عنوان خدایی زمینی پایان داد. حکومت ژاپن به [[مشروطه سلطنتی]] تغییر یافت و با [[پیمان صلح سان‌فرانسیسکو]] در سال ۱۹۵۲، ژاپن استقلال خود را دوباره به دست آورد.
ژنرال [[داگلاس مک‌آرتور]] از سوی [[هری ترومن]]، [[رئیس‌جمهور]] ایالات متحده، به کار نظارت بر ژاپن اشغالی منصوب شد. اشغال هفت ساله این کشور باعث اصلاحات گسترده [[دموکراتیک]] شد و به منزلت امپراتور به عنوان خدایی زمینی پایان داد. حکومت ژاپن به [[مشروطه سلطنتی]] تغییر یافت و با [[پیمان صلح سان‌فرانسیسکو]] در سال [[۱۹۵۲ (میلادی)|۱۹۵۲]]، ژاپن استقلال خود را دوباره به دست آورد.<ref>{{
یادکرد وب
|عنوان=WORLD WAR II AND THE OCCUPATION
|نویسنده=کتابخانه کنگره
|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref>



=== دوره هِی‌سهٔ ===
=== دوره هِی‌سه‌ای ===
{{اصلی|دوره هِی‌سه‌ی}}
{{اصلی|دوره هِی‌سه‌ی}}
[[پرونده:Skyscrapers of Shinjuku 2009 January.jpg|thumb|260px|left|نمای شهر [[توکیو]]]]
[[پرونده:Skyscrapers of Shinjuku 2009 January.jpg|thumb|260px|left|نمای شهر [[توکیو]]]]
'''[[دوره هِی‌سه‌ی]]''' از [[۸ ژانویه]] ۱۹۸۹، نخستین روز پس از مرگ امپراتور [[هیروهیتو]] آغاز شد و آکی‌هیتو پسر او به جانشینی رسید. بر طبق سنت‌های ژاپنی، امپراتور هیروهیتو پس از مرگش به [[هیروهیتو|امپراتور شووا]] تغییر نام داد. با آغاز [[جنگ کره]] و ورود به دوران [[جنگ سرد]]، ژاپن به متحدی پراهمیت برای [[آمریکا]] تبدیل شد. مجلس قانون‌گذاری این کشور شکل گرفت و [[قانون اساسی]] ژاپن در [[۳ مه]] ۱۹۴۷ به مرحله اجرا گذاشته شد. ایالات متحده آمریکا و ۴۵ کشور هم‌پیمان او، در سپتامبر ۱۹۵۱ پیمان صلح با ژاپن را امضا کردند و این پیمان در [[۲۰ مارس]] ۱۹۵۲ به تصویب [[مجلس سنای آمریکا]] رسید. بر اساس مفاد این پیمان، ژاپن در [[۲۸ آوریل]] ۱۹۵۲ بار دیگر استقلال کامل خود را به دست آورد. بعد از یک رشته فعالیت مجدد برای سازماندهی [[حزب|حزب‌های سیاسی]]، حزب لیبرال دموکرات ژاپن (LDP)، که حزبی محافظه‌کار است، و حزب سوسیال دموکرات (SDP) با گرایش‌های چپ‌گرایانه در سال ۱۹۵۵ شکل گرفتند. نقشه سیاسی ژاپن تا اوایل دهه ۹۰ میلادی تغییر چندانی نکرد و ال‌دی‌پی بزرگترین حزب سیاسی در عرصه سیاست ملی بود.<ref>{{
'''[[دوره هِی‌سه‌ی]]''' از [[۸ ژانویه]] [[۱۹۸۹ (میلادی)|۱۹۸۹]]، نخستین روز پس از مرگ امپراتور [[هیروهیتو]] آغاز شد و آکی‌هیتو پسر او به جانشینی رسید. بر طبق سنت‌های ژاپنی، امپراتور هیروهیتو پس از مرگش به [[هیروهیتو|امپراتور شووا]] تغییر نام داد. با آغاز [[جنگ کره]] و ورود به دوران [[جنگ سرد]]، ژاپن به متحدی پراهمیت برای [[آمریکا]] تبدیل شد. مجلس قانون‌گذاری این کشور شکل گرفت و [[قانون اساسی]] ژاپن در [[۳ مه]] [[۱۹۴۷ (میلادی)|۱۹۴۷]] به مرحله اجرا گذاشته شد. ایالات متحده آمریکا و ۴۵ کشور هم‌پیمان او، در سپتامبر [[۱۹۵۱ (میلادی)|۱۹۵۱]] [[قرارداد سان فرانسیسکو|پیمان صلح با ژاپن]] را امضا کردند.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=WORLD WAR II AND THE OCCUPATION|نویسنده=کتابخانه کنگره|نشانی =http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/jptoc.html
}}</ref> این پیمان در [[۲۰ مارس]] [[۱۹۵۲ (میلادی)|۱۹۵۲]] به تصویب [[مجلس سنای آمریکا]] رسید. بر اساس مفاد این پیمان، ژاپن در [[۲۸ آوریل]] [[۱۹۵۲ (میلادی)|۱۹۵۲]] بار دیگر استقلال کامل خود را به دست آورد.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=متن کامل پیمان صلح سان فرانسیسکو|نشانی =http://www.taiwandocuments.org/sanfrancisco01.htm
}}</ref> بعد از یک رشته فعالیت مجدد برای سازماندهی [[حزب|حزب‌های سیاسی]]، حزب لیبرال دموکرات ژاپن (LDP)، که حزبی محافظه‌کار است، و حزب سوسیال دموکرات (SDP) با گرایش‌های چپ‌گرایانه در سال [[۱۹۵۵ (میلادی)|۱۹۵۵]] شکل گرفتند. نقشه سیاسی ژاپن تا اوایل [[دهه ۹۰ (میلادی)|دهه ۹۰ میلادی]] تغییر چندانی نکرد و ال‌دی‌پی بزرگترین حزب سیاسی در عرصه سیاست ملی بود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Parties and politicians jockey for power|نویسنده= Japan Times, August ۱۳, ۱۹۹۷|نشانی =http://search.japantimes.co.jp/cgi-bin/nn19970813a7.html
یادکرد وب
|عنوان=Parties and politicians jockey for power
|نویسنده= Japan Times, August ۱۳, ۱۹۹۷
|نشانی =http://search.japantimes.co.jp/cgi-bin/nn19970813a7.html
}}</ref>
}}</ref>
پس از جنگ کره، که طی آن ژاپن یکی از تدارک‌دهندگان اصلی نیروهای [[سازمان ملل]] بود، اقتصاد ژاپن رشدی برق‌آسا و طولانی را در بخش [[تولید]] آغاز کرد. این کشور در بسیاری از زمینه‌های اقتصادی همچون صنایع [[فولاد]]، [[خودرو]] و کالاهای [[الکترونیک]] به یک قدرت بزرگ جهانی مبدل شد. در سال ۱۹۸۹ ژاپن شاهد یکی از سریع‌ترین میزان‌های رشد اقتصادی در تاریخ خود بود. بالا رفتن قدرت [[ین]] و سودآور بودن آن در مبادلات [[دلار آمریکا|دلار]]ی، به اضافه پایین بودن میزان [[بهره (پول)|بهره]] سبب هجوم سرمایه‌گذاران شد. این موضوع باعث افزایش ۶۰ درصدی ارزش املاک در توکیو شد. در سال ۱۹۹۱ ارزش سهام ژاپن سقوط کرد و دوران اقتصاد حبابی ژاپن به پایان رسید. ژاپن هم‌اینک نیز دومین اقتصاد بزرگ جهان است.
پس از جنگ کره، که طی آن ژاپن یکی از تدارک‌دهندگان اصلی نیروهای [[سازمان ملل]] بود، اقتصاد ژاپن رشدی برق‌آسا و طولانی را در بخش [[تولید]] آغاز کرد. این کشور در بسیاری از زمینه‌های اقتصادی همچون صنایع [[فولاد]]، [[خودرو]] و کالاهای [[الکترونیک]] به یک قدرت بزرگ جهانی مبدل شد. در سال [[۱۹۸۹ (میلادی)|۱۹۸۹]] ژاپن شاهد یکی از سریع‌ترین میزان‌های رشد اقتصادی در تاریخ خود بود.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Japan, After The Bubble|نویسنده=BILL POWELL|نشانی =http://www.time.com/time/specials/packages/article/0,28804,1902809_1902810_1905192,00.html
}}</ref> بالا رفتن قدرت [[ین]] و سودآور بودن آن در مبادلات [[دلار آمریکا|دلار]]ی، به اضافه پایین بودن میزان [[بهره (پول)|بهره]] سبب هجوم سرمایه‌گذاران شد. این موضوع باعث افزایش ۶۰ درصدی ارزش املاک در توکیو شد. در سال [[۱۹۹۱ (میلادی)|۱۹۹۱]] ارزش سهام ژاپن سقوط کرد و دوران اقتصاد حبابی ژاپن به پایان رسید.<ref>{{
یادکرد وب|عنوان=Early Modern and Modern Japan|نشانی =http://facts-about-japan.com/modern-japan.html#edo
}}</ref> ژاپن هم‌اینک نیز دومین اقتصاد بزرگ جهان است.


== پانویس‌ها ==
== پانویس‌ها ==

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۲:۱۱

تاريخ ژاپن

بحث زیر پایان یافته است و به‌زودی بایگانی خواهد شد.
نتيجه: خوب نشد.

ایرادات: ویکی سازی ضعیف و وجود جملات بدون منبع در بعضی قسمتهای مقالهGire 3pich2005 ‏۷ اوت ۲۰۱۰، ساعت ۰۸:۲۷ (UTC)

تاریخ ژاپن (ویرایش | بحث | تاریخچه | حفاظت | حذف | پیوندها | پی‌گیری | سیاهه‌ها | مشاهده‌ها)— پیام امضانشدهٔ قبلی را Armiarmi (بحث • مشارکت‌ها) نوشته‌است.

  • موافق— پیام امضانشدهٔ قبلی را Armiarmi (بحث • مشارکت‌ها) نوشته‌است.مشارکت‌های کاربر به اندازه کافی نمی‌باشد.Gire 3pich2005 ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۶:۲۸ (UTC)
  • موافق--ایرانی ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۷:۲۶ (UTC)
  • موافق--M.Ebrahimi ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۰۹:۲۶ (UTC)

نظرات

  • متن خوبی دارد. به عبارت بهتر متنش زیادی خوب است! متن مشکوک به نقض حق تکثیر است. مخصوصا اگر نگاهی به تاریخچه مقاله و مقاله‌های دخترش بیندازیم وضع وخیم‌تر نيز می‌شود! کاربر:دماوند متون حجیمی را با کمترین تعداد ویرایش افزوده‌اند که در صورتی که منابع این جملات معلوم نشود، حتی برچسب مشکوک به نقض حق تکثیر خواهم زد.
البته تعداد معدودی پانویس خوب هم در مقاله وجود دارد که مربوط به چند پاراگراف معدود بوده و نشان می‌دهد کدام پاراگرافها از اعتبار بیشتری برخوردار هستند.Gire 3pich2005 ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۴:۱۷ (UTC)
بخش بزرگی از مقاله فاقد منبع است؛ در چند قسمت مقاله هم منابع به جای اینکه اطلاعات را تایید کنند، صرفا مثلا سال های حکومت یک سلسله را منبع دار کرده اند. مثل این قسمت.Nathanieltalk ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۲۰:۲۶ (UTC)
بیشتر مقاله به بخش اصلی ارجاع داده شده باید منابع مقالات اصلی مورد استناد باشه--M.Ebrahimi ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۰۹:۲۶ (UTC)
بخشی از مقاله منبع ندارد لطفا برطرف کنید هنوز دیر نشده است.Arashk ★ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۲۱:۰۷ (UTC)
متوجه شدم. ظرف دو سه روز آینده منابع را اضافه خواهم کرد. Damaavand ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۰۴:۰۳ (UTC) تغییرات انجام شد. Damaavand ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۰۱:۰۴ (UTC)
در نگاه اول( در حد چند دقیقه) منابعی دیدم که نامعتبر است. مانند وبسایتهایی که در معتبر بودن آنها شک دارم مانند facts-about-japan.con و سایرین. بخش پانویس نیاز به تمیزکاری و تکمیل شدن جدی دارد. بخش آغازین باید خلاصه ای از کل نوشتار باشد ...(ادامه دارد)--♦ بهزاد مدرس ♦ ب ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۰۳:۲۶ (UTC)
تاریخ ژاپن


تاریخ ژاپن شامل تاریخ رشته جزیره‌های ژاپن و مردم ژاپن می‌شود و از دوران پیش از تاریخ، تا تاریخ نوین این کشور را به عنوان یک دولت-ملت در بر می‌گیرد. نخستین ارجاع شناخته‌شده نوشتاری به ژاپن در قرن اول میلادی و در مجموعه متن‌های چینی بیست و چهار تاریخ دیده می‌شود. با این حال شواهد حاکی از آن است که بشر از اواخر دوران پارینه‌سنگی در جزیره‌های ژاپن زندگی می‌کرده است.[۱] در پایان آخرین عصر یخبندان ژاپن از طریق خشکی با قاره اوراسیا پیوند داشت. آب شدن یخ‌ها باعث جدا شدن جزیره‌های ژاپن از خشکی‌های قاره اوراسیا شد.[۲]


پیش از تاریخ

پارینه‌سنگی

تبرهای سنگی صیقل خورده، حفاری‌های ناگانو. از دوران پارینه سنگی ,۳۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد. موزه ملی توکیو.

آغاز دوران پارینه سنگی در ژاپن را بین ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد در نظر گرفته‌اند. با این حال در میان صاحب‌نظران، نقطه شروع ۳۵٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، بیش از دیگر تاریخ‌ها مورد توافق قرار گرفته است.[۳] هر گونه ادعای حضور انسان قبل از این تاریخ مناقشه‌برانگیز قلمداد می‌شود.[۴] قدیمی‌ترین استخوان‌هایی که از انسان یافت شده، متعلق به ۱۴٬۰۰۰ تا ۱۸٬۰۰۰ سال قبل است. محل این کشف در هاماماتسو در شیزواوکا است.[۵] این دوره همزمان با به انتها رسیدن آخرین عصر یخبندان به پایان رسید. جوامع در این دوره شکارچی-گردآورنده (Hunter-gatherer) بوده‌اند. آن‌ها با فناوری ابتدایی آتش‌افروزی آشنا بوده و در غارها و پناهگاه‌های سنگی زندگی می‌کرده‌اند.[۶] آن‌ها در جستجوی غذا و به دنبال گله‌های چهارپایان به سرزمین ژاپن وارد شدند.[۷] ویژگی خاص دوران پارینه سنگی ژاپن در این است که بعضی از قدیمی‌ترین سنگ‌های صیقل‌خورده و سنگ‌های آسیاب جهان در حفاری‌های مربوط به آن یافت شده است.[۸] هیچ ظرف سفالی که به پیش از دوران میان‌سنگی متعلق باشد در ژاپن پیدا نشده است. فشار حاصل از افزایش جمعیت و نیاز به ذخیره‌سازی غذا، باعث آغاز ساخت سفالینه‌ها در دوره جومون شد.[۹]


دوره جومون

ظرفی از دورهٔ میانی جومون (۳۰۰۰-۲۰۰۰ ق.م.).

دوره جومون به فاصلهٔ زمانی سال‌های ۱۴٬۰۰۰ ق.م. تا ۳۰۰ ق.م. گفته می‌شود. اولین نشانه‌های تمدن و الگوهای با ثبات زندگی در ۱۴٬۰۰۰ پیش از میلاد در فرهنگ جومون ظاهر شد که ویژگی آن روش زندگی نیمه‌مستقر مختص به دوران میان‌سنگی و نوسنگی، شکار دسته‌جمعی، عدم پرورش حیوانات اهلی، آلاچیق‌های بدوی و کشاورزی ابتدایی بود.[۱۰] بعضی از قدیمی‌ترین نمونه‌های باقیمانده از کوزه‌گری دوران کهن، در ژاپن پیدا شده است.[۱۱] ترکیب جومون در ژاپنی به معنی الگوهای ریسمانی است. این نامی است که شرق‌شناس آمریکایی ادوارد اس. مورس [۱۲] از روی نقش و نگار ظرف‌های سفالی به این دوره داد. این علامت‌ها و نقش‌ها بر اثر سایش تکه چوب‌هایی پیچیده در ریسمان به وجود آمده بود.[۱۳] در این دوره استفاده از تیروکمان تا بدانجا پیشرفت کرد که شکار پرندگان به امری عادی بدل شد و فن ماهیگیری نیز بهبود پیدا کرد.[۱۴] شواهد زبان‌شناختی و فرهنگی، در کنار ظاهر فیزیکی بخشی از جمعیت این کشور، احتمال چندگانه بودن خاستگاه مردم ژاپن و پیوند ژنتیکی با بومیان قارهٔ آمریکا را تقویت می‌کند. قوم آینو به انسان‌های دوره جومون شباهت بسیار دارند و گروهی که بعدها از طریق کشورهای آسیایی، به ویژه کره و چین، وارد خشکی‌های ژاپن شدند و بخش عمده جمعیت این سرزمین را تشکیل می‌دهند، شبیه به نیاکان یایویی خود هستند. [۱۵]


دوره یایویی

کوزه‌ای از دوره یایویی, قرن اول تا سوم, اوتا، توکیو, موزه ملی توکیو.

دوره یایویی از حدود سال ۵۰۰ قبل از میلاد تا سال ۳۰۰ میلادی را شامل می‌شود.[۱۶] فرهنگ مردم جومون هنوز در نقاط مختلف ژاپن در حال توسعه بود که عصر جدید یایویی در کیوشو آغاز شد.[۱۷] یایویی نام خود را از منطقه‌ای در همسایگی توکیو گرفته است که باستان‌شناسان برای اولین بار آثار و دست‌ساخته‌های بشری مربوط به این دوران را از خاک آن بیرون کشیده‌اند. کار با آهن‌آلات از همان آغاز نیز جزو خصوصیات این فرهنگ بود که خود در نتیجهٔ مهاجرت حاصل آمده بود. در اواخر دوره یایویی، جمعیت بسیاری از سرزمین کره به خاک ژاپن مهاجرت کردند و با خود فناوری کشاورزی و روش‌های فلزکاری را به این جزیره معرفی کردند.[۱۸] کشت متمرکز برنج در شالیزار و نوع جدیدی از کوزه‌گری از ویژگی‌های دوره یایویی به شمار می‌رود. در این دوره به پرورش خوک و در مقیاس کمتر مرغ و خروس پرداختند.[۱۹] فرهنگ یایویی به سرعت در سرزمین اصلی هون‌شو گسترش پیدا کرد و با فرهنگ بومی جومون درآمیخت.[۲۰] خاستگاه فرهنگ یایویی به طور کامل مشخص نیست. در سال‌های اخیر، باستان‌شناسان بیشتری مشغول مطالعه تطبیقی اشیای متعلق به این دوره با بازمانده آثار دوران اولیه سلطنت دودمان هان در چین شدند و نتیجه بررسی‌های آنان حاکی از شباهت جمجمه و اعضای بدن مردم یایویی با اهالی جیانگ‌سو بوده است.[۲۱]



دوران باستان

دوره کوفون

[گورپشته دای‌سن‌ریو، اوساکا، قرن پنجم

دوره کوفون از حدود سال ۲۵۰ تا سال ۵۳۸ میلادی به درازا کشید.[۲۲] کوفون به معنای گورپشته (تومولوس tumulus) است و دلیل این نام‌گذاری، وجود گورپشته‌های بزرگی است که از آن دوران بر جای مانده است.[۲۳] گورپشته‌ها شکل‌های مختلفی داشتند که ساده‌ترین‌شان دایره و چهارگوش و متمایزترین آن‌ها به شکل سوراخ کلید بود.[۲۴] کوفون‌ها بین قرن‌های سوم تا هفتم میلادی برای به خاک سپردن مردگان طبقه مسلط جامعه ساخته شدند.[۲۵] به طور معمول، دوره کوفون به سبب تفاوت‌های فرهنگی آن از دوره آسوکا بازشناخته می‌شود. دوره کوفون با فرهنگی مبتنی بر آیین شینتو که پیش از آیین بودایی وجود داشت شناخته می‌شود. از آغاز و میانه‌های دوره کوفون هیچ تاریخ ضبط شده‌ای به جای نمانده است.[۲۶] کتاب‌های کوجیکی (۷۱۳) و نیهون‌شوکی (۷۲۰) سال‌ها بعد به این برهه از تاریخ پرداخته‌اند.[۲۷] در دوره کوفون، ارتش‌های ایالتی پرتوانی پیرامون قبایل قدرتمند شکل گرفت و سیاستی حکومتی تحت عنوان سیاست یاماتو بر نارا، که آن زمان یاماتو خوانده می‌شد، و بخش‌هایی از شرق استان اوساکا حاکم شد. سیاست یاماتو بر سرکوب قبایل و تصاحب زمین‌های کشاورزی آنان استوار بود و با چنین روش‌هایی نفوذ خود را بر مناطق غربی ژاپن حفظ می‌کرد. در طول دوره کوفون جامعه‌ای به غایت اشرافی با حاکمانی ارتش‌سالار گسترش پیدا کرد.[۲۸] حاکمان ژاپن در این دوران، از دربار چین درخواست عنوان سلطنتی کردند.[۲۹]

دوره آسوکا

پاگودای پنج طبقهٔ هوریوجی 法隆寺

دوره آسوکا از سال ۵۳۸ تا سال ۷۱۰ میلادی را در بر می‌گیرد. گاه از دوره آسوکا و دوره کوفون با عنوان مشترک دوره یاماتو نیز نام می‌برند، چرا که در هر دوی این زمان‌ها، امور امپراتوری با مرکزیت نارا، که در آن هنگام یاماتو نام داشت و نام خاندان قدرتمند حاکم نیز بود[۳۰] اداره می‌شد. حاکمیت یاماتو که با به هم پیوستن شماری از خاندان‌های نیرومند بر گرد کانون پادشاهی کشور شکل گرفته بود، در دوره آسوکا رشد و نمو بسیاری کرد و سران محلی یاماتو در جایگاهی قرار گرفتند که دودمان امپراتوری را شکل می‌داد. هنگامی که حاکمیت یاماتو با سرکوب قبایل مبادرت به تصرف زمین‌های کشاورزی آنان کرد نام یاماتو مترادف با نام ژاپن شد.[۳۱] دوره آسوکا همچنین به علت دگرگونی‌های چشمگیر هنری، اجتماعی و سیاسی آن که ریشه در اواخر دوره کوفون داشت و در عین حال از آیین تازه بودایی نیز بسیار متاثر شده بود، شناخته می‌شود. در آغاز این دوره آیین بودایی از باکجه، در شبه جزیره کره، به سرزمین ژاپن معرفی شد. این آیین از سوی طبقه حاکم پذیرفته شد و شروع به رشد کرد.[۳۲] در قرن پنجم و ششم در همین دوره آیین کنفوسیوس و تائوئیسم نیز به سرزمین ژاپن راه پیدا کرد. باورهای تائوئیستی در نهایت با آیین‌های شینتو و بودایی در هم آمیخت و منجر به پایه‌گذاری مناسکی تازه شد. تغییرات سیاسی در دوره آسوکا بر اساس الگوی چینی بود و نیز خط چینی برای نگارش زبان ژاپنی، که به نظر می‌رسد پیش از آن دبیره بومی نداشت، برگزیده شد.[۳۳]


دوره نارا

مجسمه بودای بزرگ (大仏) در معبد (تودای‌جی) در نارا, ۷۵۲ میلادی.

دوره نارا سال‌های ۷۱۰ تا ۷۹۴ میلادی را شامل می‌شود.[۳۴] دوره نارا از هنگامی آغاز شد که ملکه گِم‌مه‌ی پایتخت خود را هی‌جوکیو قرار داد که نام قدیم نارا بود.[۳۵] این دوره مصادف با تقویت حکومت ژاپن بود. ژاپن روابط دوستانه‌ای با پادشاهی کره‌ای سیلا و روابطی رسمی با امپراتوری چین داشت. نارا از شهر «چنگ‌آن» (شی‌آن امروزی) که پایتخت امپراتوری تانگ در چین بود الگوبرداری می‌کرد.[۳۶] ژاپن هر بیست سالی یک مرتبه نمایندگان سیاسی خود را به دربار تانگ اعزام می‌کرد. دانشجویان بسیاری برای یادگیری به چین فرستاده می‌شدند و راهبان چینی نیز برای آموزش آیین بودایی به ژاپن سفر می‌کردند.[۳۷] در این دوره بخش بزرگی از جامعه ژاپن پیرامون روستاها شکل گرفته بود و خوی کشاورزی داشت.[۳۸] بیشتر روستاییان پیرو آیین شینتو بودند و روح طبیعت و ارواح گذشتگان را ستایش می‌کردند. اما طبقات بالاتر جامعه خود را با الگوهایی که از چین می‌آمد منطبق می‌کردند.[۳۹] این گروه نحوهٔ نگارش زبان چینی (کانجی‌ها) را می‌آموختند و به آیین بودایی گرایش داشتند. شهر پایتخت در این دوران به نماد تثبیت آریستوکرات‌های ژاپن تبدیل شد.[۴۰] آیین بودایی صمیمانه از سوی امپراتور پذیرفته شد. امپراتور و اطرافیان او باور داشتند که بودیسم نهادهای جامعه ژاپن را استحکام می‌بخشد. امپراتور دستور ساخت معبد تودای‌جی را داد و به گسترش این آیین همت گماشت.[۴۱] هرچند این تلاش‌ها سبب نشد تا آیین بودایی تبدیل به دین رسمی مردم گردد، اما جایگاه امپراتور و خانواده او را در میان مردم بالاتر برد. تلاش متمرکز دربار امپراتوری برای ضبط و مستند کردن تاریخ، سبب پیدایش اولین آثار ادبی ژاپن شد. آثار مهمی همچون کوجیکی و نیهون‌شوکی، در دوره نارا نوشته شده‌اند. این آثار طبیعتی سیاسی داشتند و در جهت توجیه برتری و تقویت بنیان امپراتوری بودند.[۴۲]

دوره هِی‌آن

تالار ققنوس در بیودو-این 平等院) Byodoin)، متعلق به قرن یازدهم، دوره هِی‌آن

دوره هِی‌آن فاصله زمانی سال‌های ۷۹۴ تا ۱۱۸۵ میلادی را در بر می‌گیرد.[۴۳] با دوره هِی‌آن دوران تاریخ باستانی ژاپن به پایان می‌رسد و عصر فئودالی آغاز می‌شود. نام این دوره از پایتخت آن «هِی‌آن‌کیو» می‌آید که به معنای صلح و آرامش است. «هِی‌آن‌کیو» امروز کیوتو نامیده می‌شود.[۴۴] از دوره نارا به بعد، قدرت واقعی هیچگاه در دستان امپراتور نبود و سران نظامی (شوگون‌ها) و نجبای دربار اقتدار حقیقی را در دست داشتند. خاندان فوجی‌وارا قدرتمندترین خانواده در دوره هِی‌آن بود.[۴۵] این خاندان برای چندین قرن از طریق ازدواج با اعضای خانواده امپراتور و با تصرف مقام‌های مهم سیاسی، صحنه سیاسی کشور را اداره می‌کرد. خاندان فوجی‌وارا برای تثبیت قدرت خود ناچار بود که طبقات نظامی را تقویت کند و اینچنین بود که آرام آرام نظامی‌ها به دربار راه یافتند و طبقه سامورایی ظهور کرد. در نیمه دوم قرن دوازدهم ، توان خاندان فوجی‌وارا رو به افول گذاشت و قدرت سیاسی به زمین‌داران نظامی در استان‌ها منتقل شد.[۴۶] با تضعیف خاندان فوجی‌وارا آشفتگی‌هایی در نظام سیاسی کشور پدیدار شد. بسیاری از زمین‌داران برای حفاظت از اموال خود شروع به استخدام سامورایی‌ها کردند و این گونه بود که طبقه نظامی، به ویژه در شرق ژاپن، به نفوذ و اقتداری روزافزون دست یافت.[۴۷] در این دوران بودیسم، تائوئیسم و آیین بودایی، به ویژه شاخه مهایانه آن، گسترش بیشتری پیدا کرد. هر چند که زبان چینی زبان رسمی دربار بود، اما معرفی سیستم هجانمای کانا که هیراگانا و کاتاکانا از آن ریشه گرفت، سبب پیشرفت روزافزون ادبیات ژاپنی شد.[۴۸]


دوران فئودالی

دوره فئودالی ژاپن از قرن دوازده تا قرن هفده میلادی به طول انجامید و در طی آن قدرت واقعی در دست امیران طایفه‌های منطقه‌ای (دای‌میوها) و سرداران نظامی (شوگون‌ها) بود. امپراتور تنها بر حسب ظاهر حاکم کشور بود و در عمل قدرتی نداشت.[۴۹]

دوره کاماکورا

میناموتونو یوریتومو (源頼朝)، بنیان‌گذار استبداد نظامی کاماکورا و اولین شوگون.

دوره کاماکورا از سال ۱۱۸۵ تا ۱۳۳۳ میلادی را در بر می‌گیرد. در سال ۱۱۸۵ میناموتونو یوریتومو پس از شکست طایفه رقیب، عنوان سردار یا شوگون را در سال ۱۱۹۲ از امپراتور ژاپن دریافت کرد.[۵۰] یوریتومو پس از آن در شهر کاماکورا استبداد نظامی کاماکورا یا باکوفو (幕府, bakufu) را پایه گذاشت.[۵۱] در دوره کاماکورا، ژاپن وارد «قرون وسطای» هفتصد ساله‌ای شد که در آن امپراتور، دربار و حکومت مرکزی سنتی تبدیل به نهادهایی تشریفاتی شدند و جنگ‌سالاران و زمین‌داران بزرگ، قدرت را در دست گرفتند.[۵۲] موضوع‌های قضایی، نظامی و مدنی به دست جنگ‌آوران آریستوکرات (طبقه بوشی، Bushi) اداره می‌شد و قدرتمندترین کاست در میان آنان، حاکمان واقعی جامعه، یعنی شوگون‌ها بودند. پادشاه همچنان بر جای خود بود اما این حکم شوگون بود که اجرا می‌شد.[۵۳] حادثه تکان‌دهنده در این دوره، حمله مغول بود. مغول‌ها دو بار در سال‌های ۱۲۷۴ و ۱۲۸۱ با تکنولوژی برتر دریایی و تسلیحاتی به جزیره کیوشو در جنوب غربی ژاپن حمله کردند و هر بار توفان شدید و نیز نقصی در طراحی کشتی، لشگر مهاجم را از رسیدن به پیروزی بازداشت.[۵۴][۵۵] توفان شدیدی که کشتی مهاجمان را در هم کوبید، باد خداوندی یا کامی‌کازه نامیده شد.[۵۶] پیامد سال‌ها تدارک نظامی به منظور جنگ با مغولان برای حکومت کاماکورا مصیبت‌آمیز بود. بسیاری از وفادارانی که برای پاسداری از حکومت جنگیده بودند، اینک در انتظار پاداش بودند و برآورده کردن این خواسته از توان حاکمان خارج بود.[۵۷] این موضوع به فروپاشی حکومت کاماکورا کمک کرد.[۵۸] در سال ۱۳۳۳ هواداران امپراتور گودای‌گو در یک جنگ داخلی حکومت کاماکورا را ساقط کردند.[۵۹]

دوره موروماچی

کین‌کاکوجی (نیایشگاه کلاه فرنگی طلایی) به فرمان آشی‌کاگا ساخته شد.

دوره موروماچی به طور تقریبی فاصله سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۵۷۳ میلادی را در بر می‌گیرد. این دوره با نام دوره آشی‌کاگا یا موروماچی باکوفو نیز شناخته می‌شود. ویژگی دوره موروماچی استبداد نظامی شوگون‌ها بود.[۶۰] در دوران تجدید حیات کن‌مو، امپراتور گودای‌گو تلاش کرد با به کار گماردن نجبای دودمان امپراتوری، حکومتی غیر نظامی و سلطنتی حقیقی[۶۱] بر پا کند. تلاش امپراتور گودای‌گو به نتیجه نرسید و آشی‌کاگا تاکااوجی قدرت را در دست گرفت.[۶۲] او در سال ۱۳۳۸ خود را فرمانده کل یا شوگون خواند و شهر نارا را به عنوان پایتخت برگزید. این دوره در سال ۱۵۷۳ هنگامی که آخرین شوگون عصر موروماچی از کیوتو پایتخت کشور بیرون رانده شد، به پایان رسید.[۶۳] سال‌های آغازین این دوران (۱۳۳۶-۱۳۹۲) به سبب دوپاره بودن دربار پادشاهی، با نام دوره نان‌بوکو-چو یا دوره دربار شمالی و جنوبی نیز شناخته می‌شود.[۶۴] همچنین از سال ۱۴۶۷ تا پایان این دوره تاریخی را دوره سن‌گوکو یا دوره جنگ‌های داخلی ژاپن نیز می‌نامند.[۶۵] در سال ۱۵۴۳ یک کشتی پرتغالی که به سمت آب‌های چین می‌رفت، راه خود را گم کرده و به کرانه‌های ژاپن رسید. با معرفی سلاح‌های آتشین از سوی پرتغالی‌ها، تحولات شگرفی در جنگ داخلی ژاپن پدیدار شد. در سال‌هایی که از پی می‌آمد، بازرگانان هلندی، انگلیسی و اسپانیایی و میسیونرهای یسوعی هم از راه رسیدند. به این ترتیب دین تازه مسیحیت نیز در کنار آیین شینتو که با نسخه‌برداری از مراسم مقدس آیین فراگستر بودایی توجه دوباره مردم را به خود جلب کرده بود، آرام آرام راه خود را در جامعه ژاپن می‌گشود.[۶۶]

دوره آزوچی-مومویاما

قصر مومویاما (قصر فوشیمی) به فرمان تویوتومی هیده‌یوشی بنا شد.

دوره آزوچی-مومویاما از حدود سال‌های ۱۵۶۸ تا ۱۶۰۰ میلادی را شامل می‌شود. این دوره در پایان جنگ‌های داخلی ژاپن آغاز شد. در این دوره یک بار دیگر ژاپن تحت یک فرماندهی واحد سیاسی قرار گرفت و ثبات و همبستگی به این کشور بازگشت.[۶۷] اودا نوبوناگا کوشید تا از لحاظ سیاسی کشور را یکپارچه کند و پس از مرگش جانشین او تویوتومی هیده‌یوشی به این آرزو جامه عمل پوشاند.[۶۸] عنوان دوره آزوچی-مومویاما از نام قصرهای این دو تن گرفته شده است.[۶۹] هنگامی که هیده‌یوشی از کار یکپارچه کردن ژاپن فارغ شد، در پی کشورگشایی برآمد.[۷۰] هیده‌یوشی در آغاز به کشور کره حمله کرد. هدف او تصرف کره، چین و هندوستان بود.[۷۱] با این حال او در نبرد اول خود شکست خورد و جنگ دوم را تنها با هدف کین‌خواهی آغاز کرد.[۷۲] در نبرد دوم نیز هیده‌یوشی موفق نبود و پس از دو بار ناکامی بر علیه نیروهای متحد کره و چین و به دنبال مرگ وی، نیروهایش در سال ۱۵۹۸ از شبه جزیره کره عقب‌نشینی کردند.[۷۳] هیده‌یوشی در بستر مرگ شورایی پنج نفره از قدرتمندترین فرمانده‌هان خود تشکیل داد. این شورا می‌بایست اداره کشور را تا به سن قانونی رسیدن پسر خردسال او به عهده بگیرد. یکی از اعضای این شورای پنج نفره توکوگاوا ایه‌یاسو بود. توکوگاوا در نبرد سکی‌گاهارا (۱۶۰۰) بر دای‌میوهای بخش غربی پیروز شد و به دوران هیده‌یوشی و بخت جانشینی فرزند او پایان داد.[۷۴]

دوره ادو

توکوگاوا ایه‌یاسو پایه‌گذار شوگون‌سالاری توکوگاوا

دوره ادو بخشی از تاریخ دوران پیشامدرن ژاپن است که از سال ۱۶۰۳ تا ۱۸۶۸ میلادی را در بر می‌گیرد. این دوره همچنین با نام دوره توکوگاوا نیز شناخته می‌شود.[۷۵] در دوران شگون‌سالاری توکوگاوا دیگر رقیبی برای جنگسالاران و طبقهٔ بوشی (bushi) باقی نمانده بود.[۷۶] در پایه‌گذاری شوگون‌سالاری توکوگاوا، توکوگاوا ایه‌یاسو بیشترین بهره را از تلاش‌های اودا نوبوناگا و تویوتومی هیده‌یوشی برد و حکومتی را سامان داد که پانزده نسل قدرت را در اختیار داشت.[۷۷] او مرکز فرمانروایی خود را ادو (توکیوی امروزی) قرار داد.[۷۸] در این دوره کشور در میان دویست دای‌میو تقسیم شده بود. توکوگاوا دستور به اتحاد دای‌میوها با دولت مرکزی داد و در مقابل به آن‌ها اجازه داد تا با میزان بالایی از خودمختاری قلمرو خود را اداره کنند.[۷۹] شوگون‌سالاران ادو تحت عنوان تجمل‌ستیزی قانون‌هایی را بر علیه مدل مو، لباس و آویزه‌های اضافی به تصویب رساندند. آن‌ها افراد معمولی را به گروه‌های پنج نفری تقسیم کردند و برای رفتار هر شخص، تمام اعضای گروه را پاسخ‌گو دانستند.[۸۰] ایه‌یاسو با رعایت جانب احتیاط، دادوستد با خارجیان را تشویق می‌کرد.[۸۱] آغاز دوره ادو همزمان با آخرین دهه از دوره تجاری نان‌بان بود و رابطه تجاری و مذهبی با قدرت‌های اروپایی قوی‌تر از همیشه بود. در این زمان استبداد نظامی توکوگاوا با مشکل تازه‌ای به نام مسیحیت روبرو شد و در صدد کنترل دای‌میوهای مسیحی و روابط تجاری آن‌ها با اروپایی‌ها برآمد.[۸۲] رفته‌رفته تجارت خارجی با محدودیت‌های بیشتری روبرو شد و سرانجام سیاست ساکوکو (بستن مرزها) اعمال شد.[۸۳] در سال‌های پایانی این دوره که به نام باکوماتسو شناخته می‌شود، دریادار متیو پری با چهار کشتی جنگی وارد خلیج ادو شد و نظام سیاسی شوگون‌ها را دچار آشفتگی کرد.[۸۴] دوره ادو با آغاز اصلاحات مِی‌جی به پایان رسید.

دوران نوین

دوره مِی‌جی

امپراتور مِی‌جی

دوره مِی‌جی دورانی چهل‌وپنج ساله از تاریخ ژاپن را در بر می‌گیرد که در آن امپراتور مِی‌جی (۲۳ اکتبر ۱۸۶۸ تا ۳۰ جولای ۱۹۱۲) قدرت را در دست داشت.[۸۵] دوره تجدید حیات مِی‌جی زنجیره‌ای از رویدادها بود که به دگرگونی‌های عظیمی در ساختار سیاسی و اجتماعی ژاپن منجر شد. در این هنگام، سیاست انزوای شوگون‌سالاران بیش از دو قرن به طول انجامیده بود.[۸۶] ویلیام دوم پادشاه هلند در نامه‌ای از ژاپن خواست تا درهایش را به روی جهان باز کند. شگون‌سالاری توکوگاوا این درخواست را رد کرد.[۸۷] در ۸ جولای ۱۸۵۳ ناوگان دریایی آمریکا به فرماندهی متیو پری وارد خلیج توکیو شد و خواستار برقراری ارتباط تجاری ژاپن با جهان غرب شد. با امضای عهدنامه کاناگاوا در سال بعد، عصر تازه‌ای در تاریخ ژاپن آغاز شد.[۸۸] در ۳ فوریه ۱۸۶۷ موتسوهیتو در سن پانزده سالگی جانشین پدر شد و دوران امپراتوری مِی‌جی آغاز گردید. در طول این دوره، ژاپن به سوی مدرن‌گرایی حرکت کرد. سرآغاز این اصلاحات سوگندنامه‌ای پنج‌ماده‌ای بود که در ۷ آوریل ۱۸۶۸ و در هنگام تاج‌گذاری امپراتور مِی‌جی اعلام شد. این سوگندنامه هدف از دگرگونی‌های دوران امپراتور مِی‌جی را برپایی شورای مشورتی و دخالت همه طبقات در اداره امور مملکتی عنوان کرد و بنیانی قانونی برای مدرن‌سازی ژاپن بنا نهاد.[۸۹] با وجود مخالفت‌ها، رهبران مِی‌جی به نوسازی ژاپن ادامه دادند و با حمایت‌های دولتی به تمام شهرهای مهم کشور سیم تلگراف کشیدند. صنعت کشتی‌سازی، راه‌آهن، کارخانه‌های مهمات‌سازی، معدن و دیگر صنایع نیز از این حمایت‌ها برخوردار شد. نگرانی از امنیت ملی باعث توجه بسیار به نوسازی ارتش شد. به این ترتیب ارتشی کوچک با سیستم بزرگ پشتیبانی شکل گرفت و نظام سربازی برای همه مردان اجباری شد. سامانه‌های نظامی ارتش‌های خارجی مورد مطالعه قرار گرفت و در ساختار نظامی ژاپن به کار برده شد.[۹۰]

دوره تای‌شو

مشق نظامی پیش‌آهنگان خردسال ژاپنی با تفنگ

دوره تای‌شو از ۳۰ جولای ۱۹۱۲ تا ۲۵ دسامبر ۱۹۲۶ را در بر می‌گیرد و دوره‌ای است که امپراتور تای‌شو قدرت را در دست داشت. امپراتور تای‌شو از سلامتی چندانی برخوردار نبود.[۹۱] همین موضوع سبب شد که انتقال قدرت سیاسی از سیاستمداران سالخوردهٔ وابسته به اولیگارشی کهن، به مجلس قانون‌گذاری ژاپن و احزاب دموکراتیک این کشور آسان‌تر صورت پذیرد.[۹۲] از همین رو، این دوره را به عنوان دوران جنبش لیبرالی ژاپن نیز می‌شناسند.[۹۳] ژاپن در جنگ جهانی اول به نیروهای اتفاق سه‌گانه که شامل بریتانیا، فرانسه و روسیه می‌شد پیوست. این فرصتی بود برای ژاپن تا قلمرو نفوذ خود را در چین گسترش داده و در جغرافیای سیاسی بعد از جنگ به منزله یک قدرت بزرگ به رسمیت شناخته شود.[۹۴] در ۷ اوت ۱۹۱۴، ژاپن بر اساس توافقنامه‌ای که در سال ۱۹۰۲ با انگلستان امضاء کرده بود،.[۹۵] از دولت بریتانیا درخواستی رسمی دریافت کرد که برای انهدام نیروی دریایی مهاجم آلمان در آب‌های چین و اطراف آن وارد عمل شود. در روز ۱۴ اوت، ژاپن اولتیماتومی برای آلمان فرستاد که بی‌پاسخ ماند. ژاپن در ۲۳ اوت سال ۱۹۱۴ به طور رسمی به امپراتوری آلمان اعلام جنگ داد و به سرعت سرزمین‌های استیجاری آلمان در استان شان‌دونگ چین و جزایر مارشال را در اقیانوس آرام اشغال کرد. بعد از جنگ، ژاپن به عنوان یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی به کنفرانس صلح در ورسای رفت و صاحب کرسی دائم در شورای جامعه ملل شد. بر اساس معاهده صلحی که به امضا رسید، تمام حقوق آلمان در استان شان‌دونگ چین به ژاپن منتقل شد.[۹۶] سیستم دو حزبی که پایه‌های آن از آغاز قرن بیستم گذاشته شده بود، سرانجام بعد از جنگ جهانی اول به ثمر نشست و باعث پیدایش دوره‌ای شد که از آن تحت عنوان «دموکراسی تای‌شو» یاد می‌شود. در طول دهه ۱۹۲۰، ژاپن کمابیش به سمت سیستم حکومت دموکراتیک حرکت می‌کرد. با این همه، دولت پارلمانی آنچنان ریشه ندوانده بود که بتواند در برابر فشارهای سیاسی و اقتصادی دهه بعد و رهبران نظامی پرنفوذ آن مقاومت کند. گنگی و بی‌دقتی در متن قانون اساسی مِی‌جی جابجایی قدرت به سمت نظامیان را بیش از پیش امکان‌پذیر می‌کرد.[۹۷]

دوره شووا

بمب اتمی ناگاساکی

دوره شووا از ۲۵ دسامبر ۱۹۲۶ تا ۷ ژانویه ۱۹۸۹ که دوران پادشاهی امپراتور هیروهیتو بود، به درازا انجامید. امپراتور هیروهیتو طولانی‌ترین دوران سلطنت را در میان همه امپراتوران قبلی ژاپن داشت.[۹۸] ژاپن در مسیر تمامیت‌خواهی، ملی‌گرایی افراطی و فاشیسم گام نهاد و در نهایت، در سال ۱۹۳۷ به چین یورش برد.[۹۹] این موضوع در پس‌زمینه‌ای از رویارویی‌ها و ناآرامی‌های گسترده جهانی نظیر رکود اقتصادی و جنگ جهانی دوم رخ می‌داد. ورود ژاپن به جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۱، در حقیقت نقطه آغازی بر پایان امپراتوری ژاپن بود. انفجاری مشکوک در بخشی از ریل‌های متعلق به شرکت راه‌آهن جنوب منچوری، باعث خشم ژاپن و حمله این کشور به منچوری در چین شد.[۱۰۰] هنگامی که جامعه ملل به این رفتار اعتراض کرد، ژاپن این سازمان را ترک کرد.[۱۰۱] با شروع خصومت بین ژاپن و چین در سال ۱۹۳۷، گفتگوها برای اتحاد ژاپن و آلمان آغاز شد. در سال ۱۹۴۰ اتحادی سه‌جانبه بین رم، توکیو و برلین شکل گرفت. در ۱۳ دسامبر ۱۹۳۷، ارتش امپراتوری ژاپن نانجینگ و سپس پایتخت چین را تصرف کرد.[۱۰۲] حاصل جنگی که ژاپن آغاز کرد، کشتار وسیع و تجاوز به زنان و کودکان بود. هنگامی که ژاپن حاضر به عقب‌نشینی از چین نشد و در عین حال جنوب هندوچین را تصرف کرد، دولت آمریکا ژاپن را تحریم نفتی کرد.[۱۰۳] ژاپن این موضوع را مستمسک قرار داد و در ۷ دسامبر ۱۹۴۱ به پرل هاربر حمله غافلگیرکننده کرد. در اوت ۱۹۴۵ شهرهای هیروشیما و ناگاساکی هدف حمله اتمی آمریکا قرار گرفت. در ۱۴ اوت ۱۹۴۵، دولت ژاپن خبر تسلیم مقدماتی این کشور را به متفقین اعلام کرد و فردای آن‌روز، امپراتور هیروهیتو در یک نطق رادیویی، تسلیم بی قید و شرط ژاپن را به اطلاع مردم رساند.[۱۰۴] با شکست ژاپن، نیروهای متفقین این کشور را اشغال کردند. این نخستین و تنها باری بود که این کشور به اشغال نیروهای خارجی در می‌آمد.[۱۰۵] ژنرال داگلاس مک‌آرتور از سوی هری ترومن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، به کار نظارت بر ژاپن اشغالی منصوب شد. اشغال هفت ساله این کشور باعث اصلاحات گسترده دموکراتیک شد و به منزلت امپراتور به عنوان خدایی زمینی پایان داد. حکومت ژاپن به مشروطه سلطنتی تغییر یافت و با پیمان صلح سان‌فرانسیسکو در سال ۱۹۵۲، ژاپن استقلال خود را دوباره به دست آورد.[۱۰۶]


دوره هِی‌سه‌ای

نمای شهر توکیو

دوره هِی‌سه‌ی از ۸ ژانویه ۱۹۸۹، نخستین روز پس از مرگ امپراتور هیروهیتو آغاز شد و آکی‌هیتو پسر او به جانشینی رسید. بر طبق سنت‌های ژاپنی، امپراتور هیروهیتو پس از مرگش به امپراتور شووا تغییر نام داد. با آغاز جنگ کره و ورود به دوران جنگ سرد، ژاپن به متحدی پراهمیت برای آمریکا تبدیل شد. مجلس قانون‌گذاری این کشور شکل گرفت و قانون اساسی ژاپن در ۳ مه ۱۹۴۷ به مرحله اجرا گذاشته شد. ایالات متحده آمریکا و ۴۵ کشور هم‌پیمان او، در سپتامبر ۱۹۵۱ پیمان صلح با ژاپن را امضا کردند.[۱۰۷] این پیمان در ۲۰ مارس ۱۹۵۲ به تصویب مجلس سنای آمریکا رسید. بر اساس مفاد این پیمان، ژاپن در ۲۸ آوریل ۱۹۵۲ بار دیگر استقلال کامل خود را به دست آورد.[۱۰۸] بعد از یک رشته فعالیت مجدد برای سازماندهی حزب‌های سیاسی، حزب لیبرال دموکرات ژاپن (LDP)، که حزبی محافظه‌کار است، و حزب سوسیال دموکرات (SDP) با گرایش‌های چپ‌گرایانه در سال ۱۹۵۵ شکل گرفتند. نقشه سیاسی ژاپن تا اوایل دهه ۹۰ میلادی تغییر چندانی نکرد و ال‌دی‌پی بزرگترین حزب سیاسی در عرصه سیاست ملی بود.[۱۰۹] پس از جنگ کره، که طی آن ژاپن یکی از تدارک‌دهندگان اصلی نیروهای سازمان ملل بود، اقتصاد ژاپن رشدی برق‌آسا و طولانی را در بخش تولید آغاز کرد. این کشور در بسیاری از زمینه‌های اقتصادی همچون صنایع فولاد، خودرو و کالاهای الکترونیک به یک قدرت بزرگ جهانی مبدل شد. در سال ۱۹۸۹ ژاپن شاهد یکی از سریع‌ترین میزان‌های رشد اقتصادی در تاریخ خود بود.[۱۱۰] بالا رفتن قدرت ین و سودآور بودن آن در مبادلات دلاری، به اضافه پایین بودن میزان بهره سبب هجوم سرمایه‌گذاران شد. این موضوع باعث افزایش ۶۰ درصدی ارزش املاک در توکیو شد. در سال ۱۹۹۱ ارزش سهام ژاپن سقوط کرد و دوران اقتصاد حبابی ژاپن به پایان رسید.[۱۱۱] ژاپن هم‌اینک نیز دومین اقتصاد بزرگ جهان است.

پانویس‌ها

  1. شواهد جهانی باستان‌شناسی از کشتار بی‌رویه خرطوم‌داران, Todd Surovell et al
  2. «اوراسیا در طول صد و پنجاه هزار سال گذشته».
  3. دوره پارینه سنگی ژاپن, Charles T. Keally
  4. دوره باستان‌شناسی پیشاتاریخی در ژاپن, Charles T. Keally
  5. «تاریخ هاماماتسو».
  6. «ژاپن در عصر پارینه‌سنگی».
  7. «دوران پارینه‌سنگی».
  8. «Archaeologists find 'oldest' habitation».
  9. «ژاپن در عصر پارینه‌سنگی».
  10. «فرهنگ جومون، (حدود ۱۰,۵۰۰ تا ۳۰۰ ق.م.)».
  11. «ژاپن باستان، فرهنگ جومون و یایویی)».
  12. "Edward S. Morse ۱۸۳۸-۱۹۲۵," تاریخ ژاپن آنلاین.
  13. «وقایع‌نگاری دوران جومون».
  14. «دوران جومون».
  15. «Cranial Affinities of the Epi-Jomon Inhabitants in Hokkaido, Japan».
  16. دوره باستان‌شناسی پیشاتاریخی در ژاپن, Charles T. Keally
  17. «نوسنگی، دوره یایویی».
  18. «دوره یایویی».
  19. دوران یایویی,Bookrags
  20. کوزه‌گری شرق ژاپن در دوران گذر از جومون به یایویی, پی دی اف,Seiji Kobayashi
  21. Long Journey to Prehistorical Japan, 日本人はるかな旅
  22. «Kofun Period 古墳».
  23. «فرهنگ کوفون».
  24. «گورپشته‌های شهر ساکایی».
  25. فرهنگ کوفون,Japanese Archaeology
  26. «موزه بریتانیا، ژاپن، دوره کوفون».
  27. «فرهنگ کوفون».
  28. «دانشنامهٔ بریتانیکا».
  29. «دوره‌های کوفون و آسوکا».
  30. «فرهنگ یاماتو».
  31. «کتابخانه کنگره، دوره‌های کوفون و آسوکا».
  32. تجربه ژاپن: تاریخ کوتاه ژاپن William Gerald Beasley, ۱۹۹۹
  33. «Japanese writing».
  34. Dolan, Ronald E. and Worden, Robert L., ed. (۱۹۹۴) Nara and Heian Periods. «کتابخانه کنگره».
  35. «第43代元明(げんめい)天皇».
  36. «دوره‌های نارا و هِی‌آن ۱۱۸۵-۷۱۰ ,japan-guide.com».
  37. تاریخ چین. «Relationship between Tang and Japan».
  38. «دوران نارا».
  39. «Buddhism».
  40. «دوران نارا».
  41. موزه بریتانیا. «Japan: Nara period».
  42. موزه بریتانیا. «Culture in the Nara period».
  43. «دوره هِی‌آن، دانشنامه بریتانیکا».
  44. موزه بریتانیا. «Japan: Heian period».
  45. «دوره هِی‌آن».
  46. «Heian Period».
  47. «دوره‌های نارا و هِی‌آن ۱۱۸۵-۷۱۰ ,japan-guide.com».
  48. کتابخانه کنگره. «The Fujiwara Regenc».
  49. «Feudal Japan».
  50. «Kamakura Period».
  51. کتابخانه کنگره. «دوران‌های کاماکورا و موروماچی».
  52. «Feudal Japan».
  53. «دوره‌های کاماکورا و نان‌بوکوچو».
  54. «Feudal Japan».
  55. James P. Delgado. «Relics of the Kamikaze».
  56. «MONGOL INVASION OF JAPAN».
  57. کتابخانه کنگره. «Mongol Invasions».
  58. japan-guide.com. «دوره کاماکورا (۱۳۳۳-۱۱۹۲)».
  59. «دوره‌های کاماکورا و نان‌بوکوچو».
  60. «دوره‌های کاماکورا و نان‌بوکوچو».
  61. «(۱۸۳۴) Annales des empereurs du Japon, pp. ۲۸۱-۲۹۴, Titsingh, Isaac».
  62. «دوره موروماچی».
  63. «Biography of Oda Nobunaga».
  64. «Feudal Japan».
  65. «دوره موروماچی».
  66. «Feudal Japan».
  67. کتابخانه کنگره. «REUNIFICATION».
  68. Berry, Mary Elizabeth. «Hideyoshi».
  69. کتابخانه کنگره. «REUNIFICATION».
  70. «دوره آزوچی-مومویاما».
  71. Cesare Polenghi. «Hideyoshi and Korea».
  72. Swope, Kenneth. «Beyond Turtleboats» (PDF).
  73. Djun Kil Kim. «The History of Korea».
  74. کتابخانه کنگره. «TOKUGAWA PERIOD».
  75. کتابخانه کنگره. «TOKUGAWA PERIOD».
  76. «دوره ادو».
  77. «Edo Castle».
  78. موزه بریتانیا. «Japan: Edo period».
  79. «Biography of Tokugawa Ieyasu».
  80. Yehudi A. Cohen. «Man in adaptation: the cultural present».
  81. William E. Deal. «Handbook to life in medieval and early modern Japan».
  82. کتابخانه کنگره. «Seclusion and Social Control».
  83. دانشنامه بریتانیا. «The enforcement of national seclusion».
  84. کتابخانه کنگره. «Decline of the Tokugawa».
  85. «第122代明治天皇陵».
  86. کتابخانه کنگره. «Decline of the Tokugawa».
  87. «متن نامه پادشاه هلند و پاسخ ژاپن».
  88. Naval Historical Center. «Biography of the Commodore Matthew Calbraith Perry».
  89. «五箇条の御誓文».
  90. کتابخانه کنگره. «The Meiji Restoration».
  91. Louis Frédéric. «Japan encyclopedia».
  92. «نظامی‌گری و جنگ جهانی دوم».
  93. «Early Modern and Modern Japan».
  94. کتابخانه کنگره. «World War I».
  95. «World War One-Timeline».
  96. کتابخانه کنگره. «World War I».
  97. Written by Thomas A. Stanley and R.T.A. Irving. «The Meiji Constitution».
  98. «دانشنامه بریتانیکا».
  99. کتابخانه کنگره. «The Rise of the Militarists».
  100. Timelines. «Mukden Incident».
  101. «Militarism and WW2».
  102. «Second Sino-Japanese War and World War II».
  103. BBC. «Japan's Quest for Empire».
  104. «Hirohito announces unconditional surrender».
  105. The Metropolitan Museum of Art. «Heilbrunn Timeline of Art History: Japan, 1900 a.d.–present».
  106. کتابخانه کنگره. «WORLD WAR II AND THE OCCUPATION».
  107. کتابخانه کنگره. «WORLD WAR II AND THE OCCUPATION».
  108. «متن کامل پیمان صلح سان فرانسیسکو».
  109. Japan Times, August ۱۳, ۱۹۹۷. «Parties and politicians jockey for power».
  110. BILL POWELL. «Japan, After The Bubble».
  111. «Early Modern and Modern Japan».

الگو:Link FA الگو:Link FA الگو:Link FA الگو:Link FA